Een hele tijd was ik afwezig op de blog en daar is natuurlijk een reden of zijn er meer redenen !
Ik was ziek gedurende drie maanden en toch kwam ik op de blog. In de herstelperiode brak de tijd aan van veel tuinwerk en verstomde de blog. Eerst was het enkel mijn broer die er elke week er een dag in vloog en geleidelijk aan deed ik ook mijn deeltje dat groeide naar deel.
De afsluiting rond de vijver was aan een opknapbeurt toe. Ook hier deed mijn broer het meeste werk. Geleidelijk aan moest er geplant en gezaaid worden. Mijn broer leverde schitterend werk af in de tuin, vooral zijn spitwerk mocht er dit jaar zijn. Hij overtrof werkelijk zich zelf.
Het was een uiterst late lente met eind april zo goed als geen vers groen. Maar mei nam een ongelooflijke start met als warmte begin hemelvaart, en de week er op meer zomer dan lente. Het pinksterweekend daarentegen,was een echte koude tegenvaller met maximum 12°. We waren tot 25° gewoon verwend geweest.
Gelukkig bleef, hier bij ons tegenaan de zee de zon niet weg maar de noordenwind blies alle illusie stuk. Gelukkig staat nu de natuur volop in het groen. Nu klimmen we terug op naar een voor half mei aanvaardbare 17°.
Witte bloei op een gevarieerd achtergrond van groen.
De bomen met zon overgoten en het mos in al zijn pracht, een schaduwgod.
Het groen en de tere bloei...de lente is volop terug.
En, als het ware bij wonder was ik genezen door de zon. De pinsterkou heb ik met glans doorstaan. Er is veel werk en ik doe mijn best. Soms leg ik de lat te hoog en moet ik een dagje genoodzaakt lui zijn. Het voelt zo aan maar is het niet want het is noodzaak. Ik ben tenslotte 78 jaar.
....En we krijgen zomer. Tot 26°C, dat is hoog zomer. Het is natuurlijk mee genomen maar wie van boven de 75 jaar kar in dit weer ook maar iets doen?Niet dat het moet maar het mag naturrlijk wel, zolang het in de schaduw is.
Water, groen,meerdere kleuren en zon, meer moet dat niet zijn
We zijn de eerste dag van mei en daar is de zon. De temperatuur is nog wat getemperd door de noorderwind maar ier is beterschap op komst. Let en ik zijn op 1 mei naar de eco-biomarkt van Velt Zedelgem geweest in Loppem. Deze wordt om de 2 jaar georganiseerd op het prachtige domein van het kasteel van Loppem. Ik had vooraf geen folders of programma's bekeken waardoor we er meer dan een half uur te vroeg waren. De één euro inkomstgeld hebben we niet betaald omdat er niemand aan de ingang stond. Plantjes hebben we wel kunnen kopen. Corriander, dille en paarse basilicum kochten we aan de stand van 'Loca labora'. De andere standen met plantjes waren ofwel niet bemand ofwel nog volop aan het uit zetten. Ik was mijn foto apparaat vergeten mee te nemen. Zo kon ik geen sfeerbeelden maken.
Als ziek zijn een gewoonte wordt kan je al met eens diep gaan en vechten tot je er weer bovenop komt. Als je het nooit hebt mee gemaakt kan je er ook niet over meespreken. Ziek zijn als je goede zorgen krijgt is dragelijk.
Ik vertel nu verder na weer enkele dagen minder fut en geen inspiratie.
Vandaag ben ik zelfs een half uurtje bezig geweest in de tuin. Moeders waslijn was los gekomen en die heb ik met veel geduld weer gespannen gekregen. De afsluiting rond de bovenvijver kreeg een dubbele laag donker vernis. Ik koos voor palisander doordat ik er nog een pot van 2,5 liter staan had die amper begonnen was. De boven vijver heeft nog een deel voorlopige afsluiting. Deze hekkens worden geplaats omdt we niet graag één van onze kleinkinderen uit de vijver zouden vissen. We hebben er nog eentje rondlopen van anderhalf jaar. De anderen kunnen allemaal zwemmen in een zwemkom maar in een vijver vol planten is dat wel iets anders.
De afsluiting van de beneden vijver helemaal afgewerkt. Op het eerste gezicht ziet het wat zwaar uit maar dat went wel.
De boven vijver heeft nog een deel voorlopige afsluiting.
Gelukkig komt mijn broer nog elke week een dagje helpen voor het zwaardere werk. Hij nu volop bezig met het afwerken van de boven vijver. Wat is de heelborus toch een dankbare bloem die reeds bloeit van in de maand januari en nog niet is uitgebloeid.
