De vredesduif vliegt van site naar site, door zo veel te landen als maar mogelijk is. Alsjeblieft, help de duif om een lint te maken, rond de wereld. door hem mee te nemen naar jouw site, of om hem aan iemand anders te geven voor hun site, door hem een plaats te geven in een ander werelddeel of in die delen van de wereld waar strijd en chaos heerst
Ik ben ervan overtuigd dat er bezoekers zijn die de stilte van de afgelopen weken niet kunnen plaatsen. Logisch. Een fanatieke weblogschrijfster zoals ik die nu al weken niets nieuws te melden heeft gehad? Zou dat kunnen? Neen. Mijn gezondheid, the legacy van Arbeidsvoorziening/CWI mijn RSI/CTS rechterarm en mijn enorme behoefte wat spiritueels te doen zijn de boosdoeners van gebrek aan leesmateriaal op mijn blog.
Maar ik ben terug en zal de komende dagen proberen in chronologische volgorde mijn belevingen te portretteren. Bovenstaand het Klooster van de Clarissen van Megen. In deze kerk hebben wij, de broeders Franciscanen, de zusters Clarissen en de gasten een Eucharistieviering bijgewoond. Tot dan.
Oh GOD, haast U om mij te redden, O Here mij ter hulpe, Laten beschaamd en schaamrood worden, wie mij naar het leven staan. Terugdeinzen en te schande worden, wie mijn onheil begeren, laten zich omkeren van schaamte, wie roepen ha,ha.....
Laten in U jubelen en zich verheugen allen die U zoeken, Laten wie u heil liefhebben bestendig zeggen" God is groot" Ik ben wel ellendig en arm, o God, haast U tot mij! Gij zijt mijn hulp en mijn bevrijder; o Here, vertoef niet!
Bedankt voor je reactie in mijn questbook /gastenboek. Je woorden zeggen iets dat ik niet snap. Niets in het leven is "jammer" als je bent zoals ik ben. In alles zie ik een uitdaging. Dat geeft kracht en richting aan je leven. Licht toe. Groetjes
De dag begon met meerdere minnetjes. Echter, uit ervaring weet ik dat het leven zijn eigen balans weet te vinden mits je als mens er voor zorgt dat je de energie die uitdraagt met liefde en positiviteit vult. Want deze energie moet je weer voorzien van het "plusje" dat je nodig hebt om je leven in evenwicht te houden.
Mijn vriendinnen, die enkele jaartjes ouder zijn als ik, op een veel hoger spiritueel niveau en meer levenservaring hebben, willen dat ik mee ga naar Staya Erusa, een film van Ronald Jan Heijn. Die goeie man is voor mij een zweefkees die het geld van zijn vader heel goed heeft geinvesteerd maar er soms uit ziet als een hippie uit de jaren zestig. Een vooroordeel. Deze wordt niet alleen door de documentaire weggevaagd maar vooral voor de vele vragen die deze docu in mijn brain opgang heeft gebracht.
Staya Erusa is een spirituele docu-film van onder andere Ronald Jan Heijn en wil het bewustzijn van de mens in kaart brengen. Ofwel, onwetendheid omzetten in inzicht. Inzicht in het ontstaan van het leven op aarde en ons doel hier. Angst bijvoorbeeld, is volgens Ronald Jan een gevolg van gebrek aan inzicht.
De titel Staya Erusa heeft geen betekenis. Er is dus ook niet vastgelegd hoe je het uit dient te spreken. Dat is natuurlijk met opzet gedaan. Na het zien van de film, kun je voor jezelf het beste bedenken wat Staya Erusa voor jou betekent.
Via beelden en animaties krijgen we antwoorden op achttien grote levensvragen op het gebied van religie, psychiatrie, ziekte, natuur en milieu, leven en dood. Zoals het ontstaan van het bewustzijn, het opwarmen van de aarde, reïncarnatie en het hiernamaals. Door deze nieuwe inzichten worden er vele mysteries verhelderd, waardoor wereldproblemen zouden kunnen worden opgelost. Zowel beeld als muziek zorgen in deze film voor een indringende en inspirerende kijkervaring.
