't Front Verdun
Verdun & omstreken 14-18
Foto
Foto
Foto
E-mail mij

Druk oponderstaande knop om mij te e-mailen.

Inhoud blog
  • Tekeningen en foto ivm Verdun
  • Op bezoek in het spookhuis van de Eerste Wereldoorlog
  • Cahier de guerre 1914-1918 de Constant Vincent
  • 700.000 doden
  • Bronvermelding: Literatuur over de Slag bij Verdun
  • 74 RI Bois de la Caillette
  • Enkele postkaarten
  • Foto's 1
  • De onderaardse Citadel
  • OUVRAGE DE THIAUMONT
  • Josepf Lucas
  • De militaire begraafplaats van Faubourg Pavé
  • De Legende -- La Tranchèe des Baïonettes
  • LES QUATRE CHEMINEES - LA POUDRIERE DE FLEURY
  • OUVRAGE DE FROIDETERRE
  • Herdenkingsdorpen
  • Duitse artillerieprotzen
  • AANGRIJPEND MONUMENT
  • Moslim monument te Douaumont
  • Het rode vierkant
  • Le Poilu
  • Het grafmonument van Douaumont
  • Brief van soldaat Charles Guinant
  • Duif
  • La Voie Sacrée
  • Fort Vaux
  • FORT DOUAUMONT
  • Het laatste Duitse offensief deel 2
  • HET FRANS TEGENOFFENSIEF
  • De aflossing van Knobelsdorf en Falkenhayn.
  • De derde Duitse aanval de strijd om Fleury
  • Het laatste Duitse offensief
  • Gevecht aan de rechter Maasoever en de strijd om fort Vaux
  • Franse propaganda en sfeerbeelden
  • DE UITPUTTINGSSLAG
  • Kaarten
  • De Tien Geboden voor de Franse soldaat
  • De Duitse voorbereidingen
  • Waarom Verdun?
  • Het Duitse offensief 2
  • Het Duitse offensief
  • VERDUN VAN DE PREHISTORIE TOT DE 20e EEUW
  • Inleiding
    Zoeken in blog

    Mijn favorieten
  • seniorennet.be
  • 't Front
  • 't Front 1940
  • 't Front Regio Verdun
  • verdun
  • 57 R.I.
  • 63 R. I. 14-18
  • WFA België
  • Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Mijn favorieten
  • seniorennet.be
  • Brieven van een Poilu
  • Prinz Heinrich van Beieren en het derde bataljon van het Beierse Infanterie Leib Regiment op 23 juni 1916
  • Le Poilu
  • Vesting Verdun
  • De slag Bij Verdun -The Battle of Verdun
  • Kleurfoto's Verdun
  • The Battle of Verdun docufilm
  • MAPS Of VERDUN BATTLEFIELDS- Kaarten van het slagved
  • Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Archief per maand
  • 12-2009
  • 11-2009
  • 08-2008
  • 06-2008
  • 05-2008
    Archief
  • Alle berichten
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Blog als favoriet !
    Willekeurig SeniorenNet Blogs
    loeske
    blog.seniorennet.be/loeske
    Welkom op mijn blog 't front Verdun!
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Willekeurig SeniorenNet Blogs
    riskjarisk
    blog.seniorennet.be/riskjar
    Foto
    Hoofdpunten blog tfront
  • BOEK: Duitse begraafplaats Menen Wald
  • Vreemdelingen in de Westhoek tijdens de grote oorlog
  • SLAG AAN DE EDEMOLEN te NAZARETH
  • Dodengang, de laatste overlevenden van de Grote oorlog
  • Verhalen van Daniel R. Shine
    Foto
    Foto
    Mijn favorieten
  • seniorennet.be
  • Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Willekeurig SeniorenNet Blogs
    rudy
    blog.seniorennet.be/rudy
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Dropbox

    Druk op onderstaande knop om je bestand naar mij te verzenden.

    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Willekeurig SeniorenNet Blogs
    kleintje
    blog.seniorennet.be/kleintj
    Dropbox

    Druk op onderstaande knop om je bestand naar mij te verzenden.

