Ik ben Simonne
Ik ben een vrouw en woon in Limburg () en mijn beroep is zonder.
Ik ben geboren op 02/10/1954 en ben nu dus 69 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Powerpointjes maken,kienen,vakantie gaan en genieten van mijn kleinkinderen.
Dit blogje is tot stand gekomen door mijn zus Roosje waarvoor mijn dank,zonder haar was het me nooit gelukt.
Gisteren liggend in de zon. Dromend van een engel, die mij gelukkig maken kon. Dromend van deze engel, die stilletjes naar mij lacht. Beseffend hoe hevig ik naar haar vriendschap smacht! Toch,dit was enkel maar een droom. Een droom over een onechte vriendschapsstroom. Echter gisteren kwam zo een engel in mijn leven. Zomaar,ineens kwam ze daar aanzweven. Zij zei tegen mij dat ze van mij hield. En nu weet ik niet wat mij juist bezielt. Maar ik zeg"Dank je wel"want jij verlichte mijn leven. Thanks,lieve engel,mijn vriendschap voor jou zal ik nooit opgeven.
Geluk,dat is een zonnestraal. Een mens die om je geeft. Een blik vol liefde en geduld. Een wens die zomaar wordt vervuld. Een lekker maal ,een warm onthaal. Iets moois dat je beleefd.
Geluk dat is een kind dat lacht. Een dier dat jou goed kent. Dat leuke liedje op cd. Een fijne film op tv. Is levenskracht,een zomernacht. Waarin je samen bent.
Geluk,dat is een warme gloed. Al is de kou gemeen. Al schrik je je een ongeluk. Je veert weer op,dat is geluk. Een beetje moed in tegenspoed. Een lach door je tranen heen.
Er zijn momenten in je leven. Die kan je aan niemand beschrijven. Er zijn momenten in je leven. Waarop je alles weg ziet drijven. Op zo'n moment voel jij je zo alleen. Je denkt:ik heb niemand om mij heen.
Ga dan even terug naar je innerlijke kracht. En je leven heeft opnieuw weer pracht. Alles komt op zijn pootjes terecht En je denkt:Mijn leven is nog lang niet zo slecht. Ook al zit het dan soms tegen. Het leven gaat nu eenmaal niet over steeds dezelfde wegen.
Maar vergeet nooit je leert hiervan. En je blijft die wegen volgen totdat je ze begrijpen kan. Ook al is het een moeilijke en harde les af en toe. En blijf je je afvragen:"Wat is het dat ik fout doe". Neem van mij aan,daar heeft het niets mee te maken. Maar je innerlijk probeert dan orde op zaken te stellen.
Probeer er dan van te leren en het te begrijpen. En je leven zal er alleen maar door rijpen. Ga verder met het nemen en geven. Want alles is een les van het leven.
Vriendschap is geen begrip. Vriendschap is een gevoel. Als je ooit in de put zit. Zal je weten wat ik bedoel! Vriendschap krijg je niet zomaar. Je moet er voor vechten. Je zegt alles tegen elkaar. Geschillen beslechten. Daarom is vriendschap goed. Je houd van je vrienden. Ze geven je moed. Vrienden maken't woord om te leven. Dus stop om alleen te nemen. En begin nu eens te geven.
Geluk is iets om met anderen te delen. En niet om je eigen ego te strelen. Geluk moet je koesteren als je dierbaarste bezit Het is iets wat in de kleine dingen zit. Het kan een lach zijn van een kind, of euro die je op het straatje vind. Een zonnestraal die schijnt op je gezicht, een vriendelijk gesproken woord, of een leuk verhaal wat je hebt gehoord. Daarom laat geluk in je leven komen, en koester het zelfs in je dromen.
Wil je mijn hand vasthouden, al is het maar voor even. Mij in jou armen sluiten. En mij een veilig gevoel geven. Wil je mij op mijn gemak stellen. En laten zien dat dat ik je kan vertrouwen. Laten zien dat je om me geeft. En een band proberen op te bouwen. Wil je mijn vriend zijn. En mij steunen met mijn verdriet. Je word belangrijker en belangrijker. Zonder jou kan ik bijna niet. Je bent speciaal voor mij. Dat beschrijft geen pen. Jij hoort 100procent bij mij. Ik hou zoveel van jou. Ik kan nooit meer zonder jou.
Elke zonnestraal,elk gefluit. Van elke toekomst,wordt nu geuit. Elke stortbui,elke vloed. Van elk geweten,krijgt weer moed. Elke glimlach,elke arm. alweer zichtbaar ,arm in arm. Elke mist,rond mijn gezicht. 'Tis weer lente,'kzie weer licht.
