Zijn goudblonde lokken en knevel,
Zijn  geestvolle neus en mond,
Zijn vergeetmijnietblik, zijn tenorstem
En zijn New-Foundlandsche hond,


Ik moet er gedurig aan denken;
Zelfs adem ik soms nog flauw
Den geur in van zijn sigaren.
Hij kocht ze gewoonlijk bij Blaauw.


Ruik ik opnieuw die sigaren,
Dan wordt is eensklaps zoo raar.
Is 't, omdat hij ze rookte,
Of was de tabak mij te zwaar?

(Piet Paaltjens)