    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Archief
  • Alle berichten
    28-06-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Bronvermelding: Literatuur over de Slag bij Verdun

    Literatuur over de Slag bij Verdun


    Carte touristiques locales: 3615 IGN Forêts de Verdun et du Mort-Homme

    Blond, Georges - Verdun

    Ettighoffer, P. - Der Gericht

    Falkenhayn, E. von - General Headquarters 1914 - 1916 and its critical decisions 

    Heijster, Richard - Verdun, breuklijn der beschaving

    Homant, Abbé Pierre - Chronologie de la bataille

    Horne, Alistair - Death of a generation

    Horne, Alistair - The price of glory

    Jonker, dr H. - Sporen van een slag

    Kardel, dr H. - Der Westfront Führer 

    Lefebvre, Jacques-Henri - Die Hölle von Verdun (Vertaling V. Fischer)

    Lefebvre, Jacques-Henri - Verdun, la plus grande bataille de l'Histoire

    Meuse - Les fortifications de la place de Verdun 

    Marshal Pétain - Verdun

    Reichsarchiv - Die Tragödie von Verdun 1916 (Teil 1, Teil 2, Teil 3 und 4)

    Werth, German - Verdun, Die Schlacht und der Mythos (in German)

    Verdun - diverse Cahiers de la Grande Guerre
     
    Uitgebracht door:
    Association Nationale de Souvenir de la Bataille de Verdun
    Avenue du Corps Européen 1
    55100 Fleury devant Douaumont - France



    28-06-2008, 10:10 geschreven door DP
    15-06-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.74 RI Bois de la Caillette

    74 RI

    Bois de la Caillette
    Verun


    http://74eri.canalblog.com/archives/6____verdun___bois_de_la_caillette/index.html







    15-06-2008, 11:47 geschreven door DP
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Enkele postkaarten

    Enkele postkaarten











    15-06-2008, 11:37 geschreven door DP
    24-05-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Foto's 1
    Foto's 1











    24-05-2008, 12:50 geschreven door DP
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.De onderaardse Citadel

    De onderaardse Citadel

     

    Wanneer de verhitte gevechten zich ontspinnen op de Côtes de Meuse, trekken soldaten vanuit heel Frankrijk naar het Gare de l' Est in Parijs, van waaruit zij naar Bar-Le­Duc worden vervoerd. Daar aangekomen nemen zij de enige toegangsweg, 75 km lang, die nog rest om Verdun te voorzien van nieuwe manschappen en materieel. Deze weg zal later door de schrijver Maurice Barrès tot de La Voie Sacrée (de gewijde weg) gedoopt worden. De soldaten verblijven er in de gangen van de onderaardse citadel alvorens ze naar het front trekken. Deze citadel geld als een onmisbare logistieke basis die haar gasten absolute veiligheid garandeert.

    Gedurende de eerste wereldoorlog heerst in die 4 ki­lometer onderaardse gangen, gegraven tussen 1888 en 1893, een hevige activiteit.

    Behalve zes kruitdepots, zeven munitieopslagplaatsen, een molen en uitgestrekte magazijnen, een telefooncentrale en een waterpompstation is er plaats om 6.000 (sommige bronnen vermelden 10.000 man) manschappen te laten verblijven, rusten of wer­ken. In deze hoogst belangrijke logistieke basis leveren de bakkerijovens, die dag en nacht werken, 28.000 bro­den voor het front van Verdun. In de citadel is er uiteraard ook er een hospitaal.

    Bovendien verblijft ,de hele oorlog lang, in deze citadel een afvaardiging van de gemeenteraad van Verdun, dit met de bedoeling de permanente aanwezigheid van de stad de verzekeren. De rest van de gemeenteraad heeft men in Pa­rijs, in de rue de Bellechasse, in veiligheid gebracht.

     

     

    Vlak na de oorlog overheerst de herinnering, de inkeer, het medeleven.

    Een ontroerende plechtigheid lijkt hiervan het begin. In de citadel wordt op 10 november 1920 in tegenwoordigheid van minister MAGINOT, oudstrijder van Verdun, uit acht naamloze en op alle slag­velden opgehaalde doden, de onbekende soldaat ge­kozen die in de Triomfboog te Parijs zal worden begraven.

    Op 10 november overhandigt André Maginot, minister van oudstrijders, aan Auguste Thin, belast met het aanwijzen van de Onbekende Soldaat, een boeket in de kleuren van de Franse driekleur. Voor hem staan de grafkisten van acht onbekende soldaten, opgegraven op acht verschillende slagvelden.Na de cijfers van zijn regiment bij elkaar te hebben opgeteld, het 132e R.I. (Infanterie Regiment ), legt Auguste Thin zijn boeket neer op de zesde kist.Na afloop van deze ceremonie verlaat de rouwstoet het station van Verdun richting Parijs. Daarna wordt de Onbekende Soldaat begraven bij de Arc de Triomphe. Met dit graf herdenkt men alle soldaten die het leven lieten tijdens de Grote Oorlog. De andere zeven onbekenden worden begraven op de militaire begraafplaats van Faubourg Pavé