Na de film - rond 19.00uur - gaan we dineren. Op zoek naar een chinees restaurant in de Haagse binnenstad. Die vinden we niet ver van het filmhuis. De inzichten hebben we, elk op eigen wijze, aan een brainstorm onderworpen tijdens het eten. Dolores, de therapeut, onder ons, heeft op zeer professionele wijze getracht de gesprekken in goede banen te leiden. Als mijn droom aan de orde komt blijkt algauw dat ze een totaal andere interpretatie aan geeft. Ze ontdekt dat het kind in mij de top van de ladder heeft bereikt, dat ik deze bijzondere periode als Godgiven moet zien en daar ook heel hard aan werken moet, het allerbeste uit halen. De papieren en verscheurde boeken zijn de megakennis die geen waarde meer heeft. Jarenlange scholing en training, wat moet ik er mee? "Ga op zoek naar je zelf, laat je keuze duidelijk zijn, volg je hart" adviezen die ik de komende dagen zal kauwen en herkauwen. Ik neem mij voor op zoek te gaan naar mezelf en als ik mezelf gevonden heb, hoop ik van harte dat ik heel veel zal houden van mij nieuwe zelf.
We nemen afscheid op het station en hebben de volgende meeting alweer gepland.
Energieën, andersdenkenden zullen ook anno 2006 op de brandstapel eindigen maar dan in de vorm van ontslag en tot de bedelstaf veroordeeld. Met een sterke karma is het mogelijk deze energie te buigen. Jeanet en Dolores zijn de energie in mijn leven die mij zullen helpen mij zelf te vinden.
Niets vermoedend steek ik de sleutel in het slot. Gewoonte trouw been ik naar binnen. Ik kijk. Kijk. Maar zie niet datgene dat mijn zicht dagelijks opvangt. Ik kijk met een blik, gezichtloos als het licht. Leegte waar ooit apparatuur gestaan heeft. TV, audio, spiegel......rommel, veel papier...........een touwladder........Kleintje staat er al op en roept: " Mams kom ook naar boven, kijken wat ze hier allemaal hebben weggedragen". Ik huiver. Het blijft flitsen. In alle rust heeft de dolende ziel de bladzijde uit de boeken, stuk voor stuk er uit gehaald. Her en der liggen ze. Zinloos papier geworden. Ik ben tot het bot geruïneerd. Als in een bliksemflits sta ik op een enorm plein. Ik ruik de stank van armoede, bevindt me in een ghetto van wegrottende, bibberende paartjes. Achterna gezeten door een bende losgeslagen maar vooral zoekende behoeftigen, klop ik op de deur van een klooster. Nog voor de zware deur open geschoven is lig ik al op mijn knieën. Ik dank, who ever... Mijn God..en de mensen die mij aanstaren. Ze kennen dit soort niet, zij behoren tot de betere soorten. Iedereen heeft daar baat bij.Ik ben zo iemand die je wel eens op het weerkanaal ziet, die tegen de wind in staat te leunen terwijl agenten met megafonen roepen: " maak dat u wegkomt". Ik ben in zwaar weer geboren en toch lachte GOD. Ik dacht dat het zonlicht mijn ogen deed tranen. Het beeld van mijn lege huis, tot het bot ontkleedt, leeg, terug naar af.
Doel bereikt? Nooit heb ik een trap of ladder kunnen beklimmen in mijn dromen. Die steeds weer terugkerende ladder of trap. Zonder treden als ik erop moet.
Ik kijk in de ogen van klok. Rode, glimmende cijfers die boos naar mij staren. Ik laat mij hypnotiseren en slaap zeker drie kwartier te lang. De weg naar mijn badkamer lijkt wel de afstand die ik moet afleggen naar het exit gesprek. Mijn alter ego, mijn psyche, mijn ziel heeft mij er al op voorbereid. Ze zijn op weg je te ontkleden. Tot het bot. "Door het gat van de grap, waait de wind der waarheid" Lange tijd heb ik gedacht dat dromen een grap met je willen uithalen. Spelen met je hersenen, je emoties! Je leven binnenstappen om je te pesten, je leven te op te beuren. Mensen toelaten die je nooit ontmoet hebt. Nu weet ik dat dromen een mens ook voorbereiden op wat er komen zal. De HRM'er belt. Ik ben laat, nuttig m'n boterham, de wind waait, het miezert. Mijn hele leven miezert op dat moment. Ik denk na over mijn droom.
Vandaag is een minnetjes-dag. Ik moet op zoek naar een plusje voor het evenwicht.
"Als iemand ons pijn doet moeten we het in zand opschrijven waar de wind van vergeving het kan uitwissen, maar als iemand iets goeds doet voor ons, moeten we het in steen graveren, waar geen wind het ooit kan uitwissen".
Je raakt verveeld door een status quo en normaal gesproken ben je altijd te vinden voor nieuwe zaken en ideeën.
Je bent individualistisch en hebt een vrije geest.
Je vrienden zijn best belangrijk voor je, zolang ze maar niet proberen zich aan jou te binden door te veel emotionele eisen te stellen.
