De vredesduif vliegt van site naar site, door zo veel te landen als maar mogelijk is. Alsjeblieft, help de duif om een lint te maken, rond de wereld. door hem mee te nemen naar jouw site, of om hem aan iemand anders te geven voor hun site, door hem een plaats te geven in een ander werelddeel of in die delen van de wereld waar strijd en chaos heerst
Het denken maakt onophoudelijk lawaai. Hoe zou het stilte kunnen begrijpen?
Het denken houdt van oordelen. Hoe zou het vrede kunnen begrijpen?
Het denken splitst en verdeelt. Hoe zou het eenheid kunnen begrijpen?
Het denken is onvrijwillig en dwangmatig. Hoe zou het vrijheid kunnen begrijpen?
Denken is een activiteit van streven en worden. Hoe zou het Zijn kunnen begrijpen?
Pas wanneer het denken beseft dat het niet in staat is iets écht wezenlijks te begrijpen, is er een opening naar werkelijk Inzicht.
De voor-herinnering.
14-07-2008
Dar Es Salaam
www.green-waters.org
Over 36,000 trapped young girls saved
2008-07-06 11:30:37
By Mbena Mwanatongoni
It sounds incredible but it's true! Over 36,000 young girls, mostly ranging between the ages of nine and 17, have been rescued from domestic sexual violence and others from commercial sex trafficking over a period of nine years!
`You may not believe it but the rescued housemaids tell it all and without mincing words: It is mostly their employers who sexually abuse them.
Many of the sex assaulters are married men,` an activist of a Dar es Salaam headquartered civil society organisation says.
Edda Kawala, Programme Officer of Kiota Women`s Health and Development Organisation (Kiwohede), is supported by a 13-year girl (name withheld) who admits to have been trafficked into the city from Singida at the age of nine in 2004 when she was in Class III.
She had been promised sponsorship for further education, but ended up in forced hard labour and sex ordeals from her employer.
Both, the International Labour Office (ILO) and Conservation, Hotels, Domestic and Allied Workers` Union (CHODAWU) agree with Kiwohede on the existence of domestic abuses on housemaids and the prevalence of children engaging in prostitution.
They say: `It is a reality. It is a form of forced labour and slave-like practice.` Adds almost mournfully Justa Mwaituka, Kiwohede`s Executive Director: ``We believe the number of young girls suffering from these abuses is larger although we make every effort to reach them. Some of them phone us for help, and we instantly respond. We get community support, including the police.`
Mwaituka stresses that sexual abuse can cause a permanent scar on a victim and is always traumatic as attested by many girls I talked with during lengthy discussions this week. Because of this factor they undergo psycho-social counselling.
Of the 36,000 girls that were rescued from child prostitution, 25 per cent or about 10,000 girls were engaged in exploitative domestic work while the rest were trafficked.
`What is stunning is the fact that 60 per cent of them were brought to the city by their families or people closely associated or affiliated to their families,` reveals Mwaituka.
Talking of the characteristics, magnitude and hazards of child prostitution, she says that not many people are willing to discuss it: `It is still a taboo'.
Nobody wants to take it seriously, relegating the question to individual privacy.
The CSO had conducted a rapid assessment study on children in prostitution at places thought to promote high concentrations of child prostitution practices in four regions of Ruvuma, Mwanza, Dar es Salaam and Singida.
In Ruvuma Region the assessment was done at Majengo, Lizaboni, Bombambili and Ruvuma wards while for Mwanza Region it was carried out at Igoma, Nyakato, Mbugani, Pamba and Kirumba.
For Dar es Salaam Region it was made at Manzese, Kigogo, Msasani, Mikocheni, Kijitonyama, Mzimuni, Kinondoni and Tandale, and in Singida Region it was carried out at Sheluwi, Misigiri, Kiomboi and Igugumo wards as catchment areas for local trafficking of children for the purpose of domestic and commercial sexual work. Findings
The most salient factors leading to the development of child prostitution are poverty through the inability of parents to support their children.
`Actually some parents facilitate the trafficking of their children to urban areas in search of jobs.
Lack of hope, declining values, marital separations and domestic violence are causes of the increasing child prostitutes in the entertainment industry.