Zon en regen wisselen elkaar af maar het is te koud voor de tijd van het jaar. De werkzaamheden in e tuin domineren mijn tijdsgebruik. De gele mosterd en de radijsjes zijn gekiemd. Het is niet gunstig voor het kiemen van de spinazie en de winter -prei. De in potjes voorgezaaide erwten kunnen worden geplant.
Nu staan ze op een rek buiten om af te harden. Er is een net boven tegen de vogels die belust zijn op jong groen. Met mijn werk ben ik hopeloos achter geraakt omdat de hekkens rond de vijver een paar laagjes vernis krijgen.
We hebben een eerste relatief korte voorjaarsstorm te verwerken. Hij begon de nacht van 27 op 28 maart en bereikte in de voormiddag zijn hoogtepunt. De hele namiddag van maandag 28 maart ging het over tot minder harde wind. Toch bleef hij goed voelbaar met minder harde stoten tot 70km/u. Dit wat de technische kant betreft.
Paasstorm 2016
Schade is er vooral in het Noordwesten van ons nml in de kuststreek. Wij delen ook een beetje in de schade. Van ons afdak in de tuin, aan de compostruimte, is de dakplaat voor de helft omgekeerd. Ze lag nog op één punt vast, de andere waren allemaal doorgeroest.
Maar april kwam met zon en boven 15° maar niet hier aan de kust. Zon op 2 april, ja tot de middag en dan kwamen de wolken en al vlug was het hele wolken gordijn dicht.
Er was enorm veel volk in de Haan vooral op de dijk. In de potinière zijn er andere uitbaters sedert vorige donderdag. De kelners moeten het nog gewoon worden. Er was maar een beperkt aanbod. Ijskreem is maar voor later. Zoveel volk hadden ze echt niet verwacht. De terras zat voortdurend overvol. Van zodra er een plaatsje vrij kwam werd het prompt ingenomen door andere mensen.
Er waren bijzonder veel kinderen op het speelplein en de toestellen waren allemaal druk gebruikt..
We waren allemaal verbijsterd toen we rond 9u, dinsdag morgen, de aanslagen vernamen op de luchthaven van Zaventem en in de metro in Brussel. Wat gevreesd werd in harde werkelijkheid geworden. Meer dan 30 doden en meer dan 80 gewonden waaronder heel zwaar toegetakelde. Dan kwam de reactie na de aanvankelijke paniek en chaos. Alle spontane en georganiseerde hulp kwam heel vlug op gang. Een alerte taxi man, die vermoede dat hij de terroristen naar de luchthaven had gebracht nam contact op met de politie. Het is een wonderlijk verhaal geworden.Het gedrag van de terroristen had bij hem een belletje doen rinkelen. Eerst waren ze kwaad omdat ze een taxi besteld hadden voor 3 man en 5 koffers en er maar 3 koffers mee konden. de politie is binnen gevalle nin het appartement dat ze gehuurd hadden en vond de twee koffers mer springstof en een heel laboratorium om bommen aan te maken. door vingerafdrukken te inden konden twee van de drie moordenaars geïndentificeerd worden
Ondertussen ligt het doden aantal op 32 personen en 150 gewonden. Er zijn 40 nationaliteiten bij betrokken.
Het aantal doden is een week later opgelopen tot 35 en de gekwetsten tot 160. Ons land is getekend door de impact. Wij zijn allemaal getekend door de omvang en door de blijvende dreiging. Toch houden we ons kranig en laten geen angst toe maar die is toch binnen in ons geslopen. Zo kunnen wij hem niet echt duiden maar het leven gaat verder.
De Astronomische lente is dit jaar begonnen op20 maart. Ze kan ook beginnen op 21 maart. In feite begint de lente op het moment wanneer dag en nacht even lang zijn.
De lente is gekenmerkt door de bloei van krokussen en paaslelies en blauwe druifjes..
Als je bij ons in de tuin gaat zie je overwegend de narcissen bloeien in hoog en laag formaat. Dan komen de krokussen in veel lager aantal en de blauwe druifjes moet je gaan zoeken maar er staan er nog enkele. Vroeger was het aantal ongeveer dat van de krokussen maar dit jaar staat het groen er (nog van vorig jaar) maar van bloemen geen spoor.
Het spitten in de tuin is zwaar voor mijn rug en moet ik op tijd rusten. Dan is er tijd om te genieten van de lentebloeiers en van de vroege en langdurig bloeiende Helleborus en het sneeuwklokje. Voor veel bloemen is de grond hier te zwaar en verdwijnen die bijna ongemerkt uit het tuinbeeld.
Deze morgen, 15 maart 2016 hadden we elektriciteitspanne van 4u30 tot rond 6u30 Gevolgd door algemene panne van telenet. Ik heb tevergeefs geprobeerd terug te slapen maar als mijn nacht teneinde is om 4u moet ik niet meer proberen te slapen. Rusten in het donker gaat natuurlijk altijd. Mijn broer is ziek, voorlopig sta ik e alleen voor. Luisteren naar de rug is de boodschap.
