Het woord 'propaganda' betekent 'voortplanting' en werd voor het eerst gebruikt in 1622 toen het Vaticaan de Sacra Congregatio de Propaganda Fide (Heilige Congregatie voor de Voorplanting van het Geloof) stichtte. (1) Propaganda heeft te maken met ledenwerving middels eenzijdige of verzonnen informatie. (2) Van eenzijdigheid is algauw sprake van zodra kritiek en oppositie ontbreken of verboden worden, wat herinnert aan de 'corona-commissie' welke via de media het volk voorhield om 'enkel te luisteren naar het officiële nieuws' (3) zodat onder meer dit facet van de pandemie niet alleen direct verwees naar de Denkpolitie in de dystopie uit 1984 van George Orwell maar evengoed deed denken aan oorlogspropaganda zonder meer. De 'newspeak' onder Big Brother weert alle meningen die niet afkomstig zijn van 'de Partij' want die zijn 'misdenk' of 'crimethink'. Zoals Michel Foucault het zegt, moet verborgen blijven waar de macht vandaan komt. Het is puur zelfbedrog als wij alleen het officiële nieuws beluisteren en denken dat democratie bestaan kan zonder onafhankelijkheid, inspraak van het volk, buitenstaanders en kritiek. Blinde gehoorzaamheid aan leiders zoals in de beruchte uitvlucht 'Befehl ist Befehl' ontslaat ons immers niet van onze plichten jegens onze medemensen en jegens de waarheid als zodanig. De ijver waarmee mensen een complot dat tegen hen gesmeed wordt, ontkennen, is recht evenredig met de angst voor het besef van de onherbergzaamheid van deze wereld. (4) Het moedwillig verketteren in België van geleerden zoals dr. Geert Vanden Bossche omwille van diens inmiddels bewaarheide waarschuwing dat massavaccinatie tijdens de pandemie onafwendbaar leidt tot een uitbarsting van mutaties van het betrokken virus en de arrestatie in Nederland van Wim Engel en andere gewetensvolle activisten die in het vuur van de waanzin van de technocraten een lans breken ter verdediging van onder meer de kinderrechten, onderstrepen de ernst van de toestand die onafwendbaar uitdraait op een wereldoorlog die zichzelf nog altijd niet in de ogen durft te kijken.
Propaganda is indoctrinatie (een vorm van manipulatie, eigen aan totalitaire regimes) waarvan vroeger radio en vandaag ook televisie de uitgelezen instrumenten zijn omdat zij de communicatie in slechts één enkele richting dulden - het hoofdkenmerk van het bevel - terwijl het internet dat principieel vrije mededeling van mening en dialoog toelaat, geschuwd wordt sinds het enkele jaren geleden de opstand in de Noord-Afrikaanse dictaturen faciliteerde en om die reden worden momenteel vrije zenders alsook bloggers massaal de mond gesnoerd terwijl onder oneigenlijke voorwendsels ook fysieke samenscholingen verboden worden en door verregaande controle onmogelijk gemaakt wat, Heinrich Heine indachtig, een gewis voorteken is van fysiek geweld, repressie en uiteindelijk ook mobilisering van de massa tot oorlog.
Manipulatie en indoctrinatie worden nog versterkt door een eenheidsdenken dat massa's in één welbepaalde richting dwingt. Terwijl tot voor kort de waarde van de dingen en ook die van de mensen quasi louter in economische termen werd uitgedrukt, geldt ingevolge het feit dat het verlengstuk van de economie de oorlog is, dat de op christelijke leest geschoeide morele vanzelfsprekendheden van weleer stelselmatig het onderspit delven ten voordele van het botte recht van de sterkste, het geweld en de terreur waarmee de onwaarden van de nieuwe normen aan de massa worden opgelegd. Propaganda of geweld middels ideeën is daartoe het uitgelezen middel.
Wie zich middenin een oorlog bevinden, verliezen alras de afstandelijkheid die wel wordt aan de dag gelegd met betrekking tot voorbije oorlogen en conflicten in afgelegen gebieden; men denkt er dan niet aan om de informatie die van het eigen regime afkomstig is, met argusogen te bekijken omdat de persoonlijke betrokkenheid partijdig maakt. Toch is het een onbetwistbaar feit dat in tijden van oorlog, navenante oorlogspropaganda altijd van de partij is. Het is daarbij een quasie onuitgesproken realiteit dat tijdens het zich vormen van de elkaar te bestrijden kampen, alle betrokkenen in feite lijden aan een zekere verdwazing welke hen belet om zich te keren tegen de zich naar voren werkende formaties, ook wanneer zij aanvankelijk niet geneigd waren om diegenen als hun vijand te aanzien die uiteindelijk als dusdanig uit de bus komen. Er bestaat derhalve een toestand van onbeslistheid welke aan de betrokkenen verbiedt om openlijk een persoonlijke keuze te maken vooraleer die door de heersende machthebbers werd bepaald en dus in feite afgedwongen. Door eigen winzucht geneigd om de kant van de sterkste te kiezen, moet men immers nog het ogenblik afwachten waarop zich na de onvoorspelbare formatie van de strijdende partijen de sterkste als zodanig heeft geprofileerd. Uitgerekend gedurende dat vormingsproces van de verschillende partijen speelt propaganda haar hoofdrol en per definitie is zij dan allerminst objectieve informatie doch leugen en bedrog welke zich als objectieve informatie wil doen overkomen. Deze 'kunst van het liegen' beperkt zich niet tot de gekende retorica: omdat zij massa's moet overtuigen, neemt zij allerminst haar toevlucht tot de rede en neemt zij evenwel onder de mom van redelijkheid haar toevlucht tot opzettelijke leugens, dreiging en terreur met het grofste geweld.
(3) In de televisionele corona-update van 21 maart 2020 gebood de woordvoerder van het Nationaal Crisiscentrum Yves Stevens letterlijk: "Volg eerst en vooral enkel het officiële nieuws op. Ga niet verder op geruchten, vals nieuws, enzovoort, enzovoort. Dat kan alleen maar onzekerheid veroorzaken." Alsof er iets was dat meer onzekerheid kon zaaien dan het verbod op vrije mening, want dat is het verbod op kritische bedenkingen en het stellen van vragen. En meteen voegde hij daar aan toe dat een speciaal opgeleid team psychosociale steun zal verlenen aan burgers die met onzekerheden zouden kampen.
In Antisemitism, het eerste deel van haar werk The Origins of Totalitarianism, onderstreept Hannah Arendt met betrekking tot terreur het cruciale kenmerk: terreur maakt slachtoffers naar volstrekte willekeur. Terreur, aldus Hannah Arendt, dient niet om uit te roeien of om bang te maken maar om te heersen over een gehoorzame massa.(1) Met terreur wordt een ideologie opgelegd. (2)
Bij terreur is iedereen potentieel slachtoffer, niemand is nog veilig want schuld en onschuld spelen helemaal geen rol meer. Bij terreur kan de veiligheid zelf door niemand nog worden verzekerd, er heerst dan een totale onwetendheid over de toekomst, er zijn niet langer mogelijkheden tot voorzichtigheid of tot preventie, wat eigenlijk betekent dat ook de vrijheid opgeheven werd omdat vrijheid pas mogelijk is waar men ook in staat is om te anticiperen op de gevolgen van zijn daden. Terreur is een voortdurende dreiging en eigen aan de dreiging is dat de genoemde onwetendheid haar blinde geweld nog vermenigvuldigt: waar bombardementen dreigen, moet men dag en nacht op zijn hoede zijn. Effectieve belastingencontrole zal minder dan één percent van de burgers treffen maar een dreiging van forse boetes maakt dat door de band iedereen altijd keurig zijn taksen betaalt. De onwetendheid omtrent het feit of men zelf gecontroleerd zal worden, vermenigvuldigt de impact van het systeem. Onwetendheid voedt de jacht op zekerheid waaraan verzekeringsmakelaars hun rijkdom danken maar die bij terreur fataal buiten bereik blijft, terwijl niets meer zenuwslopend is dan te leven in onzekerheid. “Cancer, quand c' est?”, zo vertolkt Stromae die onmacht omtrent gezondheid en zij is hetzelfde euvel dat wie achterblijven treft na de verdwijning van hun naasten en ook alle betrokkenen bij het oorlogsfront. Oorlog is terreur.
