Mijn moeder is geboren 5/5/1914 en in haar dagboek 1995 schreef ze over haar 81ste verjaardag:
Ik ben zeer gelukkig en dankbaar dat ik zo een mooie 81ste verjaardag hen mogen beleven. Ik ben werkelijk in de bloemen gezet en heb veel geschenken van iedereen gekregen. Een stille traan van aandoening bij het herdenken van mijn huwekijksverjaardag die ook de 5 mei was, op mijn 22ste verjaardag. Het doet goed en ik voel mij gelukkig. Iedereen heeft mee gedaan, kinderen, kleinkinderen, familie, geburen en vrienden.
Daarom dank ik iedereen en denk bij mezelf: Yvonne, gij hebt het goed.
De enige duistere wolk aan mijn geluk is de onverschilligheid van mijn broer. Niet te denken dat dit ooit kon. Wij hielden van elkaar, verstonden mekaar goed en stonden altijd klaar om elkaar te helpen. Wat is er toch gebeurd? Vanwaar die oncerschilligheid en die vrervreemding van zijn kant? Ik vind dat zo jammer.
|