`Most of the child prostitutes were found in tourist places like brothels, hotels, guesthouses, disco bars, local brew shops, casinos and more generally in the entertainment industry.
Owners of these places utilized the girls to attract more customers and the girls were given false jobs. Normally the two parties do not enjoy positive cost-benefit balance, ` reveals the study.
It adds: `It is a ready-made market and children are not sexually exploited only because they are poor, but also because they are vulnerable to such pull factors.`
Another finding is that Child prostitution was a last resort for survival as it was noted that in order to survive in prostitution one needs a great deal of courage and a large dose of initiatives because engaging in prostitution is not for anyone: it is for those who can cope.
The study found a high mobility of children across the country.
Moving as domestic workers from a very young age, and often abused by the employers` houses, many girls find themselves without any other alternative than to engage in prostitution.
``The organised system that recruits girls into prostitution can involve ringleaders, but it is often the children themselves who recruit their siblings, friends or children living with them in the same house, neighbourhood or in the streets to engage in prostitution.
``In opposition to Tanzania's cultural norms, desperate parents have had their priorities impacted by their circumstances, and thus welcome this sort of trafficking, knowing they then have a guaranteed wage earner -they give up some of their daughters,`` it reveals.
Activists are now eyeing customers, who they say must be blamed for the escalating child prostitution, suggesting that the child prostitutes are too young to be blamed because they are forced into that hell from the challenging circumstances.
...trapped girls recount their ordeals
Sofia hails from Nyangao area in Lindi Region
She was brought to Dar es Salaam two years after she completed formal primary education on the pretext of employment.
``My employer was a woman but her brother regularly haunted me because he was always making sexual advances.
The man is married and has four children,`` Sofia (not real name) notes with untold humility.
Despite telling her employer on these strange goings-on, the answers put her off. She asked me to keep quiet about that as it was nothing strange. You will eventually get used to this, she had told me.``
Finally the young girl sought refuge at her aunt`s home, where she also found things were not as smooth as they should be.
At her tender age she was being approached by men well too above her age seeking sexual favours. She ran away and went to Kiwohede which she had learnt from other girls that it offered technical skills that would allow her to conduct a decent life.
-Sofia's case is slightly different to that of Jesca (also not her real name) who was literally picked from her ageing grandmother who was equally starved of resources to feed her granddaughter and two other grandchildren.
She was only 11 years when a village neighbour currently living in Dar es Salaam visited Mbeya where Jesca was staying.
``The woman pretended to be sympathetic and promised to further my education here in Dar es Salaam as I was then in Class III.
I came here four years ago in the company of `my saviour` who unfortunately never sent me to school and instead introduced me to house work.
``All the hard work in the house was charged to me and her children never touched any work.
Of course my parents were dead long ago, and that was the reason why grandma was keeping us.
Besides the hazardous labour I was being approached with temptations from my employer`s husband who wanted to sleep with me!
Then the news of an NGO which rescues unfortunate people of my like came to me. I called and I was rescued. I am now attending Class VI.``
Een Surinaamse vrouw koopt een luxe auto, natuurlijk boordevol elektronica.
Als zij de radio (volgens de verkoper hét neusje van de zalm) wil aanzetten komt er geen kik uit de super-de-luxe luidsprekers, en verontwaardigd keert zij meteen terug naar de garage.
'Hoor eens,' zegt ze tegen de verkoper, 'die radio doet het niet er komt niets uit.'
'Toch wel mevrouwtje,' is het antwoord, 'maar het ding is voice-controlled, dat betekent dat u het met uw stem moet bedienen.'
'Met mijn stem? Hoezo met m'n stem?'
'Ik zal het even demonstreren,' zegt de verkoper.
De man gaat in de wagen zitten en zegt met een heldere en duidelijke stem: 'IGLESIAS.'
Uit de luidsprekers komt een robotachtige stem met de vraag: 'Enrique of Julio?'
Waarop de verkoper zegt: 'Julio.'
En meteen weerklinkt: 'Quiereme Mucho' uit de 16 luidsprekers.
Verrukt over haar nieuwe speeltje, rijdt de dame de garage weer uit en wil
zelf natuurlijk meteen ook iets uitproberen. Dus zegt ze tegen haar radio: 'Elvis!'