Je ideeën zijn ongewoon en je bent een beetje excentriek, wat niet wil zeggen dat je erg veranderlijk bent. Van tijd tot tijd ben je best wel koppig.
Omtrent het groepsgebeuren, en waar het belangrijke zaken betreft, ben je erg rechtlijnig in je denken en niet altijd gevoelig voor de emotionele behoeften van het individu.
Je bent uitgesproken objektief en hebt een goed opmerkingsvermogen; bijgevolg ben je in staat technische en gekompliceerde onderwerpen te bestuderen, zoals wetenschappen, computers en misschien zelfs wel astrologie.
De afspraak is al begin deze week gemaakt. Zondag komt mijn dochter Naomi haar haren wassen en drogen. Ze is over enkele weken 25 jaar oud maar kan zich het gevoel om naar een doodvreemde kapper te stappen nog niet ontwikkelen. Ooit, ze was pas 11, wilde ze persé `curly´ een chemisch spul dat de haren als nat laat uitzien. Alsof je net door een hevige regenbui had lopen banjeren. Haar prachtige krulletjes werden vervangen door stijl, nat uitziende slierten. Na enkele maanden van genot bleven de slierten tevreden liggen op haar hoofdkussen. Op haar hoofd bleef er niet veel over. Sindsdien mag niemand er meer aan zitten. Ik moet om de zoveel maanden haar, gelukkig nu een stuk langer en voller haar, behandelen. Wassen en drogen is ook mijn wekelijkse taak. Het gaat ook nog steeds als toen ze klein was. Ze neemt nu weliswaar plaats op een kussen en ik zit op de bank. Al zappend ben ik erachter gekomen dat België 1 de Whale Rider, de film die zoveel indruk op mij maakte, zal gaan uitzenden. Ik vertraag mijn werkzaamheden zodat we al rollers indraaiend naar de film kunnen kijken. Na de eerste keer heb ik de DVD gekocht en heb de film al zeker vier keer gezien. Ik blijf meeleven met Paikea. Blijf boos op Koro om de wijze waarop hij Paikea behandeld. Blijf me verbazen over de tradities en gewoonten die zoveel lijken op mijn Surinaamse achtergrond. Als Koro boos wordt op Paikea omdat ze Hemmi verslaat en roept dat ze de Tapu - heiligschennis - heeft beledigd en haar excuses moet aanbieden, flasht mijn jeugd in een split second aan mij voorbij. Al die tapu's die wij ook kennen, de Indianen en de bosnegers, de creolen en anderen. De tapu's zijn heilig. Mijn doos met tissues is aardig gehalveerd. De Whale Rider doet me iets. 'T is mijn ding.
De tijd tikt door..... nog enkele uren en ik ben weer een jaartje ouder. Zoals een kennis onlangs opmerkte...ouder worden voel je niet...je merkt het! Ik voel me ook niet oud, ik voel me ook geen 56 jaar oud, neen ik voel me gewoon zoals ik me altijd heb gevoel. Neen ik voel me nog beter. Ik ben - als zeer optimistische Waterman - altijd maar bezig. Ideetjes uitwerken en wachten tot die al zo ver gevorderd is dat ik door kan gaan met het volgende ideetje. En ja hoor...ik merk 't, na een aantal dagen pezen moet in een balansdag inlassen. Dan gaat Bethje genieten van haar bedje...en laat de boel de boel. Ik merk dat ik minder slaap........heel veel verhalen in m'n hoofd heb. 's Avonds als de anderen op één oor liggen (ik slaap zelf op mijn rug) kan ik hele verhalen stampen op de pc. Ik merk dat ik de volgende dag...zo moe ben dat de woorden mij in de steek laten. Ja mensen, oud worden voel je niet........oud worden merk je. Over een aantal uren gaat mijn nieuwe jaar in. Ben reuze benieuwd wat dat allemaal mee brengt voor mij.
Tante Carla - 75 jaar - is de schoonzus van mijn moeder. Haar man, oom Ewald, heeft zoals ´t de Joodse traditie betaamd, gestudeerd in Nederland. Zijn pedagogische achtergrond heeft hem een brede maatschappelijke bekendheid bezorgd. Ook zijn politieke ambities zijn debet aan deze grote bekendheid. Hij was met recht te noemen een BS'er. Een bekende Surinamer! Zij kregen twee zonen en twee dochters samen. De zoon waar ik mij het meest mee verbonden voel is onze Ric. Hij heeft een open karakter en is het type " relax.....alles komt goed" Verder op de blog vind je een prachtige foto van hem..waar hij bezig is dat te doen wat hij dagelijks met heel veel plezier kan doen....barbequen en koken.......bijzondere hobby. Ooit heeft hij besloten na zijn 50ste terug te gaan naar Suriname, zijn geboorteland waar hij enorm veel van houdt. Hij woont er nu al geruime tijd en houdt ons op de hoogte van alles wat er maar op zijn pad komt. Hij is gewoon een bijzonder mens!
