Ik ben jenny, en gebruik soms ook wel de schuilnaam speelster.
Ik ben een vrouw en woon in den helder (nederland) en mijn beroep is vrijwilligster mantelzorger,huisvrouw, echtgenoote.
Ik ben geboren op 14/07/1952 en ben nu dus 72 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: accordeon spelen, wandelen,schrijven,paintshoppro, de pc.
Ik ben zeer positief ingesteld en voel meer dan gemiddeld. Mijn fles is altijd halfvol, halfleeg kan altijd nog. Ik probeer te zijn zoals ik mezelf graag zie. Een vrouw met levenservaring
die elke dag nog bijleert en geniet van de kleine dingen.
Als U op de bovenstaande afbeelding klikt komt U op het blog OPS-CTE Zeer de moeite waard Zeer zeker een aanrader
Organo Psygo Syndroom. Vervroegde Dementie Voor de partner Geen hulp OPS is een beroepsziekte Die het hele gezinsleven ontwricht. klik op de afbeelding en lees en huiver. Mijn blog over OPS
lieve bezoeker U vindt op dit blog zelfgeschreven gedichten al dan niet bewerkt op een mooie achtergrond evenzoveel spreuken die ik bewerkt heb de spreuken algemeen bekend aan de zijkant heb ik eigen bewerkingen van plaatjes neergezet ik wens u veel kijk-en leesplezier
ik ben heel blij en gelukkig. doordat ik een flinke omslag heb gemaakt. ik heb (eindelijk) geaccepteerd dat het nooit meer wordt als vroeger. dat ik het initiatief moet nemen. en dat er dan wel een reactie komt als ik actie onderneem. en dat zo langzamerhand mijn gevoel naar hem toe ook weer terugkomt. en daar ben ik wel zo onnoemelijk blij om. mijn man heeft me zeker 10 jaar niet aangeraakt. nu door de cursussen heb ik geleerd dat ik daar ook niet op hoef te rekenen dat dat ook ooit nog gebeurt. waar ik wel op kan rekenen en dat is gelukkig wel gebeurt dat als ik begin met strelen en aaien dat er dan wel een reactie komt en dat ik daar weer van heb leren genieten en dat mijn oude gevoel weer terugkomt. dat het wel fijn kan zijn. dus ik kan mijn geluk niet op.
we hebben gister een fietstochtje gemaakt zo heerlijk ontspannen zonder gehaast en omdat hij wist dat we een ijsje gingen halen en daar ook van genoten heeft het was of we in de cariebeen waren. vakantiegevoel in eigen stad daar hoef je niet ver voor weg heerlijke salsamuziek dansende mensen op straat. en zijn herinnering van jaren terug kwamen naar boven en daar hebben we gezellig over kunnen praten. met een mooie tocht door de duinen weer terug naar huis want wat dat aangaat wonen we heerlijk dicht bij de natuur waar we samen van genieten. die rust en het wijds uitzicht duinen zee strand bos vogels en wat al niet meer.
ik zie de toekomst zeer zonnig tegemoet zonder ruzies en met een stuk rust. elke dag is een cadootje en zo beleef ik het ook. ik neem het zo het komt en los het op een positieve manier op zonder me te ergeren want dat lost zeker niets op. leven met een dementerende is moeilijk als je zelf niets inleverd. het kan heel boeiend en mooi worden als je er op een manier mee om weet te gaan met veel geduld en liefde. een stapje terug doet en geniet. en dat doe ik met hart en ziel en kijk het werkt en het zet zoden aan de dijk. het maakt mij en mijn man heel gelukkig. en nu tel ik alleen nog de heldere uren. ik verwen mijn man en krijg dat gelukkig ook terug en dat is een zege blijkbaar. ik hoor ook wel andere verhalen hoor. maar ik zal nooit meer verwend worden en dat heeft pijn gedaan maar nu niet meer daar ben ik overheen.
