De haast om Verwilghen zo rap mogelijk in een internationale job te dumpen, is niet meer mooi om aan te zien. Eigenlijk heeft de VLD van Verhofstadt hem altijd alleen maar gedoogd voor zijn opbrengst als omhooggevallen “witte ridder” uit zijn voorzitterschap van de Dutroux-commissie.  Noch als minister van justitie in de vorige regering noch nu als economie-minister kreeg hij de volle steun van de regeringsleider. Justitie, economie, energie en wetenschapsbeleid werden mede stiefmoederlijk behandeld.

xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" /> 

Tijdens zijn eerste regeerperiode volgde Verhofstadt nog de tactiek om voor België zo weinig mogelijk hoge jobkes binnen te halen in de hoop om zelf zoveel mogelijk kans te maken om de hoofdvogel van Europees regeringsleider te kunnen binnenhalen. Nu kan Verwilghen niet vlug genoeg uit de federale regering gedumpt. Eerst werd hij nog voorgedragen bij de Verenigde Naties als Hoog Commissaris voor de Vluchtelingen, waarbij het lobbywerk al de shortlist opleverde maar uiteindelijk moest hij logisch de duimen leggen voor de meer gereputeerde Portugees Antonio Guterres. Nu moet hij Alvaro Gil-Robles opvolgen als commissaris voor de Rechten van de Mens bij de Raad van Europa.

Eerst zag Verhofstadt niet in dat zijn stelling dat de Raad van Europa hem zelf had gevraagd heel ongeloofwaardig overkwam. Dat komt wel meer voor, als hij voor de publieke opinie zijn leugens met alle middels voor waarheid wil verkondigen. Dan blijkt dat minister De Gucht de Belgische ambassadeurs officieel  heeft gevraagd om de Belgische kandidatuur te steunen. Eerst wil Verwilghen zijn werk als minister afmaken en nadien zou hij beseffen dat zijn rol in de Belgische toppolitiek is uitgespeeld. Heeft Verwilghen ook nog ander lobbywerk verricht dan zijn bestuursmandaat bij een tabaksgigant?

Nu wordt Luc Van Den Brande door Stef Goris, de VLD-overloper van dienst,  verweten dat hij de voorkeur geeft aan een buitenlander.  De VLD-er geeft echter zelf toe dat Verwilghen een grote handicap moet overbruggen omdat hij minder goede papieren kan voorleggen dan zijn concurrenten. De Pool Nowicki werkt echter al 25 jaar rond mensenrechten en was vijf jaar ombudsman in Kosovo. Dienen de Europese diensten alleen maar om mannetjes in te droppen, waar men in eigen land geen blijf meer mee weet.  De Europese Commissie is ook al zo’n uitzwaaimogelijkheid, eerst voor de corrupte Busquin nu voor Michel.  

De VLD heeft natuurlijk veel volk, overlopers en anderen, dat een postje is beloofd.  Zo mag Karel Pinxten binnenkort de Kamer ruilen voor een topfunctie bij de Europese Rekenkamer. Eerder werd Johan Van Hecke zonder mandaat van de kiezer ook al in een Europese zetel gedropt. Een regelmatige stoelendans laat de VLD toe om de beloofde postjes te kunnen bezorgen. De extra-staatssecretarissen met part-time werk dienden trouwens ook dit doel. Het blijft voor Verhofstadt steeds een win-win-onderneming. Hij is verlost van Verwilghen en kan opnieuw postjes uitdelen.  Het realiseren van de overloop-beloften is ook goed om nieuwe veroveringen te overtuigen.