Hij woont in een land dat nog niet door in burger geklede soldaten wordt bezet. Nog niet.

Het is er te koud. En de vrouwen en meisjes lopen er bovendien dik ingeduffeld. Pech dus.

Petroleum is er ook niet te vinden. Dubbele pech dus. Maar niet voor de inwoners. Die worden voorlopig ongemoeid gelaten en zijn nog enige tijd relatief veilig.

Daar toont de Kerstman, in een nederig de grootste tijd van het jaar bijna helemaal ingesneeuwd huisje. Ooit bracht ik in dat prachtig dorpje eens een paar dagen door.

Ik verbleef er in het klein maar gezellig hotel-restaurant De Bevroren Snor.

Als je daar met je slede de parking afglijdt en je draait rechtsaf dan passeer je

de schoenwinkel De Sneeuwlaars. Je glijdt er zachtjes voorbij tearoom De Warme Ijskoffie en ietwat verder aan de overzijde zie je de kledingzaak De Sneeuwvlok met ernaast de snackbar De Verkrampte Spaghetti. Juist voor het dierenhotel De Poolbeer draai je terug rechtsaf, de Glijbaan op, en je komt voorbij de Eskimo Club. Dan schuif je rond het pleintje en kom je aan het dichtgevroren openluchtzwembad De Heetzakken. En op een gespierde harpoengooi daarvandaan woont de Kerstman in een lage bungalow met veel kerstbomen in zijn tuin, allemaal prachtig versierd met de mooiste bollen die je ooit zag, in alle kleuren, vormen én verlicht. Op zijn parking staat meestal een schitterende slee, wel zonder rendieren, want die staan in een warme stal.

Ik nam vele foto’s maar vanwege de kou zijn die helaas allemaal kapot gevroren. Maar de mooie herinneringen zullen nooit vergaan.

Uiteindelijk toch één plekje op aarde waar nog Vrede heerst.