Ik ben ingrid
Ik ben een vrouw en woon in (Nederland) en mijn beroep is civiele dienst in verzorgingstehuis .
Ik ben geboren op 11/05/1961 en ben nu dus 63 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: De kinderen en kleinkinderen dat is al een hobby op zich,die houden je ook de hele dag bezig dus vervelen doe ik me nooit..
Ben geboren in België ( St-gillis (w))maar woon al sinds 1981 in Nederland.
Ben 5 jaar getrouwd met Jan en we hebben samen 7 kinderen,en 5 kleinkinderen,2 wonen er nu nog thuis ,de andere 5 hebben hun eigen stekkie al gevonden.
Waarom niet zeggen wat je denkt Is de waarheid iets wat je krenkt Waarom niet doen hoe je bent Of vertrouw jij op jou acteertalent
Ik kan zeggen wat je ziet is wat je krijgt Misschien is dat wat je bedreigt Met een woord, ik ben woopie De enige origineel geen koopie
Daarom zeg ik heb schijt aan alles, dat ik stront tekort kom Misschien zijn mijn antwoorden wat dom Hoe ik ben is dus geen geheim Ik hou niet van dat geslijm.
Maandagmiddag overleg gehad,wat zouden we met de zijkanten dan het afdak doen,er staat namelijk langs bijde zijden een muurtje van +/- 1,80 meter hoog , dus daarboven hebben we nog een opening schuinaflopend van een 80 centimeter. Wij voor de zoveelste keer naar de bouwmarkt en de keuze was gevallen op plastieke schroten , makkelijk te verwerken en rot nooit,en de buren hebben ook een afdak een paar geleden laten zetten en dat is ook wit dus was de beslissing was gauw genomen. Toen we thuis kwamen zijn we gelijk aan het werk gegaan , passen en meten maar het viel ons niet tegen , tegen etenstijd hadden we al 1 kant klaar , de andere hebben we na het eten gedaan. Na GTST ben ik aan het eten begonnen voor dinsdag (dan staat dat alvast klaar want morgen is er voor Jan weer een ziekenhuis bezoek,foto's nemen ,blaastesten en longarts,na de middag weer voor de hoorapparaatje bij te stellen en ik moet ook nog om mijn bril ). Jan en Sharon hebben het onkruid van tussen de tegels gehaald en daarna onkruidverdelger erover heen en dat kan er ook weer tegen. We hebben nog de hele avond buiten gezeten,de wind was gaan liggen en het was nog heerlijk nagenieten. Nu lees ik wel op veel blogjes dat er regen is gevallen,hier nog helemaal niets, dus een test of alles waterdicht is hebben we nog niet gehad,niet dat ik op regen zit te wachten hoor,ga nog liever elke avond met de tuinslang de plantjes langs.
Een gelukkig mens... brengt licht waar het donker is. Hij brengt leven waar het doods is. Hij koestert zijn eigen problemen niet, verwacht niet alles van anderen en neemt eigen verantwoordelijkheid.
Een gelukkig mens... weet dat het geluk geen lot is uit de loterij, geen mooie vlinder die je moet vangen. Hij weet dat het geluk is als een schaduw,die je volgt, als je er niet aan denkt, als een echo, die antwoordt op de gave van jezelf.
Een gelukkig mens... heeft ervaren dat het geluk uit vele delen bestaat, dat er altijd wel een deeltje te kort is, maar dit vergeet hij om te genieten van wat hij heeft.
Een gelukkig mens... is nooit gevaarlijk niet haatdragend. Een gelukkig mens is er twee waard!