Waarop het stuk vernuft vraagt: 'Costello of Presley?'
En de dame: 'Presley!'
Een fractie van een seconde later schalt: 'Jailhouse Rock' door de speakers.
Nog steeds in verrukking door de wonderen van de technologie geniet de vrouw volop van haar ritje en gaat automatisch langzamer rijden om zo veel mogelijk te kunnen genieten. Maar op het ogenblik dat zo'n wegpiraat, die zich met z'n asobak almachtig waant, haar bijna ramt, brult ze automatisch: 'Idioot!'
Een bijzondere vrouw met het hart op de juiste plek. Gek op poëzie en één van de weinige die het lukt te dichten in het zeer moeilijke Surinaamse Sranang tongo.
Grantangi sisa Loes, dat ik mag delen in jou creativiteit.
Uma
Uma grani, di mi koiri
mi lesi mi smeri mi si
san someni sma no sabi
na koni vo a kulturu.
Bromptjie fu kukru djari
smeri fu alla sortu, kapelka,grasbarki nanga watra.
And I give you a boot, would a pair be called beet?
If one is a tooth and a whole set are teeth,
Why shouldn't the plural of booth be called beeth?
Then one may be that, and three would be those,
Yet hat in the plural would never be hose,
And the plural of cat is cats, not cose.
We speak of a brother and also of brethren,
But though we say mother, we never say methren.
Then the masculine pronouns are he, his and him,
But imagine the feminine: she, shis and shim!
Let's face it - English is a crazy language.
There is no egg in eggplant nor ham in hamburger;
neither apple nor pine in pineapple.
English muffins weren't invented in England .
We take English for granted, but if we explore its paradoxes,
we find that quicksand can work slowly, boxing rings are square, and a guinea pig is neither from Guinea nor is it a pig.
And why is it that writers write but fingers don't fing, grocers don't groce and hammers don't ham?
Doesn't it seem crazy that you can make amends but not one amend.
If you have a bunch of odds and ends and get rid of all but one of them, what do you call it?
If teachers taught, why didn't preachers praught?
If a vegetarian eats vegetables, what does a humanitarian eat?
Sometimes I think all the folks who grew up speaking English should be committed to an asylum for the verbally insane.
In what other language do people recite at a play and play at a recital?
We ship by truck but send cargo by ship.
We have noses that run and feet that smell.
We park in a driveway and drive in a parkway.
And how can a slim chance and a fat chance be the same,
While a wise man and a wise guy are opposites?
You have to marvel at the unique lunacy of a language in which your house can burn up as it burns down, in which you fill in a form by filling it out, and
in which an alarm goes off by going on.
And in closing, if Father is Pop, how come Mother's not Mop?
Sinds kort ben ik ook lid van de ANBO voor 50plus. Neem een kijkje en geniet van de vele voordelen.
Deze internetcommunity heeft al meer dan 20.000 deelnemers en ook al groeit dit aantal nog elke dag, wij streven nog steeds naar meer deelnemers, zodat er voor iedereen leuke matches zijn. Wij kunnen uw hulp hierbij best gebruiken! U kunt op de volgende twee manieren iets voor ons betekenen:
In uw omgeving zijn er vast mensen die ons nog niet kennen. Het is heel eenvoudig om deze mensen te attenderen op het bestaan van deze internetcommunity. Helemaal rechtsboven op dit scherm ziet u "mail deze site": als u daarop klikt, kunt u anderen kennis laten maken met de website.
Maar ook de mensen die nog niet online actief zijn willen wij bereiken. Daarom zoeken wij mensen uit alle provincies die voor ons folders willen verspreiden, bijvoorbeeld in de bibliotheek, de wachtkamer bij uw huisarts of een buurtcentrum bij u in de buurt. Wanneer u dit voor ons wil doen, mail dan uw postadres naar
Status, behoefte aan sociale erkenning en aandacht
Sociaal Contact, behoefte aan gezelschap en spelen
Wraak, behoefte om quitte te spelen, maar ook om te strijden en te winnen
Eer, behoefte om te gehoorzamen aan traditionele morele normen en waarden
Idealisme, behoefte om de samenleving te verbeteren en om altruïstisch en rechtvaardig te zijn
Lichaamsbeweging, behoefte om de spieren te trainen
Liefde en romantiek, behoefte aan seks en hofmakerij
Gezin, behoefte om kinderen groot te brengen
Orde, behoefte om te organiseren en rituelen uit te voeren
Eten, behoefte om voedsel tot zich te nemen (dorst is volgens Reiss geen basisbehoefte, omdat het onvoldoende voor psychologen interessant alledaags gedrag verklaart)
Acceptatie, behoefte aan bevestiging
Kalmte, behoefte om onrust en angst te vermijden
Sparen, behoefte om te verzamelen en zuinig te zijn.
