Hoe het Lammie en Willy vergaat in Spanje en Portugal
03-03-2012
Sintra en de alpenheggemus
Sintra is een toeristische laats; je moet het gezien hebben. Met bussen vol worden de toeristen aangevoerd. De attracties zoals paleis en kasteel liggen een eind buiten het oude stadje. Het stadje zelf heeft een historisch centrum bestaande uit nauwe straatjes met vele souvenirwinkeltjes waar je de bekende zooi kunt kopen. Willy vond het maar zozo vanwege de vele kassas en gezagdragers waarvan er één hem zelfs in de nek sprong toen hij in het paleis waagde een foto te nemen. De eerste knorrige Portugees hebben we dus ontmoet. Het kasteel was een oud Moors kasteel, waarvan alleen nog de muren omhoog stonden, Met zijn oneindig vele hobbelige trappen was het een uitdaging voor Lammies heup-inmplataten en Willys etalagebenen om onbeschadigd een rondje te maken. Het was voor ons niet te doen, dus halverwege hebben we gauw de uitgang maar weer opgezocht. Het dient gezegd te worden dat de Moren een prachtige strategische plek hadden uitgezocht, Met een beetje geluk kun je tot aan Lissabon kijken. De oceaan kun je kilometers ver opkijken en dat was het wel. Het paleis was ook een aaneenschakeling van kassas waar je kaartjes voor paleis, park en nog wat gebouwen kon kopen, Reken er maar niet op dat je ergens voor niks een kijkje kunt nemen, integendeel zelfs een treintje richting het paleis moest betaald worden, terwijl je juist al een fortuin aan de kassa had betaald. Na de rondgang door het paleis kwam je midden in het restaurant uit. Commercieel goed doordacht! Maar . De dag nam toch een verrassende wending. Genietend van een kop koffie met gebak op het terras (boven op de berg), verschijnt er ineens een vogeltje op de muur, op een afstand van ongeveer 2 meter van ons. Willy zijn klus valt open en stamelt dat hij dit vogeltje nog nooit eerder gezien heeft. Hij herkende onmiddellijk het postuur van een heggemus, maar dat was het niet. Veel kleuriger met 2 vleugelstrepen. Verrek, daar was er nog één en ze schooierden om kruimels van ons gebak, dat ze dan ook met smaak opaten. Het toppunt was tot nu toe om patat schooierende geelgorzen in Zweden en brood stelende blauwe eksters in Spanje. De alpenheggemus, dat was het namelijk, liet zich uitgebreid van dichtbij bewonderen. Met onze low budget camera hebben we ze uitgebreid op de foto gezet. In Nederland ondernemen vogelaars hele reizen om zon vogeltje te zien en wij zien ze hier schooierend om ons gebak. Lammie vond Sintra wel wat hebben, Willy had heimwee naar Batalha of Tomar, waar je nog kunt wegdromen en je je niet tussen de vele tientallen fotograverende toeristen moet bewegen. Paul, onze VVV-expert annex bakker, vertelde gortdroog dat we beter op internet een paar fotos van Sintra hadden kunnen bekijken inplaats van zon reis te ondernemen en veel geld uit te geven. Tegelijk overhandigde hij ons met een vette knipoog een folder van het culinair festijn in Rio Maior waar we volgens hem wel heen moesten gaan. We laten het u weten hoe het ons daar vergaan is.