Vandaag ben ik op bezoek geweest bij mijn toffe vriendin, Mireille Natuurlijk kon ik een bezoekje aan haar paarden niet uitblijven. Everyday vond mijn aanhalingen zeer prettig maar Roosje wou niet weten van "tesamen" met mij op de foto te staan, ze wou zekerheid hebben dat de foto niet mislukte! Kan het geloven want fotogeniek is zij wel, oordeel zelf!
Straks vervolg ik mijn reisverslag naar Lanzarote, eerst efkes genieten van deze zonnige dag!
Mancha Blanca, het oude dorp waar dit kerkje staat, is als door een wonder gespaard gebleven van de grote vulkaanuitbarstingen van de 18de en de 19de eeuw. De constante angst onder de lava bedolven te worden, heeft voor een intense religiositeit gezorgd, die tot uitdrukking komt tot in de verering van de "Zwarte Madonna".
Deze 'Zwarte Madonna', heeft naar verluidt, de machtige lavastromen met haar mantel tegengehouden en zo het dorp gered van een catastrofe. Als dank richtten de bewoners de Ermita de Nuestra Señora de los Dolores op. Het witgekalkte kerkje ligt in het oosten aan de weg naar Tiagua en trekt elk jaar op 15 september pelgrims aan van het hele eiland. Na de processie is er een groot feest dat gevierd wordt met Lanzarotewijn en folklore...
↑ Een foto van deze prachtige palmboom kon zeker op mijn blog niet ontbreken.
Dit zijn nu de typische planten vanop dit eiland. Cactussen en...nogmaals cactussen, het eiland barst ervan. Klein of groot, hard of zacht, in alle maten en soorten zijn ze daar te vinden.
Zeker geen plantje om zonder handschoenen aan te pakken!!
Lanzarote heeft zwaar geleden onder een serie vulkaanuitbarstingen die het eiland voor een derde totaal hebben veranderd, maar hieromtrent later meer...
Lanzarote is door de geringe regen die er valt niet echt een paradijs voor waterminnende planten.
Toch kent het eiland, ondanks dat het er zo kaal uitziet, een enorme hoeveelheid verschillende plantensoorten. Ik ben nu niet echt een kenner om deze soorten allemaal op te noemen maar één ding kan ik beamen: prachtige kleuren hebben deze bloemen wel!
Het zonovergoten Playa Blanca met zijn witte huisjes bevindt zich aan de zuidpunt van het eiland en is gelegen in een 9 km lange baai. Met zijn aantrekkelijke strandboulevard, die langs de boogvormige baaien loopt, is het er aangenaam rondslenteren. Cafés en restaurants rijgen zich aan elkaar en de hogergelegen straten zijn autovrij. Gelukkig is deze toffe plaats nog niet ingepalmd door drukte en gewoel.
Op de achtergrond kan je de vuurtoren van Punta Pechiguera zien waar ik mijn wandeling startte...
Bij aankomst op de kamer van het hotel was het onmiddellijk de winterkleren uit en vlug wat zomers aantrekken want het zonnetje lonkte. Daarna was het fijn om even polshoogte te nemen van de omgeving. Vanaf de eerste uurtjes beviel het eiland mij al enorm... het zou een leuke vakantie worden!
Achteraan het hotel hadden wij dit prachtige zicht op deze vulkaanberg...
Ik kan het bijna zelf niet geloven maar vandaag is het precies 5 jaar geleden dat ik met mijn blogje : " Blognote from tinaatje " gestart ben. Ik had nooit gedacht het zo lang vol te houden maar zo zie je maar wat als een testje begon is uitgegroeid tot een echte hobby...
Ik zal maar zoals gebruikelijk mijn reisverslag beginnen bij... de vlucht en de landing. Vooreerst nog een aardrijkskundig opfrissertje. Lanzarote is het meest noord-oostelijke eiland van de Canarische eilanden en ligt maar 125 km verwijderd van de noord Afrikaanse westkust. Na zo'n dikke 4 uren vliegen konden wij 4.000 km ver van huis eindelijk voet aan wal zetten.
↑ De 2400 m lange landingsbaan van Arrecife
En nu efkes wachten op de bus die ons naar het hotel zou brengen. Het was heerlijk na die langdurende koude in België eindelijk van de zon en zijn aangename temperatuur te kunnen genieten!
Ik vind dit het meest aangename moment, dat mij steeds bij blijft: afstappen van het vliegtuig en terecht komen in een zuiderse warme bries. Heerlijk!!!
La Geria is het belangrijkste wijngebied op Lanzarote. Ondanks een gebrek aan regen en grondwater zijn de Lanzaroteños erin geslaagd op een vindingrijke manier met succes wijn aan te bouwen. De wijnvelden bestaan uit putten in de vulkanische bodem en kleine muurtjes beschermen de druivenplantjes voor de wind, terwijl kleine zwarte lavasteentjes het vocht uit de lucht absorberen ten dienste van de planten.
Er zijn verschillende bodega's waar wijn geproefd en gekocht kan worden De wijn van La Geria is sinds eeuwen beroemd maar voor commerciêle export is er niet voldoende.