Als ik op zoek ben naar informatie op het internet kom ik regelmatig op weblogs terecht. Deze ene interessanter dan de andere. Ook zo vandaag. Ik beland op een weblog en lees een artikel met een voorbeeld. Dit artikel heeft mij de gehele dag bezig gehouden. Ik hoop van harte dat indien iemand dit ook hier leest gaarne mij wil helpen aan een antwoord.
Ik sluit uiteraard de link erbij van de schrijver van de vraag met een zeer duidelijk voorbeeld.
Gij zult niet stelen, is een van de 10 geboden in de Bijbel (maar ook iets waar iedereen zich aan moet houden). Een voorbeeld.
Klaartje is een jonge slimme meid, maar ook streng gelovig. Ze gaat twee maal per zondag naar de Hervormde kerk met een gereformeerde grondslag in Staphorst. Leeft volgens de Bijbel en haar geboden. Tijdens haar stage van de universiteit print ze nog geen mailtje uit omdat dat stelen van de universiteit is. Maar nu wil het toeval dat ze, voordat ze studeerde, haar toekomstige man heeft ontmoet. Ze trouwt tijdens haar studie die ze in 4 jaar afrondt, en tijdens haar stage is ze zwanger geworden, precies volgens plan. Want nu kan ze na haar studie direct moeder worden en voltijd voor haar kinderen gaan zorgen zoals ze altijd al wilde.
Heeft Klaartje nu gestolen van de Nederlandse staat? Ze krijgt geld voor een studie maar doet er niets mee. Valt dit ook niet onder stelen? Of doet ze dit voor zelfontwikkeling?
Een dame komt per vliegtuig terug van vakantie in Zwitserland.
Ze zit naast een priester. Tijdens de vlucht raken ze aan de praat en zo komt het dat ze de pastoor om een dienst vraagt.
"Eerwaarde, ik heb in Zwitserland een gloednieuwe en hypermoderne ladyshave gekocht. Deze was niet goedkoop en ik heb dus de wettelijke limiet overschreden.
Ik zou er invoerrechten voor moeten betalen.
Kunt u mijn ladyshave verbergen onder uw toga?"
Die is nog in de originele verpakking en nog nooit gebruikt.
"Natuurlijk, maar ik moet u waarschuwen, ik kan niet liegen."
"Maar de douane zal u als priester niet verdenken en u doorlaten."
En ze geeft hem de ladyshave. Aangekomen op Schiphol passeren ze de douane.
De douanier vraagt aan de priester: "Niets aan te geven?"
"Luister," zegt de priester, "van mijn hoofd tot aan de gordel,
heb ik niets aan te geven."
De douanier vindt dit antwoord een beetje vreemd en vraagt door:
"En onder de gordel?"
"Ja," zegt de priester, "daar bevindt zich een fantastisch apparaat. Bestemd voor vrouwen, en nog nooit gebruikt."
De douanier barst in lachen uit en roept:
"Vooruit, het is wel goed, eerwaarde! De volgende graag!"
Nu ik mij langzaam aan weer het oude begin te voelen zal ik ook de training, inhoudelijk, met jullie delen.
Natuurlijk hebben de trainers getracht ons heel veel bouwstenen mee te geven. Veel deskundigheid over te dragen en ons met veel tips & tricks te voeden.
De training KPA en projectmatig werken is opgebouwd uit 6 modules.
1.Internationale samenwerking.
2.Het maken van een projectplan.
3.Fondsen werven
4.Subsidies aanvragen
5.Samenwerken
6.Publiciteit.
7.Presentatie/Interculturele communicatie.
* KPA staat voor Kleine Plaatselijke Activiteiten.
