Dréke is mijn Bichon Frisé, Caress is een Blauwe Britse Korthaar,
Maurice is een zwart zwervertje dat zijn gouden mandje vond.
07-10-2006
Troost ...
Voor mijn lieve knuffelbeertje Dré, bracht ik vandaag een nieuwe grote beer mee. Zijn oude was na 2 jaar totaal versleten. In Daisy's zeteltje poseert de lieverd gewillig voor de camera.
06-10-2006
Bedankt ...
Lieve vrienden, bedankt voor jullie hartverwarmende steun.
Het geschenk van een poes bevat vele jaren vriendschap of maar een hele korte tijd. Maar of het nu lang of kort is, haar leven zal het jouwe veranderen en een blijvend verdriet achterlaten wanneer zij vertrekt ... en een blijvende dankbaarheid.
05-10-2006
Een laatste groet ...
Vaarwel, lieve Daisy ... Waak over mij, van daarginds, over de regenboogbrug.
04-10-2006
Afscheid van Daisy
Afscheid van mijn lieve Daisy
18u00 Ik wou zonet mijn post uithalen en zag een groot stuk witte plastiek liggen met daartussen ... mijn lieve Daisy. Ze heeft blijkbaar een klap van een auto gekregen en is niet meer.
Ik heb haar rond 15u00 buiten gelaten in de tuin. Ze was 's middags ook even buiten geweest, haar vriendje Nest van de buren was er ook. Maar toen ik met Dréke op de arm in de hall stond zag ik haar door het raam naast de brievenbus zitten. Ik tikte tegen de ruit en ze zag ons. In een wip zat ze op het vensterraam. Ik deed het licht in de hall aan zodat zij ons beter kon zien en Daisy en Dréke snuffelden tegen de ruit aan elkaar. Ik deed de voordeur open en zij kwam piepen terwijl ze op de smalle vensterbank balanceerde. Ik bedacht nog wat een leuke foto dat zou geven, vooral haar uitdrukking, zo van "hé wat doe jij daar!". Ze sprong er af en kwam binnen om nog een beetje te slapen. Rond drie uur liet ik haar en Dréke weer in de tuin. Nest was er ook en ik liet Daisy buiten bij haar vriendje. Dat was de laatste keer dat ik haar zag. Ik wou haar vanavond extra verwennen omdat het werelddierendag is maar nu is ze dood.
Het is raar, ik heb het vanmiddag nog gedacht, al zo vaak trouwens, dat ik haar niet lang bij me zou hebben en dat dit zou gebeuren. Ik heb zo een verdriet. In de voormiddag hebben we nog heerlijk geknuffeld.
Toen ik rond 16u00 vertrok met de wagen zag ik dat stuk plastiek liggen en dacht nog, wat ligt dat daar ... Ik had haar nog staan roepen voor ik in de wagen stapte omdat ik dacht ze misschien liever binnen zou zijn ...
Toch ben ik opgelucht dat ze hier is, beter dan dagen lang wachten en niet weten wat haar overkomen is. Dankbaar ook, omdat iemand haar aan de kant legde en haar bedekte, zodat ze droog bleef en geen tientallen wagens haar overreden ... Ik zie dat er bloed uit haar bekje kwam, voor de rest is ze mooi. Mijn mooie zwarte Daisy.
Viva
Daisy, zo prachtig ... vorige vrijdag.
19u00 We hebben Daisy begraven. Onder de boom naast het tuinhuis waar ze nu precies 1 jaar geleden kwam wonen kreeg ze haar laatste rustplaats. Het regende zachtjes. Dréke en Nest waren er bij en begrepen niet goed waarom Daisy daar zo levenloos en stil lag. Ze snuffelden voorzichtig aan haar. Ik heb haar nog even gestreeld en afscheid genomen.