Wie naar het front moeten, worden geterroriseerd: enerzijds door hun aanvallers maar anderzijds ook en vooral door hun eigen oversten, namelijk waar die geen betere uitkomst zien dan geweld met geweld te beantwoorden. Voor wie opgeroepen worden ten oorlog, rest slechts de keuze tussen het heldendom en de lafheid, waarbij de beide uiteindelijk de dood tot gevolg hebben: in het geval van het heldendom is dat de fysieke dood terwijl wie zich door (al dan niet reële) lafhartigheid van de eigen ziel benemen, zichzelf overleven, wat nog erger is dan de fysieke dood omdat zij voor de rest van hun dagen, de (al dan niet vermeende) dood van hun mens-zijn bewust moeten beleven.
Het heldendom is bovendien maar al te dikwijls bijzonder verraderlijk verbonden met de onwetendheid, met de roekeloosheid, met het zelfbedrog en uiteindelijk met het bedrog tout-court (van bij uitstek de blikken medailles en de betonnen standbeelden). Helden delen in een onwetendheid waar zij klakkeloos geloven wat hun sluwe oversten hen opleggen vanuit hun veilige schuilkelders, namelijk dat zij in de oorlog sneuvelend een heilige plicht vervullen jegens vrouw en kind en de kerk giet nog heilige olie op dit vuur met de uitleg dat dit “geven van zijn leven voor zijn naaste” getuigt van de allerhoogste liefde. Edoch, dat niet naastenliefde doch sociale druk en derhalve de vrees voor verbanning uit de maatschappij hier de eigenlijke drijfveer is, begint pas te dagen als uit lange tijd geheim gehouden documenten blijkt dat in de reddingssloepen bij de ramp van de Titanic uitsluitend volwassen mannen zaten en dat de eersteklassers, onder wie tal van leidinggevende figuren, de hekkens van de compartimenten van de lager geklasseerden op het schip, haastig afsloten toen duidelijk werd dat The Unsinkable water maakte. Van naastenliefde was ook nauwelijks sprake ter gelegenheid van het experiment van Millgram, dat daarentegen de gehoorzaamheid aan bevelhebbers en derhalve de zorg voor het eigen hachje (ten koste van andermans leven) als de ware drijfveer voor de beslissingen van het gros der mensen aan het licht bracht.
In zijn Alzo sprak Zarathoestra schrijft Friedrich Nietzsche: “Met bloed schreven zij tekenen op de weg, die zij gegaan waren; en hun dwaasheid leerde, dat men met bloed de waarheid bewijst. Doch bloed is de slechtste getuige der waarheid; bloed vergiftigt de zuiverste leer nog tot waan en tot haat der harten”. (3)
Oordeel derhalve zelf: zijn helden dan te vinden onder hen die er gewapenderhand en zodoende welbewust op uit zijn om anderen te doden - die overigens eveneens hun heilige plicht vervullen jegens vrouw en kind - of vindt men hen veeleer onder wie hun leven aan hun naasten schenken door het te transformeren in (vaak ondergewaardeerd) werk ten bate van het leven van wie zij liefhebben?
(J.B., 28 maart 2022)
Verwijzingen:
(1) Hannah Arendt, The Origins of Totalitarianism, Pinguin Classics 2017 (1951), pag. 7: “A fundamental difference between modern dictatorships and all other tyrannies of the past is that terror is no longer used as a means to exterminate and frighten opponents, but as an instrument to rule masses of people who are perfectly obedient.”
(2) Ib., pp. 7-8: “In order to establish a totalitarian regime, terror must be presented as an instrument for carrying out a specific ideology (...)”.
(3) Friedrich Wilhelm Nietzsche, Aldus sprak Zarathoestra. Een boek voor allen en voor niemand, in een vertaling van P. Endt en H. Marsman, Wereldbibliotheek bv., Amsterdam, 2021, pag. 82. (Oorspronkelijk:Nietzsche, F.W. (1892), Also sprach Zarathustra. Ein Buch für Alle und Keinen, 1883-1885, 1. vollständige Ausgabe aller Teile. p. 624 [Zweiter Teil, Von den Priestern]: "Blutzeichen schriebern sie auf den Weg, den sie gingen, und ihre Torheit lehrte, daß man mit Blut die Wahrheit beweise. Aber Blut ist die schlechteste Zeuge det Wahrheit; Blut vergiftet die reinste Lehre noch zu Wahn und Haß der Herzen".)
26-03-2022
“DE ARRESTATIE”
De geschiedenis herhaalt zich:
“DE ARRESTATIE”
Het eerste hoofdstuk van
De Goelag Archipel
door
Aleksandr Solzjenitsyn
Dansleraar
Willem Engel
opgepakt
door de politie
in het vrije blije Nederland
op beschuldiging van 'opruiing'!
25-03-2022
De graanschuur van de wereld: arena van twee totalitaire grootmachten
De graanschuur van de wereld: arena van twee totalitaire grootmachten
Vandaag weten we dat dissidenten of mensen die niet langer bereid zijn om de leugens en de misdaden van het (totalitaire) regime te beamen en die zich (geweldloos) verzetten, hetzij als criminelen, hetzij als krankzinnigen werden weggezet, als ze niet al massaal werden vermoord, zowel in de voormalige Sovjet-Unie (denk aan het Serbski-instituut in Moskou waar dissidenten gediagnostiseerd als schizofrenen werden ondergebracht) als in Nazi-Duitsland. Het prijskaartje voor het ophouden van de schijnwereld die een totalitaire beweging aan het volk voorspiegelt, bestaat in de liquidatie van wie die leugens verwerpen en deze getuigen van de waarheid zijn dan de tegenstanders van het regime, de zogenaamde dissidenten. En dat is vandaag niet anders: de Russische dictatuur wordt aan de kaak gesteld door Navalny en hetzelfde gebeurt in regimes die terwijl zij aan de macht zijn uiteraard doorgaan voor normale democratieën en zo belandde onder meer Julian Assange in de vergeetput alsook de versnippering van Khashoggi en zoals we zopas vernamen godbetert in het hypocriete Nederland nu ook Wim Engel. En zoals Heinrich Heine wist, worden grote zuiveringen en liquidaties op den duur onvermijdelijk. Opzettelijk wordt verwarring geschapen met een onoverzichtelijk ingewikkelde bureaucratie teneinde in de totalitaire dictatuur te allen tijde willekeur mogelijk te maken, want "(...) hoe zichtbaarder de regeringsinstanties, hoe minder macht ze dragen, en hoe minder van het bestaan van een institutie bekend is, hoe machtiger ze uiteindelijk zal blijken te zijn. De werkelijke macht begint waar de geheimhouding begint." (1)
Bij het uitbreken van W.O. II begon de radicalisering en werden soldaten verplicht tot deelname aan massamoorden en deportaties zoals "de uitroeiing van het Poolse en Oekraïense volk, de uitroeiing van honderdzeventig miljoen Russen (zoals in één plan vermeld), van de intelligentsia van West-Europa, zoals het Nederlandse volk en de volken van de Elzas en Lotharingen, evenals van al die Duitsers die gediskwalificeerd zouden worden door de prospectieve rijksgezondheidsverklaring of door de geplande 'wet op de gemeenschapsvreemden' (...)" bij de nazi's en bij de bolsjevisten het vijfjarenplan van 1929 "waarin alle logische regels en economische principes op hun kop werden gezet." (2)
Totalitaire heersers zien zichzelf niet als leiders van een volk (zoals ze dat aan het volk voorlogen) maar zij ambiëren een "internationale beweging, op weg naar de verovering van de wereld." (3) en wel onder de heerschappij van een toekomstige elite of een meesterras. (4) De paradox ontstaat "dat de 'geheime samenleving bij klaarlichte dag' qua karakter en methodes pas echt op een samenzwering gaat lijken vanaf het moment waarop ze beschouwd wordt als een volwaardig lid van de beschaafde vereniging der naties." (5) "Hoe openlijker de macht van het totalitarisme, des te geheimer zijn ware doeleinden." (6) Omdat totalitaire regimes tot doel hebben de ganse aardbol te veroveren, zien zij geen enkel land als buitenland: "elk land zien ze als hun potentieel territorium." (7) "Elke uiting of daad tegen het Derde Rijk werd bestraft als hoogverraad." (8) "Als de totalitaire veroveraar zich overal gedraagt alsof hij thuis was, dan moet hij tegenover zijn eigen volk evenzeer optreden als een vreemde veroveraar." (9) En zo werd "de uitroeiingspolitiek [van de nazi's] uitgebreid tot de rangen van 'radicaal niet levensvatbare' Duitsers."(10) Ook de Sovjet-Unie gedroeg zich agressief tegen het eigen volk.