     

     



    24-05-2008, 11:41 geschreven door DP
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.OUVRAGE DE THIAUMONT

    OUVRAGE DE THIAUMONT

     

    Tijdens de offensieven van mei en juli 1916 worden de sectoren van het kleine fort, ouvrage van Thiaumont,  de commandopost 118-119, Froideterre,  de schuilpost Quatre Cheminées het hardst beproefd. Die fortificaties bevinden zich namelijk op een heuvelrug welke vanuit Douaumont in zuidoostelijke richting naar de hoogten van Belleville loopt, de laatste natuurlijke hindernis voor de Maas en Verdun. Bovendien betekende het bezit van deze langgerekte hoogte, van waarop men de linker oever overziet, dank zij zijn flankerende positie, dat men de aanvaller kon verhinderen Fleury achter zich te laten. Dat verklaart waarom men op 23 juni tegen het fort Froideterre zulke hevige aanvallen ondernam. Attaques die pas op het binnenplein van het fort tot stilstand konden worden gebracht. Thiaumont was een klein tussenstuk ter verbinding van Douaumont en Froideterre, een eenvoudige betonnen en gemetselde vierkante blok (waarvan het dak, als gevolg van de bombardementen, thans ingezakt is). Niettemin was het uitgerust met een kazemat van Bourges, twee 75 mm-kanonnen, machinegeweren en een uitkijkpost. Zodoende kon men van daaruit eventueel naar Fleury oprukkende aanvallers de pas afsnijden. Commandoposten 118 en 119 waren oorspronkelijk slechts schuiloorden en opslagplaatsen zonder georganiseerde bewapening. Met gewapend beton versterkt, midden in het strijdgewoel, werden zij noodgedwongen weerstandsnesten, die in allerijl met machinegeweren werden uitgerust en door de troepen van de sector werden bemand.



    24-05-2008, 10:42 geschreven door DP
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Josepf Lucas
    Klik op de afbeelding om de link te volgen Josepf Lucas gevallen bij Verdun hij diende als onderofficier medichedienst bij het 13de Reserve Infanterie Regiment

    24-05-2008, 09:48 geschreven door DP
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.De militaire begraafplaats van Faubourg Pavé

    De militaire begraafplaats van Faubourg Pavé

     

    Buiten de Faubourg Pavé, in richting slagveld, ligt de militaire begraafplaats van Faubourg Pavé, met daar­vóór een door het Comité de Verdun du Souvenir Francais aangelegde tuin. Op het einde van de centra­le laan is in 1947 een monument ter nagedachtenis van de gefusilleerden en gefolterden opgericht, dat de martelaren en het lijden van alle conflicten evoceert. Midden in het nationale kerkhof, dat nagenoeg 5000 zerken telt, be­vindt zich het vierkant van de onbekende soldaten, waaruit men in de citadel die ene heeft gekozen die thans onder de Triomfboog te Parijs rust en die de 1.700.000 Fransen symboliseert die in de oorlog 14-18 zijn gestorven..Nabij de toegang tot het burgerlijke kerkhof, naast het na­tionale, herinnert een granie

    ten gedenkteken aan de pioniers van de luchtvaart: Nieuport, Thierry de Ville d'Auvray en Bresson, die respectievelijk in 1911, 1912 en 1913 bij het uitvoeren van een opdracht werden gedood. Men herdenkt aldus ook alle andere te Ver­dun gesneuvelde vliegeniers.















    24-05-2008, 00:00 geschreven door DP
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.De Legende -- La Tranchèe des Baïonettes

    DE LEGENDE
    La Tranchée des Baïonettes

    Op 12 juni 1916 maakte dit stuk loopgraaf deel uit van de posities die ten westen van Douaumont een vooruitspringende uitloper vormden, welke de Duitsers, alvorens op 23 juni hun hoofdoffensief te ontketenen, wildenl uitschakelen. Twee bataljons van net 137ste Regiment Infanterie, die sinds 10 juni ter plaatse waren, doorstonden een vreselijk bombardement en bevonden zich vlug geïsoleerd. Het was waarschijnlijk dat manschappen van het 137ste Regiment hier, zoals helaas vaak voorkwam, verpletterd en levend begraven geweest zijn. Anderen, gedood, verstikt, bleven op de bodem van deze loopgraaf liggen, terwijl de geweren nog boven de rand uitstaken. De Duitsers, die de positie overrompelden, dichtten deze grafkuil voorgoed.