Om 12 uur moesten we bij de dokter zijn,conclusie , allergie weer maar een pilletje meer per dag , het zou ook niet beter worden als hij dat werk wat hij nu doet blijft doen,hij werkt in een betonfabriek en is allergisch voor stoffen die in beton zitten maar ander werk zoeken voor iemand die hart en long problemen heeft en voor 60% is afgekeurd is ook heel moeilijk,op het werk denken ze ook al dat hij een loopje met ze neemt , nu heb ik dus die foto's en dat vond de dokter het slimste wat ik had kunnen doen , want telkens als hij op contole moest na een week was het alweer een stuk minder en nu kan hij dus de foto's laten zien en als dat niet help kunnen ze altijd naar onze huisarts bellen tevens vertrouwens persoon. s'middags nog samen met Annelisa om boodschappen geweest,even later belde Jan zijn baas,hij heeft uitgelegt wat er aan de hand was en nu heeft hij woensdag een gesprek om eventueel aangepast werk,we zien wel waar het schip strand. Moet ik er wel bij vertellen dat hij al jaren last heeft van allergie voor vanalles en nog wat,maar dat het eigelijk sinds zijn opname vanwege hart en longklachten nu 2 jaar geleden het alleen maar erger is geworden , er zijn toen zoveel fouten gemaakt dat ze hem op een gegeven moment alleen nog maar in coma konden brengen en aan de beademing ,omdat hij na 2 weken ziekenhuis totaal was uitgeput,pas nu 1,5 week IC is hij geopereert aan zijn hart,toen hadden ze al een heel deel van zijn longblaasjes kapot gekregen omdat de machiene te snel moest staan vanwege de uitputting en daarna hebben ze met een onderzoek via het sleutelbeen naar het hart toe zijn hartklep geraakt waardoor die ook nog ging lekken ,hij is s'anderendaags moet loeiende sirenes naar Eindhoven gebracht en nog diezelfde avond geopereert , de dag erna had hij niet meer gehaald werd me een paar dagen later verteld. Na 6 weken ziekenhuis is hij eindelijk thuis gekomen als een wrak ,hij kon helemaal niets meer ,en dan zijn het maar kleine dingetjes waar je normaal gesproken niet bij stil staat zoals wassen aankleden naar bed uit bed enz..maar stillaan werd het iets beter de 30 kg die hij was kwijt geraakt kwamen er stillaan weer bij en het leven gaat weer zijn gangetje,maar niet meer als voorheen ,vele ziekenhuis bezoeken,om de 3 weken bloed laten trekken en alle beperkingen die er nu zijn wat hij vroeger wel kon en nu niet meer en dat zijn er veel waar hij het soms heel moeilijk mee heeft en dat heeft een inpakt op het hele gezin. 1 ding is wel dat we heel goed en veel er over kunnen praten en dat is al het halve werk voor de rest moet je elkaar veel steunen,gaat het niet , morgen is het weer een andere dag en dan zien we wel weer. Maar al bij al hebben we vanavond lekker aan de BBQ gezeten en hebben we een rustige dag gehad.
Alle foto's zijn aanklikbaar,deze zijn vanmiddag om +/- 5 uur genomen , na dat we gestopt waren met ons werk buiten.
Ja hoor het kon niet uitblijven,Jan zijn benen zijn nog niet echt beter , 3 halve dagen aan het werk geweest,nu is zijn gezicht weer helemaal dik en loopt er het water er zo maar uit en is dat is met zijn oren ook,dan kan hij de hoorapparaatjes niet in hebben zijn voeten ook ,en er is niets aan te doen, het is een allergie zeggen ze,we weten het ook niet meer,als hij morgen opstaat kan hij nog amper zijn ogen open doen zo dik is zijn gezicht dan. Je word er soms moedeloos van het ene is nog niet voorbij en het andere is er alweer,optie nu naar een huidarts doorverwezen worden,dan zegt hij van ,kan al beter in het ziekenhuis gaan wonen ,cardioloog,KNO arts , longarts,alle 3 weken trombosedienst en zo blijf je maar aanmodderen.