Oma je bent er altijd voor mij. Jij maakt mij erg blij. Ik slaap ook veel bij jou. Oma ik hou zoveel van jou. Mama was er even niet. Toen troosten jij mij ,tegen pijn en verdriet. Nu doe je dat ook nog wel. Oma,oma dank je wel. Oma,dank je wel voor alles wat je voor ons gedaan hebt. Oma,wij houden van jou! Je twee kapoenen Noa en Jill.
Natuurlijk gaat dit over liefde. Rode rozen,maneschijn. Over houden van en lieve woordjes. En heel dicht bij je willen zijn. Maar meer dan dat nog over vertrouwen. Gewoon voor iemand willen gaan. Over lekker jezelf kunnen zijn. Wetend dat wij naast elkaar zullen staan. Gewoon met elkaar kunnen lachen. Maar ook een goed gesprek. Twee verschillende unieke personen. Met elk zijn kunst en elk zijn gebrek. Blindelings vertrouwen. Ik geef mijn hart onvoorwaardelijk aan jou. En uiteraard koester ik het jouwe. Omdat ik zielsveel van je hou. Misschien bestaat toeval echt niet. En is dit allemaal zo bedoeld. Dus wat moet ik nu nog tegen jou zeggen. Wat je niet al weet en voelt. Schatje,geloof me. Je bent echt mijn valentijn. En God ik vraag u,laat het in mijn leven, Altijd 14 februari zijn.
Dromen doen we allemaal. Onze gedachten gaan aan de haal. Dromen doen we onbewust, in onze slaap,in onze diepe rust. Dromen hebben vaak een betekenis, als er iets in ons verleden gebeurd is. Dromen kunnen zich ook herhalen, ze duiden ons op nare verhalen. Dromen kunnen ons dan helpen dingen te verwerken, wat we in ons leven bemerken. Dromen doen we ons leven lang, dit gaat zijn eigen gang.
Ik wens jullie allemaal een fijn weekend. Ik zou zeggen hou het warm. Ik ga er namelijk even tussenuit. Naar het zonnige Turkije. Graag niet te veel mailtjes sturen. Want dat zit mijn mailbox vol,als ik terugkom. Groetjes en knuffels. Tot binnenkort.
Ik zou graag sterren willen plukken. En ik weet dat het me zou lukken. Ik zou ze bewaren in mijn hart. Speciaal voor jou leg ik ze apart. Ze zouden mijn ogen doen stralen. En het beste in me boven halen. Daarna zou ik ze aan jou schenken. Zolang deze sterren blijven schijnen. Zal onze vriendschap nooit verdwijnen.
Rond het huis en binnen, Zitten allemaal griezelige spinnen. Er is geen beweging op straat. Alleen een griezel die heen en weer gaat. De griezelige pompoenen staan aan de deur. Daarin een theelicht met een rare geur. Het is goed als volle maan. En de vampier begint op de ramen te slaan. De felle wind maakt een akelig geluid. En plots vallen de lichten uit. De honden beginnen te janken. Dit allemaal heb je aan Halloween te danken.
De herfst is weer geland en de wind giert en gromt. En de bladeren vallen weer op de grond. Alweer een seisoen voorbij. Daarvan worden we niet blij. Wat zou het fijn zijn. Als het altijd zonnig en zomer kan zijn. De warme dagen en zwoele nachten zijn voorlopig weer van de baan. En we halen de winterkleren te voorschijn en trekken die weer aan. Elk seisoen heeft zijn eigen charme. Aan de gedachte moeten we ons nu maar warmen. Met de kachel aan en kaarsen erbij. Worden we toch weer een beetje blij. Ook kunnen we nog naar het bos gaan. Misschien zien we dan ook paddestoelen staan. Dennenappels rapen voor het haardvuur is ook een plan. Lekker buiten lopen,dus we nemen het ervan. Laat nu de herfst maar komen. Ik blijf van het voorjaar dromen. Groetjes Simonne.
Lieve vrienden in mijn leven. Ik wil jullie nooit meer kwijt. Vriendschap is niet voor even. Maar voor eeuwig en altijd. Vrienden om veel mee te delen. Vaak een lach,soms een traan. Om te bellen,of te mailen. Of om een arm,om een schouder te slaan. Vrienden om bij te huilen. Als het lachen soms vergaat. Ik zou met niemand willen ruilen. Een echte vriend,een lieve maat. Vrienden, die ik kan vertrouwen. In een mooie,maar ook slechte tijd. Vrienden waar ik op kan bouwen. En die mij helpen in de strijd.
Woorden zijn soms wapens. Scherp en vol venijn. Ze kunnen je hart verwonden. Verdriet geven en pijn. Maar soms zijn woorden. Enkel een bron van steun en hoop. Als balsem op je wonden in veler levensloop.