Als wij ons vanuit België zo'n 1400 km naar het oosten toe verplaatsen, bereiken we de grenzen met Oekraïne, 'de graanschuur van Europa' en sinds 1986 uiteraard bekend vanwege de kernramp in Tsjernobyl dat nabij de hoofdstad Kiev is gelegen. Oekraïne is na Rusland het grootste Europese land: België kan er twintig keer in en haar zeer vruchtbaar landbouwgebied, de 'zwarte aarde' genoemd, is zo groot als Frankrijk en Duitsland samen. Duizend jaar geleden stichtte het Scandinavische volk de Varjagen het Kievse Rijk, de wieg van Rusland, dat Byzantijns Christelijk werd en dat nu nog steeds overwegend christelijk is. In 1240 vielen de Mongolen er binnen, vervolgens viel het onder Litouwen dat met Polen fusioneerde en het raakte verdeeld in een oosters en een westers stuk. Na de Oktoberrevolutie van 1917 en de Russische burgeroorlog (1917-1922) maakte Oekraïne als SSR deel uit van de USSR. Oekraïne kwam onder het juk van twee volkerenmoordenaars: Stalin brak het verzet van de boeren tegen de toe-eigening van de landbouwgrond door de staat door de Oekraïners uit te hongeren en deze zogenaamde 'holodomor' kostte in 1932-'33 aan tien miljoen mensen het leven. En onder Hitler verloor het land in 1941 een zesde van zijn bevolking. Vandaag lijkt zich een gelijkaardig scenario te herhalen: de graanschuur van de wereld is de arena geworden van twee totalitaire grootmachten.
Pas na 1945 werd de Oekraïense SSR opnieuw welvarend. Onder Chroetsjov werd de Krim bij Oekraïne geannexeerd 'als gebaar van vriendschap'. Intussen werd de Krim alweer Russisch alsook een deel van de Oekraïne waarvan de recente geschiedenis alweer woelig is. Na de mislukte staatsgreep in Moskou in 1991 waarbij gepoogd werd om de regering Gorbatsjov omver te werpen, riep het parlement van Oekraïne de onafhankelijkheid van het land uit. Die werd bevestigd door een referendum en ook de Krim stemde zich onafhankelijk. Een afschrikwekkend feit was echter dat de Oekraïne naast de Europese graanschuur ook een nucleaire kernmacht was met een gigantisch arsenaal aan kernwapens.
In 1994 bekwamen de VS, Rusland en Engeland dat Oekraïne zijn 1800 kernraketten liet vernietigen in ruil voor zijn soevereiniteitsgarantie... waar de huidige president Zelensky naar verwijst, nu de Russen zijn land lijken binnen te vallen. De gewezen TV-komiek kwam nota bene aan de macht in 2019 waarmee hij zijn Russisch gezinde voorganger van de troon stootte maar niet alle boeren zijn opgezet met zijn komst omdat hij multinationale geldschieters faciliteert om de Oekraïense landbouwgronden op te kopen terwijl een eerdere regeling de grond onder het volk had verdeeld zodat de boeren er konden van leven. Overigens ook in andere gewezen Oostbloklanden blikken sommigen na een wat overhaaste aansluiting bij het westen met wat heimwee terug naar de 'goede oude tijd' en dat verdeelt uiteraard de gemoederen. (11)
De zogenaamde 'denazificatie' van Poetin is derhalve niet helemaal uit de lucht gegrepen. "De foto's van Litouwers die groepen joden afmaken met ijzeren staven, behoren nog altijd tot de schokkendste beelden van de Tweede Wereldoorlog”, zo schrijft journalist Jorn De Cock in zijn bijdrage over extreemrechts in Centraal-Europa in de bundel Nieuw Radicaal Rechts in Europa(12) dat verscheen kort na de val van het ijzeren gordijn in 1989. Inzake het voormalige Oostblok heeft hij het over "een nieuw populisme" en over "virulent nationalistische en antisemitische partijen"in de Baltische Staten maar ook in Polen, Roemenië, Slovakije, Hongarije, Tsjechië, Bulgarije en... de Oekraïne.
De fascist, racist en antisemiet László Bárdossy werd in 2000 (onder de regering van Viktor Orban) openlijk herdacht en geëerd in de Stefansbasiliek in Boedapest. (13) "In de Letlandse hoofdstad Riga vindt jaarlijks een mars plaats van de oude Letse SS-ers"- samen met de Estlanders en de Litouwers namen zij deel aan de massamoord op joden in W.O.II. (14) In Wit-Rusland werd door de nazi's een gruwelijke genocide gepleegd waarvoor het bloedbad van Chatyn symbool staat. (15) Het nazisme onder Adolf Hitler was dermate onmenselijk dat het Westen een alliantie vormde met de Sovjet-Unie onder Stalin om de nazi's te kunnen verslaan.
Herhaalt zich de geschiedenis? Zijn het neo-nazi's, of beter: inter-nazi's die de coronapandemie of het Panopticum Corona op touw hebben gezet om de wereldheerschappij te kunnen grijpen? Is deze oorlog tussen Rusland en de Oekraïne in wezen een heruitgave van de strijd tussen het communisme en het nazisme dat nu verpopt zou zijn tot het internazisme en dat zich zopas gemanifesteerd lijkt te hebben met als psychedelisch wapen de fantastische fabel van de pandemie? Het door Europa zozeer verguisde nazisme waarvan nu blijkt dat het altijd al de ideologie was van de westerse elite die nu wil dat haar bevolking ze omarmt en naar het front holt om ze te gaan verdedigen? (16)
Hoe dan ook blijkt de graanschuur van de wereld opnieuw het strijdperk te zijn geworden van twee totalitaire regimes die het nota bene geen van beide goed voorhebben met de E.U.: zowel Rusland (bij monde van Aleksander Doegin, 'het brein van Poetin' (17)) als de V.S. (cf. de steun aan de Europese nationalisten via onder meer de 'gladiatorenschool' in het Cartuizenklooster van Trisulti van Trumps gewezen strateeg, Steve Bannon (18)) hebben hun munt zien devalueren sinds de creatie van de Euro en reeds is de V.S. erin geslaagd om een exit uit Europa van de Britten te realiseren met de medewerking van de met Trump bevriende populist-extremist Nigel Farage. (19)
Bij de Navo-top in Brussel op 24 maart 2022 kwam de Amerikaanse president Joe Biden Europa oproepen tot “een beetje meer actie”, zoals ook hier in België de aartsbisschop de oorlog al verheerlijkte tijdens zijn misviering met de Oekraïense achterblijvers van de frontsoldaten aan wie hij de verpersoonlijking toeschreef van de grootst mogelijke liefde, zoals trouwens ook gebeurde bij het ronselen van de Oostfronters in W.O.II. Bijzonder verontrustend hoe de plaatselijke politici gelijk knipmessen buigen voor de grillen der machtswellustelingen. Gaat het werkelijk om het redden van de mensheid of gaat het veeleer om ideologische invloedssferen (zoals in de daarna verdeeld koeken Vietnam, Cambodja, Korea, enzovoort) met economische consequenties zoals de levering van vlees, gas en wapens?
(J.B., 25 maart 2022)
Verwijzingen:
(°) Zie ook Tisallemaiet, teksten d.d. 14-06-2021,
(1) Hannah Arendt, Totalitarisme, Boom, Amsterdam, vijfde oplage 2021 (eerste druk 2014), in het Nederlands vertaald door Remi Peeters en Dirk De Schutter, p. 218-227.Oorspronkelijk: Totalitarianisme, deel III, alsook (in een appendix) een gedeeltelijk samengevat negende hoofdstuk uit deel II, getiteld: The Decline of the Nation-State and the End of the Rights of Man.
(2) Totalitarisme, p. 227.
(3) Ib.
(4) Totalitarisme, pp. 227-228.
(5) Totalitarisme, pp. 229-230.
(6) Ib.
(7) Totalitarisme, p. 231.
(8) Totalitarisme, p. 232.
(9) Totalitarisme, p. 233.
(10) Ib.