Het maken van een projectplan:
Dit onderdeel bestaat uit de volgende onderwerpen:
-doelgroep identificeren
-doelstellingen formuleren
-een fasering maken van een projectplan.
Effectief fondsen werven:
Financiering voor het uitvoeren van een project:
-via subsidiegevers en fondsen
-eigen geldinzamelacties bij familie, vrienden, bedrijven etc.
Bij deze module wordt aandacht besteed aan de gulle gever.
Onderdelen zijn:
-waarom geven mensen geld
-welke doelgroep benader je?
-welke boodschap breng je?
-strategieën om geldgevers te benaderen (bijv. welke middelen)
Strategie:
-Inspelen op mogelijke belangen en beweegredenen (goodwill, zakelijke redenen) van de geldschieter,
-manier van presenteren van het project. Alleen samenwerken met bedrijven die overeenkomen met eigen ideeën (voorbeeld noemen)
-tips voor het benaderen van de 'gulle gevers'(weescreatief, concreet en breng een positieve boodschap)
Aan drie operatieve ingrepen, ongeveer tien jaren geleden, heb ik spastische darmen overgehouden. Heel vervelend, 'mwah, valt mee te leven', zeggen we dan. Gewoon doen wat de darm vraagt en de ene dag meer pijn dan de andere. Geen ziekte om aan dood te gaan.
Wat wel vervelend kan zijn is de overgevoeligheid van de darmen. Deze raken sneller aangetast door poliepen, blijven onzichtbaar en kunnen zich gaan nestelen tussen de slechte cellen. Dan is er stront aan de knikker, of liever gezegd, aan de darmen.
Dit weekend, waar ik al weken naar had uitgekeken, viel voor mij dus letterlijk in de shit. Donderdagnacht vloog ik wel letterlijk meerdere malen uit bed om te voorkomen dat mijn beddengoed en matrassen niet vervuild zouden raken. Gelukkig is m'n 55+ appartementje op dit soort races gebouwd. Niets in de weg, alles én suite.
Vrijdag 11 april.
Met de groep deelnemers en de begeleiding is afgesproken om samen te dineren. Velen komen of van het werk of moeten ver reizen. Een leuk moment om aan de groepscohesie te werken.
Ik sleep om half zeven 's avonds mijn getergde lijf naar binnen. Onder invloed van paracetamol en een fles water rolt mijn airporter achter mij aan.
Stel mij aan de groep voor, aan de mensen die ik op de kennismakingsavond niet heb ontmoet. Niet iedereen heeft nl. aan die bijeenkomst deelgenomen.
Gelukkig de meesten wel. Vertel dat ik vanwege een niet goede gezondheid gekozen heb even aan te sterken dus niet deel neem aan het diner.
We starten om 20.00uur aan de eerste module. Inleiding in Internationale samenwerking, het schrijven van een projectplan, draaiboek en alles wat er bij komt kijken. Een volgepropt weekend moet ons die bouwstenen meegeven om in land van herkomst of gastland, de allerarmsten te ondersteunen. Duurzaam is het sleutelwoord. Mentality milieus is het allernieuwste dat ik opsteek.
Ik houd me aardig op de been. Om 22.30uur is iedereen nog redelijk hyper. We verplaatsen onze activiteiten naar een andere ruimte in dit bijzondere conferentieoord. Ooit heb ik vernomen dat er kinine zit in Bitter Lemon, dus waag ik mij aan een flesje. Ondertussen zijn al mijn anti-grippine met paracetamoltabletten uitgewerkt. Ik waggel en zie zwart/wit om mij heen. Langzaam maak ik mij los van een vrouwelijke collega, in partnerschap met een Kameroenees, want ik vat toch niets meer. Ik neem mij voor haar morgen gewoon weer hetzelfde te laten vertellen.
Sluipend door de gangen van het spookkasteel stap ik extra hard op mijn hakken om de geesten te verjagen. Het moge gezegd worden, onze kamers beschikken alleen over een wastafel. Douches en wc's zijn afhankelijk van de ligging van je kamer, mijlen ver weg.
Voornamelijk als alles uit je darm is omgezet tot vloeibaar bruin levenswater.
Zaterdagmorgen 12 april.
06.00uur.