Het is half drie en de zon kruipt achter het woldengordijn. Een traag en laat voorjaar werkt altijd op mijn zenuwen. Als ik niet oppas zal mijn rug in panne vallen. Mijn broer is een week niet gekomen wegens ziekte. Ik heb de start van het nieuw tuinseizoen voor mij alleen moet nemen. Het liep goed maar na de tweede dag heb ik wat moeten afremmen. Mijn rug gaf duidelijke signalen. Het weer it toch niet mee. Van buitenzaaien is nog geen sprake.
Woensdag morgen vanaf 9u tot kort na de middag heeft het geregend onder kwakkelvorm. Dan is de wind opgekomen en stopte de regen. Vóór de regen deze morgen spitte ik met de platte schop vak 6 van de wisselteelt. Daar moet de mini serre komen. Het is een kwestie van vroeg wakker zijn en stilaan in conditie komen We hebben het niet geriskeerd omwille van de stevige wind. Met glas kan je niet voorzichtig genoeg zijn. Een rukwind en je kan scherven hebben. En dat was voorlopig de laatste regendag. Nu zijn er tien zonnige droge dagen voorspeld maar met droge koele Noord - Oosten wind. In onze tuin achter een hoge begroeide berm, is het echt lente.
Heel uitzonderlijk voor onze kust, is op 7 maart een laagje sneeuw van zo'n vijftal cm. Tegen de avond was het zo goed als weg gesmolten.
Veel commentaar hoef ik hier niet bij te geven. De foto's zijn zo goed als in zwart wit fotografie. Alles zag er koud en somber uit. Boom en struik als bedekt met een witte vacht met het effect van bladgroen. De hele voormiddag kon je niet droog naar het einde van de tuin door het smelten van de sneeuw op bomen en struiken. Je moest er gewoon onderdoor. Ik begon met het klaar leggen van de tuin. Vak zes van de wisselteelt komt eerst aan de beurt omdat ik daar de mini serre moet plaatsen voor salade. Voor vandaag woensdag is regen beloofd waardoor tuinwerk misschien niet mogelijk zal zijn.
Proficiat aan allen die vandaag jarig zijn en die voor één keer in vier jaar niet moeten noodgedwongen uitwijken naar een vreemde datum om hun verjaardag te vieren.
foto Google afbeeldingen
Morgen, 1 maart, stappen we over naar de maand waarin het tuinseizoen start. Van zodra de grond en het weer het toelaten, word gestart met het klaarleggen van de tuin om te zaaien en te planten, ook als het weer het toelaat.
Ik hou als natuurvriend van de poldervlakten en als hobbytuinder van de vruchtbare poldergrond. Wat ik in die 30 jaar dat wij hier wonen in mijn moestuin heb geoogst is een enorme hoeveelheid sublieme groenten
Op deze merkwaardige datum heeft onze dikke rosse adoptie kip haar allereerste dik ei gelegd.
Dit is de fameuse kip die thuis altijd uitbrak en hier onze laatse salade kwam kortwieken. Toen de eigenaar kwam kijken zette hij de kotdeur open en dreef ze binnen. Je mag die uitbreker houden zei hij en Colette weigerde niet maar bedankte.
Het ei links is van de zwarte kip in het begin van haar derde legseizoen en rechts dit allereerste ei van onze dikke rosse.
Een datum die je niet moet noteren om niet te vergeten. Het is hier een zonnige dag waar je zeer fijn kunt in wandelen en genieten van alle voorjaarsbloeiers in de tuin. Iedere morgen, de laatse vier dagen, staat er een laagje ijs op de vijver dat tegen de middag gesmolten is. Morgen kantelt het weer naar een nate periode met maartse buien.
Er komt leven in de natuur. Er komt vooral stilaan kleur in de tuin.. Ik moet mezelf verplichten om op stap te gaan. Eens in open veld is er nog weinig nieuw leven te bespeuren in de open natuur. Hier zijn wind en natte natuurelementen de baas. Als je hier wandelt, zet je einde februari je kraag recht. Hier kan de koude Noorden wind, dwars door je heen blazen, dan toch figuurlijk gesproken.
Een stukje weg dat beter de naam dreef zou dragen.
Een geklasseerde poldervlakte die de naam 'De Schobiak' kreeg.
Een roestend museumstuk (hooischudder) op een stukje weide achter een wildedoornhaag.