Vorig jaar oktober ... Ze was schuw en ik kreeg zelden of nooit een glimp van haar te zien. Maar elke dag was het eten dat ik klaarzette weg. In april toen ze haar kittens kreeg, kon ik haar vangen en bracht ik haar met haar kroost naar Bieke, in het babypoezenasiel. Bij Bieke kreeg deze half wilde zwerfkat terug vertrouwen in de mens. Al haar kittens kregen een goede thuis en Daisy zelf werd gesteriliseerd. Ze was nog heel jong, ongeveer een jaar schatte de dierenarts. Ik adopteerde haar en sinds begin juni hoorde ze bij ons gezin. Van het allereerste begin had ze een speciaal plekje in mijn hart, al van toen ik haar voor het eerst in mijn tuinhuis opmerkte. Ik ben een "hondenmens", zoals men dat noemt maar zij raakte mij. Zij was voor mij zeer speciaal en nog elke dag groeide de band tussen ons steeds inniger. Rust zacht, lieve Daisy ...
Elk jaar op 4 oktober is het werelddierendag. In 1929 werd die dag op het internationaal congres van de dierenbescherming in Wenen uitgeroepen tot werelddierendag. De datum werd op 4 oktober bepaald, omdat op die dag het feest van de heilige Franciscus van Assisi gevierd wordt, die bekend stond als een groot dierenvriend.
30-09-2006
Zaterdag, 30 september.
Toen ik vanavond Dréke ging ophalen bij Utta, hebben we bij de avondzon nog een paar foto's genomen.
Een mooie afsluiter van een prachtige maand september!
29-09-2006
Dréke en Daisy
Bedankt, Ann, voor deze prachtige animatie van Dréke en Daisy!
Toen ik een uurtje geleden beneden hoorde hoe Dréke en Daisy weer door het huis aan het hollen waren, ging ik lachend naar onder. Groot was mijn verbazing toen ik Daisy op haar vertrouwde stoel rustig zag liggen slapen. Toch kwamen mij een witte hond en een zwarte kat voorbij gerend :? Nochtans had ik niets gedronken Het was Daisy's jonge vriendje van de buren! "Nest" is zijn naam. Daisy en Nest spelen wat af te samen, het is een lust voor het oog om die capriolen af te zien. Maar nu maakt hij het toch echt te bont! Meneer komt zo maar binnen en doet alsof hij thuis is! Dréke vond het best ok, weer een speelvriendje bij ... Voor mij was het echter iets te veel van het goede, hij heeft een goede thuis en wordt in de watten gelegd, dus buiten spelen, a.u.b.!! Daisy vertrekt vaak in de late uurtjes en komt pas 's morgens weer thuis. Dan gaat ze de bloemetjes buiten zetten samen met haar vriendje en nog een paar andere katten uit de buurt. In de dag ligt ze gewoonlijk op de beste plaatsjes in het huis te slapen. Gelukkig is Daisy gesteriliseerd en hoef ik me geen zorgen te maken!
Daisy en haar jonge vriend Nest ...
Daisy
28-09-2006
Donderdag 28 september 2006 ...
Ons Daisy vindt het zalig om op de brede vensterbanken te zitten dromen ...
25-09-2006
Op stap met Sjoeke en Ninne ...
Gisteren ging ik op stap met Sjoeke en Ninne. Ik had een paar laarsjes op het oog en daar twee blogvriendinnen daar niet ver vandaan wonen, spraken we in de winkel af. Het was een klein excuus om Sjoeke, die pas jarig was, eens in de watten te leggen. Ninne en ik kochtten voor haar een lieve, zachte knuffelbeer, die spontaan ViNi (VIva en NInne) werd gedoopt. We zijn daarna lekker gaan eten in het Brouwershof in Haacht en hebben nog uren getaterd en gelachen. Natuurlijk werden ook de nodige fotootjes genomen!
Sjoeke (Madammeke) en Ninne (Wouninne)
Twee pittige dames!
Met stijl ...
Aan het Brouwershof te Haacht
Een stralende Sjoeke neemt haar cadeautje in ontvangst.
Wat een schatje!
We willen allemaal wel eens op de foto met ViNi ...
Sjoeke liet ons een glimp zien van een ander cadeautje Mooi!