(11) Zie: Tisallemaiet, tekst d.d. 12 april 2021. Geraadpleegde bronnen:
De geschiedenis herhaalt zich: Nazi's en neo-nazi's
De geschiedenis herhaalt zich:
Nazi's en neo-nazi's
2022:
1938:
14-03-2022
Tot stof en as Deel 6: De Neo-Oostfronters, Gorbatsjev en de bom
Tot stof en as
Deel 6: De Neo-Oostfronters, Gorbatsjev en de bom
In de Tweede Wereldoorlog vormde zich een alliantie (van het Westen, samen met de Russen) tegen de (Duitse) nazi's en als we Poetin mogen geloven vormen vandaag de neonazi's een front tegen de Russen. Is het niet een beetje onbezonnen of overhaast als de kerk de Oekraïense vlag laat wapperen op de toren van de Gentse Sint-Baafs en elders? Wanneer in de Antwerpse kathedraal de aartsbisschop voor de vluchtelingen uit de Oekraïne een mis opdraagt en in zijn preek eraan herinnert dat de grootste vorm van liefde erin bestaat zijn leven te geven voor zijn geliefden, bedoelt hij uiteraard de verheerlijking van het heldendom bij de troepen aan het front, het oostfront, andermaal het oostfront. Men herinnere zich de tien- tot twaalfduizend vrijwillige Vlaamse Oostfrontstrijders van toentertijd die gingen vechten tegen de Bolsjewieken, de communisten, hiertoe opgejut door dezelfde clerus die nu in herhaling valt en spreekt over het summum van de liefde waar in werkelijkheid onwetende mensen massaal de dood worden ingejaagd door hun oversten die de veilige schuilkelders bevolken en de onaantastbare huizen van God: de tragedie van het Vlaams Legioen lijkt aan een heruitgave te zullen beginnen. (1)
Zij vormden toentertijd een minderheid, de Vlamingen die de zijde van de nazi's kozen (er was overigens ook een Waals Legioen), hiertoe aangezet door de kerk, die na de oorlog via de zogenaamde rattenlijn (2) de oorlogsmisdadigers en de grootste beulen uit de geschiedenis hielp ontkomen naar het Zuiden van Amerika, naar onder meer Bariloche waarop men vandaag met Google Earth een blik kan werpen: men waant zich daar warempel in Oostenrijk, de geboorteplek van Adolf Hitler. (3)
Vandaag echter is de geheime operatie van de nazificatie middels de inzet van het populisme via de massamedia zo ver gevorderd dat zij het ganse westen in een onzichtbare tang houdt onder de vaak onbetrouwbare vlaggen van vrijheid, democratie, christelijk geloof en liberalisme. Is het niet altijd de buitenlandse politiek van de V.S. geweest om in het spoor van Julius Caesar te verdelen en te heersen? Hebben de Amerikanen het nationalisme in Europa dan niet ondergronds gesteund met het oog op het uiteenvallen van de E.U. van wie zij tenslotte terecht mochten vrezen dat die met de euro, de eens zo machtige dollar doet buitelen?
Zoals Maurice De Wilde het verwoordde die over de 'Nieuwe Orde' schreef, moet men alle klokken laten luiden vooraleer men een definitief oordeel velt en men een beslissing neemt met onomkeerbare gevolgen. En dat is in deze oorlog kennelijk opnieuw een heet hangijzer en allerminst een sinecure. Uiteraard moet er tegen dictators opgetreden worden, uiteraard is het onder geen beding geoorloofd om mensen de rug toe te keren van wie de rechten worden geschonden. Maar laten wij toch eerst tenminste de objectieve feiten onder ogen proberen te zien.
In een interview met de BBC van niet zo heel lang geleden herinnerde Mikhail Gorbatsjev eraan dat het de V.S. geweest zijn die de atoombom hebben gedropt. Vandaag nog worden mensen door de straling misvormd geboren in Hiroshima en Nagasaki. En waarom deden de V.S. dat dan? Waarom anders, dan om de hele wereld te waarschuwen: wie zich tegen onze wil verzetten, krijgen er zo eentje. Willen wij onszelf redden, dan moeten we ervoor zorgen dat alle atoomwapens, alle massavernietigingswapens verdwijnen, aldus de oud-president van Rusland. (4)
Inderdaad, niet door ons te schikken naar de grillen van de V.S. kunnen wij ons redden maar wel door die gemene wapens te vernietigen: in Rusland en in China maar ook hier in Kleine-Brogel, in de V.S. en op alle plaatsen in de wereld waar ze zijn opgesteld en waarmee binnen de paar minuten de eerste de beste gek met macht van deze wonderlijke planeet een voor immer dode plek kan maken.
In dit door Roman Polanski's verfilming alom bekende horrorverhaal van Ira Levin baart een jonge vrouw de zoon van de duivel door wie zij in een droom verkracht werd. Tijdens haar zwangerschap moet zij die waarheid onder ogen zien en het moederinstinct verhindert haar om daartegen ook maar iets te ondernemen, wat haar absolute eenzaamheid bezegelt.
Lang niet zo groot is de eenzaamheid van wie met hun inzichten vooruitlopen op de massa met miskenning als enig loon want desnoods kunnen zij nog kiezen voor het martelaarschap: die allerlaatste uitweg is Rosemary niet gegund; het is haar lot de waarheid immer in zich op te moeten bergen en zo wordt zij de vergeetput van de waarheid. Omdat de waarheid naar zijn eigen zeggen God is, zal Rosemary eeuwig branden in de hel. De tegenpool is zij van de heilige maagd Maria die de Waarheid baarde omdat in Rosemary de waarheid sterven moet en het kwaad tot leven komt: de leugen, verpersoonlijkt in het kind van de duivel.
De westerse beschaving is een gebouw gefundeerd op de retorica, die echter de kunst is van het liegen. Alles wat onze cultuur voortbrengt, zit verpakt en de verpakking belemmert het zicht op de zaak zelf terwijl zij nochtans pretendeert die zaak te belichten want zij is de naam en derhalve het doopsel: men mag niet zien wat erin zit, men moet geloven wat de doos over de inhoud zegt. De verpakking of de naam, de uitleg, de van de wijs brenging, de omleiding, weg van het doel: het dwaallicht.
De oplichterij openbaart zich pas waar de waren slechts hun verpakking blijken: binnenin is leegte. Het bedrog brengt illusie gevolgd door desillusie, telkens opnieuw. Onze cultuur bedriegt en het bedrog verslaaft; de verslaving verziekt en de ziekte doodt. Dit heet kapitalisme, hebzucht, maar ook eerzucht, de zucht naar roem, het immer hoger, sneller, sterker, de tomeloze vrijheidsdrang, de Übermensch, de Godmens, de moordende zelfverheerlijking. Het alom verheerlijkte geld is de exponent van de lege verpakking. Zij belooft vrijheid maar brengt alleen verknechtende oorlog.
Heel anders is de oosterse cultuur, die bescheidenheid predikt en die de tevredenheid aanprijst: zij leert dat rijkdom niet de bevrediging is van behoeften maar hun afwezigheid of tenminste hun beperking. Uit het inzicht in het kwaad van de hebzucht werd het antikapitalisme geboren dat vorm kreeg in het communisme en sindsdien is de politiek-ideologische wereld in twee verdeeld en die verdeeldheid manifesteert zich in eenzelfde zich immer herhalende oorlog die zich uitstrekt over de hele planeet. De beide ideologieën bevechten elkaar maar wat zij gemeen hebben, is de oorlog, die daarom, zoals Herakleitos het zegde, de vader van alle dingen is.
De strijdende partijen hebben elk hun eigen waarheid: in tijden van oorlog splitst zich de waarheid in twee leugens op. Het is de teleurgang van de waarheid die vechten doet. De retoriek zelf is strijd omdat zij liegt, zij is een geheel van holle frasen wiens verdedigers lege hulzen zijn: praters zonder ziel, die verkondigen wat winst oplevert, vandaag dit en morgen iets anders. Zij leven voor het geld dat de lege verpakking bij uitstek is, zij aanbidden de mammon, die de onmens bij uitstek is, de niet-persoon, de duivel. En zij die hem in het vizier hebben, delen het lot van Rosemary: zij moeten de waarheid van het kwaad verzwijgen omdat dit kwaad hun eigenste kind is.
