Vandaag is het werelddierendag en dus trakteer ik jullie op de mooiste foto die ik tot op heden gemaakt heb in het Raspaillebos.
Het betreft een eekhoorn die hoog boven in een boom zat en geen kant uitkon omdat ik en mijn hond beneden aan de voet van de boom stonden en er niet onmiddellijk een andere boom was waarin hij kon naartoe springen.
Deze foto staat ook als achtergrondscherm op mijn PC.
Deze olijke jongen of meisje kwamen we deze morgen in alle vroegte tegen op ons pad in het bos.
In het ABN noemen ze hem egel, maar in onze streek krijgt hij de naam stekelvarken mee.
Een varken zou ik hem nu niet direct noemen
Bij ons in de tuin passeren er soms ook een aantal de revue en dan vooral 's nachts. Wat ons dan weer kopzorgen baart, want hun geluid zorgt ervoor dat onze hond onafgebroken blaft tot wanneer ik dan opsta. Ik vang deze lieve beestjes en deponneer ze over de omheining. De buren hebben namelijk geen hond. Ik gebruik hiervoor 2 emmers.
Gisteren morgen nam ik aan de rand van het bos een aantal foto's en na het bekijken van het resultaat moest ik toegeven dat een beetje mist of nevel wel een mooie aanvulling is voor een landschapsfoto.
Ik vermoed dat het een watertoren is die op de achtergrond
uit de nevel komt opduiken.
Vandaag was het al heel ander weer: druilerig en veel wind. Dan liever een iets koudere start van de morgen
Het is herfst. De bladeren vallen en verkleuren. Dus in plaats van het gebruikelijke groen kun je nog een aantal extra kleuren waarnemen.
Door veel natuurspotters wordt dit jaargetijde als het mooiste gezien van allemaal. Ik geef evenwel persoonlijk de voorkeur aan de lente: het ontluiken van de natuur.
Deze damherten konden er niet om lachen dat wij hen stoorden tijdens hun ontbijt. Het was dan ook nog geen 8u en zo vroeg hadden ze ons daar niet verwacht.
Een paar dagen geleden kwamen we plotseling (in den draai) een reegeit tegen. Wij waren verschoten, maar zij ook en ze bleef ons gedurende een tijdje onbeweegelijk aanstaren.
Nadat mijn viervoeter aanstalten maakte om dichterbij te komen, ging ze er opeens vandoor.
't was wel nog wat donker, vandaar de onscherpe foto.
Ik ben Erik Dhaeyer, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Erik Raspaille.
Ik ben een man en woon in Galmaarden (België) en mijn beroep is gepensioneerd.
Ik ben geboren op 26/09/1957 en ben nu dus 68 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: wandelen, tuinieren, lekker uit eten gaan, fotograferen, reizen, enz..
Ik ben Erik Dhaeyer, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Erik Raspaille.
