Ik ben jenny, en gebruik soms ook wel de schuilnaam speelster.
Ik ben een vrouw en woon in den helder (nederland) en mijn beroep is vrijwilligster mantelzorger,huisvrouw, echtgenoote.
Ik ben geboren op 14/07/1952 en ben nu dus 72 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: accordeon spelen, wandelen,schrijven,paintshoppro, de pc.
Ik ben zeer positief ingesteld en voel meer dan gemiddeld. Mijn fles is altijd halfvol, halfleeg kan altijd nog. Ik probeer te zijn zoals ik mezelf graag zie. Een vrouw met levenservaring
die elke dag nog bijleert en geniet van de kleine dingen.
Als U op de bovenstaande afbeelding klikt komt U op het blog OPS-CTE Zeer de moeite waard Zeer zeker een aanrader
Organo Psygo Syndroom. Vervroegde Dementie Voor de partner Geen hulp OPS is een beroepsziekte Die het hele gezinsleven ontwricht. klik op de afbeelding en lees en huiver. Mijn blog over OPS
lieve bezoeker U vindt op dit blog zelfgeschreven gedichten al dan niet bewerkt op een mooie achtergrond evenzoveel spreuken die ik bewerkt heb de spreuken algemeen bekend aan de zijkant heb ik eigen bewerkingen van plaatjes neergezet ik wens u veel kijk-en leesplezier
men kreeg niet meer dan een stukje brood en wat waterige soep men sliep met ruim 60 personen in deze kleine cel het ziet er uit zoals het toen was er is niets veranderd en zo waren er nog 6 cellen in dit blok
de verschrikkingen die onderandere hier en in de andere kampen zijn geweest
zijn niet te beschrijven.
wat de gids vertelde op monotone toon deed kippenvel op je lijf toveren.
en vooral wat niet gezegd werd heeft grote indruk gemaakt op mij.
je leest wel eens een boek en ziet foto's maar er zijn en het dan beleven is toch wat anders.
speelster
het was grandioos heel veel te genieten heel veel moois gezien heel veel mensen gezien
wat een drukte in praag zoveel toeristen een lange file van lopende mensen zeer gedisciplineerd
het was heel relaxed gevaren op de moldau verschillende theatertjes bezocht en even tijd voor bezinning
gevangenkamp terezin theresianstadt) doorgangskamp naar de concentratiekampen zeer indrukwekkend en even stil staan bij al die omgekomenen ruim 32000 personen
er vonden daar verschrikkelijke dingen plaats die je maag doen omkeren. ik heb het ondergaan en beleefd en zag en hoorde de gevangenen
daar even bij stil te staan doet me beseffen hoe goed ik heb heb met eigen ogen en oren zien, horen voelen maken emoties los van onmacht
een bericht achtergelaten in het gastenboek van nimmer meer en mijn gedachten zijn bij de omgekomenen dat gaf een gevoel dat ik blij ben dat ik het heb kunnen aanschouwen en stil te staan bij de gruwelen die hier gepleegd zijn
zo weer terug naar praag en het gewone leven gaat weer door de terugweg duurde wat langer met al dat op onthoud
om 8 uur vertrokken na een lekker ontbijt en om 1.00 in de nacht waren we weer thuis vele ervaringen rijker en alles is goed gegaan.
de bedoeling van het gastenboek? is dat afkraken en zieken? is dat groetjes brengen? of domweg copieren en plakken?
de bedoeling van het gastenboek is dat een button plakken? kom ook bij mij zonder verder het blog te bekijken?
de bedoeling van het gastenboek is dat een boodschap brengen? van wat is het hier mooi en ga zo door?
voor mij is het gastenboek mijn hartelijkheid te tonen een plekje om mijn reactie te geven een hartelijk woord te schrijven.
als gast op een blog mag je een berichtje achterlaten als het je raakt wat er geschreven is. soms is reageren overbodig.
ik reageer niet zo vaak als ik een blog bezoek in dit gastenboek wordt ook niet vaak gereageerd. 2 berichtjes op 300 bezoekers per dag bv gisteren de reacties onder mijn gedichten doen mij meer
waar begin ik aan vakantie vieren is dat wat voor mij in deze situatie?
ik stel me er niet op in dat het een leuke tijd is ik stel me er op in dat er veel mis gaat.
mijn verantwoording mijn zorg mijn plicht om het hem naar de zin te maken
lever ik dan in? kan ik dan niet genieten? met voorzorgsmaatregelen is alles mogelijk
ik denk na hoe ik denk na wat ik denk na wanneer dan kan er weinig fout gaan.
we gaan naar een plaats daar wat moois bekijken in ons eigen tempo dan lukt het wel
maar als ik afga op de praatjes wat er allemaal te zien is en te beleven dan is 3 dagen veel te kort maar voor ons net lang genoeg
we gaan een boottocht maken op de moldau we gaan naar een jazzclub we maken een rondtour met een gids we maken een rondrit met een gids
dus dat is allemaal verzorgd en dan nog een dag 1 op1 dan denk ik dat ik een leuke vakantie tegemoet ga en dat ik zeker kans heb om te genieten
het begint al met een mooie busrit naar Praag langs plekken waar ik nog nooit geweest ben dat is al een avontuur op zich en daar zal ik zeker van genieten
en hoe het verder verloopt dat kan ik pas zeggen als ik weer thuis ben ik wens mezelf een fijne vakantie
ik wil de mensen die gereageerd hebben even hartelijk bedanken voor de reactie. ik ben me terdege bewust dat het een unicum is dat ik dit heb mogen beleven. dat het zo goed gegaan is. het is NIET van zelfsprekend dat er meer van dat soort dagen komen. was dat maar waar. we gaan gewoon door met leven elk op onze manier. soms even samen vaak alleen. hij in zijn eigen wereldje met mij om zich heen. er komt niets uit zijn handen thuis. als je hem hoort praten dan is er niets aan de hand lijkt zo. maar de werkelijkheid is droevig anders. en toch is hij op zijn manier gelukkig en ik ook. die blijdschap kunnen we gelukkig delen, elk op onze manier. en dat doet ons veel plezier.