Woensdag heb ik een half uur in de serre gewerkt. Mijn broer Gerard had salade meegebracht. Hij heeft ze zelf geplant. Het klaar leggen van de grond vergt aandacht want tegen dat ik het heb uitgelegd ben ik ermee klaar. Dat was buiten mijn gebrek aan conditie gerekend. Plots speelde mijn rug op en dat was het teken om op te houden. De dag erop deed ik het noodgedwongen zeer kalm aan. Je moet je pijngrens verleggen, akkoord, maar je mag niet overdrijven. Vandaag zal een korte wandeling voldoende zijn. Op de terugweg heb ik drie keer moeten neer zitten. Eén keer zat ik eventjesop een lage vensterbank, één keer op een laag muurtje en de laatste keer op een rustbank. Ik heb voelbaar mijn pijngrens verlegd.
Zonnig weer en alleen thuis en gaan wandelen alhoewel ik weinig lust had. Ik moet na mijn ziek zijn toch eens opnieuw op krachten komen zonder te overdrijven. Een wandeling van ongeveer 1km is gelukt als was het tanden bijten op het laatst. Gelukkig nam ik mijn kruk mee als goede ondersteuning. Het werd een subliem polderwandelingetje.
In de velden doodlopende molendreef
Een polderweide achter een rietkraag.
Een ondermaats lievevrouwe beeldje achter tralies tussen het riet.
Een mooi polderdomein.
Het was fris, deed deugd, na meer dan een maand enkel buiten te zijn geweest om in de auto te stappen en gevoerd worden. Dokter of radioloog raadplegen waren de redenen van mijn uitstapjes.
Onbegrijpelijk maar ik heb nogmaals meer dan duidelijk bewezen geen voeling te hebben met elektronica en al wat PC betreft. In de tijd, jaren geleden schafte ik mij een goedkope externe harde schijf aan om familiefoto's op te bewaren. Even later bood supermarkt Aldi ook een goedkope harde schijf aan en ik kocht die om alle foto's die ik in mijn tuin en de natuur en op reis genomen had op te bewaren. Alles ging vlot tot de Hub waar de USB kabel was op aangesloten het begaf. We schaften ons een nieuwe Hub aan maar de harde schijven gaven geen teken van leven meer. Mijn enige reactie was:'Dat komt ervan als je steeds maar goedkope rommel koopt' Ik schikte mij in het verlies van honderden foto's.
Een van deze dagen was ik in één van mijn schoven op het bureau aan het zoeken naar bepaalde papieren toen ik heel achteraan, onder in het schof op de harde schijven stootte. Heimwee naar die oude foto's overspoelde mijn gemoed als een plotse ziekte die moeilijk loslaat. Gisteren, 13 februari, hadden we bezoek van onze oudste met man en kroost. Hij is doctor in de ingenieurs wetenschappen. Ik kreeg de plotse ingeving, hem te vragen eens de zaak te bekijken.
Het werd het ei van Columbus. Mijn schoonzoon stelde ook vast dat het niet marcheerde. Hij trok de korte USB kabel uit de hub en plaatste hem in een USB poort van de PC. De kabel was te kort om de schijf op het bureau of zelf op de plank juist boven de PC te plaatsen en hij moest ze noodgedwongen op de PC zelf plaatsen. Het was te simpel om dood te doen want de foto's kwamen na twee jaar opnieuw zichtbaar op het scherm.
Je zou kunnen denken dat ik aan Alzheimer begin te lijden maar dan zou ik niet meer in staat zijn om mijn verhaal hier neer te schrijven. Voor mij leek het op een mirakel maar dan een onnozel mirakel als dat al moest bestaan. Het bijzonderste is dat de foto's terug zijn. Ik geniet ervan, dubbel en dik. Is dat niet subliem? Lach mij maar uit, het kan mij niet schelen! De foto's zijn terug. Ondertussen heb ik een langere USB kabel opgediept zodat de schijven van op het bureau kunnen aangesloten worden.
Samen met Mathijsje, de jonste van onze Leen heb we genoten van een mooie reeks foto's die ik enkele jaren terug nam in Plopsaland de Panne.
Hier Mathijs in gesprek met zijn toenmalig idool. Zo zijn er nog tientallen sublieme foto's die ik die dag nam. Ik moet blijkbaar in forme zijn geweest want er zijn ook een tiental korte filmpjes van die dag terug in beeld te krijgen.
Om half elf ben ik buiten geweest om de kippen te voederen. Ik was blij terug binnen te zijn. Mijn benen wilden niet mee en een pijnlijke rug verplichte mij even te gaan liggen. Rond half drie was ik een tiental minuutjes buiten om foto's te nemen.
helleborus macro
crocussen zoom
rotte appelen in het gras zoom
mini paasbbloemen
schelpjes in de aarde zoom
Onze stoute jager heeft een vogeltje gepakt in de open serre.
Enkel mijn rug werkte wat tegen. Het is hoog tijd dat ik ga wandelen en het rustig opbouw.
Een roestend museumstuk (hooischudder) op een stukje weide achter een wildedoornhaag.
