Ik digitaliseer.

Zou het nostalgie zijn? ge weet wel dat verlangen naar een vervlogen tijd die nooit meer terugkomt, die pijnlijke hunkering naar vreugdevolle gelukzalige momenten van vroeger.

Of zou het het eerder verzamelwoede zijn, die afwijking waar verzamelaars van postzegels, champagne kurkcapsules, sigarenbandjes, bierglazen  en andere prllaria niet aan kunnen weerstaan. Hamstergedrag, een mooi woord. Digitalisatiedrang, de invulling van verloren tid.

Ik ben nu de gelukkige bezitter van een nieuwe pick-up, een platenspeler met een mp3converter  om oude vinylplaten af te spelen en te converteren naar mp3 files die met usb op een pc kunnen opgeslagen worden. Rest alleen om de muziekmap te benoemen met de titel van de opgenomen plaat en elke mp3 file de het naam van het track te geven. Ik heb nog een heel karton met vinylplaten te digitaliseren.

Ik ben ook mijn dia's aan het digitaliseren, opnieuw. Ik had vroeger al heel wat dia laders gedigitaliseerd, maar eigenlijk was ik niet zo gelukkig met de scanresultaten, de jpeg copies waren niet zo best. Ik was het beu om elke jpeg wat bij te werken in Lightroom of Photoshop. Ik heb mij een nieuwe diascanner aangeschaft, de reflecta X10 scan, dat autonoom werkt. De dia wordt met een gecalibreerde led belicht en het ingebouwde fototoestel maakt er een foto van die opgeslagen wordt op een SD geheugenkaart. De lens van f 3,5 is fefocust op de 24x36 dia en de scan neemt op in een resolutie van 4608x3072, 44MP met bitdiepte 24, 180 dpi. De foto's zijn scerp, prima kleuren, kortom echt mooie jpeg copies van die dia's. En vooral het gaat aardig snel. Als een diareeks is gescand dan stop ik het SD geheugenkaartje in mijn pc zn importeer ik de jpegs in een map. nog wel enkele duizend dia's te gaan. Leuk winterwerkje