     In januari 1919 deed de kolonel van het 137ste op deze plaats een klein houten gedenkteken oprichten. Later zou de grootmoedige Amerikaanse mecenas RAND de thans bestaande laan laten aanleggen, die met een fraaie smeedijzeren poort op de weg uitkomt. Dit monument is op 8 december 1920 door Alexandre Millerand, president van de Republiek, in tegenwoordigheid van de Ambassadeur van de Verenigde Staten, ingewijd
    .

    In la Tranchée des Baïonettes, wordt geschiedenis legende!











    24-05-2008, 00:00 geschreven door DP
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.LES QUATRE CHEMINEES - LA POUDRIERE DE FLEURY
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    LES QUATRE CHEMINÉES - LA POUDRIÈRE DE FLEURY

     

    Anders opgevat waren de schuilposten van Quatre Cheminées en de Poudrière van Fleury.

    In plaats van op een hoogte te liggen, die men moet beheersen en bewaken, bevinden zij zich afhellend  en zijn in de rotsen uitgehouwen. En dit volgens een zeer eenvoudig patroon van zorgvuldig gemetselde door bogen overspannen galerijen. De Poudrière, munitieopslagplaats, was een van die talrijke depots waar dicht bij de forten granaten, kruit en patronen moesten bewaard worden. Ook deze punten worden door de omstandigheden nesten van verzet en vooral ook toevluchtsoord voor de gewonden en commandoposten in de voorste frontlinie. Uit de Poudrière vertrok een gangetje naar de kazerne van Marceau, twee kilometer zuidelijker. Quatre Cheminées gaf direct uit op de ravijn van Vignes, waarlangs de regimentsbrancardiers en de Amerikaanse vrijwillige ambulanciers 's nachts de gewonden naar het dorp Bras brachten, om ze uit de overbevolkte, naar gas en kruitdamp stinkende gangen te verlossen...



    24-05-2008, 00:00 geschreven door DP
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.OUVRAGE DE FROIDETERRE

    OUVRAGE DE FROIDETERRE

    Het fortificatiewerk van Froideterre speelde op 23 juni dezelfde rol als Souville aan de oostkant op 12 juli, en dat was de aanval stuiten. Froideterre beschikte nochtans niet over de grote middelen waarmee de andere delen van de vestingsring waren uitgerust. Het was een fortificatie van middelbaar belang, in 1887-88 gebouwd en in de jaren 1902-05 vervolledigd. Het bezat enkel een kazerne in beton, een kazemat de Bourges als westelijk bolwerk aan de kant van de fortificatie van Charny, een toren voor 75 mm-geschut ter flankering aan de oostkant in richting Thiaumont en twee mitrailleurtorens. De diverse onderdelen waren helaas niet onderaards verbonden

    Wel had men vanuit de twee gepantserde uitkijkposten een uitstekend zicht. De Duitsers bereikten de toegangsgracht in de morgen van 23 juni.

    Ondanks de regen van artilleriegranaten, die twee dagen lang op de bovenbouw was ingeslagen, bleven de torens toch in werking. Zij konden met hun vuur de vijand afslaan.
    (Evenals de commandoposten 118-119, Quatre Cheminées, Thiaumont en Poudriere, is Froideterre door de A.N.S.B.V. met medewerking van het Leger ontruimd en voor bezoekers toegankelijk gemaakt).






    24-05-2008, 00:00 geschreven door DP
    22-05-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Herdenkingsdorpen

    Negen dorpen "Herdenkingsdorpen"

     

    Op 21 februari 1916 beslist het kanongebulder waarmee de slag om Verdun begint ook over het lot van meerdere dorpen!  Deze zullen tijdens de maanden van hevige bombardementen, waarin de Franse en Duitse granaten dit mythisch geworden maanlandschap creëren, geheel verdwijnen. In negen gemeenten van het kanton Chamy is geen levende ziel meer over, doch om ze op een echter symbolische wijze te laten voortleven, voor­ziet de prefectuur ze van een gemeentelijke commissie met een voorzitter in de functie van burgemeester. De Staat keert hun vergoedingen wegens oorlogsschade uit, die dienen om monumenten voor de doden en een herdenkingskapel te bouwen op de plek van de oude parochiekerk. Hiervoor krijgen deze gemeenten enkele percelen terrein en de wegen er naar toe. De heer Sponville, burgemeester, laat zo in 1924 het monument voor de Doden van Vaux bouwen. Hij zal nagevolgd door andere burgemeesters.

     

    Negen dorpen en de omliggende landbouwgronden zijn dermate verwoest dat wederopbouw onmogelijk word geacht!