De spanning nam toe. Ik ben geen frontoffice mens. Een achter-de-schermen ligt mij beter. Maar wil ik mijn beurs special onder de aandacht brengen van de vakantiegangers dan zal ik moeten puffen. Ik had me op veel voorbereid maar niet hierop. Meer dan een half miljoen bezoekers. Is geen sinecure. Na vier dagen en een voet vol blaren besloot ik een pauze in te lassen. Vrijdag. Hele dag in bed. Geweldig. Bethje lag in haar bedje. Te genieten. Voor Educa Reizen is deze beurs succesvol verlopen. Vele boekingen en veel vraag naar meer info. De 4400 beursdeelnemers mogen niet klagen. Aandacht zat met name voor de gadgets en de hapjes. Alles hebben ze gedaan om de bezoeker te verleiden een reis te kopen. Vele Nederlanders gaan dit jaar weer massaal op zoek naar de zon. En wie het goedkoopste gaat is nogsteeds de calculerende burger. Hollandse zuunigheid?
Groen is het symbool voor de vruchtbare bodem van het land en de hoop op een beter leven. Wit staat voor recht en vrijheid, rood voor vooruitgang en liefde. De (gouden)ster symboliseert de eenheid van het volk, maar ook een gouden toekomst
Wanneer het hart iets in bewaring heeft blijven de beelden héél een leven ongeschonden. Jouw eerste glimlach heb ik zo vaak herbeleefd, wel duizend maal heb ´k jou opnieuw gevonden.
Generaties.
Jong mensen protesteren Roepen ´t is een treurig zootje en al ben ik niet meer zo jong ik zit toch in hetzelfde bootje.
Zij verwijten deze wereld een geweldig aantal floppen ´t klopt want in mijn jonge jaren, was ie ook al naar de knoppen
Wil je veel meer foto's zien of info lezen neem dan een kijkje in mijn archief.
http://www.bloggers.nl/Mildredenzo
WIL U EEN BERICHTJE ACHTERLATEN KLIK DAN ONDER EEN ARTIKEL OP 'REAGEER'. KAN ONDER IEDER WILLEKEURIG ARTIKEL, FOTO, BERICHT OF GEDICHT.
Oh GOD, haast U om mij te redden, O Here
De afspraak is al begin deze week gemaakt. Zondag komt mijn dochter Naomi haar haren wassen en drogen. Ze is over enkele weken 25 jaar oud maar kan zich het gevoel om naar een doodvreemde kapper te stappen nog niet ontwikkelen. Ooit, ze was pas 11, wilde ze persé `curly´ een chemisch spul dat de haren als nat laat uitzien. Alsof je net door een hevige regenbui had lopen banjeren. Haar prachtige krulletjes werden vervangen door stijl, nat uitziende slierten. Na enkele maanden van genot bleven de slierten tevreden liggen op haar hoofdkussen. Op haar hoofd bleef er niet veel over. Sindsdien mag niemand er meer aan zitten. Ik moet om de zoveel maanden haar, gelukkig nu een stuk langer en voller haar, behandelen. Wassen en drogen is ook mijn wekelijkse taak. Het gaat ook nog steeds als toen ze klein was. Ze neemt nu weliswaar plaats op een kussen en ik zit op de bank. Al zappend ben ik erachter gekomen dat België 1 de Whale Rider, de film die zoveel indruk op mij maakte, zal gaan uitzenden. Ik vertraag mijn werkzaamheden zodat we al rollers indraaiend naar de film kunnen kijken. Na de eerste keer heb ik de DVD gekocht en heb de film al zeker vier keer gezien. Ik blijf meeleven met Paikea. Blijf boos op Koro om de wijze waarop hij Paikea behandeld. Blijf me verbazen over de tradities en gewoonten die zoveel lijken op mijn Surinaamse achtergrond. Als Koro boos wordt op Paikea omdat ze Hemmi verslaat en roept dat ze de Tapu - heiligschennis - heeft beledigd en haar excuses moet aanbieden, flasht mijn jeugd in een split second aan mij voorbij. Al die tapu's die wij ook kennen, de Indianen en de bosnegers, de creolen en anderen. De tapu's zijn heilig. Mijn doos met tissues is aardig gehalveerd. De Whale Rider doet me iets. 'T is mijn ding.
de zon nooit waarderen!