vanaf nu komen er alleen maar topdagen ik kan mijn geluk niet op heerlijk genieten van alles om me heen geeft zoveel meer waarde aan het leven zonde dat niet iedereen dat ervaart. haat en nijd afgunst jalouzie zijn vaardigheden ver van mijn bed. ik weet wat daar het resultaat van is en wordt daar ook nog alle dagen mee geconfronteerd maar het is mijn probleem niet. ik leef mijn leven zoals mij goeddunkt en dat bevalt me buitengewoon goed. hoe een ander daar mee omgaat is hun zorg en niet mijn zorg ik heb zorg genoeg gehad en moet nu niets meer. ik mag zorgen en mag verwennen en dat geeft een heerlijk gevoel.
ik heb daar ook hard aan gewerkt en dat gaat niet zomaar. het besef krijgen en niet meer met gevoel lopen het wordt toch niets meer. door advies en mezelf op een andere manier profileren en dat het gelukkig goed is opgepakt door mijn man doet me beseffen dat zijn liefde voor mij ook niet gedoofd is. alleen hij kan het niet meer geven maar wel geven als ik eerst geef en dat heb ik moeten leren en dat heeft goed uitgepakt en ik mag echt mijn handen dichtknijpen en heel blij zijn want ik hoor en zie ook hoe het anders gaat en dat ben en blijf ik me bewust want niets maar dan ook niets gaat als vanzelfsprekend.
het liefst schrijf ik in dichtvorm
dan kan ik mij het beste uiten
soms is het een zin in stukjes gehakt.
soms rijmt het maar meestal niet
het is een gevoel dat me overmand
zoals nu
trots
ik ben trots op mijn man
ondanks zijn beperkingen
ik ben trots op mijn man
ondanks zijn onmacht
ik ben trots op mijn man
dat hij zegt, mmm je hebt heerlijk gekookt
ook al schrokt hij het naar binnen
en proeft hij hoegenaamd niets
mijn provoceren maakt dat ik niet trots ben op mijzelf
maar ik kan niet anders, als ik wil dat er wat gebeurt
uitzichzelf doet mijn man niets meer
en toch kan ik me trots voelen
ik ben trots op mijn man
ondanks zijn beperkingen
ik ben trots op mijn man
ondanks zijn onmacht
speelster
als speelster schrijf ik alles van me af
zo kan ik meer schrijven dan ik voel
ook al zijn het wel gevoelens die ik neerpen
het geheel is geschreven door mij Jenny
OPS een slopende ziekte zonder ommekeer dementie is het eindstadium door chemische toxische oplosmiddelen
de chemische industrie is een sluipmoordenaar maar ja geld regeert en een mensenleven is niets waard
ziek worden door thinner waar je dag in en dag uit mee werkt ziek worden door bestrijdingsmiddelen waar je dag in en dag uit mee werkt
en dan niet worden geloofd dan begint de strijd pas echt en zo zijn er heel wat gezinnen die kapot gaan door OPS
veel mensen weten niet dat ze het hebben dat de karakterverandering komt door OPS dat het geruzie en en de onmacht komt door OPS want hoe kun je zien dat je het hebt
zelfs het nageslacht heeft problemen ADHD en botziektes komen steeds meer voor maar de link leggen naar toxisch gif?
