Uit de perspropaganda vernemen we dat Belgavox wil "bijdragen tot het versterken van de solidariteit, de dialoog, het respect, het samenhorigheidsgevoel en de multiculturele diversiteit in België". Oogt nobel om achterliggende Brusselse politieke doelstellingen te verdoezelen. Ook het tijdstip vlak voor de regionale verkiezingen verraadt een politieke agenda, die de Regionale en Europese identiteit in diskrediet wil brengen. Zouden die 60 artiesten ook optreden voor 'echte solidariteit' met de minderbedeelden, slachtoffers van de crisis, enz. Nu laten ze zich misbruiken voor valse solidariteit met minder nobele gebruiken bij de Vlaamshatende politieke bourgeoisie.

xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" /> 

De inhoud van het 'echte beginsel solidariteit' is het laatste jaar voor Vlamingen ongeloofwaardig gemaakt door uit Luik of Brussel gestuurde "solidariteits'-propaganda tegen de vraag van het Vlaams parlement naar enige eigen responsabileit van de gewesten. In elk geval zullen Maingain, Rynders en Di Rupo de muziekminnende bezoekers voor hun kar spannen als sympathisanten voor hun anti-solidaire eigen bedieningspolitiek.

Succes is verzekerd voor deze gratis solidariteitsactie voor het cruiseschip dat tegen de klippen is gegaan, omdat een handvol verwaande politici voor eigen gebruik halsstarrig ‘de grondwet en de wetten van het Belgische volk’ blijven negeren. Daarvoor wordt voor een concert onder het Atomium te 1020 Laken het kruim van onze artiesten op het podium bijeengebracht. Het zijn Salvatore Adamo, Arno, Will Tura, Clouseau, Stef Kamil Carlens (Zita Swoon), Daan & Telex, Rocco Granata, Jef Neve, Patrick Ouchène, Axelle Red, Stijn Meuris, Saule, Toots Thielemans, Koen Buyse (Zornik), Joshua, Steven en Stijn Kolacny, Paul Michiels, Bart Peeters, Kate Ryan, Saule, Eté 67, Suarez, Triggerfinger, Filip Kowlier, An Pierlé, Gabriel Rios, Jasper Steverlinck, De Laatste Showband met Patrick Riguelle, Baloji, Julos Beaucarne, Boogie Boy, A Brand, The Catatonics,  Lou De Pryck, Jasper Erkens, Delphine Gardin, Jackoband, Jeronimo, Sandra Kim & Les Gauff, Laura Lynn, Machiavel, Marka, Maurane,  Didier Odieu, Tom Pintens, Gabriel Rios, Rival CNN, Roland, The Scabs, Selah Sue, Sioen,  Stella, Sacha Toorop, Stash, Luna Twist, Frank Vander Linden, Johan Verminnen, Marie Warnant, Yevgueni, Joost Zweegers, etc. U begrijpt dat de organisatoren en sponsors kunnen aanschuiven voor een adellijke titel. 

.

Onder de mom van solidariteit wordt in politiek België teveel het gebruik gerechtvaardigd om de Franstalige politieke klasse in Brussel vrij te pleiten van respect voor de Belgische grondwet. In Vlaanderen heeft solidariteit ook een andere betekenis dan waarvoor dat woord door politici in Franstalig België en Bruxelles wordt voor gebruikt. Voor Vlaanderen kan het een ondersteuning zijn van een goed welvaartbeleid voor behoeftigen in Wallonië en Brussel. Franstalige politici gebruiken de Vlaamse miljardenstroom als een melkkoe, die hen weerhoudt om een responsabel toekomstgericht beleid te voeren in eigen regio. Komt daarbij nog de haatdragende arrogantie van de Brusselse Franstalige politici, waardoor elke Belgicistische actie onder de mom van solidariteit een pervers karakter meekrijgt.

Vlaanderen heeft zelf nooit kunnen genieten van enige solidariteit uit Franstalig België, ook al waren de economische omstandigheden daar ooit gunstiger. De Vlaamse politici hebben hier echter een toekomstgericht en solidair beleid gevoerd, wat de minder solidaire Franstalige politici hebben nagelaten. Daar hebben de politici meer oog gehad voor politiek cliëntisme en teveel bewust een grotere inkomenskloof gecreëerd tussen kapitaalkrachtige liberalen (MR-FDF stemmers) en aan het lot overgelaten werklozen (PS-kiezers). Het politiek clientisme zorgde ook voor een staatsapparaat met oververtegenwoordiging aan Franstalige Belgen, die op hun beurt werden betaald door Vlaams belastingsgeld.

Respectloos is het negeren het Belgisch grondwettelijk kader, dat dan nog steunt op een door Franstaligen getekende taalgrens en verplichte ééntalige gewesten. Een Belgische dialoog is er één van Franstalige superioriteit. Het samenhorigheidsgevoel en de multiculturele diversiteit wordt door de Franstalige en Belgicistische politici enkel gehanteerd om een politieke meerderheid te rechtvaardigen.

Neen, we krijgen een wrang gevoel bij dergelijke Belga-cistische ‘culturele’ acties. Ze willen daarmee Vlaanderen onterecht volledig in de hoek drummen van de denkbeelden van het Vlaams Belang en Vlaanderen onterecht afdoen als niet-solidair, niet-respectvol, niet tot dialoog bereid, en nog dergelijk Vlaamshatende verwijten uit het brein van politici van het genre Maingain, ondersteund door partijgenoten Reynders en Verhofstadt. Hun geslaagde poging om een cordon te leggen rond de Vlaamse rechtvaardigen verzuchtingen naar eigen responsabiliteit, is nog steeds niet volledig doorbroken. Toonbeeld daarvan is het uitblijven van een staatshervorming voor een werkbaar België en nog geen oplossing voor het BHV-arrest van het Grondwettelijk Hof., waardoor er zelfs geen geldige federale verkiezingen meer kunnen plaatshebben. België leeft momenteel dus ook op dat vlak in een democratisch deficiet.