Elke dag zijn er 1440 minuten. Twee derden van die tijd brengen we  bewust door, altans toch degenen onder ons  die er nog toe in staat zijn om momenten echt te beleven, momenten van vreugde en verdriet, van succes en mislukking, van passie en gelatenheid, momenten met vooral de mogelijkheid om van het leven iets waardevol en plezant te maken en te genieten met de mensen om je heen.

Ik weet het, als ik dit geschrijfsel hierboven herlees, dan klinkt het als een wollige woordenbrij en ruikt het naar belegen duffe raad van de Bond Zonder Naam. Maar wat ik eigenlijk wilde onder woorden brengen is eigenlijk simpel: hoe ouder ik word hoe meer ik besef dat het leven per definitie eindig is. Juist daarom word het leven in dit hiernumaals seeds waardevoller en verzamel ik mooie en leuke momenten in plaats van dingen en spullen.

Ik weet niet meer wie de schrijver was die ooit stelde: "the greatest thing you will ever learn is to love and be loved in return". De Beatles zongen de eseentie: "All you need is love". Kortom, ik wil gelukkig zijn, samen met de mensen waarvan ik hou.

. .