hoe moet je dat bewijzen? maar waar komt het dan vandaan zomaar uit de lucht vallen? het is een gedongen feit
als botziektes niet in de familie voorkomen als ADHD niet in de familie voorkomt hoe komt een kind dan aan die ziekte? dat komt door toxisch gif
wat is het als er niet gepraat kan worden wat is er als je geen grapje kunt maken wat is er als je niet begrepen wordt wat is het als je je zo alleen voelt
de kilte vanbinnen de warmte die ontbreekt emoties niet in de hand hebbend dat voelt zo alleenstaand
en toch de andere tijd van begrip een arm om me heen
ook dat heb ik meegemaakt de warmte, de liefde het samen kibbelen lachen om de kinderen
maar nu daar is niets meer van over genieten doen we nog wel maar niet samen op een golflengte
ik geniet van zijn genieten met tranen in me ogen het onbegrip, de paniek die meester van hem maakt
zoals zo velen met de ziekte ops aan de buitenkant niets te zien maar het vreet aan je en toch maar doorgaan
samen het voelt als alleen alleen in de strijd die niet te winnen valt berust en geniet van de kleine dingen
alleen maar niet eenzaam samen op elk onze manier gaan we om met de ziekte die men geen ziekte noemt omdat het aan de buitenkant niet te zien is helaas
het waait in het rond het zit in de grond het zweeft in het water het is beslist geen flater
de moderne tijd in vloeibare vorm in poedervorm in vaste stof
het kruipt als een sluipmoordenaar en vernietigt eens al het leven
als mensen niet willen veranderen de hebzucht blijft zegevieren men de kop in het zand steekt dan zal men de aarde steeds verder vergiftigen
speelster
zomaar weer eens een gedicht naar aanleiding van een stuk dat ik gelezen heb het is toch van de zotte dat mensen die met die rotzooi geconfronteerd worden (werk)(met gif in de ergste vorm) in de kou staan als ze er ziek van geworden zijn
maar men vergeet dat het gif zo klein als het is en niet te zien is met het blote oog dat men dan rustig zegt "het is niet zo erg" maar onderhand worden er veel mensen ziek en men weet dan zogenaamd niet waar het van komt
als men eens even nadenkt kan het gewoon verklaard worden men maakt teveel gifstoffen en dat tast het zenuwgestel aan en eerst bij de kleine dieren en dan bij de grote dieren gezwellen, zweren, huidziekten, hersenziekten, maar ook het geheugen wordt aangetast alles is vergeven met gif dus daar moet je op den duur wel ziek van worden gif is een sluipmoordenaar gif is een onnatuurlijk ingredient wat de mens gemaakt heeft en dat nu een verkeerde invloed heeft op het leven in zijn algemeen en als men daar niet mee ophoudt kan graaft de mens zijn eigen graf en is het gif de vijand geworden van de hele wereld want op een tijd gaat alles eraan
treurig bericht he maar we doen er allemaal aan mee om het milieu wel vuiler maar niet schoner te maken
het licht is de positiviteit het licht is de vrolijkheid het licht is de blijheid het licht is warmte,geborgenheid het licht is altijd boven het licht is de dag
donker is beneden donker is droefheid donker is nacht donker is negativiteit donker is koud en nat
gister zag ik wolken en daar moet ik nu weer aan denken het leven is als het weer kijk naar het weer en weet na regen komt zonneschijn een wolk lost op in warme lucht een wolk is donker van onder en licht van boven bewaar de mooie herinneringen in het hart en stop de nare herinneringen in de kelder zo denk ik over het licht
je bent slaaf van het geld het is maar hoe je het ziet ik ben geen slaaf van het geld het geld is slaaf van mij als ik het heb ben ik gelukkig als ik het niet heb ben ik ook gelukkig vriendelijk zijn voor een ander kost geen geld alleen maar tijd en moeite en dat heb ik genoeg. ik hoef niet zo nodig steeds met de mode mee te doen of zo er zijn wel andere zaken die belangrijker zijn en daar steek ik kracht en energie in en dat kost geen geld geld heb ik wel nodig maar niet te veel
geen mens is hetzelfde en gelukkig maar ieder met zijn /haar eigenaardigheid maar ook de emotie en het gevoel
de lelijkerds zijn oorlogmakers en haatdragers de machtswellustigen de onderdrukkers die maken de geschiedenis zo bloederig en wreed
de mensen waar je nooit wat van hoort is het grote gros met hun hart op de juiste plaats hulpvaardig en liefdevol of het de gewoonste zaak van de wereld is
en een kleine meute de crimineel die alles en iedereen verafschuwt steelt en rooft of het niets is pijn en verdriet achterlatend
zo leeft de mensheid op de aardkloot een kleine colonie vernield alles door hebzucht die zien alleen maar dollartekens totdat er geen vis meer zwemt en geen bloem meer bloeit laten we het zover komen????
