"Als je van de duivel spreekt dan zie je zijn staart" dat is wel een gezegde maar nu wel heel toepasselijk. Ik had maar zopas een foto van dit tarweveld met de nodige commentaar of mijn eigen bescheiden mening( het is maar zoals je het bekijkt) op mijn blog geplaatst of daar was de boer al... Gisteren werd alles afgemaaid en vandaag werd alles in een heel snel tempo binnengehaald.
En op de eerste rij zat dit schattig tortelduifje, dat zich waarschijnlijk wel afvroeg, wat ik zo allemaal van plan was! Misschien is dit wel het diertje dat ik enige tijd geleden gered heb... het was alleszins zeer tam en bleef heel de tijd zitten terwijl ik deze foto's nam...
Rusland en Oekraïne hebben de export van hun graanschuur gesloten. Dus dachten onze landbouwers: "misschien kunnen we de oogst van onze tarwe wat uitstellen, het zal een gunstiger prijs ten goede komen." Maar... de natuur laat niet met zich sollen en wat gebeurde er afgelopen weekend... Meer dan 100 liter neerslag per vierkante meter... met andere woorden. De kwaliteit van de graangewassen om zeep.
Deze foto's vanuit mijn achtertuin zijn het levendige bewijs. Deze tarwe had al minstens 2 weken moeten geoogst zijn maar je zal het binnenkort wel voelen in je portemonnee. Graan tekort, dus duurder meel, dus duurder brood, dus... de consument is weer al eens de dupe van speculatie en dat is bijzonder jammer toch....
Met bakken viel vandaag de regen uit de hemel dus nu zijn deze foto's van een uitstapje naar " Het verdronken land van Saeftinghe " wel heel toepasselijk.
Het verdronken land van Saeftinghe is een natuurgebied in Zeeuws-Vlaanderen in Nederland. Het is een schorrengebied in de Westerschelde. Bij laag water is dit gebied ongeveer 3.500 ha groot en is begroeid met unieke brakwaterplanten.
Er lagen daar vroeger 4 dorpjes die sinds de 12de eeuw geregeld bedreigd werden door overstromingen. In 1570 zette de Allerheiligenvloed dit gebied dan bijna helemaal onder water. Soms gunt de Schelde ons nog een blik op de restanten van de verdwenen dorpen.
Opgelet! Dit natuurgebied mag je enkel betreden onder de begeleiding van een ervaren gids...
Ook al was het geen echt zomerweer ben ik er toch eens op uit getrokken en dit naar de zee! Veel foto's heb ik niet genomen maar dit beeld wou ik jullie toch niet onthouden. En of de meeuwen tam zijn aan onze kust... ze lopen van het ene dak van een auto naar een ander....en mensen schuwen ze ook zeker niet... Het is tevens ten strengste verboden om deze vogels te voederen want ze kunnen echt agressief uit de hoek komen...
↑ Betty Boop in Betty Boop 's Bamboo isle uit 1932...
BETTY BOOP is een Amerikaanse strip en tekenfilmfiguur en werd gisteren 80 jaar! Betty is mijn " favoriete stripfiguur." De eerste Betty Boop film Dizzy vescheen op 8 augustus 1930. Mae Questel was de stem van Betty Boop en zij deed tevens de stem voor Olijfje, uit de Popeye tekenfilms.
De Betty Boop fims werden geproduceerd door Max Fleischer. Oorspronkelijk was Betty een weinig aantrekkelijk figuurtje maar Max Fleischer's broer Dave veranderde haar in een vrouwelijk sexsymbool met een kort rokje, duidelijk zichtbare borsten en een klein getuit mondje.
Betty Boop bleek zo succesvol te zijn dat de Fleischers besloten haar een eigen cartoonreeks te geven. In de periode 1932-1934 werden tientallen Betty Boop filmpjes geproduceerd.
In 1934 moest Betty veranderd worden, als gevolg van de conservatieve Production Code. Voortaan werd ze getekend met een lange nauwsluitende jurk. Als gevolg hiervan daalde haar populariteit...
Tof hé als je op je 80ste er nog zo leuk kan uitzien!...
De zes belangrijkste woorden zijn... " Jij hebt gelijk, ik zat fout " De vijf belangrijkste woorden ... " Dat heb je prima gedaaan " De vier belangrijkste woorden..." Wat vindt jij ervan ? " De drie belangrijkste woorden..." Als je wilt " De twee belangrijkste woorden..." Dank je " Het belangrijkste..." Wij " En de minst belangrijkste ..." Ik "
Amai wat een weertje was me dat vandaag! Regen, wind en nog eens regen...het leek wel herfst! Deze avond hoopte ik dan op een regenboog maar niks daarvan, gelukkig was het wolkendek ook prachtig en had ik mijn cameraatje niet voor niks meegesleurd, naar het veld achteraan mijn tuin. In het halfdonker zag ik natuurlijk niet de braamstruiken waardoor ik er verscheidene schrammen aan mijn benen aan overhield...
