Ik ben ingrid
Ik ben een vrouw en woon in (Nederland) en mijn beroep is civiele dienst in verzorgingstehuis .
Ik ben geboren op 11/05/1961 en ben nu dus 63 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: De kinderen en kleinkinderen dat is al een hobby op zich,die houden je ook de hele dag bezig dus vervelen doe ik me nooit..
Ben geboren in België ( St-gillis (w))maar woon al sinds 1981 in Nederland.
Ben 5 jaar getrouwd met Jan en we hebben samen 7 kinderen,en 5 kleinkinderen,2 wonen er nu nog thuis ,de andere 5 hebben hun eigen stekkie al gevonden.
Maandag zijn we om de laatste boodschappen geweest voor deze week. Om een binnenband voor Annelisa haar fiets en om een klimaatbeheerder voor bij ons op de slaapkamer,sinds het goede weer hebben we bijna nog geen nacht fatsoenlijk geslapen. Ze stonden nu in de reclame van 79 naar 45 ,gelukkig dat we er vorige week al geen hadden gekocht. s'avonds zijn we nog even naar de bossen geweest om bosgrond , want de salamanders moesten een schoon hok hebben,wat ik ook nog heb gedaan. Daarna nog wat met mijn ma zitten kletsen,die zat bij de buurman en zo kan ik toch met haar praten en haar bezig zien en zei ons natuurlijk,lang leve het internet. Om half 12 kwm Annelisa thuis ,die hedden een feestje gehad met klasgenoten van de lagere school en had het goed naar de zin gehad.
Ma hartelijk gefeliciteerd met je verjaardag, al ben ik ver weg , toch ben ik heel dicht bij je vandaag. Ook al was ik soms niet de makkelijkste, je was er altijd toen ik je nodig had. Ook voor mijn broers en zussen. Dat alles ga je pas beseffen als je zelf kinderen krijgt, kleine kinderen,kleine zorgen, grote kinderen,grote zorgen.
Uitgegeven: 5 juli 2006 16:50 Laatst gewijzigd: 5 juli 2006 17:06
AMSTERDAM -Twee krasse dames van 82 en 73 jaar zijn woensdagmiddag in Zutphen aangehouden op verdenking
van het mishandelen van een snackbarmedewerker met een wandelstok.
Ook zouden de bejaarde vrouwen vernielingen hebben aangericht in de cafetaria.
Dat meldt de politie.
De vriendinnen was eerder op de dag te kennen gegeven dat zij niet meer naar binnen mochten omdat zij klanten en personeel van de snackbar zouden lastigvallen.
De bejaarden waren het daar hartgrondig mee oneens.
De dames kwamen aan het begin van de middag terug,
toen ze iets wilden drinken.
Nadat hen werd verteld dat zij niet welkom waren, zou een van hen de medewerker met haar wandelstok een mep hebben gegeven.
De ander zou een plant hebben kapotgeslagen en haar woede op de balie hebben afgereageerd.
Het Openbaar Ministerie moet bepalen op welke manier de bejaarden worden vervolgd.
Klik maar op het plaatje en geniet mee. Maandagochtend stond Angela al om half 7 voor de deur,haar auto had het begeven,en zoverre ze kon nog een paar honderd meter. rijden en dan hield hij er weer mee op, en 5 min later starte hij weer,Jan is nog mee weesten rond rijden maar merkte niets en hij bleef het doen. Sharon en Annelisa moesten allebei om 8.00 uur beginnen met werken,heb het huis dan alvast maar aan de kant gebracht en ban dan nog even samen met Angela om boodschappen geweest. Om 11.00 uur ging ze weer naar huis en nam Annelisa ( die een uur later alweer thuis was van haar werk ) en Mariëlle mee en was ze niet zo allleen. Om 12 uur was Sharon thuis en die hoefde de middag niet te werken vanwege de warmte. Om 14.00 uur moesten we op het werk van Jan zijn voor een gesprek over zijn AOW uitkering samen met iemand van personeelszaken en het WIA zo heet dat nu. Het was wel een pittig gesprek maar is geen bal uitgekomen , op het werk zeggen ze dat Jan om dat hij het hele zware werk dat er is niet meer kan doen dat hij niet meer voor 100% funtineerd,maar hij doet nu aangepast werk en dat doet hij wel voor 100%. Een simpel voorbeeld,iemand in een rolstoel zou niet voor 100% kunnen funtioneren achter bv. een computer ,met een paar aanpassingen kan die persoon toch ook voor 100% werken,je hebt je benen toch niet nodig om achter een pc of bureau te zitten. Nu zeggen ze op het werk dat Jan maar 75% zou funtioneren terwijl hij ook alle aanpassen heeft,en daar was die vrouw van het UWV niet mee akkoord. Nu zei die man van personeelszaken het komt allemaal wel goed,ga maar lekker op vakantie en dan zien we wel weer,maar zodra er weer een gesprek is wil ik er wel weer bij zijn,want Jan maakt zich snel kwaad ,en dat kunnen we niet gebruiken,hij heeft er ook niet om gevraagt om ziek te worden en dan gaan ze je nog eens dubbel straffen over mijn lijk , kan wel klein zijn maar laat niet over me lopen. Op werk zijn er dan ook wel enkele die durven te zeggen ,hij gaat wel op vakantie enz...moeten ze eerst hier eens een paar maanden intrekken en komen kijken hoe het gaat en wat een gedoe het is om er eens een paar weken op vakantie te kunnen zulle ze wel anders piepen. Schijn bedriegt. Daarna zijn we nog wat rond gaan rijden op airco jacht maar niets gevonden,de kinderen op weesten halen en sávonds om 22.00 uur lagen we nog heerlijk in het zwembad met zen allen,mooie afsluiting van de dag zou ik zeggen.
