Met zegt wel eens: " Een hond begrijpt alles, alleen de spraak ontbreekt " maar...
Hoe kan ik nu Rusty duidelijk maken dat zijn speelkameraadje, poesje Blondie, er niet meer is.
Deze morgen ging hij terug op zoek naar haar in de tuin.
Nu ligt hij wat wezenloos te kijken vanuit zijn mandje en begrijpt het niet.
Zelfs zijn knuffeltje laat hij links liggen...

" Blondie "


Mijn lievelingskat Blondie is dood.
 Ze werd gisterenavond aangereden door een wagen.
Ik weet dat velen zeggen: "het is maar een kat!", maar voor mij is dat een harde klap.
Na een slaaploze nacht heb dan toch de moed gevonden om nog eens een foto van haar op mijn blog te plaatsen.
Ik wil mijn verdriet kunnen uiten en wil haar dan ook "hier" een mooi plaatsje geven, zoals in mijn hart...

Tinaatje

       

Rusty:

"Heb je de foto gezien en kan je mij er ergens op terug vinden?
Helemaal links kan je mij zien liggen.
Ik lag nu eens lekker te slapen op een vest in de zetel en lekker warm onder een plaid.
Toen kwam de kat Blondie zich ook een plaatsje zoeken en dat bijna bovenop mij!
Ik heb geen minuut rust meer... pfff.
Ik had nochtans gezegd geen katten meer op dit blog, maar ik wou nu eens bewijzen dat die poezen steeds mijn pad doorkruisen en ze regelmatig nog eens hier zullen opduiken...


Het is opmerkelijk hoe Rusty al dat poezengedoe over zich heen laat gaan.
Hij is een pracht van een hond en zeer zeldzaam qua karakter...de liefheid zelve...

Ik wens jullie een Prettig Kerstfeest
en een Sprankelend Eindejaar...
Alsook van harte bedankt voor jullie vele bezoekjes aan mijn blogje.

Tinaatje en de hele "beestenboel"

Deze morgen werd Rusty aangenaam verrast door de dwarrelende sneeuwvlokjes en kon hij zijn dagelijks wandelingetje in een besneeuwde tuin maken.
Hij loopt dan al snuivend met zijn snuit naar de grond...precies een sneeuwruimer.
Echt leuk om hem bezig te zien.
Nu op dit moment is het terug hevig aan het sneeuwen en dit geeft een prachtig zicht!
"De Vlaamse Ardennen" gehuld in een sneeuwttapijt dat steeds maar dikker en dikker wordt...

Rusty: " Nu vraag ik mij af wat Misty van plan is?
Wil ze dat ik haar koppeke streel?
Of?...
Ja, ik zal mij maar heel rustig houden en afwachten.
Ik blijf tevens op mijn hoede zijn want met poezen weet je nooit!
Ze hebben nu wel een apart blog  maar komen toch nog "in mijne weg lopen" pfff...
 

Zoals elk jaar maak ik voor de Kerstdagen een tafelbloemstukje.
Ik gebruik dan wat takken en plantjes vanuit mijn eigen tuin en ik probeer er toch nog iets degelijks van te maken.
Het kan natuurlijk niet tippen aan al die prachtige bloemstukken in de winkel, maar...wat jezelf doet dat doe je beter...zegt men wel eens.
Dat is natuurlijk overdreven maar in ieder geval vind ik het zeer leuk om het eens uit te proberen...

" Het outdoordeken "



De meeste paardeneigenaars hebben de neiging om een lekker dik deken te kopen zodat hun paard het niet te koud krijgt.
Als je op het deken witte zweetplekken ziet, dan is dit een teken dat het deken te warm is.
Op de foto heeft het paard een speciaal outdoordeken aan, vervaardigd uit een waterdichte stof zodat hij bij het wentelen in de wei of bij een regenbui toch droog blijft.
Bij paarden op stal voldoet in de meeste gevallen een dunner staldeken.
Een zwaarder paardendeken is pas echt nodig als het kouder wordt dan -5°
Oudere paarden, geschoren paarden of paarden met een dunne huid hebben uiteraard een iets dikker deken nodig...