(J.B., 13 maart 2022)
BBC interview met Mikhail Gorbatsjev
BBC interview met Mikhail Gorbatsjev
12-03-2022
Tot stof en as Deel 4: Kiev, de wieg van Rusland
Tot stof en as
Deel 4: Kiev, de wieg van Rusland
Volgens de Duitse historicus Ernst Nolte (1923-2016) aan wie het verwijt dat hij de uniciteit van de holocaust in twijfel trok, zijn het fascisme en het marxisme (op hun beider antiliberalisme na) elkaars tegenpolen terwijl zij paradoxaal genoeg dezelfde methoden gebruiken om elkaar te bestrijden. (1) Het fascisme is bovendien nationalistisch (het marxisme is internationalistisch), gewelddadig en propagandistisch en zou een overreactie zijn op het 'spook' van het communisme dat na de Russische Revolutie van 1917 'door Europa waart' (2) nadat de Bolsjewieken onder Lenin als overwinnaars uit de bus kwamen na een jarenlange burgeroorlog tussen deze communisten, de liberalen en de anarchisten. (3) Vijf jaar later werd daaruit de USSR gevormd, een communistische eenpartijstaat (bestaande uit 15 geünificeerde SSR's, een aantal autonome SSR's en een aantal autonome regio's) die standhield tot 1991. De eerste SSR was de Russische, gesticht in november 1917, onmiddellijk gevolgd door de Oekraïense op 25 december 1917: niet verwonderlijk daar de Oekraïense hoofdstad Kiev, dat een handelscentrum was aan de Dnjepr waar omstreeks de negende eeuw de Roes - dat zijn de Varjagen (een subgroep van de Vikingen) of de Russen - strandden, in feite de wieg is van het grote Rusland. (4)
Kiev, de wieg van het duizendjarige Rusland: Amerikaanse multinationals benijden de waarde van de 'graanschuur van Europa', zoals de Oekraïne van oudsher heet en zij willen er beslag op leggen, zoals zij ook elders in de wereld beslag leggen op de bodemschatten om dan na de plunderingen een berg vergiftigd afval achter te laten. De boeren (in de stiel sinds duizend jaar en langer) moeten het ginder dan maar zien te rooien met een uitkering van de staat en om hun nageslacht dat dan uiteraard geheel buiten de prijzen valt, maalt geen kat meer. Het praat eventuele bombardementen op de burgerbevolking niet goed, maar zou men dan niet voor heel wat minder op zijn paard zitten?
Tot stof en as Deel 3: Poetin en zijn denazificatie
Tot stof en as
Deel 3: Poetin en zijn denazificatie
"De foto's van Litouwers die groepen joden afmaken met ijzeren staven, behoren nog altijd tot de schokkendste beelden van de Tweede Wereldoorlog”, zo schrijft journalist Jorn De Cock in zijn bijdrage over extreemrechts in Centraal-Europa in de bundel Nieuw Radicaal Rechts in Europa (1) dat verscheen kort na de val van het ijzeren gordijn in 1989. Inzake het voormalige Oostblok heeft hij het over "een nieuw populisme" en over "virulent nationalistische en antisemitische partijen" in de Baltische Staten maar ook in Polen, Roemenië, Slovakije, Hongarije, Tsjechië, Bulgarije en... de Oekraïne.
De fascist, racist en antisemiet László Bárdossy werd in 2000 (onder de regering van Viktor Orban) openlijk herdacht en geëerd in de Stefansbasiliek in Boedapest. (2) "In de Letlandse hoofdstad Riga vindt jaarlijks een mars plaats van de oude Letse SS-ers" - samen met de Estlanders en de Litouwers namen zij deel aan de massamoord op joden in W.O.II. (3) In Wit-Rusland werd door de nazi's een gruwelijke genocide gepleegd waarvoor het bloedbad van Chatyn symbool staat. (4) Het nazisme onder Adolf Hitler was dermate onmenselijk dat het Westen een alliantie vormde met de Sovjet-Unie onder Stalin om de nazi's te kunnen verslaan.
Herhaalt zich de geschiedenis? Zijn het neo-nazi's, of beter: inter-nazi's die de coronapandemie of het Panopticum Corona op touw hebben gezet om de wereldheerschappij te kunnen grijpen? Is deze oorlog tussen Rusland en de Oekraïne in wezen een heruitgave van de strijd tussen het communisme en het nazisme dat nu verpopt is tot het internazisme en dat zich zopas gemanifesteerd heeft met als psychedelisch wapen de fantastische fabel van de pandemie? Het door Europa zozeer verguisde nazisme waarvan nu blijkt dat het altijd al de ideologie was van de westerse elite die nu wil dat haar bevolking ze omarmt en naar het front holt om ze te gaan verdedigen?
(Wordt vervolgd)
(J.B., 11 maart 2022)
Verwijzingen:
(1) Alex Buyse (samensteller) en De Standaard-redactie, Nieuw radicaal rechts in Europa, Houtekiet, A'pen/A'dam 2002, pag. 197.
De straf is een genade omdat zij loutert maar de betekenis daarvan blijft verborgen totdat verklaard wordt hoe de misdaad niet de oorzaak is van de straf (wat wordt uitgedrukt als volgt: "Als er misdaad is, dan volgt straf" - formeel: "als M dan S") en ook niet in het equivalent daarvan, namelijk in de omkering waarbij de beide leden in hun negatie geponeerd worden ("Als er niet gestraft werd, dan werd er geen misdaad meer gepleegd" - formeel: "alsniet S dan niet M") maar wel als een geheel nieuw equivalent. De beloofde (en dus de toekomstige) straf zorgt er immers voor (of: zij veroorzaakt, meer bepaald vanuit de toekomst waar zij bovendien alleen als dreiging bestaat) dat er geen misdaad (meer) gepleegd zal worden. Maar dat betekent meteen dat er helemaal niet gestraft wordt wanneer zich geen tweede kans meer zal voordoen: de straf betekent niets anders dan de belofte van een herkansing.
Waar de straf uitblijft, waar de misdaad onbestraft blijft, geldt daarom de straffeloosheid als de allerergste straf: zolang men niet bestraft werd voor zijn misdaad, blijft men in het ongewisse over de mogelijkheid tot herkansing, met andere woorden: over het terugkrijgen van de vrijheid (om al dan niet het goede te doen). Het uitblijven van straf brengt de misdadiger derhalve in een toestand van onvrijheid of gevangenschap: zijn keuzevrijheid werd opgeheven, hij werd (door zijn misdaad) geketend en hij zal geketend blijven totdat een straf hem bevrijdt. Die bevrijding wordt een loutering genoemd en zo zegt men dat de straf loutert.
Van genadeloosheid is sprake waar de straf voor altijd uitblijft. Ongenade betekent daarom veroordeling, ontneming van vrijheid, gevangenneming, stopzetting van mogelijkheden, beëindiging van het bestaan waarvoor de vrijheid immers een sine qua non is.
Naar aanleiding van het verschijnen van de zwarte ballon van de ongenade verwijst de Vlaamse auteur Ludo Noens naar het door Carl Gustav Jung uitvoerig bestudeerde verschijnsel van de synchroniciteit: het betekenisvol gelijktijdig optreden van verwante gebeurtenissen zonder onderling oorzakelijk verband.
Ook verwijst Noens in datzelfde verband naar het teken aan de wand ten tijde van het rijk van de Babylonische koning Belsazar, ons welbekend van een schilderij van Rembrandt. Het boek Daniël beschrijft hoe tijdens een van zijn feestmalen deze vorst in het Aramees (1) de volgende tekst ziet verschijnen op een muur:
מנא מנא תקל ופרסין
(məne’ məne’ təqel ûfarsîn),
wat letterlijk wil zeggen:
"Geteld, geteld, gewogen en verdeeld",
of: "Gewogen en te licht bevonden",
door de profeet Daniël verklaard als de aankondiging van de val van Babylon.
Die nacht werd Belsazar vermoord en zijn rijk werd verdeeld onder de Meden en de Perzen.
Bij ongenade wordt afgezien van een straf en derhalve van herkansingsmogelijkheden en wordt het volk waarop de vloek in kwestie rust, kennelijk vernietigd.
(J.B., 7 maart 2022)
Verwijzingen:
(1) Het Aramees is de vandaag bijna dode taal die Jezus sprak en die nu nog opduikt in onder meer bepaalde streken in Syrië.
06-03-2022
Tot stof en as
Tot stof en as
Het is nog vroeg in de ochtend als niet het zonnewiel doch een zwarte luchtballon achter de huizen opdoemt en langzaam en laag dichterbij komt, totdat de tekst erop zichtbaar wordt: "Ongena", zo leest men tegen wil en dank.