De foto is gemaakt dit weekend , maar als je de foto aanklikt zit er een filmpje onder van 3 jaar geleden. Ik had een nieuw gemaakt maar dat was te groot om het online te zetten,maar het blijft warm dus die 2 zullen nog wel vaker aan het ravotten zijn en dan maak ik wel een nieuwe. De poging die ik vanmiddag had ondernomen was mislukt,4 keer ben ik driftig aan het filmen geweest dacht ik, maar er stond niets op,toen ze eruit waren kwam ik er achter dat ik niet op rec. had gedrukt,zal wel door de warmte komen haha. Nu weet ik hoe het werkt en zal niet meer vergeten op het knopje te drukken . Had al heel de gebruiksaanwijzing zitten doorsnuffelen en dacht al dat de digi het had begeven. Groetjes Ingrid
Jan zijn laatste dag aan het werk geweest en heeft nu vakantie,maandag moeten we nog wel even weg voor een gesprek op het werk vanwege zijn WAO uitkering. Annelisa heeft haar rapport opgehaald en Sharon haar laatste dag stage gelopen en Mariëlle was al vrij. Na de middag wilde Jan wel eens weten of de auto van Angela en Alex ( onze oude auto ) was goed gekeurd ,maar je raad het nooit ,allebij hebben ze een gsm maar niet 1 nam op wat wel raar is want als ze zien als wij het zijn nemen ze hem altijd op. s 'Avonds laat nog hetzelfde liedje,wij ongerust en naar de camping gereden waar ze wonen maar daar waren ze ook niet. Jan liep al de hele avond heen en weer en telkens maar weer bellen maar niets. Om half 2 probeerde ik het nog een keer en ja hoor een blijde Angela aan de telefoon,hoi mams en ik gelijk daarachter aan trut. Alles uitgelegt en wat bleek nou,Alex was zijn gsm thuis vergeten en Angela had hem in de auto laten liggen en wij ons maar ongerust maken,hoe oud of jong ze ook zijn je bent toch ongerust omdat je weet dat ze altijd de telefoon bij hebben, Alex ook maar gelijk een fijne verjaardag gewenst want die is vandaag jarig en daar gaan we vanavond naar toe. Eind goed al goed maar ze vond het wel ( leuk) dat we ons zo ongerust hadden gemaakt over hun , na wel een 10 tal keer sorry te hebben gezecht. Ging daarna nog even de post lezen en ja hoor voor Annelisa weer een berichte van haar (vader) ,hij ging nu weer zelfstandig wonen kreeg een nieuw email adres enz.... Alleen maar ik ik ik ,het was verstuurd op 25 juni en hij ging naar de voetbalbalwedstrijd kijken : Nederland / Frankrijk , de voetbal doet me niets maar ik weet wel dat die wedstrijd nooit is gespeeld. Wat ik met al dat gedoe aan moet weet ik ook niet,Annelisa mag zonder de kinderbescherming niet naar hem toe , maar hij is zo overheersend en kan alles zo leuk brengen waar ik toen der tijd ook ingetrapt ben wil ik haar besparen,hij heeft nog 3 volwassen kinderen maar die willen met hem ook niets te maken hebben , de oudste is 26 en de jongste 21. Annelisa is 14 en kent haar (vader) niet,tot hij dit jaar opeens weer contakt zocht via via met mooie verhaaltjes van zijn kant. De verhalen hoe het werkelijk in elkaar zat weet ze ook maar ze is een puber,zelf zou ze wel graag contact willen hebben moet haar halfbroers en zus ,maar die heb ik tot op heden ook nog niet kunnen vinden,ergens in Groningen maar waar ? Tijd brengt raad zullen we maar zeggen,we zullen eerst maar aan onze vakantie gaan denken en dan zien we wel verder.