Het is koud. Echt ook heel koud. Geen verwarming. Of warm óf koud water aan de wastafel. Niets gemengd. De paar uurtjes slaap hebben me toch tot rust gebracht. Ik pak mijn toiletspullen. De douches zijn eng. Slechts één moderne douche.
'Deze is van mij', besluit ik. Egoïst. Weet ik. Ben zó gemaakt.
Super. Ik was m'n haren, was mijn lijf alsof ik die vieze bacteriën op deze wijze naar Weggelegenrije kan laten remigreren.
Om 8 uur zitten we met z'n zestienen aan 't ontbijt. Spannend.
Een bijzonder mengelmoes van culturen, rassen, jong, oud, man, vrouw en geloven.
De trainer/begeleider van de COS vraagt naar mijn eerste nacht. Ik probeer 't luchtig te houden. Ik schaam mij om over ziekten en zeer zeker over diarree te praten. Nooit geleerd. Dus zeg ik dat ik, af en toe, het lokaal zal verlaten, of hij ook de andere trainers hiervan op de hoogte wil stellen. Hij kent mij uit 't Rotterdamse werkveld. Hij blijft mij in de gaten houden. Of voelt dat zo?
Koffie/theetijd.
Heerlijke, verse vruchtengebakjes. Voel het zoete water uit mijn mond glijden. Klem mijn bakkie thee extra strak vast. Neen, ik neem geen enkel risico. Geen gebak, geen koekkie. Water en thee. Voldoende.
Lunch.
Een licht vegetarisch soepje. That's all.
De middag wordt steeds zwaarder. Vitaminen C1000, paracetamol. Mijn bouwstenen om te overleven. Ik doe mee. Schrijf me te pletter want niets dringt door. Ben bang dat ik geen woord onthoud.
Niemand heeft 't door. Ik blijf actief. En dan is 't zover.
Vanaf dat moment is de pot de baas.
Buikgriep is een ontsteking van het maagdarmkanaal.
Een hele reeks virussen, bacteriën en parasieten. Een ervan is het zeer besmettelijke Norwalk-like-virus, dat vooral in de winter toeslaat en vaak een epidemie teweegbrengt. Deze term dekt alle buikgriepvirussen die lijken op het virus dat in 1972 voor het eerst werd geïdentificeerd in het Amerikaanse stadje Norwalk.
Ook andere micro-organismen, stress, diverse voedingsmiddelen en bepaalde geneesmiddelen kunnen deel zijn van buikgriep.
Norwalk-like-virussen bevinden zich in de uitwerpselen of het braaksel van besmette personen.
De boosdoenertjes worden vaak doorgegeven via de handen. Zelfs een grondige wasbeurt na een toiletbezoek voorkomt niet altijd dat er minuscule deeltjes besmette ontlasting op de handen achterblijven. Besmettingen gebeuren vaak door het geven van een hand, via het bereiden van voeding of door het vastpakken van deurknoppen, speelgoed of andere voorwerpen.
Water kan een besmettingsbron zijn. Risicosituaties zijn het inslikken van water tijdens het zwemmen, het spoelen van etenswaren met besmet water en het eten van besmette schelp- en schaaldieren.
U kunt besmette micro-organismen inslikken als je je in de buurt van een brakende persoon bevindt.
Norwalk-like-virussen zijn bestand tegen vele ontsmettende middelen. Daarom kunnen de virussen zich razendsnel verspreiden. Ze veroorzaken dan ook gemakkelijk een epidemie, zeker daar waar groepen mensen met elkaar in contact komen, zoals in verzorgingstehuizen, ziekenhuizen, kinderdagverblijven en scholen.
Symptomen en verloop
Ongeveer de helft van het aantal personen dat met het virus in aanraking komt, krijgt effectief buikgriep. Tussen de infectie en het optreden van de eerste klachten zitten doorgaans een tot drie dagen.
Misselijkheid, braken, buikkrampen, diarree en soms lichte koorts zijn de meest voorkomende symptomen bij een aandoening veroorzaakt door een Norwalk-like-virus. Na een of twee dagen verdwijnen de klachten meestal spontaan.