Het was een fijne dag!
Morgen, woensdag ben ik op Madammeke's blogje te gast. Zeker gaan kijken als je iets meer over mij te weten wil komen ) http://blog.seniorennet.be/madammeke
23-09-2006
Naar de kapster ...
Bij kapster Nelly stal Dréke vandaag weer alle harten. Geen mooier pluchen beertje!
Daisy verzorgt haar eigen kapsel. Zij is een echte dame ... Zonder enige moeite, imiteert ze vol gratie, de pose op de foto naast haar
22-09-2006
Happy Birthday, Sjoeke!
Vandaag is Madammeke jarig!
Hoeveel lentes ze wordt verklap ik niet ...
Ik wens haar een heerlijke verjaardag toe, vol verrassingen ... en natuurlijk ook heel veel vreugde en geluk in haar nieuwe levensjaar!
Jullie kunnen haar feliciteren via haar blogjes: Sjoeke & Madammeke
20-09-2006
Woensdag, 20 september 2006 ...
Wat een nazomer! In de namiddag trok ik samen met Utta en Dréke even de velden in. Honderden rijen bomen met rijpe vruchten, zo ziet het Hageland er dezer dagen uit. We bezochten even verder op de straat ook één van de wijngaarden die voor de lekkere Hagelandse wijn zorgt. Waar we bang voor waren, na een koude, gure en natte maand augustus met de nodige hagelbuien, werd bewaarheid. De witte druiven waren veel kleiner dan vorig jaar al zijn ze wel lekker. De blauwe druiven die we zagen waren zelfs verdroogd en verrot ... Gelukkig is er heel wat gered door de overheerlijke septemberzon.
10-09-2006
Zondag, 10 september 20006
Wat een heerlijke nazomerdag! Samen met Dréke en Utta reed ik even de heuvel op om te genieten van het wijdse uitzicht.
09-09-2006
Mijn vadertje ...
Deze foto nam ik vandaag van paps en Dréke. Die twee zijn gek op elkaar! Om mijn vader eens in de bloemetjes te zetten hier op mijn blogje, plaats ik hier ook het ludieke gedichtje dat ik een paar jaar geleden voor hem maakte. Paps werd geboren op 29 december 1929 en wordt dit jaar 77 jaar jong!
Mijn vader
Ik wil je over mijn vader vertellen
Een zeer bijzonder man
Je mag hem alle vragen stellen
Er is niets dat hij niet kan
Timmeren, boren, zagen en plakken
Tekenen, schilderen, verven en lakken
Graven en planten en wieden en hakken
Afwassen, stofzuigen, koken en bakken
Hij poetst het huis tot dat het blinkt
Hij speelt muziek, hij danst en zingt
Hij schrijft en rijmt tot dat het klinkt
En toch staan alle mensen raar te kijken
Als ze zien dat mijn vader ook kan strijken
Zijn dochter en oogappel, Viva
Afscheid ...
Vandaag, 9 september 2006, heeft Shelly, na 15 mooie jaren, met heel veel pijn in het hart, afscheid moeten nemen van haar lieve, trouwe viervoeter (Shelly). Ik wens haar heel veel sterkte toe. Jullie kunnen haar ook een woordje van troost zenden via haar blogje:
Wat een heerlijk weertje vandaag! Ik hoop dat we volgende weken meer van dat krijgen want ik ga binnen enkele dagen weer beginnen met mijn natuur wandelingetjes samen met Dréke. Elke dag voel ik me beter en sterker en alles herstelt goed!
Het Hageland geurt weer naar het rijpe fruit en de natuur is zo groen na al die regen van augustus. Binnen een paar weken zijn ook de druiven weer rijp. We gaan dus mooie foto's kunnen maken!
Deze foto werd vandaag gemaakt door mijn lieve buurvrouw, Simonneke.
Dréke vond het best ok, weer een speelvriendje bij ... Voor mij was het echter iets te veel van het goede, hij heeft een goede thuis en wordt in de watten gelegd, dus buiten spelen, a.u.b.!!