    1. Beaumont 186 inwoners  
    2. Douaumont 288 inwoners
    3. Louvemont 183 inwoners
    4. Bezonvaux 149 inwoners
    5. Fleury 422 inwoners
    6. Ormes 718 inwoners
    7. Cumières 205 inwoners
    8. Haumont 131 inwoners
    9.  Vaux 287 inwoners

     

    Tot 16 maal toe veroverd en heroverd is Fleury wel het sprekendste voorbeeld van totale verwoesting. Duitse Alpenjagers veroveren het dorp op 23/6. Op 24 en 25/6 heroveren de Fransen de uiterste oostkant (kant chapelle Sainte-Fine).           

    De 27e heroveren elementen van het 241e R.I. het centrum maar worden teruggedrongen naar oost- en westkant. Op 11/7 slagen de Duitsers erin het gehele dorp + station (waar zich nu ook het memoriaal museum bevindt) te veroveren. Verliezen het terug op 4/8 en heroveren het op 5/8.    Op deze manier gaat dit nog een tijdje door.Het R.I.C.M. (Régiment d'Infanterie Colonial du Maroc) herovert Fleury definitief op 18/8.

    Waar vroeger een ganse gemeenschap leefde staat nu nog enkel een naambord, een gedenkteken en een kapel. Tussen de bomen van het bos zien we het oorspronkelijke stratenplan netjes afgebakend. Naamplaten geven de plaats aan waar zich vroeger de Mairie, ecole, cordonnier, menuisier, enz... bevonden. Het is stil geworden in de Rue Saint-Nicolas, patroon­heilige van het dorp, ter ere van wie nog altijd op 6/12 een dienst wordt opgedragen in de kapel.







    22-05-2008, 13:02 geschreven door DP
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Duitse artillerieprotzen

    Tijdens een van onze vele zwerftochten (september 2006) in en door de velaten slagvelden nabij Verdun botsten wij op twee Duitse 7.7 cm artillerieprotzen, dit zijn munitiewagentjes van de Duitse artillerie. Onvoorstelbaar 90 jaar na de slag! zie foto's.













    22-05-2008, 12:16 geschreven door DP
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.AANGRIJPEND MONUMENT

    Een van de meest aangrijpende monumenten die ik ken en ai tientallen keren heb bezocht is het Ossuaire van Douaumont. Het is een langgerekte monument, het is een bidplaats en kerk van 137 meter lang. Achttien grote nissen bevatten graftomben met daarin de beenderen en schedels van  gesneuvelden. Zij zijn bij elkaar gelegd volgens de sector van het Verdun-front, waar ze gevallen en gevonden zijn. Buiten aan de achterkant zijn raampjes gemaakt. Door die raampjes kan je naar binnen kijken en zie je  de knekelhopen en schedels liggen. Het is een gruwelijk en ontroerend zicht! Zo zijn er 45 van die ramen in de gevels aangebracht! Jammer genoeg vinden vele toeristen dit sensatie en gedragen zich hier dan ook vaak niet op de gepaste wijze, maar voor hen die wel de geschiedenis van Verdun kennen kijken wel vol eerbied door de raampjes













    22-05-2008, 11:56 geschreven door DP
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Moslim monument te Douaumont

    Op 26 Juni 2006 huldigde de toenmalige Franse president Jacques Chirac nabij Verdun, op de heuvel van Douaumont,  een monument in ter nagedachtenis van de 87.000 moslims die gevallen zijn voor Frankrijk gedurende de Eerste  Wereld Oorlog. Dit was een  van de hommages  uit de serie van herdenkingsplechtigheden van de Slag om Verdun, negentig jaar geleden in 1916.



    De 600.000 moslims die voor Frankrijk aan het Westelijk Front streden, waren ver van huis. Ze werden ingelijfd of gewelddadig geronseld in de voormalige koloniën en protectoraten van Frankrijk, zoals Marokko, Tunesië, en Algerije.

     

    Er is al een grote militaire begraafplaats op Douaumont, dit met de graven van 15.000 geïdentificeerde soldaten, waaronder ook de graven van moslim soldaten. Op de top staat al sedert 1927 een Grafmonument voor de onbekende Christelijke (Ossuaire) en Joodse soldaten, die rond Douaumont gesneuveld zijn.

