|
Vorige dinsdag hebben wij, vanuit Menton, de trein genomen naar Monaco-Monte Carlo. Wij waren de maandagavond nog even, na een heerlijk avondmaal in ons hotel, door de belangrijkste straten van het hete Menton gelopen, en wij hadden gezien dat de toerist er zéker zijn gading kon vinden!xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Wij hadden die dinsdag voorzien om tijdig in Monaco aan te komen, ten einde de aflossing van de wacht te beleven aan het prinselijk kasteel, wat even voor 12 uur begon. Wegens de warmte hadden we, net voor het vertrek, nog een extra glas water gedronken, terwijl wij een extra voorraad drank hadden meegenomen.
Menton-Monaco is een spoortraject van 15 minuten, maar de afstand te voet van het station Monaco tot aan het paleis is niet te onderschatten in een hitte van 35° : het gaat langs trappen voor 40 à 45 graden naar omhoog! En dat gedurende (naar schatting) ongeveer 120 trappen.
Gevolg van het glas water in het hotel en de wandeltocht in Monaco naar het huis van Renier, boven in Monaco, plus de hitte en de warme stenen bij het paleis : wij transpireerden zodanig, toen wij de aflossing van de wacht stonden te bekijken, dat het zweet ons letterlijk uit alle poriën ontsnapte. Elk een zakdoekje was niet voldoende
Maar het gedoe aan het paleis duurde niet langer dan 15 minuten, zodat wij, net als zoveel andere toeristen, binnen de kortste keren de schaduw konden opzoeken!
Het was dan prettig kuieren door de smalle straatjes, nabij het prinselijk kasteel
Het gaf een frisse indruk (wat dan nog steeds méér dan 30 graden moet geweest zijn). Uit verschillende eethuisjes kwam de heerlijke geur van vis, vlees en pizza, maar wij hadden té lekker ontbeten en het was té heet om nu al honger te hebben. Ideaal was het om hier postkaartjes en postzegels te kopen en van hier uit te posten, dus werd dit gedaan!
Ideaal was het om in Monte Carlo het casino op te zoeken, niet om ons geld op te doen, maar om er eens geweest te zijn
Dus hebben wij het Openbaar Vervoer opgezocht en hebben wij even de bus genomen tot aan het Casino. Das eens iets anders dan met de Rolls Roys met een chauffeur aan te komen! Tussen haakjes, toen ik hier, ongeveer vijventwintig jaar geleden, langs de kade rondliep, werd ik er bijna aangereden door een zwarte Mercedes. Die reed tot aan een prachtig yacht, de chauffeur stapte uit een opende de deur voor
Stéfanie van Monaco!! Steffie was op dat ogenblik ongeveer 17 jaar oud, en ik zou dood geweest zijn op dertig jarige leeftijd, als die bestuurder beter had gemikt!
Mijn dochter is intussen zelf 17 jaar oud, en bij het Casino spoorde ik haar aan om mee naar binnen te glippen, om eens de gangen te trotseren. Ik had er eigenlijk niet op gelet dat je minstens 18 jaar moet zijn om deze goktempel te betreden
Maar Saroja ziet er wel iets ouder uit dan 17 jaar, zo droeg hoge hakken en de (jonge) bewaker zag mijn dochter wel zitten, zodat zij, zonder het tonen van haar identiteitskaart, de gangen van het Casino mocht betreden!
Natuurlijk, de gokzalen hebben wij niet kunnen betreden, omdat wij geen jetons hebben gekocht om hier in te zetten
Rien ne va plus
Wat wél kon, dat was het gebruiken van de toiletten in het Casino en het drinken van een drankje naast dit Casino
De rekening viel nog even mee
Morgen komt deel drie van dit verslag!!!
|