Ondertussen waren de hondjes alleen en koning ten huize. Moustique had van deze gelegenheid geprofiteerd om Rusty al zijn speeltjes afhandig te maken...de sloeber... Slaap wel en tot morgen...
Het was mij vandaag weeral "het dagje"! Hier volgt dan mijn verslagje : Op de bovenste foto zie je de bewuste boom welke achteraan ons huis staat. Vroeger bond ik een afrasteringsdraad rond de stam om ons kat te beletten, het mezekastje leeg te roven. Maar daar ik dit kastje een andere veiliger plaats bezorgde, heb ik die draad dan maar verwijderd.
Had ik beter niet gedaan want vandaag zag ik ons Misty met één sprong op die boomstam klimmen. Ik probeerde haar met een lange stok naar beneden te krijgen maar dit lukte mij niet! Plots vloog een tortelduif uit de boom gevolgd door een jonger exemplaar. Dit jong kon nog niet zo goed vliegen waardoor het wat verder op de grond terecht kwam. Vlug dit duifje van de grond weggehaald, vooraleer de poes terug uit de boom sprong.
Ik vond algauw een ideaal plaatsje om dit diertje een veilig onderkomen te geven: op het overdak aan de keuken. Daar zat het beschermd tegen de regen en de poes! Mijn hoogtevrees? Daar kon ik nu geen rekening mee houden...alles om dit diertje te kunnen redden. Dan maar een ladder genomen en het duifje op het dak voorzichtig neergezet!
Na te zijn bekomen van de schrik vloog het duifje na een tijdje weg, zijn eigen toekomst tegemoet! oef!! Dit diertje was dan toch gered, hopelijk niet voor tijdelijk...
Een siësta is een middagdutje, vaak na de lunch als de zon zijn hoogste positie bereikt heeft. Dit is een veel voorkomende traditie in warme landen, die heden ten dage voornamelijk nog in Spanje in ere wordt gehouden, het woord wordt dan ook voornamelijk met dat land in verband gebracht.
Maar ook " ten huize van tinaatje " is dit een traditie nml. Misty houdt zich daar toch aan! Hij zal zich in Spanje wanen want onder een palmboom liggen soezen is zijn favoriete plekje en bezigheid!
Het begint hier zo stilletjes aan op een kinderboerderij te gelijken, want sinds gisteren heb ik er een vakantieganger bij: het hondje Moustique van mijn zoon. Vandaag was het prachtig weer hier in de Vlaamse Ardennen en de diertjes waren dan ook deze namiddag toe aan hun "schoonheidsslaapje", het ideale moment om daar een fotoke van te nemen. Gelukkig zijn ze allemaal dikke vriendjes en wordt er geen gevecht geleverd. Zoals je kan zien neemt ons poes Misty er geen aanstoot aan dat er tijdelijk een hondje in de roedel is bijgekomen.
Voor de onderste foto heb ik Tiboke maar voor alle veiligheid in zijn kooi gelaten want met Misty weet je nooit!...
Ook gelezen of gehoord in het nieuws? Ik vind dit alleszins een goed begin, nu nog overal verbieden in Spanje! Op de Canarische eilanden zijn die barbaarse gevechten al sinds de jaren '90 verboden.
Het Catalaanse parlement heeft woensdag in Barcelona gestemd voor een verbod op stierengevechten. Catalonië is de eerste regio op het Spaanse vasteland waar deze traditionele sport wordt verboden.
In het Catalaanse parlement werd voor de stemming een fel debat gevoerd. Uiteindelijk trokken degenen die tegen het dierenleed zijn aan het langste eind.
Het verbod werd gesteund door 68 parlementsleden, 55 stemden tegen, 9 onthielden zich. Het verbod gaat in op 1 januari 2012.
Catalonië is de tweede Spaanse regio die het stierenvechten verbiedt. Op de Canarische eilanden werd een dergelijk verbod in 1991 al ingesteld.
Stierenvechten is niet meer zo populair in Catalonië. Er vinden niet meer zoveel stierengevechten plaats. Enkel in de arena La Monumental in Barcelona sterven jaarlijks zo'n 100 stieren na een gevecht.'