    Het monument voor de moslimsoldaten is een rondlopende galerij van 25 bij 19 metermet een booggewelf en Arabische kantelen. Het bouwwerk kostte 370.000 euro en is betaald door de Franse staat. Tijdens de bouw was het moslimmonument al omstreden. Het monument is om politieke redenen pas 90 jaar na het gebeuren  opgericht en dit ondanks het  feit dat de koloniale troepen werden ingezet voor de zwaarste taken en dit vooral nabij Verdun en in 1917 op de Chemin des Dames.







    22-05-2008, 00:00 geschreven door DP
    20-05-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Het rode vierkant
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Het rode vierkant

     

    In de geschiedenisboeken over Verdun spreekt men vaak van het rode vierkant. Met het rode vierkant duidt men in feite daarmee een bijna vierkant gebied aan van enkele kilometers in omtrek tussen Douaumont en Vaux in het noordoosten en Thiaumont en Chapelle St. Fine in het zuidwesten. Wat de benaming 'rood' betreft: nergens op aarde is werd de grond zozeer doordrenkt geworden met menselijk bloed als op die plek. In de maanden juni en juli 1916 voltrokken zich daar gevechten die te barbaars zijn om zich voor te stellen. Man tegen man gevechten, waarbij soldaten met handgranaten, bajonetten, scherp geslepen pionierschoppen en zelfs met de blote handen elkaar te lijf gingen, in aantallen, die we ons gewoon niet meer kunnen indenken. Zo trok op 23 juni over een front  van zes kilometer breed een Duitse legermacht van 50.000 soldaten in 16 linies van elk 3000 man in de richting van de Franse stellingen. Bepakking op de rug en de bajonet op het geweer. Met de simpele opdracht om de Fransen eruit te jagen en de weg naar Verdun open te leggen. Generaal Robert Nivelle (die in mei Pétain als bevelhebber was opgevolgd) schreef in zijn dagorder de gevleugelde woorden: 'Ils ne passeront pas!'. 'Ze zullen er niet doorkomen'. En zijn soldaten hebben dat inderdaad waargemaakt. Onbeschrijfelijke tonelen hebben zich in dat rode vierkant afgespeeld. Tienduizenden militairen zijn daar op de meest vreselijke wijze afgemaakt. Maar de rijen van de Franse poilus, hoe zwak misschien ook op bepaalde momenten, konden niet doorbroken worden.

    De laatste aanval van de Duitsers kwam op 11 juli. Ook deze aanval werd voorafgegaan door een gigantisch artilleriebombardement. En vervolgens begonnen 40.000 infanteristen (net als op de 23e juni) aan hun opmars in de richting van Verdun, zwoegend over het kapotgeschoten slagveld, strompelend over de uitrustingsstukken en de lijken van eerder gesneuvelde militairen. En bijna lukte het hen om naar Verdun door te dringen. De Duitse troepen kwamen tot aan het fort Souville, en konden Verdun op enkele kilometers afstand zien liggen. Maar toen werden ze door de verdedigers van het fort weggeschoten. Een deel werd gevangen genomen. Een ander deel vluchtte. En de aanval op Verdun was definitief mislukt.



    20-05-2008, 11:55 geschreven door DP
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Le Poilu

    Le Poilu

    Poilu I aj harig, ruig, bebaard; II m P mannetjesputter m; Franse soldaat m (1914 – 1918

    Poilu" is wel het meest gevierde woord van de eerste wereldoorlog. Als de linguïst Albert Dauzat tijdens zijn mobilisatie op 02 augustus 1914 deze term hanteert is dat omdat deze al gebruikt werd. In augustus 1914 betekent "poilu" man. In het leger werden soldaten mannen genoemd.

    Deze snelle verklaring ontkracht nog niet de gedachte dat soldaten "poilus" werden genoemd omdat deze zich niet zouden scheren. Een eeuw eerder, in het militaire vakjargon, was een "poilu" iemand die haar had, niet zozeer op zijn kin maar elders, van oudsher een teken van vruchtbaarheid. Balzac, een generaal van Napoleon, vond 42 pontonniers (geniesoldaten) voldoende "poilu" om een brug over de Bérézina te bouwen, dit wil zeggen met durf, moed.

    In de kazernes, voor 1914, betekende "poilu" dus moedig of gewoonweg man. Berichten over de oorlog aan het front bereikte ook de burger en men nam de term "poilu", welke tot voor kort voorbehouden was aan het militaire vakjargon, over. Hierbij kreeg "poilu" een nieuwe glans; soms familiair, vriendelijk of met bewondering. Niemand sprak meer van strijder, iedereen sprak van 'nos poilus'!

