Groen! schiet het beleid van de huidige Vlaamse regering af. Vooral de CD&V ministers zouden het slecht doen, maar ook SPa met Vandenbroucke vindt geen genade bij Groen.  Het besparingsbeleid voldoet niet. Alsof er na vijf jaar verspilzucht nog geld over is om even gul  te blijven. Maar er is geen enkel woord van kritiek op de VLD-ministers. Vergeten we niet dat Groen ook niet in de Vlaamse regering wilde zonder de Liberalen, waarmee ze blijkbaar een verbond hebben gesloten. De Vlaamse regering Leterme is ook niet begonnen met elke regeringspartij een budget van 50 miljoen toe te kennen, zoals met de regering De Wael in 1999 wel het geval was. Het toenmalig boni van minister Demeester moest toen eerst worden opgesoupeerd en bepaalde partijen hadden dit blijkbaar nodig.

xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" /> 

Het verbond met VLD is eigenlijk niet nieuw. Het dateert al van begin 1999, toen de dioxinecrisis al bekend was in West-Vlaamse liberale kringen en taktisch door Slangen-Verhofstadt in overleg met Mieke Vogels pas maanden later werd uitgespeeld om aan de macht te komen. Het kippenhof van een liberaal gemeenteraadslid  werd al met de jaarwisseling 1998-1999 wegens kippenziekte volledig gerenoveerd. Ook zijn houding tegenover Agalev sloeg in die periode om van ergste vijand tot bevoorrechte coalitiepartner.

Typisch was ook de uitspraak van Mieke Vogels op 14 juni 1999 op VTM, waarbij ze zonder blozen het groene project het meest verwant zag met de liberalen. Verhofstadt werd toen haar meest bevriende politicus genoemd. Blijkbaar is daar nog niet veel aan veranderd, want Groen wou ook niet in een Vlaamse regering zonder de Liberalen en ook nu kunnen ze nog geen kwaad woord uitbrengen tegen hun bondgenoot bij het dioxine-complot van 1999.