Nog een paar foto's van mijn uitstapjenaar ons zee-tje.
Op één van die vakantiedagen werd er een plateaukoers gelopen wat inhield dat de deelnemers, met een plateau waarop 3 gevulde glazen stonden, een parcours van ongeveer 7 km dienden te stappen. En dit allemaal voor de titel van de beste kelner!
Zeg nu zelf, onze eigen kust mag er wel wezen, is het niet? Gisterenavond ben ik terug thuis gekomen van een paar daagjes aan zee. Spijtig dat juist toen het goede weer zich aankondigde, ik naar huiskwam, maar ik heb toch kunnen genieten en daar profiteerde mijn Rustyke ook van.
Een fietstochtje maken stond zeker op mijn verlanglijstje en natuurlijk was Rusty ook van de partij! Ik moet toch mijn conditie wat op peil houden... De Vlaamse Ardennen vind ik een beetje te heuvelachtig om te fietsen dus geef mij maar liever het vlakke van de kust...
El Golfo is een stil vissersdorp aan de westkust van Lanzarote, met een klein hotel en enkele goede restaurants. Aan de rand van dit dorp ligt een parkeerterrein en van daaruit is het slechts 5 min. wandelen tot een uitkijkplatform met een panorama over een fantastische, smaragdgroene lagune: LAGO VERDE.
Deze sikkelvormige lagune wordt ondergronds gevoed met water van de zee. Dit alles is een overblijfsel van een reusachtige krater die grotendeels door de zee is verslonden. Deze foto's geven een beeld van het zicht vanop dit uitkijkplatform.
Voor het eerst gingen wij naar een "aparthotel". Dus i.p.v. een gewone hotelkamer had iedereen een soort appartementje met een groot terras. Voor de rest was de servive, bediening en restaurant hetzelfde. Het was de max! Zeker voor herhaling vatbaar.
↑ Zicht vanop ons terras op de overige appartementjes.
En zo kom ik vandaag nog eens piepen om jullie allen een gezellig week-end toe te wensen...
Na die zeer lange koude winter is alles zo'n 3 weken later in bloei, vind ik toch. Tot nu toe was de grond kurkdroog en zeker moeilijk te bewerken, maar na die hevige regenval van gisteren vond ik het vandaag ideaal om wat bloemetjes bij te planten.
Rusty was wel heel nieuwsgierig maar niet naar de pas geplante begonias maar naar de inhoud van de stenen kruik... En... waar wij zijn is ook ons kat,Misty... Van nieuwsgierigheid gesproken!!!
Het Communiefeest van Ian ging door in het Kasteeldomein De Ghellinck en bij zo'n prachtweer was dit echt een meevaller! Tussen de gerechten door was een kleine wandeling zeer aangenaam en werden er veel foto's genomen waarvan ook deze van een trotse oma...
Aangetrokken door het heen en weer gefladder van de meeuwen ging ik nieuwsgierig een kijkje nemen aan het water.
Daar zat deze visser zijn gevangen vis te kuisen en wierp hij de ingewanden in zee... een waar festijn voor al die vogels die er niet voor schuwden om zelfs te vechten voor een stukje vis...
Oud worden is een zegen, maar 't zijn de jaren die wegen. Het geheugen laat het weten, men begint alles te vergeten. 't Gehoor, 't gezicht is aangetast en iedere beweging zorgt voor last! Slapen zoals voorheen, vergeet dit maar meteen. Want slapeloze nachten, dat staat u te wachten!
En medicijnen die worden voorgeschreven, dat is voor gans uw verder leven. Begin maar iedere morgen, met u goed te verzorgen! U mag ook niet vergeten,wat u niet meer mag eten. En voor het drinken, wat zal het zijn? Altijd en alleen vogelwijn!
Over vermoeidheid spreek ik niet, het volstaat dat u ons goed beziet! Trappen werden vroeger op en af gelopen, nu is het eerder op en af gekropen! Reizen, feesten, 't was een lust. Nu zoekt men alleen nog rust! Winkelen of wandelen, gaan of lang recht blijven staan, is ook al uit den bozen, 't zorgt voor pijn, 't is artrose!
Dit alles en nog meer Zorgt voor last en dat doet zeer! Dit noemt men de schone ouden dag... Laat mij even toe dat ik eens lach.
Onder deze loopbrug zat een klein poesje te miauwen, mijn hart brak! Het is telkens hetzelfde liedje: op iedere reis kom ik poesjes tegen die niet zo'n luxe leven hebben als mijn eigen kat, Misty thuis. Ik kan het niet laten maar in de tijd dat ik op vakantie ben dan zullen deze diertjes ook eens in de watten worden gelegd! Deze maal nam ik iedere dag extra vlees mee vanuit het restaurant en je mag gerust zijn...smullen deed dit poesje!!
Maar het bleef niet bij dat éne poesje! Algauw ontdekte ik er nog ééntje in de tuin. Na diverse pogingen werd zijn wantrouwen kleiner en kleiner en kwam het dichterbij om ook "zijn" buikje te vullen.
Ik hoop maar dat er meerdere vakantiegangers zijn die hun hart op de juiste plaats hebben en deze diertjes wat eten zullen toestoppen. En zeggen dat er zoveel eten "in" de vuilbak verdwijnt... Bij thuiskomst heb ik nog dikwijls aan deze diertjes gedacht...