    De Franse infanteriesoldaat, 'fantassin', onderging tijdens het eerste jaar van de oorlog een behoorlijke transformatie. In augustus 1914 trok de soldaat met veel elan ten strijde.  Hij was gekleed in zijn zéér opvallende uniform met rode broek, donkerblauwe jas en rode kepie, dat maakte hem een schietschijf voor de in feldgrau gehulde Duitse troepen. Met ingang van 1915 kreeg hij een uniform  in 'bleu horizon'. De kepie, korte tijd in 'bleu horizon', werd door de vele hoofdwonden veroorzaakt door allerlei rond vliegende scherven al snel vervangen door de kenmerkende casque (helm) Adrian.

    Gedurende de eerste wereldoorlog kreeg de term "poilu" een extra dimensie. De beoogde bewegingsoorlog aan het westelijke front viel stil en alle partijen groeven zich in en de loopgravenoorlog was een feit. De Franse soldaten verbleven een periode van twee weken in de voorste linies, vaak onder zéér erbarmelijke omstandigheden. Onder vuur van de vijand, uitgeput, vervuilt en verhongerd keerden de soldaten terug naar de achterste linies om na een korte rust terug te keren naar de hel van de loopgraven. De naar de achterste linies terugkerende militairen soldaten waren gemakkelijk te onderscheiden van hun collega's van de aflossing. Naast de door modder doordrenkte uniformen camoufleerde een baard van twee weken de gelaten gezichtsuitdrukking. Deze mannen, die zich twee weken nauwelijks hadden geschoren, kwamen terug als 'bebaarden' ofwel 'poilus'.

















    20-05-2008, 11:43 geschreven door DP
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Het grafmonument van Douaumont

    L’OSSUAIRE: Het grafmonument van Douaumont


    Een kenmerk van de strijd om Verdun is, in vele gevallen, het niet kunnen begraven van de doden .Gezien het enorme aantal gesneuvelden is het slagveld van Verdun verzadigd met menselijke overblijfselen.

    In het knekelhuis of massagraf van Douaumont rusten de stoffelijke resten van ongeveer 130.000 niet geïdentificeerde Franse en Duitse gesneuvelden! Verzameld uit de in 51 verschrikkelijke oorlogsmaanden veroorzaakte chaos der slagvelden.

    Aanvankelijk waren deze lijken, in kisten met de naam van de sectoren waar de betrokkenen waren gesneuveld, geborgen in een voorlopig knekelhuis, een grote in 1919 opgetrokken barak. Thans bevinden zij zich in het monument dat het werk is van de architecten AZEMA, HARDY en EDREl. Dit grafmonument is opgericht op initiatief van een door monseigneur GINISTY, bisschop van Verdun, voorgezeten comité. De prelaat heeft in Frankrijk en in het buitenland door middel van oproepen tot geldelijke steun en conferentiereizen de nodige fondsen opgehaald.


    De eerste steen werd gelegd op 22 augustus 1920 en de stoffelijke overschotten werden in 1927 uit het voorlopige ossuaire overgebracht. De inwijding van het volledig afgewerkte monument vond plaats op 07 april 1932. Kannunik NOEL al bedrijvig in het voorlopig ossuaire wordt de eerste kapelaan van het nieuwe monument + kapel


    Op de 137 meter lange gevel zijn de schilden aangebracht van de Franse maar ook buitenlandse steden die tot de bouw hebben bijgedragen ( oa Kortrijk). Op de as van de toegangspoort verheft zich een 46 meter hoge toren. Die toren in de vorm van een houwitsergranaat, het projectiel dat zovele lichamen heeft verscheurd, maar voorzien is van het kruis dat aan al die offers zin zou moeten geven. Op de top staat een lantaarn met vier witte en rode schijnwerpers rond een 2.300 kg zware klok. In de maanden juli en augustus zwaait het rood/witte licht van de schijnwerper elke nacht als een vuurtoren over het slagveld. Buiten het "seizoen" enkel tijdens de weekends.


    In de gang zijn achttien nissen aangebracht met elk twee granieten graftomben, die door steden of departementen zijn geschonken. Boven elke graftombe is de naam te lezen van de slagveldsector waarop de geraamten zijn aangetroffen. Aan beide uiteinden van de gang heeft men een 150 kubieke meter grote grafkelder moeten inrichten om er de gebeenten uit de te overladen sectoren onder te brengen. Boven elk van die grafkelders staat een schild uit graniet, waarop men bij plechtigheden de herdenkingstoorts ontsteekt.


