Ik ben Krooswijk Marian, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Surfmary.
Ik ben een vrouw en woon in Tilburg (Nederland) en mijn beroep is Huisvrouw/bejaarde verzorgster moeder.
Ik ben geboren op 02/07/1947 en ben nu dus 77 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Fotografie en schrijven van verhaaltjes.
Ik probeer een leuk en interresant blog te maken.Het gastenboek vind ik fijn. Ik ben altijd benieuwd naar de reactie"s.
In onze stad hebben wij een Hasseltse Kapel. Deze kapel is gewijd aan Maria en in de maand mei dus heel druk bezocht, ook door ons altijd. Ook nu wilde ik een bezoek brengen aan deze kapel en ik was al bang voor de reactie. Vanmiddag de stoute schoenen maar weer eens aan en op naar de kapel. Het kaarje aansteken ging nog net maar toen begon iemand op een orgel marialiedjes te spelen en de tranen stroomde weereens over mijn gezicht. Helemaal niet vreemd natuurlijk als je je realiseerd dat we voorheen de kaarsjes lieten branden voor de mensen die je kende ziek waren. Tot voor vorig jaar was het kaarje nog bestemd voor Rien en nu zit je alleen in die kapel. Toch ben ik blij dat ik er geweest ben en een kaarje heb laten branden voor nog iemand die ook erg ziek is, of het helpt weet ik niet maar in deze maand wordt het misschien verhoord. Het is een oud kapelletje en als je staat versteld hoeveel jonge mensen er komen. Het is mooi aangelegd en in het parkje eromheen staan snoepkraampjes; maar ons is geleerd eerst bidden dan snoep kopen.
Vandaag gaat het wat minder ik denk nog late emoties vanwege het caravanweekend. Het weer zit ook al niet mee, zo somber en dat werkt toch op je gemoed. Bovendien ben ik in de weer geweest met foto's van Friesland. Dan moet je vanalles administratief regelen en dat zit ook allemaal tegen. Dus een niet zo'n fijne dag. Maar morgen komt er weer een andere en dan gaat het hopelijk weer wat beter. Met horten en stoten zal ik deze nare tijd toch moeten overbruggen en de wisselende stemmingen accepteren.Toch wens ik iedereen een gezellige en rustige avond.
Het weekend zit erop. Dit weekend ben ik naar de camping geweest, kort verblijf. Ik heb wel een overnachting gemaakt. Na aankomst hebben mijn vrienden(buren) mij goed op gevangen door een lekker bakje koffie aan te bieden. Na wat gepraat te hebben over Friesland en hun vakantie, Noorwegen ben ik naar mijn caravan gegaan. Daar was nog genoeg te doen. Als je voor de eerste keer komt kom je nog van alles tegen, vooral stof en stofdraden. Ook lagen er nog spullen van Rien en die moest ik ook opruimen. Ik had verwacht dat het heel moeilijk zou zijn, maar al bij al viel het toch mee. Niet dat het makkelijk is hoor, dat niet. Verder heb ik geprobeerd zoveel mogelijk op mezelf te blijven. De buren hebben me daar ook alle gelegenheid toe gegeven niets op gedrongen en als ik zin had in een praatje of hulp nodig had dan waren ze er.'s Avonds hebben we foto's gekeken van hun vakantie en een glaasje gedronken. Nadien ben ik naar mijn caravan gegaan en heb me vermaakt met de radio, mijn puzzeltjes en nog een glaasje. Ik heb best geslapen al was het wel aan de koude kant. De volgende dag hebben we, Truus en ik een lekker stukje gefietst en 's middags weer naar huis. Het eerste weekend alleen op de camping zat erop en het is natuurlijk niet hetzelfde als met Rien maar ik heb het goed naar mijn zin gehad.
Vandaag is het alweer dinsdag en ben ik bezig de foto's die gemaakt zijn bij het uitstrooien van de as in Friesland. Het was zeer emotioneel maar zeker ook mooi. Hoe de stof over het water zweefde en de zwaardere deeltjes vrijwel meteen zonken. De rozen en de bloemenkrans bleven mooi bij de as drijven. Het meer was op dat moment ruw vanwege de harde wind en de lucht, ik hou van luchten, inktzwart. Fokke heeft het waar gemaakt . Rien was zijn goede vriend en nu is hij waar hij altijd graag was, in Friesland op dat mooie Heegermeer. Ik en de mensen die op de boot waren, Rien zijn zus met haar man, mijn broer met zijn vrouw, zoon en schoondochter en natuurlijk Fokke die de boot bestuurde; hadden een goed gevoel over het uitstrooien. We zijn het hele weekend gezellig bij elkaar geweest en dat doet ook goed. Ik ga een paar foto laten zien zodat jullie een indruk krijgen van de sfeer en de schoonheid van de omgeving die zaterdag 12 mei.