↑ Met het mogelijk goede weer in het vooruitzicht (eindelijk!!) wil ik terug in een vakantiesfeer komen, daarom heb ik de foto's van mijn laatste reis, in de maand maart, naar Lanzarote terug bovengehaald. Vanuit de receptie van het hotel kon je over deze loopbrug naar het zwembad en de tuin gaan.
De onderstaande foto: 't is "geen zicht" hé maar de vraag is feitelijk wat doe ik daar in zo'n rare houding, waarom probeer ik om onder die loopbrug te geraken? Morgen krijg je hieromtrent het antwoord... ↓ tinaatje
Onze kleine Alexine is deze week 3 jaar geworden en vandaag was een bezoekje aan de kinderboerderij één van haar wensen. Daar vond ze het echt leuk vooral omdat ze daar de gelegenheid kreeg om omgetoverd te worden tot een mini Mega Mindy. Daarna kwam ze bij oma langs om trots het resultaat te tonen. Daar moest natuurlijk een foto van genomen worden...
En ook op haar eigen verzoek wou ze persé een fotoke als een echt fotomodel. Kleine meisjes hé...
Na al die dagen met stof en regen zijn de ramen van het huis wel aan een grondige poetsbeurt toe! Dus morgen ga ik aan de slag maar andere dingen doe ik veel liever dus hoe vlugger de ramen gelapt zijn, hoe liever ik het heb!
Wat is nu mijn trucje? Ik pel een ajuin, snijd die in vier en dan doe ik de stukken in het water. De ramen kuis ik vervolgens met een spons en dit ajuinwater daarna verwijder ik het overtollige water met een trekkertje en... de ramen lachen mij tegemoet...
Daar stonden ze nog...de olifanten Ik had het er daar al over op mijn blog. Interesse naar de herkomst van dit kunstwerk? Zie 14 juni 2009 in het archief van mijn blog( linkerkolom).
↑ Zijn slurfje strelen zag ik wel zitten maar waarom niet eens bovenop dit olifantje gaan zitten? Ik reed toch vroeger ook paard, zo moeilijk kon dit toch niet zijn!
↑ Wacht efkes om een foto te nemen tot ik erop zit.
Maar beter gezegd dan gedaan. Waar is toch mijn lenigheid naar toe, ik geraak er gewoon niet op!!! ↓
↑ Pas later zag ik dit waarschuwingsplakkaat staan, oops...
↑ Dit is nu het prachtige museum dat gebouwd werd door Leopold II en dat plechtig ingehuldigd werd door Albert I. Naar aanleiding van de 100ste verjaardag van het museumgebouw in Tervuren is er zelfs een fototentoonstelling tot stand gekomen. In dit Koninklijk Museum voor Midden-Afrika wordt tevens de 50ste verjaardag van de onafhankelijkheid van Congo herdacht.
Enkele foto's vanuit een klein gedeelte van de tuin. ↓
Apen Apenmoeders knuffelen hun kinderen en drukken hun lippen teder tegen het gezicht van hun jongen. Ze lijken erg op mensenmoeders
Koekoek De koekoeksmoeders leggen één ei in de nest van een andere vogel. Als het koekoeksjong uit zijn ei is, duwt hij de andere vogeltjes uit het nest. Zijn pleegouders zorgen voor hem.
Struisvogels Struisvogelmoeders kunnen wel vijftien eieren leggen. Vader broedt het grootste gedeelte van de dag maar als de zon op het heetst is neemt de moeder het over.
Krokodil Moeder krokodil kan wel 80 eieren leggen. Ze verstopt ze in het zand en blijft in de buurt om de eieren te beschermen. Na dertig dagen komen de eieren uit. Moeder krokodil graaft ze dan uit.
Zeepaardje Moeder zeepaard baart geen kinderen. Ze legt haar eitjes in de buidel van vader en hij broedt ze uit.
Pinguïn Pinguïnmoeders leggen twee eieren (grote soorten maar één). Vader en moeder lossen elkaar af bij het broeden.
↑ Dit werk van beeldhouwer Albert Collin stond in 1935 op de wereltentoonstelling van Antwerpen. Het was gesponsord door de chocoladefabriek van Côte d'Or die de afbeelding van de olifant overigens nog steeds op zijn repen aanbrengt. De toenmalige directeur van het Tervuurse museum, Frans Olbrechts, zorgde er in 1938 voor dat het kunstwerk in Tervuren geplaatst werd. Dit staat juist tegenover het Africa museum.
De foto's werden vandaag bij valavond genomen zodat ze een beetje te donker zijn...spijtig...
Vandaag eens geen eigen gemaakte foto's maar beelden over de echte kunstwerken van Kurt Wenner. Deze man zou een vroegere medewerker van de Nasa zijn maar wat een talent!
Met gewoon krijt tovert hij deze prachtige 3D-tekeningen te voorschijn en dit gewoon op de straatstenen. Het is precies of ze verrijzen uit de grond. Ik vind deze zo prachtig dat ik dit even wou vermelden op mijn blog en dit voor de mensen die het nog niet gelezen of gezien hadden in de krant. Misschien kan ik dit allemaal ooit eens in levende lijve gaan bewonderen. Dromen mag toch hé...