    De vloer van de gang is uitgevoerd in mozaïektegels, die de militaire orden van Frankrijk uitbeelden: in het midden, het erekruis van het Legion d'Honneur, op beide uiteinden de Medaille Militaire en ertussenin een reeks Oorlogskruisen. In het verlengde van de ingangspoort biedt een fraaie deur toegang tot de katholieke kapel, waar een ontroerende piëta boven het hoofdaltaar de pelgrims verwelkomt. De glasramen verbeelden gevechtsscènes. Het zijn schenkingen van de families en zijn het werk van meesterglasschilder Desvallieres.

    Monseigneur Gihisty, de stichter van het patronaat van het grafmonument, en kanunnik Noel, zijn op hun eigen verzoek begraven bij de naamloze doden aan wie zij een laatste rustplaats hebben bezorgd.

     

    Het grafmonument is gebouwd op de heuvel van Thiaumont, waarvan de ruines, een paar honderd meter verder westelijk, nog die naam dragen. Ernaast bevindt zich de monumentale muur ter ere van de Israëlitische vrijwilligers die voor Frankrijk zijn gesneuveld, waarop als versiering de bijbel in Hebreeuwse schrifttekens is aangebracht. Lichtjes afhellend voor het grafmonument strekt zich het militaire kerkhof van Douaumont uit, dat 15.000 grafzerken omvat. Alle zijn voorzien van een wit kruis, behalve die van de moslimsoldaten, die een naar Mekka gericht zuiltje als gedenkteken hebben (momenteel is men bezig met er een gebedplaats voor moslims te bouwen). De bij Verdun gestorven Duitse kameraden zijn eveneens voor een groot deel in deze aarde bij de Maas begraven. Zij zijn er in de zone van de slag bij Verdun verzameld in 29 Duitse begraafplaatsen met 54.845 geïdentificeerde lijken.















    20-05-2008, 00:00 geschreven door DP
    18-05-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen. Brief van soldaat Charles Guinant

    Verdun, le 18 mars 1916

    Ma chérie,
    Je t'écris pour te dire que je ne reviendrai pas de la guerre. S'il te plaît, ne pleure pas, sois forte. Le dernier assaut m'a coûté mon pied gauche et ma blessure s'est infectée. Les médecins disent qu'il ne me reste que quelques jours à vivre. Quand cette lettre te parviendra, je serai peut-être déjà mort. Je vais te raconter comment j'ai été blessé.
    Il y a trois jours, nos généraux nous ont ordonné d'attaquer. Ce fut une boucherie absolument inutile. Au début, nous étions vingt mille. Après avoir passé les barbelés, nous n'étions plus que quinze mille environ. C'est à ce moment-là que je fus touché. Un obus tomba pas très loin de moi et un morceau m'arracha le pied gauche. Je perdis connaissance et je ne me réveillai qu'un jour plus tard, dans une tente d'infirmerie. Plus tard, j'appris que parmi les vingt mille soldats qui étaient partis à l'assaut, seuls cinq mille avaient pu survivre grâce à un repli demandé par le Général Pétain.
    Dans ta dernière lettre, tu m'as dit que tu étais enceinte depuis ma permission d'il y a deux mois. Quand notre enfant naîtra, tu lui diras que son père est mort en héros pour la France. Et surtout, fais en sorte à ce qu'il n'aille jamais dans l'armée pour qu'il ne meure pas bêtement comme moi.
    Je t'aime, j'espère qu'on se reverra dans un autre monde, je te remercie pour tous les merveilleux moments que tu m'as fait passer, je t'aimerai toujours.
    Adieu
    Soldat Charles Guinant



    18-05-2008, 00:00 geschreven door DP
    15-05-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Duif

    Duif

    Frankrijk wil geen oorlog zonder helden.  Eén van hen is een gevleugelde held, namelijk de duif Le Vaillant. Zij was de laatste postduif waarover de omsingelde verdedigers van het Fort Vaux beschikten om informatie door te geven aan het hoofdkwartier. Toen de verdedigers van dit fort in juni 1916 van geen wijken wilden weten, werden zij met gas, brandende benzine en springladingen bestookt. De commandant liet daarop Le Vaillant los met een laatste oproep om hulp. Het dier slaagde erin om de regen van kogels te ontwijken, bereikte het hoofdkwartier en viel daar dood. De moedige duif werd opgezet en kreeg - als enige soortgenoot - het Legion d'Honneur. Het fort kon niet meer ontzet worden en moest capituleren.











    15-05-2008, 15:43 geschreven door DP
    >

    Blog tegen de regels? Meld het ons!
    Gratis blog op http://blog.seniorennet.be - SeniorenNet Blogs, eenvoudig, gratis en snel jouw eigen blog!