Het is 5 maart 2022, men zegt dat de derde wereldoorlog begonnen is. Het is niet langer Mark Van Ranst die dag in dag uit de kijkbuis vult: Vladimir Poetin heeft hem de loef afgestoken met een ander paard uit de Apocalyps. De Russische monarch herinnert nu aan zijn landgenoot die 101 jaar geleden geboren werd, ("What's in a number?", zo fluistert een lezer die met 1984 zijn mond maskeert) en bedoeld wordt hier Dostojevsky met, uit zijn Schuld en boete, de moordenaar Raskolnikov die zich een Uebermensch waant. Zoroaster, de grote god van het zuiverende vuur.
Is het in Georgië dat Poetin voor zijn moordpartijen zoveel bijval krijgt met het commentaar dat hij in dit armageddon - de ultieme strijd tussen goed en kwaad - de redder van de mensheid is, de Uebermensch van Nietzsche die opdoemt in de wanen van de ondervoede, vereenzaamde en zieke Rodion? De held die zich situeert Jenseits von Gut und Böse, zoals de titel luidt van Nietzsche's genealogie van de moraal. Rodion Raskolnikov.
Radium is een uiterst radioactief element met atoomnummer 88 en een lezer van Mein Kampf fluistert ons toe dat dit getal de Führer symboliseert in de geheimtaal van de neonazi's die Poetin naar zijn zeggen achterna zit, vanwege de initialen van ein Meister aus Deutschland. In Oekraïne gingen zij flink tekeer, de nazi's.
Der Tot ist ein Meister aus Deutschland, zo klinkt het in Totesfuge van Paul Celan en het gedicht begint met de woorden: "Schwarze Milch der Frühe". In de vroegte, een zwarte ballon in de lucht, dreigend laag en traag, is het de stilte voor de storm? - haast raakt hij de takken van de hoge bomen die nog net niet in bot staan. "Wir schaufeln ein Grab in den Lüften da liegt man nicht eng."
"Dein goldenes Haar Margarete
dein aschenes Haar Sulamith."
Het nieuwe mondmasker, anders genaamd: de doos jodiumtabletten, moet de schildklier verzadigen met dit element om te vermijden dat zijn radioactieve broertje de klier met alsem vult, afkomstig uit de 129 Europese kerncentrales die gewis readymade atoombommen zijn, te activeren met wat buskruit vastgemaakt aan een drone van 40 Euro uit de supermarkt. Jodiumtabletten, tegen elk kwaaltje is een kruid gewassen, zo leest men boven de deur van de apotheek van god. "Laat varen alle hoop, gij die hier binnentreedt", zo staat geschreven boven de hellepoort van Dante Alighieri. De hel, het vuur, Zarathoestra, Radium en het rijzen van de zwarte ballon.
(J.B., 6 maart 2022)
04-03-2022
Ter gelegenheid van het bombardement op de grootste kerncentrale van Europa d.d. 3 maart 2022: “Stille zaterdag”
Ter gelegenheid van het bombardement op de grootste kerncentrale van Europa d.d. 3 maart 2022: “Stille zaterdag” (1)
In een recent interview van Jan Jagers, voor Magazine Universiteit Antwerpen, met Jeffrey Sachs, topadviseur van de secretarisgeneraal van de VN en 's werelds grootste econoom van dit eigenste ogenblik, herinnert de eredoctor aan een fenomeen waarover bijvoorbeeld ook 'de laatste getuigen' [van de holocaust] het hebben en dat verwant is met wat Primo Levi betitelt als het allergrootste kwaad, zijnde de onverschilligheid: "(...) Hoewel we kúnnen samenwerken, lijken we desondanks in een tijd te leven die compleet gevangen zit in toenemend wantrouwen, waardoor zelfs het gevaar op wereldwijde vernietiging dreigt. (...) De opkomst van vooral China, van Azië, betekent het einde van de door het Westen geleide wereld zoals we die de laatste 250 jaar hebben gekend.
Opmerkelijk is dat de VS (...) nu zelf onstabiel is en in vele opzichten een schurkenstaat, a rogue nation. Jammer genoeg. Met een mentaal zieke president kan je dit moment niet anders zien dan als dramatisch. (...) Ik vrees een nucleaire oorlog. (...) We zien zoiets nooit als een optie tot het echt gebeurt, omdat onze psychologie zulke risico’s simpelweg niet kan verwerken. (...) Vliegende ganzen in radarstralen hebben we geïnterpreteerd als intercontinentale raketten uit Rusland, ook radarreflectie op de opkomende maan is daar al voor doorgegaan, en zopas was er in Hawaii vals alarm over een nucleaire aanval (...). Het is twee minuten voor middernacht. Alle mensen van goede wil moeten nu opstaan en nee zeggen (...)" (2)
“Onze psychologie kan dit niet verwerken”: als een kwaad maar groot genoeg is, zal het niet langer als zodanig gelden doch daarentegen als een goed. Om die reden wordt de naam van Napoleon Bonaparte (1769-1821), een der grootste massamoordenaars aller tijden, alom in ere gehouden met reusachtige standbeelden en andere eretekens bij de vleet; naar hem worden in alle metropolen ter wereld restaurants en cafés genoemd en zelfs allerlei luxeproduc-
ten, incluis dranken en bonbons, alsof hij een sinterklaas was of een paashaas. Hetzelfde geldt voor Nero (37-68), Mao (1893-
1976), Stalin (1878-1953) en vele andere tirannen. Het droppen van de atoombommen op Hiroshima en Nagasaki die in één klap een kwart miljoen mensen ter plekke deden verdampen zodat het enige spoor dat van hen restte een zwarte vlek was op de grond, wordt niet alleen herdacht door de slachtoffers: ook de daders bleven hun heldendaad vieren, onder meer met de tentoonstelling in het National Air and Space Museum, in Washington D.C., van de
belangrijkste onderdelen van de Enola Gay – het vliegtuig waarmee de bommen werden gedropt – tot de dag dat het tuig met verf en bloed besmeurd werd. En de Japanners werden sinds die zwartste dag uit hun geschiedenis de beste bondgenoten van de moordenaars van hun volk.
Onze psychologie kan een zo groot kwaad niet verwerken – of toch niet meteen. Want als er vele, vele jaren overheen gegaan zijn, blijft uiteindelijk de waarheid over. Zo kwamen heel lang geleden de eerste mensen Amerika in via het Noord-Westen dat aan het Noord-Oosten van Azië grenst en zo bevolkten geelhuiden met pikzwarte haren – Chinezen – dat continent totdat zij daar door Europese goudzoekers werden verdreven, gescalpeerd of in reservaten ondergebracht met gratis alcohol – dat de zogenaamde Indianen echt Chinezen zijn, verraadt ons zelfs hun beider poëzie. (3)
Hollywood ten spijt met zijn op nog ongerepte breinen mikkende propagandafilms over heldhaftige cowboys, weet nu stilaan iedereen hoe gigantisch de leugens zijn die door de oorlogsmachinerie gebrouwen worden.
Maar als onze psychologie niet in staat is om een kwaad te verwerken dat al te groot is, waarom zou hetzelfde dan niet waar zijn voor een al te groot goed? Het is bijvoorbeeld algemeen geweten dat het menselijke besef van het mirakel van het leven bijzonder ontoereikend is. Of spreken de kwistigheid met levensbelangrijke zaken, met mensenlevens en met levende soorten dan geen boekdelen?
En het gemak waarmee men oorlog voert, de onbezonnenheid van landen en hun leiders? Onze psychologie blijkt derhalve evenmin in staat om een goed dat al te groot is, te bevatten. Vandaar de vraag: zou het niet kunnen dat niet slechts het leven maar evenzeer het eeuwig leven of de verrijzenis behoren tot die goederen waarvan de omvang het bevattingsvermogen van onze psychologie simpelweg te boven gaan?
Want dat wij het wonder van het biologische leven altijd zo fel onder zijn waarde schatten, komt doordat wij eraan gewoon geraakt zijn, zoals men zo vaak zegt, en gewenning is niets anders dan ongevoeligheid, psychisch onvermogen of een tekort aan besef. En gaan zij die het leven na de dood verwerpen omdat zij zeggen dat niemand dit bevatten kan, er dan niet verkeerdelijk vanuit dat het leven vóór de dood wél bevattelijk zou zijn? Ja, zij verwijzen naar de wetenschappen, die de religie van de nieuwste tijd zijn, maar zij blijven een religie. Want meer dan beschrijvingen geven de wetenschappen vooralsnog niet. Meer kan onze psychologie vandaag kennelijk niet verwerken. Pasen blijkt een zaak voor veel en veel later – een zaak voor een tijdperk dat nog volgen moet op dat van de vrede, dat nog lang niet in zicht komt. Wij houden noodgedwongen
halt bij Stille Zaterdag.