Een buikgriep als gevolg van een bacterie (bijvoorbeeld Salmonella) kan echter heviger klachten geven, zoals hoge koorts, meer diarree en soms zelfs bloed in de ontlasting. Bovendien houden de klachten veel langer aan. Buikgriep is steeds goedaardig. Het enige risico verbonden aan deze aandoening is uitdroging door het braken en/ of de diarree. Uitdroging treft vooral ouderen en kleine kinderen.
Voor mij geen lux diner op zaterdagavond. Jammer, voor iemand die niet van koken houdt en zoveel luxe nooit op een tafel zal kunnen toveren, zag ik de anderen genieten van iedere hap. Niemand had door dat ik veranderde in een spuuglelijke draak, die al die voedselschalen veranderde in lelijke wormen met lange tengels. Tengels die alles tegen de muren aan gooide en er bij dansten alsof ze de hoofdprijs hadden binnengehaald.
Een vreselijk geluid haalt mij uit mijn hallucinatie en ik word naar boven verwezen. Een jonge, zwangere vrouw loopt met mij mee. Ik hoor haar maar weet niet wat ze zegt.
Hoe ik de nacht heb doorgebracht ga ik echt niet vertellen. Het oplossen van het probleem van vloeistoffen, die met heel hard dichtknijpen niet binnen te houden zijn, in een kamer zonder sanitair. Vul zelf maar in.
Rond middernacht als de anderen, sommigen licht aangeschoten, mij zien waden door de gang met allerlei lakens en badhanddoeken, staan ze versteld. Ik kan de vragen niet beantwoorden. Ik mis mijn huisje. Ik mis mijn eigen omgeving zo erg. Heb heel even zo'n medelijden met mezelf. Wil dood zijn. De tranen zijn een antwoord. De mannen zijn stil. De vrouwen lachen niet meer.
Om 4 uur in de ochtend zie ik mijn spiegelbeeld van mij weglopen. Normaal komt dat naar mij toe in de glans van de tussendeur, op weg naar de pot. Nu baalt ze van mijn uitgemergeld lijf. Ik hallucineer.
Zondagmorgen.
Alweer ontbijt. Terwijl iedereen praat over zijn of haar project in een ontwikkelingsland, waar de kinderen letterlijk 's morgens niets te eten hebben, zijn hun ogen groter dan hun maag. Op bijna alle borden liggen half opgegeten croissantjes, luxe broodjes en verscheidene smaken beleg.
'Ik zit vol' of ''t smaakt niet zo als ik gedacht had'.
Een flauw excuus.
Wederom zit ik mijn dag uit. Nu met de afspraak dat ik vlak bij de deur ga zitten. Een telefoontje met mijn huisarts heeft geleerd dat ik uitgedroogd ben. Ik moet alleen maar drinken. Nu druipt er niet alleen van de 'uitgang' vloeistof naar buiten, ook de 'ingang' brengt haar deel met zich mee.
Zondagmiddag 14.41uur.
Blij dat ik naar de bus mag. Ik groet snel iedereen (God weet wat ik gezegd heb) en vertrek. Sleep mezelf naar bus, trein, tram en loop naar mijn veilige plekje onder de zon.
Ik stort neer in de woonkamer. Dinsdagmorgen ben ik genoodzaakt mij ziek te melden op mijn werk. Mijn lichaam tintelt, ik heb 't koud in m'n warme nest, het ziet zwart voor de ogen. Het is alsof ik op zee leef in zwaar weer.
Wanneer het hart iets in bewaring heeft blijven de beelden héél een leven ongeschonden. Jouw eerste glimlach heb ik zo vaak herbeleefd, wel duizend maal heb ´k jou opnieuw gevonden.
Generaties.
Jong mensen protesteren Roepen ´t is een treurig zootje en al ben ik niet meer zo jong ik zit toch in hetzelfde bootje.
Zij verwijten deze wereld een geweldig aantal floppen ´t klopt want in mijn jonge jaren, was ie ook al naar de knoppen
Wil je veel meer foto's zien of info lezen neem dan een kijkje in mijn archief.
http://www.bloggers.nl/Mildredenzo
WIL U EEN BERICHTJE ACHTERLATEN KLIK DAN ONDER EEN ARTIKEL OP 'REAGEER'. KAN ONDER IEDER WILLEKEURIG ARTIKEL, FOTO, BERICHT OF GEDICHT.
