Op de terugreis van Portugal oppert mijn ventje het idee om volgend jaar eens naar Griekenland te rijden. Volgend jaar? Waarom uitstellen als het nu ook kan?
Bij de thuiskomst wordt de kampeerauto onmiddellijk leeggemaakt en grondig gepoetst. De kinderen en buren zetten ons aan om het zeker niet uit te stellen. Een week wassen en plassen ... administratie in orde brengen ... telefoontjes naar vrienden en info zoeken op 't net... We willen ook nog naar Oostende voor 't 5jarig bestaan.
Uiteindelijk is het begin Mei als we aan 't bollen zijn.
We vertrekken rustigaan via Trier en stoppen in Hinterweidenthal even voorbij Pirmasens. (voor wie kleine mannen heeft er is een mooie grote speeltuin ) We vinden een rustig plaatsje aan het oude treinstation nabij een grote houtzagerij...aan de overkant een helder beekje - 't ventje gaat er water halen om de voorruiten van de auto te kuisen en mist op een haar na een koud bad (direct in vakantiestemming dus)
We rijden verder via Dahn, een heel mooi stadje tot Karlsruhe waar we de autobahn op gaan... 't gaat snel maar er valt niet veel te beleven. Niet teveel wegenwerken en geen stau. West Ulm - Memmingen - Kempten ....na 15 jaar nog niks veranderd. Zouden we nog eens langs Tannheim rijden? Vroeger gingen we hier met de kinderen 2 à 3x/jaar skieën. Reeds toen we door Oberjoch kwamen viel ons de verandering op... overal grote betalende parkings. Aan de grens Duitsland/Oostenrijk staat er 4 rijen dik een file aan te schuiven aan het benzinestation ... Tannheim herkennen we niet meer. Al het authentieke is moeten wijken voor de commercie...boerderijen zijn nu hotels,.zelfs het Hallenbad is niet meer. Naar de Vilsalpsee kan men nog alleen met een treintje of... tevoet - geen van beiden geschikt voor mij. Ons bezoekske duurt dan ook niet meer dan een kwartiertje...
Het verkeer in het dal is moordend in de ware zin van het woord...op de Gaichtpass is een motorrijder uit de bocht gegaan en onder een auto terecht gekomen...In Weissenbach houden we het voor gezien. We vinden er een parking aan de Musikhalle en genieten er van een heerlijke avond en een rustige nacht.
Bij een bezoekske aan het toeristisch bureau worden we hartelijk welkom geheten - hun parkings staan vrij ter beschikking voor kampeerauto's. Er heerst nog de oude Oostenrijkse sfeer. Aan de hand van een lokale wegenkaart beslissen we in Reutte via de Plansee (altijd genieten) te rijden ipv via Reutte. Oberammergau met zijn huizen waar sprookjes op uitgebeeld zijn laten we toch maar links liggen. Ettal - Garmisch - Inssbruck. Daarna met de vlam in de pijp... yep de Brennerpass - een gemakkelijke en rustige beklimming. Bij de afdaling komen we in de mist terecht. Vipiteno - Pustertal waar we de Sonnenstrasse nemen via Terenten en Pfalzen (goed bekend bij de Tour de France liefhebbers) De weiden staan vol pissebloemen en het is wondermooi. Even voorbij Bruneck vinden we een goede parking in Mittenolang. 's Nachts begint het te druppelen.
Het druppelen is vandaag overgegaan in een druilerige regen..van de Dolomieten zien we niet veel.
Belluno - Vittorio Venoto - Treviso en nog steeds trieste regen.
Gaan we ons haasten om vandaag nog de boot te halen of rijden we verder naar Ancona want morgen zijn er geen ferry's vanuit Venetie en hier 2 dagen blijven rondhangen in dit weer spreekt ons helemaal niet aan.
We houden een lange middagpauze en rijden verder zuidwaarts.
Chioggia nog steeds even mooi en druk . Door de Comacchio naar Ravenna. Het wegdek wordt hoe langer hoe slechter en dat blijft zo tot Rimini.... diepe putten en razend druk verkeer met daarbovenop een wolkbreuk...  een dag om vlug te vergeten. Na Rimini is het wegdek beter maar in Fano houden we het toch voor bekeken. We vinden een mooi plekske nabij 't centrum - aan het kerkhof is er ook een grote parking met faciliteiten: water en dump.
Vandaag toch een beetje spanning... hoe zal het gaan met de boot. Gelukkig is het stralend weer. De ferry in Ancona is heel goed aangegeven en gemakkelijk te vinden. Bij Anek kunnen we dezelfde dag nog mee voor een retourtje van 350€ de terugreis datum kunnen we open houden.
Het laden van de boot gaat vlug - een aangenaam gezelschap en de camping on bord wordt een gezellig samenzijn met Fransen en Nederlanders. Ons Kaya is heel rustig....Voor mij één probleem - de lift vertrekt van het open deck tot boven - naar beneden gaat hij echter maar tot de 6e verdieping en moeten we hulp inroepen om weer beneden te geraken. Ben daarna niet meer op uitstap geweest.....had genoeg boeken en handwerk bij..
Het lossen in Igoumenitsa heb ik slechts met een half oor gehoord. Wij willen naar Patras ...
Om 14u is het zover.... na een half uurtje rijden we de blvd op in de namiddag drukte.....