Verwijzingen:
(1) J. Bauwens, Panopticum Corona, pp. 34-36: 'Stille zaterdag'. Tekst d.d. Paaszaterdag 2018.
(2) https://www.uantwerpen.be/images/online/magazine/MUA27/#6/ z
Vijftien jaar na de Amerikaanse atoombommen op Hirosjima en Nagasaki en inmiddels dus tweeënzestig jaar geleden, schreef de Antwerpse meesterverteller Jos Vandeloo een roman over de lotgevallen van drie met radio-actieve straling besmette arbeiders in een kerncentrale. Zesentwintig jaar na de publicatie van Het gevaar en meer bepaald op 26 april 1986 deed zich de door Vandeloo gevreesde kernramp voor in (het toen Russische) Tsjernobyl. Nog eens zesendertig jaar later en meer bepaald gisteren, werd Europa's grootste kerncentrale in Zaporozje gebombardeerd. (1)
Gezond verstand is een heel mooi sprookje omdat het ons laat geloven dat god zelf in onze ziel een geweten heeft gelegd dat ons influistert wat goed is en wat kwaad. De apostel Paulus echter, de stichter van het Paulinische christendom waarop het katholicisme ge-ent is, wist al beter: zonder de wet, had ik het onderscheid tussen goed en kwaad niet eens gekend, zo bekent hij in een van zijn brieven. Wie denken te handelen vanuit een eigen door god gegeven geweten of vanuit het gezond verstand, vergissen zich derhalve, zij weten niet of zij willen het niet weten dat hun motieven gedirigeerd worden door de sancties welke de wetten bekrachtigen. Wij vinden die dingen goed waarvoor wij altijd beloond werden en het kwaad is dan datgene waarop strenge straffen staan. De sociologie en meer bepaald de cultuurwetenschappen laten zien hoe verschillend morele opvattingen kunnen zijn en hoe die verschillen wortelen in even verschillende culturen en in uiteenlopende bestaanscondities. In onderbevolkte samenlevingen moet men zich schamen kinderloos te blijven terwijl een overbevolkte wereld het stichten van een groot gezin steeds vaker gaat beschouwen als 'not done'.
Maffioso kunnen vaak niet op het rechte pad worden gebracht omdat zij meer te vrezen hebben van de meedogenloze en ongeschreven wetten van de onderwereld dan van de veel zachtere bestraffingen in de wereld van de legaliteit. In het geweten van de racist regeert de plicht om de anders gekleurde zijn rechten te ontzeggen of zelfs om hem uit te roeien en waar racisten de meerderheid vormen trachten zij hun ongeschreven wetten in weerwil van de legaliteit aan anderen op te leggen. Hannah Arendt beschrijft hoe het nazisme in Duitsland lang voor het aantreden van Hitler een realiteit was in de clandestiniteit die alleen maar wachtte op voldoende stemmen vanwege een met pesterijen en zelfs moorden onder druk gezette massa.
Kinderen die in een of ander opzicht afwijken van de meerderheid worden in strijd met alle morele voorschriften uit de groep gepest en soms ook uit het leven en die misdaden gaan alleen maar door omdat sociale polarisatie mensen bijna dwingt om zich aan te sluiten bij de groep van de pesters omdat zij niet willen behoren hun slachtoffers die bovendien helemaal niet bestaan als groep totdat zij in de mogelijkheid verkeren om zich te verenigen.
Automobilisten die zich houden aan de maximum toegelaten snelheid in de bebouwde kom worden in een al te toegeeflijk bestel steeds vaker gepest en velen verkiezen het om toe te geven aan de criminele druk om wat sneller te gaan rijden omdat zij het ongemak van het risico van overdreven snelheid als minder erg ervaren dan de enerverende pest van het bumperrijden. De dreiging die uitgaat van een specifieke massa die vegeteert op clandestien verworven voorrechten, zet de legaliteit onder druk en daarmee ook de vrijheid en de veiligheid die immers de meest belangrijke redenen zijn voor het bestaan der wetten.
In de jaren zestig van de voorgaande eeuw werd al dan niet terecht het morele devies om onvoorwaardelijk zijn oversten te gehoorzamen aangetast door het verwijt dat alsnog te doen: gehoorzaamheid aan de autoriteit was voortaan onwenselijk, ongehoorzaamheid werd het nieuwe normaal en die subcultuur kreeg stilaan ook de bovenhand en zij werd vaker wet, zoals bijvoorbeeld daar waar de dienstplicht moest inbinden na het protest van de gewetensbezwaarden. Talloze actuele wantoestanden getuigen van de lelijke realiteit van de dubbele moraal en die van de dubbele boekhouding.
In de medische zorgsector die met de achteruitgang van het milieu en derhalve ook van het algemeen welzijn een steeds grotere omzet en navenante gigantische winsten boekt, blijkt gezondheid te worden opgeofferd om de winstmarges alsmaar te verleggen en dit via allerlei bijzonder moeilijk te achterhalen sluikwegen: enerzijds via het opzettelijk achterwege laten van levensnoodzakelijke zorg en van het garanderen van rechtszekerheid in de behandelingen en dit ten koste van de gezondheid van dikwijls onmondige 'patiënten' die vandaag eigenlijk in de eerste plaats 'klanten' zijn of, beter nog, lucratieve tussenpersonen in de transactie van gemeenschapsgelden uit de ziekenkas (die op een door de wet gewaarborgde wijze blijvend gespijsd wordt) naar de medische sector en anderzijds via de door leugenachtige reclame aangedreven overconsumptie van geneesmiddelen en diensten, waarbij de eerste sluikweg dan de armen in de maling neemt en de laatst genoemde de meer begoeden.
Waar mensenrechten worden beknot functioneert de massa als een vrijwel automatisch werkend, partijdig instrument ter ondersteuning van de onderdrukker en ter bevestiging van zijn gelijk, wat resulteert in de bescherming en in de handhaving van het kwaad met een ontradend effect aan het adres van de onderdrukte om zijn rechten nog langer op te eisen omdat de overgrote meerderheid nu eenmaal de zijde van de sterkste kiest en zich in kritieke situaties keert tegen de zwakkere partij. Daarbij komen alle rationele argumenten in de schaduw te staan van enerzijds het effect van de welbekende roes welke macht begeleidt en anderzijds de uitwerking van de vrees die optreedt bij wie het wagen om de heersers en hun meerderheden 'voor het hoofd te stoten', zoals het opkomen voor de eigen rechten dan gaat heten.
Wie een sterkere partij al dan niet bedoeld tegen zich in het harnas weet te jagen, krijgt niet één man tegen zich maar alle anderen in de gedaante van de massa terwijl aan de druk die uitgaat van de massa pas kan worden weerstaan mits dezelfde kracht die nodig is om tegen de stroom in te zwemmen. De massa verplettert geheel gewetenloos wie haar geweld willen tarten omdat het doen van kwaad gemakkelijker wordt in de mate dat de verantwoordelijkheid daarvoor zich verdeelt over een grotere groep. Wie sterker zijn in een geschil, krijgen de massa aan hun zijde en het kwaad waarmee zij de zwakkere willen opzadelen wordt door die massa zelf voltrokken die niet de rem van het geweten kent omdat een massa nu eenmaal niet met de vinger kan gewezen worden. Wie opkomen voor een recht dat kampt met macht, riskeren om die reden niet alleen om in het ongelijk te worden gesteld door het verdict van een menigte die veeleer 'oordeelt' vanuit een roes dan wel rationeel: vaak schieten zij er het eigen leven bij in en ook dat van wie het wagen zich met hen te associëren. De zwakke behoort pas zolang tot de groep als hij zich de rol van slaaf laat welgevallen en verzet hij zich, dan zal hij zich in dezelfde beweging ook fataal isoleren.
De ochlocratie is de te betreuren staatsvorm waarin de democratie overgaat als het gepeupel de wetten gaat stellen en ingevolge deze tirannie van de meerderheid moeten de rechten van minderheden het bekopen. Kritiek en oppositie of de vrijheid van meningsuiting vormt daartegen het enig resterende wapen.