de vakantie kriebels komen er aan mijn man wil naar amerika en ik zie daar als een berg tegenop weer een onbekende bestemming
dat is vragen om moeilijkheden en ik weet dat het vekeerd afloopt zijn onvoorspelbaar gedrag het niet kunnen wachten, het ongeduldig zijn. haasten, op tijd aanwezig zijn. zijn vaardigheden die hij niet meer in de hand heeft
ik kan daar redelijk mee omgaan maar als de stoppen doorslaan sta ook ik met de rug tegen de muur dan is er geen land mee te bezeilen
dus gaan de folders meteen bij de oude kranten zodra ze op de deurmat vallen ik begin geen gesprek en zeg er niet te veel over.
leuke gesprekken zijn dat niet ik verlang wel eens naar toen het nog goed was de voorbereiding, de saamhorigheid en dat is allemaal over
de herinnering van toen maakt me ontzettend blij die kan niemand me afnemen en zo ga ik om met de ziekte van mijn man
het is een beladen onderwerp het gaat er niet om waarom of daarom
het feit is dat we allemaal eens gaan
het is meer de vraag hoe zou het niet heerlijk zijn als je die keus mag maken? waarom jezelf zo verminken dat er geen redelijk afscheid meer genomen kan worden? uit geestelijke nood voor de trein springen. of met een auto tegen een boom rijden of van een hoog flatgebouw springen als de dood niet zo in het verdoemhoekje zat zou men er wat natuurlijker mee omspringen je moet leven wordt er dan gezegt je moet door ja maar als je liefste waar je van houdt wegvalt wat is er dan nog te leven? iedereen gaat daar anders mee om en niemand is hetzelfde maar om te zegge * je moet door, je moet leven* dat gaat me te ver. er is respect voor leven. laat er ook respect voor de dood zijn op een humane manier.
het houdt mij niet zo bezig maar als ik weer zo'n bericht lees, ja dan
draait mijn maag om en zie ik het ook voor me, en als ik dan mijn broer zie
liggen 44 jaar jong helemaal gaaf en niet uitgemergeld door zijn ziekte omdat
hij zoveel pijn had (grote kwaadaardige hersentumor die alle functies deed uitvallen) en hij heeft op eigen verzoek euthanisie gehad omdat de dokters niets meer konden doen voor hem. waarom mocht dan ook zij niet gaaf weggebracht worden. euthansie. ik ben blij dat ik de
keus kan maken. niet dat ik er gebruik van moet maken. wel hopen dat er iemand
is die klaarstaat als het onverhoopt zo ver zou mogen komen. voor mijn man is
het niet aan de orde hij krijgt het onder geen enkele voorwaarde dat is
wettleijk zo geregeld ook al wil hij het nog zo graag maar mensen die niet meer
goed kunnen nadenken daar is het niet op van toepassing en ergens is dat maar
goed ook hoe triest sommige situaties ook zijn. dan is de barmhartigheid en de
liefdevolle zorg een must. want mensen waar de geestelijke functies van uitvallen (dementie) daar is die regeling niet van op toepassing want die mensen lijden niet is het gegeven. op het oog leiden die een zorgeloos bestaan maar ondertussen zie ik ook mensen heel verdrietig uit hun ogen kijken omdat ze zichzelf kwijt zijn.
en dan kun je er alleen maar voor ze zijn een aai over de bol geven en een vriendelijk woord doet de ogen al glimmen.
meisje van 18 rijdt zich moedwillig dood tegen een boom met 150 km per uur ze kan de dood van haar moeder waar ze zo'n innig contact mee had niet verwerken.
zo ontstaat dan dit gedicht
waarom??? daarom !!!
als verlies zo'n pijn doet dat je de zon niet meer kunt zien dat je het licht niet meer ziet dan is de dood een verlossing.
maar een humane dood zonder pijn en verminking waarom kan dat niet? is dat alleen voor dieren mogelijk????
een geestelijke lijdensweg is vele malen erger dan een lichamelijke lijdensweg hulp bij zou zeer humaan kunnen zijn
men vraagt niet om het leven mag je dan ook niet vragen om de dood?? wat is erger.
Ik ben jenny, en gebruik soms ook wel de schuilnaam speelster.