Paarden op de wei laten grazen is fantastisch maar in de zomer brengt dat ook een bijkomende zorg mee. o.a.Vliegen kunnen zeer agressief te werk gaan op de paardenhoofden en vooral rond de ogen. Veel dieren zullen dan ook ontstekingen aan hun ogen krijgen indien hun halster(kopstuk) niet voorzien is van een vliegenfrontriem. Hier zie je duidelijk dat dit paard en gelukkig één aan heeft... ↓
En als de vliegen dan toch door de mazen van het net glippen dan schudt het paard met zijn hoofd waardoor de linten deze vervelende dieren doen opvliegen...
Vandaag heb ik nogmaals enige foto's genomen maar met geen speciaal onderwerp, zo'n beetje op goed geluk. Ja met die digitale toestelletjes van tegenwoordig kan je lukraak klikken, een fotoke onder of boven, het steekt niet nauw. Vroeger was het andere koek, dan was men genoodzaakt zijn filmrolletje bij de fotograaf binnen te brengen en af te wachten of de foto's wel gelukt waren.
Bij heel veel mensen zullen nu ook wel nog oude foto's liggen, diep weggestopt in een doos, foto's die zeker geen plaatsje in hun fotoalbum verdienen.
Bij het nakijken op mijn laptop van mijn kiekjes van vandaag, zag ik op de achtergrond bij één van de foto's een haas zitten.. Voor alle zekerheid wat uitvergoten en ja hoor daar zat hij! Op de laatste foto zie je hem zelfs wegrennen. Zo kan je tot verrassingen komen wat je allemaal op een beeld te zien krijgt zonder dat je er erg in hebt!
Bakken en braden...nee dit is geen reclame voor één of ander botermerk maar het gevoel dat ik gisteren had en ik niet alléén veronderstel ik! Het was echt niet te doen...bij de minste inspanning brak mij al het zweet uit. Gelukkig is die hitte vandaag onderbroken.
Maar wat doen die kippen nu hier... Wel geen kip aan 't spit hoor ( beetje sarcastisch hé ) maar gewoon zal je de komende dagen meer dan eens de dieren op mijn blog zien waar ik tijdens deze vakantieperiode zorg voor draag omdat hun baasjes op reis zijn. Ook deze kipjes moeten dagelijks hun verzorging hebben en een groen blaadje uit mijn groententuin zullen ze zeker niet versmaden. Ik ben momenteel een rijdende dierenverzorgingsdienst...haha...
Baasjes op reis, zoon gaan werken dus ik ga iedere dag even langs bij mijn vrienden om o.a. hun hond uit te laten. Nu ja vandaag met die hitte hebben we het ravotten maar achterwege gelaten want veel goesting tot een stoeipartij zat er niet in... dus het was wel het goede moment om eens een foto van Branco te nemen! Wat ik niet wist dat ikzelf op de foto "prijkte" en dit door de weerspiegeling in het raam!
Branco is een heel toffe hond, luistert goed en vindt het zelfs leuk om wat gehoorzaamheidsoefeningen te doen. Hij doet mij denken aan mijn vorige hond Thor, een rottweiler, die vond al die oefeningen ook zo leuk en was ook zo aanhankelijk aan mij...
Wij kunnen vandaag terug tevreden zijn, het werd een aangename zomerdag! Ons Misty zocht tevergeefs naar een schaduwplek onder de rozemarijnstruik, haar lievelingsplaatsje tijdens de voorbije zomers. Maar deze struik is verwijderd want hij heeft spijtig genoeg de harde winter niet overleefd, alleen een paar stamtakken blijven over, toch nog een ideaal plaatsje om haar nagels op te vijlen! Alhoewel er op 3 verschillende plaatsen dagelijks vers water staat gaat ze steeds aan de zijkant van de vijver gaan drinken. Waarom ze het vijverwater prefereert zou ik echt niet weten. Daar komen ook vogeltjes en insekten hun dorst laven...
De bovenste foto laat zien dat ik onmogelijk dichter bij deze paarden kon komen. Een gracht en een elektrisch geladen draad in de omheining scheiden mij van hun. Misschien maar best want een merrie beschermt haar veulen met haar en tand! Ik ken deze paarden niet dus geen risico nemen.
De foto's een beetje uitvergroten en ziezo het resultaat. Geen hoogstandje maar toch een duidelijk beeld van hoe deze jonge dieren geen meter van hun moeder wijken...lief hé!
Rusty oefent met heel veel moed voor de wereldbeker maar... toch wel een beetje laat vind ik.
Quintin vind het fantastisch om met Rustyke en de bal te spelen maar na deze harde training heeft ons Rusty wel zijn rust verdient... hij is nu precies ook niet meer van de jongste hé, met zijn dikke 13 jaar!