(J.B., 2 maart 2022)
27-02-2022
Alleen kunst kan de wereld redden
Alleen kunst kan de wereld redden
25-02-2022
De oligarchen en de oorlog
De oligarchen en de oorlog
De oligarchen en de oorlog
Hoe is het mogelijk dat één machtswellusteling in staat is om een wereldoorlog te starten? Dat is de vraag die menigeen zich stelt nadat de gevreesde Russische inval in Oekraïne een feit werd. Dictaturen hebben altijd bestaan en hun wereldwijde verspreiding is ook heden nog een jammerlijk feit. Maar dat ongeacht de regeringsvorm de macht onafwendbaar in handen zal komen van een elite - een kleine groep van oligarchen - is volgens de Duits-Italiaanse historicus en socioloog Robert Michels een feit.
Michels werd geboren in 1876 in Keulen en hij stierf op 60-jarige leeftijd in Rome. Aanvankelijk socialist, werd hij later fascist en aanhanger van het corporatisme van Mussolini, dat de macht om wetten te maken in handen geeft van een burgerlijke vertegenwoordiging van de belanghebbenden. In zijn werk uit 1911, getiteld: Zur Soziologie des Parteiwesens in der modernen Demokratie. Untersuchungen über die oligarchischen Tendenzen des Gruppenlebens, verklaart Michels de zogenaamde 'Ehernes Gesetz der Oligarchie' of de 'ijzeren wet van de oligarchie': die ligt in de lijn van het welbekende Paretoprincipe (dat zegt dat 20 percent van bevolking beschikt over 80 percent van het vermogen) en houdt in dat alle regeringsvormen, en dus ook de democratische, noodzakelijk verworden tot oligarchieën. En dat komt, aldus Michels, doordat grote partijen niet kunnen zonder organisatie, bureaucratie en hiërarchie: beslissingen zullen dan noodgedwongen door kleine groepen genomen moeten worden en leiders hebben vooral het eigenbelang op het oog, zij houden vast aan hun macht en de logge massa laat begaan.
Zowel Rusland als Oekraïne worden oligachieën genoemd maar ook bijvoorbeeld de V.S. en Saoedi-Arabië. De Russische oligarchen zijn er gekomen onder Jeltsin na het uiteenvallen van de U.S.S.R. die dan kapitalistisch werd: volgens Forbes telde het land in 2003 17 miljardairs die samen 70 percent van het vermogen bezaten. Dat Amerikaanse oligarchen 'zakenlui' worden genoemd, betekent niet dat de V.S. geen oligarchie zou zijn, in feite gaat het telkens om ordinaire 'miljardairs' die mee het bewind bepalen. Men kan zelfs zeggen dat de wereldregering die alvast op het vlak van de economie een zich steeds scherper profilerend feit is, oligarchisch van aard is: een elite bepaalt de wereldhandel en bijvoorbeeld ook de politiek inzake de wereldgezondheid, zoals sinds de aanvang van de 'coronapandemie' mocht blijken en het is allang geen geheim meer dat de wereld ook als politiek geheel in handen is van een paar honderd mensen: de wereld is een oligarchie en dat wil zeggen dat het gouden kalf de wereld regeert.
Maar uiteraard is er geen eenheid onder de oligarchen: zolang zij gemeenschappelijke belangen hebben, houdt de ene de andere de hand boven het hoofd maar, belust op macht, komen ze vroeg of laat met elkaar in botsing. Onder machtswellustelingen gaat het eraan toe zoals onder de beesten: ze vechten om de uiteindelijke heerschappij over een territorium en een volk waarvan zij eisen dat het hen dient, desnood tot de dood. Want het is nooit het volk dat om oorlog vraagt, het zijn de potentaten, en terwijl zij lafhartig zichzelf in veilige schuilkelders verstoppen, eisen zij van alle mannen dat die voor hen gaan vechten onder het voorwendsel dat dit hun heilige plicht is jegens vrouw en kind. Terwijl in de scholen van de vissen de kleinsten gekoesterd in het veilige midden zwemmen met hun ouders erom heen, gijzelen de oligarchen de zwakkeren en zij verstoppen zich achter hen, zij gebruiken hen als uitvlucht: vrouwen en kinderen zijn hun levend schild.
(J.B., 25 februari 2022)
24-02-2022
Robert Michels
Robert Michels
22-02-2022
De 'waanzin' van het 'transhumanisme' Aflevering 4: Mendel, Malthus, Hitler en het kapitalisme
De 'waanzin' van het 'transhumanisme'
Aflevering 4: Mendel, Malthus, Hitler en het kapitalisme
Duivenmelkers en konijnenkwekers kunnen ervan meespreken: om een ras van reisduiven te veredelen is voor de duivenliefhebber de genetische manipulatie niet meteen een optie maar middels doelgerichte selectie in de kweek kan men al goed vorderen en de resultaten bewijzen het. Door de survival of the fittest zorgt de natuur zonder nadenken maar dan wel met enorme 'verkwistingen' van tijd en energie ervoor dat de sterksten overleven en kwekers van rasdieren of van zekere plantensoorten helpen de natuur hierin een handje door het zelf selecteren van exemplaren met welbepaalde eigenschappen welke dan onderling worden gekruist. Lebensborn van Hitler baseerde zich op dit principe voor de kweek van het Germaanse ras met blonde haren en blauwe ogen. Wil men een volk in zijn totaliteit 'verbeteren' dan luidt de eerste regel: elimineer alle minderwaardigen of voorkom dat zij hun erfelijk materiaal doorgeven. Houdt de besten over voor de kweek en elimineer tijdig alle voortbrengselen met ongewenste eigenschappen - dit alles met in het achterhoofd de (vier) wetten van Mendel (1822-1884).
Voorafgaand echter aan deze maatregelen moet men ervoor zorgen dat de populatie leefbaar is: er moeten met andere woorden genoeg ruimte zijn alsook voldoende levensmiddelen. Genoeg ruimte oftewel Lebensraum voor het ideale ras was wat Hitler ertoe aanzette om ganse minderwaardig geachte volkeren uit te roeien waarbij vooral de joden het moesten ontgelden. Tussen haakjes is het allang geen geheim meer dat de mensheid haar vooruitgang vooral te danken heeft aan joden die immers oververtegenwoordigd zijn in de wereld van wetenschap, kunst en cultuur.
De angst voor een tekort aan levensmiddelen vinden wij paradoxaal genoeg niet terug bij de armlastigen maar wel bij de edellieden met voorop de Britse predikant en professor Thomas Malthus (1766-1834), die de armenwetten wilde afschaffen om zo de 'minderwaardigen' uit te roeien, een methode die heden gevolgd wordt door de dierenliefhebber Sir David Attenborough wiens beruchte woorden enige tijd geleden nog de grootste Britse kranten ontsierden: 'Let them starve!' - 'Laat ze verhongeren!' - anders gaan ze zich nog vermenigvuldigen.
Dat Malthus deel uitmaakte van de Royal Statistical Society is niet zonder betekenis, gelet op het feit dat het denken over mensen in termen van waarschijnlijkheid en van gemiddelden alleen groepen of massa's op het oog heeft terwijl het met het individu als zodanig geen rekening houdt, laat staan met de persoon. Statistieken vindt men overvloedig terug in het Derde Rijk en vandaag duiken statistici weer op als regulatoren van een verziekte en door hun toedoen nog verder verziekende economie en derhalve van het leven als zodanig. De nieuwe volksgezondheid neigt er weer toe om niet langer ziekten uit te roeien maar veeleer zieken; de nieuwe sociale wetten lijken niet langer de armoede te bestrijden maar wel de armen zelf en men elimineert de honger steeds vaker door de hongerigen om te brengen of aan hun lot over te laten. Het teveel aan kinderen wordt geaborteerd en de onproductieven gaan zich euthanaseren - zij doen dat zogezegd vrijwillig maar in feite onder de druk van de amorele media die sowieso gedijen dankzij de reclame welke slechts het winstprincipe volgt.
In de context van de pandemie verkondigen op televisie de officiële 'filosofen' de nieuwe theorie die zegt dat wij moeten ophouden te rekenen in termen van mensenlevens (die verloren gaan) en dat wij moeten overstappen naar het rekenen in termen van (verloren) levensjaren, waarmee impliciet doch onomstotelijk publiekelijk wordt bekend gemaakt dat de waarde van een mens alleen nog afhangt van zijn economische productiviteit waarbij tevens in rekening moet gebracht worden dat het beoogde nut in een kapitalistische economie helemaal niets meer te maken kan hebben met maatschappelijk nut maar wel met louter financiële winst: wie kopen en verkopen brengen helemaal niets bij aan de gemeenschap maar zij maken financiële winst en worden derhalve beschouwd als productief - aan de top van deze piramide van verdienste staan dan de drugs- en wapenhandelaars en de bazen van goktenten.