Mochten jullie vragen hebben omtrent een paardenweetje dan mag je mij steeds mailen...

Misty & Rusty...



Het verschil tussen honden en katten:

Een hond denkt: Hé die mensen waar ik bij in woon, voeren me, houden van me, verlenen me een warm en droog huis, aaien me en verzorgen me op een fijne manier...
" Ze moeten goden zijn! "

Een kat denkt : Hé die mensen waar ik bij in woon, voeren me, houden van me, verlenen me een warm en droog huis, aaien me en verzorgen me op een fijne manier...
" Ik moet een god zijn! "


Tof hé die uitspraak? 
Ik heb het dan maar op mijn beide blogs geplaatst!

Voor de eerste maal geef ik "de geit" ook een plaatsje op mijn blog.
Op wandel langs paadjes en boswegeltjes kwam ik aan een weide waar geitjes stonden te grazen.
Ondanks de kou genoten ook deze dieren van de verwarmende zonnestralen.
Toen ik mijn cameraatje bovenhaalde verjaagde dit exemplaar al de andere.
Ze zien er lief uit en ze zijn ook lief...maar ze kunnen geweldig stinken...

" Tibo "



Zoals elke dag houdt ook nu Tibo mij gezelschap.
Hij is niet altijd even rustig en haalt meestal wel kattekwaad uit.
Maar nu is hij heel kalm en komt even mijn blog inspekteren.
Qua kleur zijn ze wel assorti.
Nu nog wachten op zijn goedkeuring...

Ik had het eerst niet goed begrepen op het vtm-nieuws vanmiddag maar daarna viel mijnen euro.
Onze webmaster himself die dus de "Wablieft-prijs" in ontvangst mocht nemen en dit omdat hij "de oudjes leerde computeren".
Een dikke proficiat Pascal!
Ik heb er meteen een item in mijn blog aan besteed...

Op de foto ziet u Pascal Vyncke zijn boek "Veilig op Internet" signeren.

Het werd terug een spannend moment voor de kleinkinderen.
Ook bij oma & opa kwam de Sint langs.
Er werd gebeld aan de deur...vlug gaan kijken maar niemand meer te zien...toch ook eens gaan gluren in het bureel...heel voorzichtig werd de deur van het bureel geopend en toen...daar lag al het lekkers van de Sint!
Vreugdekreten weerklonken : "Sinterklaas is geweest!..."
Gretige handjes grabbelden naar het speelgoed.
Met blinkende oogjes schaterde onze Ian het uit: " paardjes! " want voor hem is alles wat met paarden te maken heeft fantastisch!...

Cloë


Deze galgo Cloë heeft eindelijk haar bestemming gekregen.
Nadat ze vorig jaar geadopteerd werd door een vrouw die haar onlangs terug van de hand deed -omdat haar kind allergisch bleek te zijn- is ze nu uiteindelijk terecht gekomen waar ze oorspronkelijk naar toe zou gaan: bij Hilde!
Er is een heel verhaal aan verbonden, maar Cloë is eindelijk op de plaats waar ze "moest" zijn.
Zij is de liefheid zelve, heel aanhankelijk...een pracht van een dier!...allemaal trouwens...

Als jullie de beelden op de website van greyhounds in nood gezien hebben en dan deze harmonieuse foto bekijkt dan is dat toch een hemelsbreed verschil!
Deze 3 galgos Luna, Zorah en Cloë hebben nu een liefdevol en heerlijk leven ten huize van mijn vriendin Hilde, een vrouw met een echt dierenhart!
Zij zitten en liggen hier nu gezellig tesamen en genieten van de rust en de gezelligheid.
Eindelijk kunnen ze verder leven zonder pijn en leren om terug vertrouwen te krijgen in de mens...