Niet aangeboren hersenletsel is een ramp om mee om te gaan als je niet contstant in een conflictsituatie terecht wil komen. En dat gebeurt nogal eens. Als partner zal je moeten leren incasseren en relativeren.
Ik heb daar een manier voor gevonden die niet makkelijk is want ik heb zelf veel moeten inleveren. Om toch een deel van leven te hebben heb ik een eigen leven moeten opbouwen. met de nodige kritiek en vreemd genoeg geen kritiek van mijn partner. Gister waren we 30 jaar getrouwd, een feestje met zijn tweeeen, hoe pak je dat aan. Gewoon eerst voorzorgsmaatregelen nemen en in je achterhoofd houden het wordt niets, dan je nergens op instellen. en afwachten, en achtersaf zeggen wat een leuke dag is het geweest, dat hebben we toch maar weer beleefd.
Mijn man houdt erg van vis. Ik naar het visrestaurant en gevraagd of het mogelijk een bord met verschillende gebakken vissoorten wat patat saus en geen sla Ja dat kan is geen probleem. Dus zo gedaan
En dan is het de grote dag. we gaan uit eten na lange tijd. want ook dat is een probleem als er geen plateservice is, als de remmingen weg zijn en de keuzeuinstelling dan heb je een probleem,als je van de kaart kan kiezen en je vindt alles lekker dan wil je ook alles en dat kan niet. vandaar dat ik vooruit wat besteld heb. Eerst een garnalencoktail van hollandse garnalen En toen de verrassing voor mijn man de kok komt uitleggen wat voor soorten er op zijn bord liggen poon, zeeduivel, zeewolf ,heek wat gebakken mossellen kibbeling en intvisringen als garnering en het gezicht van mijn man straalde, Dat gaf mij zo´n blij gevoel. Het ging er in als koek en maar zegge ooh wat lekker. Ik kon hem geen groter plezier doen. Ik had zelf een heerlijk stuk kabeljauwfilet met sla en patat en saus, Een drankje werd nog aangeboden van de zaak ook een verrassing wat zeer in de smaak viel. Want ja 30 jaar getrouwd is toch niet niks, Een lekker kopje koffie en dat was dat. Nog een gerookte makreel meegenomen voor sávonds op brood Met een leuke fietstocht langs de dijk en door de duinen weer naar huis. Ik heb de makreel schoongemaakt en we hebben er in gesmuld. De lucht begint te betrekken en het is nog vroeg 7 uur maar ja toch nog maar naar de stad voor een lekker ijsje bij Laan. het lekkerste vanilleschepijs van nederland vers gedraaid waar je bijstaat. en dan een heerlijke coupe met caramel noga en slagroom ook dat is zo op en met een mooie tocht weer naar huis in de verte begint het te donderen en voor de bui zijn we binnen, zo komt aan een mooie dag een spetterend einde met natuurlijk vuurwerk. een dag waar ik alleen maar van droomde is werkelijkheid geworden. we hebben er elk op onze manier heel erg van genoten. en ik zeg expres elk op onze eigen manier want echt samen is niet meer.
Wat is het toch een fijn bestaan Als je je eigen gang mag gaan Als huisvrouw ben ik eigen baas menigeen vind dat maar dwaas
geld verdienen dat is wat telt dan ben je iemand in het veld maar is liefde werk oud papier dan zoveel minderwaardig hier
waarom wordt er zo op neer gekeken vrijwilligerwerk dat doe ik alle weken en dat doe ik met heel veel plezier en de mensen hebben een hoop vertier
een praatje een liedje een knuf dan heet ik zuster en dan weer juf want lezen leren met moeilijk lerende kinderen doe ik ook al jaren t zal mij niet hinderen
en nog word ik herkend op straat ook al ben ik straks bejaard de lol die het me altijd heeft gegeven en de vreugde die ik heb mogen beleven
is met goud niet te betalen maar met liefde is veel te behalen zowel voor jong als voor oud
speelster mijn nickname dat is waar ik ook zo van houd
ik ga dan ook maar gewoon door in mijn oude vertrouwde spoor met liedjes en een gedicht dat is goud in lichtgewicht
je hebt me weer bedrogen ik houd het niet meer uit de aandelen kelderen naar beneden er is geen droog stuk brood in huis alles is voor later vastgezet
je ziet je eigen fouten niet je vindt je zelf zo superieur mij steeds de grond in boren je vindt mij maar een nul kleineren en vernederen
hoe heeft het zover kunnen komen zie je dan alleen die dollartekens is dat waar jij voor leeft en alles daar aan uitgeeft en ik kan op een houtje bijten
nu het zakelijk niet goed gaat wreek je dat op mij maar weet dat ik me kan redden ik weet wat armoe is ik kan zuinig leven
jij kijkt nu op me neer maar ik voel me niet het haasje jij bent de zielepoot die mij niet klein kan krijgen je haat me meer en meer
Ik ben jenny, en gebruik soms ook wel de schuilnaam speelster.
