De regering heeft met een reclamecampagne de façade rond zijn generatiepact enigszins willen oppoetsen. Blijkbaar was de versie, die door de regering in het parlement werd verkondigd niet de officiële versie. Plots zijn alle concrete beleidsopties geschrapt en dus geen leeftijden meer om op brugpensioen of pensioen te kunnen gaan, terwijl dit juist erop moest wijzen dat de regering nog wilde regeren (in 2010 of zo). Het hoofdstuk over de jongerenwerkloosheid wordt nu strategisch vooraan geplaatst, al blijft  het ook hier bij veel blabla. Maar we hebben niet de indruk dat de regering wil werken aan een actief globaal tewerkstellingsbeleid voor jong en oud. Het generatiepact blijft een vodje papier, zolang alleen het eindeloopbaanproject de graadmeter blijft om hun tewerkstellingsvisie een aangezicht te geven. Enkel een pact met een actief globaal tewerkstellingsbeleid voor alle leeftijden kan de naam van generatiepact waardig zijn.

xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" /> 

Al een paar jaar krijgen we in media en beleid ook maar één klok te horen over het te volgen sociaal-economisch beleid, al valt het sedert de regeringen Verhofstadt-Vandelanotte-Di Rupo-Reynders vooral juist het ontbreken op van elke sociaal-economisch beleid. Als we met zijn allen niet langer blijven werken dan dreigt onze welvaartsstaat ineen te storten. Zo kunnen we het iedere dag lezen in de krant en horen op radio en televisie. En als we te vroeg stoppen met werken (hoe zou dat toch komen?) dan wil de regering je daarvoor bestraffen. Dat verhaal over de onbetaalbaarheid van de sociale zekerheid hoorde mijn vader 50 jaar geleden ook al en toen haalde een deel van de werknemers niet eens de officiële pensioenleeftijd. En dan moeten we geloven dat de ruim 400.000 werklozen beneden de 50 jaar plots gaan werk krijgen als de ouderen nog langer gaan werken!?  

En daarbij komt nog dat de pensioenen in België bij de laagste in Europa zijn en we ook zowat de strengste voorwaarden daaraan koppelen. Zo moet je 45 jaar gewerkt hebben om een volledig pensioen te trekken. Iedereen die na zijn twintigste nog aan het studeren is, en dat is ondertussen dik meer dan de helft van de jongeren op die leeftijd, kan later nooit een volledig pensioen ontvangen. Dus moet iedereen maar zo lang mogelijk blijven werken.

En dit horen we eigenaardig genoeg niet. Er zijn uitzonderingen maar niet degenen, die in ongezonde en lichamelijk zware omstandigheden hebben moeten werken. Die moeten na ruim 40 jaar werken nog langer werken eer ze nog maar op ‘brugpensioen’ kunnen gaan of worden gedumpt.  Een universiteitsprofessor krijgt echter al een volledig pensioen na 22,5 jaar academische loopbaan. Een magistraat met 18,5 dienstjaren. Een provinciegouverneur krijgt een pensioen van 58% van zijn wedde na 7 jaar en het maximum (75%!) na 17 dienstjaren. Ze kunnen dan zelfs nog hun bijklus behouden. Een arrondissementscommissaris ontvangt 60% van zijn wedde als pensioen na 15 jaar. Een volksvertegenwoordiger kan op vervroegd pensioen vanaf 52 jaar na 8 jaar parlementair mandaat. Hij of zij krijgt een volledig pensioen na 20 jaar loopbaan.