Weer een award, van Diaspora. Ik ben er heel blij mee. Het is een teken van vriendschap en die is heel belangrijk. Of je de mensen persoonlijk kent of niet maakt niets uit. Vriendschap geeft altijd troost en warmte. Diaspora bedankt.
Het is Mei en dat vind ik de mooiste maand van het jaar. Alle groen is nog jong en fris en het is meestal ook fijn weer. Niet te warm en niet te koud. Vandaag verjaart mijn vriendin Riet. Daar ben ik vanmiddag even geweest en het was weer even zwaar zonder Rien. Elke verjaardag weer valt het niet mee om de mensen te feliciteren zonder dat ik emotioneel word. Toch hebben we gezellig gekletst met de andere gasten. Vanavond gaan we, mijn broer met Ronald, de schuur opruimen. Alles wat ik overbodig vind kan Ronald meenemen om in zijn schuur op te bergen en te gebruiken. Morgen weer vrijdag mijn poetsdag!! Ik zal er toch aan moeten geloven, maar dat verzet de zinnen zullen we maar denken. Tot horens en groeten,
Vandaag koninginnendag zijn wij, mij moeder en ik, naar Limburg geweest. We hebben een tante, zus van mijn moeder, en oom bezocht. Natuurlijk kwam mijn nichtje met haar gezinnetje ook even een kijkje nemen. Heel gezellig toen mijn neef met zijn gezinnnetje ook nog kwam. Wel een beetje druk voor mijn tante maar ze vond het toch fijn dat we er waren. We konden vandaag lekker buiten zitten en dat hebben we ook gedaan. Heerlijk van de zon genieten. Nadat de kinderen weer vertrokken waren hebben we lekker gegeten en zijn we, na de afwas gedaan te hebben, weer naar huis gereden. Koninginnendag is voor mij goed verlopen en morgen begint weer een gewone week.
Gisteren lag er een brief in de brievenbus van het Tweesteden ziekenhuis en ik dacht ojee een afspraak niet afgezegd. De brief geopend te hebben zag ik tot mijn grote verbazing dat het een brief was van de behandelende arts van Rien, Dr. Goey. Wat een fijn gevoel gaf het zo"n lieve brief te krijgen. Ik vind dit geweldig dat die man zo begaan was en is met de ziekte die Rien getroffen heeft. Vandaag ben ik naar het ziekenhuis gegaan, op goed geluk, om hem persoonlijk een gedachtenisprentje te geven. Hij was nog aanwezig op zijn polie en we hebben fijn gepraat. Over de kansen die er nooit zijn geweest ondanks de chemokuur en medicijnen. Het was volgens deze dokter een zeer agresieve vorm van darmkanker. Maar hij bewonderde Rien en ook mij hoe wij met de ziekte omgingen en vond het heel moeilijk telkens het slechte nieuws over te brengen. Hij vond het nodig om persoonlijk zijn medeleven te betuigen en daar ben ik heel blij mee.
Wat een verwennerij, nog een award. Deze is van Hugo voor mijn trouwe bezoeken Als ik wist hoe ze te maken zou ik er ook wel uitdelen, maar helaas mijn computerkunst rijkt niet zo ver.
Vandaag toch nog even naar de camping geweest.Onze buren waren er ook en Andre heeft mij het een en ander uitgelegd. Hoe de gasfles open moet, het water bij te vullen en de elektra aan sluiten. Want voorheen deed Rien dat altijd en was ik binnen bezig. Nu moet ik het zelf doen en dat zal best lukken , met enige hulp natuurlijk. De Betuwe staat mooi in de bloei en Ochten ligt midden in de Betuwe aan de Waal. Het is een heel mooi gebied vooral om te fietsen en te wandelen. En zo ben ik weer voor de eerste keer, samen met mijn moeder, op de camping geweest. Alles bij elkaar viel het toch niet zo zwaar en bovendien was het heerlijk weer om buiten te zijn.
Hallo Bloggers, Ik had het plan opgepakt om dit weekend naar de caravan te gaan. Maar bij naderinzien is het geen goed plan. Ik vind het toch nog te vers en ik denk dat de emoties te hoog oplopen. Dus stel ik het nog maar een beetje uit. Je verstand kan wel willen maar je hart heeft ook nog wat te zeggen.
Ik ben Krooswijk Marian, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Surfmary.