Wijn proeven... daar waren wij (de Belgische vrouwtjes) wel voor te vinden !!
Hier kan je duidelijk de vulkanische bodem zien waarin de plantjes staan omringd door een muurtje van lavastenen en dit ter bescherming voor de wind.
Woensdagavond zette ik, na een zeer toffe reis, terug voet op de Belgische koude natte bodem! Ik zal jullie niet langer in de spanning laten naar de bestemming van deze reis. Nee het is geen Egypte zoals de foto's suggereren maar de Canarische eilanden nml Lanzarote.
Vanwege de korte afstand (125 km) tot het Afrikaanse continent zou je veronderstellen dat dit éénbultige dier, de dromedaris, inheems is. Doch Lanzarote kent geen bijzonder dierenrijk, mede omdat het eiland zelf minder geschikt is als habitat voor dieren. Er zijn van oorsprong wel verschillende soorten vogels en reptielen te vinden doch de dromedarissen werden geimporteerd om te gebruiken bij de landbouw. In de jaren zeventig, met de opkomst van het massatoerisme, werd de landbouw in de steek gelaten en kwamen er machines voor de trekkracht. Deze kameelachtigen vormen tegenwoordig een toeristische attractie op Lanzarote...
Ja... ik heb mijn favoriete dier uitgekozen... ↓
Na deze leuke tocht was een streling op het hoofd van dit éénbultig dier een welverdiende beloning, dacht ik maar... hij of zij beet naar mijn hand...was dat even schrikken! Gelukkig had het een muilkorf om!! Het zal wel een vrouwke zijn want later vernam ik dat de vrouwelijke Majorero's (deze soort dromedarissen) bekend staan vanwege hun jaloezie, als de eigenaar meer aandacht besteed aan een andere dromedaris...
Nee dit is geen 1 aprilgrap maar gewoon de vraag: " Waar bevond ik mij de voorbije dagen en dit tot gisteren? " Deze foto zou enige opklaring moeten geven! En nu raden maar...
Op 8 maart plaatste ik een foto van een orchidee op mijn blog maar ik wist niet om welke soort het ging. Maar nu staat de knop in bloei en geniet ik van deze prachtige bloem. Ook de naam heb ik ondertussen opgezocht, het zou gaan om het Venusschoentje... Ik vind het echt een schitterende orchidee...
Vandaag scheen het zonnetje boven de Vlaame Ardennen en was het uit de wind lekker vertoeven. Dus een kleine wandeling zag ik wel zitten. Wat mij bij de vijver opviel was dat de eenden het liefst per 3 zaten of zwommen. Is een triootje nu een nieuwe "hipe" bij eenden??
Alleen deze dappere eenzaat genoot duidelijk van een frisse duik in het water...
In de voorbije koude winterdagen gebruikte ik, deze ton welke voordien als plantensteun diende, nu als voederplaats voor de vogeltjes, inplaats van de zaadjes op de grond te gooien. Ja, met een poes aan huis moet men aan alles denken hé. Tot mijn grote verbazing zat daar nu een soort vogeltje, welke ik niet kon thuis brengen. Zelfs bij het naderen met mijn fototoestel vloog het pas op, toen ik op 1 m afstand kwam.
Iets later hoorde ik het fluiten, nu ja fluiten, het was eerder piepen vanuit onze hulstboom. Het deed zich daar ook te goed aan de mezebollen, maar het werd uit deze boom verjaagd door een koppeltje pimpelmeesjes, die deze boom als hun territorium beschouwen want er hangt daar ook een nestkastje in.
Ik zag dat er twee kleine ringetjes aan zijn pootje bevestigd waren dus nu werd ik wel heel nieuwsgierig naar dit kleine vogeltje. Wat was dat voor eentje??
Dan maar ten rade gaan bij een vriend, de vogelkenner Ghislain. Hij wist mij te vertellen dat dit een kruising zou zijn van een distelvink en een groenling. Dit leuke diertje is waarschijnlijk ontsnapt uit een volière. Ik hoop dat het in mijn tuin zal blijven vertoeven, aan eten en drinken zal het zeker niet te kort komen...
Deze vraag stelde de gezondheidssite aan zijn bezoekers en dit zijn de resultaten op basis van meer dan 3000 antwoorden.
43% : Liefst 8u per nacht 24% : Zeker zo'n 7u per nacht 15% : Genoeg met 5 à 6u per nacht 12% : Meer dan 9u per nacht 4% : Meer dan 10u per nacht 2% : Minder dan 5u per nacht
Ook al de lente een beetje gevoeld vandaag? En... als we de weersvoorspellingen mogen geloven dan gaat het deze week alleen maar bergop qua temperatuur en zon... Ik voel mij al nu in mijn nopjes hoor!
Maar ook Rusty voelde zich vandaag opperbest nu hij een hele tijd in de tuin kon rondlopen en naar hartelust snuffelen, ook aan deze bloemtjes, terwijl ik er een fotoke van nam...
.gif)