Vandaag bleef het het droog,dus de kinderen waren ook weer gaan spelen , we moesten nog naar de bouwmarkt om nog enkele panlatten die we te kort kwamen en de afvoer en dat hebben we maar eerst gedaan en daar hebben we nog een paar muizenvallen meegenomen want we waren er achter gekomen dat we een muis hadden in de schuur. De rest van de panlatten en een gedeelte van het dak hebben we nog kunnen leggen voor het etenstijd was,s'avonds de golfplaten erop en de dakgoot gedeeltelijk maar toen was het ondertussen alweer 10 uur . Sharon haar vriend die blijft hier slapen dus die heeft ook nog meegeholpen ,vele handen maken ligt werk. Had de muizenvallen al in de schuur gezet en in een mum van tijd hadden we er al eentje te pakken,een paar jaar geleden hadden we daar geen last van ,want toen hadden we katten maar er moet hier in de buurt een katten hater wonen en in een paar maanden tijd hadden we niet 1 kat meer ( we hadden er 3) en meerdere hier in het dorp die opeens hun kat niet meer terug zagen. Maar ben er wel al achter nu dat het niet 1 muis was in de schuur heb er ondertussen al 5 gevangen , we hebben een nieuw soort muizenvallen gekocht ,had ze zelf nog nooit gezien,ze zijn van plastiek en werken als een waskrijper en je hoeft er geen kaas of zo op te leggen,een dopje eraf halen en daar zit een luchtje aan waar de muizen op af komen dus heb je ook niet meer de kans dat je eigen vingers er tussen zitten ,wat ik dus wel weer bijna had in de winkel,niets lezen maar wel uitproberen dat krijg je er van als je te nieuwgierig bent,ergens vind ik het wel zielig voor die muisjes maar ik vind het ook niet leuk dat ze alles kapot bijten,wie weet hebben ze ons zwembad al niet te pakken gehad. Zelf hadden we nog niet 1 zien lopen maar wat ze achter laten hebben we gevonden,zal wel te koud geweest zijn buiten en bij ons in de schuurdeur zit nog een opening die voor de katten was en daar staat een diepvries en een koelkast in de motor die geeft genoeg warmte ,ideaal voor een muis.
Tringg, daar gaat de telefoon, wie zou het zijn, gaat door je heen, eigenlijk wil je 't niet die stoorzender, maar nieuwsgierig als je altijd bent, verzet je al je eerste been.
Inbreuk op je privacy, is met een moeilijk woord, zoveel als zeggen: Hé hallo, ik word eigenlijk veel liever, even niet gestoord.
Maar dat geluid, dwingende toon, is moeilijk te negeren, je pakt hem automatisch op, 't is eigenlijk zo doodgewoon.
Misschien is het belangrijk, misschien iemand in nood, dus loop ik er maar weer naar toe en luister naar 't verhaal. Ik hou me maar weer groot.
Want eigenlijk heb ik geen zin, ik wil hem laten gaan, maar dat verhaal van een vriendin, achteraf ben ik blij, blij dat ik haar niet in de kou heb laten staan.
Zondag middag zijn we eindelijk buiten aan het werk gegaan,moest nog enkele plantjes in de bakken zetten,plantenrekje in elkaar schroeven enz...Jan is boven met de ramen begonnen ,die zaten gelukkig nog goed in de lak en moesten maar bijgewerkt worden,maar ik ga niet op een ladder staan dus dat was zijn job,s'morgens had hij al de linten van de rolluiken vernieuwd. Toen ik klaar was met de plantjes en ze op het plantenrekje wilde zetten kreeg ik opeens een pijn in mijn rug kon even niet meer verder,niet dat ik niet weet wat rugpijn is,maar de laatste keer dat er iets in was geschoten is alweer 20 jaar geleden,ben toch nog verder gegaan maar op een rustiger tempo met de schuurmachiene de ramen en de deur afschuren,maar niet te hoog want dat lukte niet. Na het avond eten hebben we een uurtje op de zetel gelegen en toen was het een beetje gezakt ,dan ben ik alvast met het eten voor morgen begonnen dan kunnen we morgen gewoon doorwerken,want het is altijd wel fijn dat je na een middagje beulen een goede maaltijd krijgt. Toen alle winterjassen uitgezocht en in de was gedaan waar er nu al 3 van hangen te drogen de andere 3 die volgen wel als het weer het toelaat. Om 10 uur kwam Sharon thuis,die had ook weer haar verhalen van afgelopen weekend en later begon ze te zeuren over nieuwe schoenen die ze nog moest hebben voor de trouwfeest van haar zus en wanneer we daar omgingen ,ik zei haar ook van ik weet het nog niet als ik tijd heb,als weerwoord kreeg ik te horen van : nu je niet meer werkt heb je het nog drukker dan daarvoor,maar daar komt ze vanzelfs wel achter als ze zelf een gezin heeft,zo ben ik er ook achter gekomen. Ze zien alleen wat ze willen zien. Groetjes Ingrid