Dréke is mijn Bichon Frisé, Caress is een Blauwe Britse Korthaar,
Maurice is een zwart zwervertje dat zijn gouden mandje vond.
14-03-2008
Utta is vandaag 75!
Een brief aan Utta, die vandaag 75 jaar is geworden!
Utta, vandaag, 14 maart 2008, 75 jaar jong!
Lieve mams,
Waar is de tijd gebleven? Jij bent vandaag 75 jaar! Natuurlijk gelooft niemand dat als ze je zien , maar ... Je bent het wel!
Herinneringen komen boven, ik zie hoe je mij leert touwtje springen, in de keuken bij "de slinke". Weet je nog? Hoe ik samen met jou de strijk deed, ik met mijn kleine strijkijzertje en jij met het grote, dat we om te verwarmen nog op de kachel zetten? Even later kocht je een elektrisch en ook daar mocht ik, amper 5, van jou al mee werken. Je hield me goed in het oog, zonder dat ik het merkte, maar je liet me altijd mijn gangetje gaan.
Jij was er altijd, moeder aan de haard, die 's ochtends vroeg als eerste op stond om de kachel aan te steken zodat ik mij lekker warm kon aankleden. Je bakte dan een dikke pannenkoek voor mij en maakte warme chocolademelk.
Als ik 's avonds in mijn bedje lag hoorde ik je vaak nog accordeon spelen en dan zong je samen met paps een duet in tweezang ... "In de zevende hemel der liefde ...", "De sterrenhemel van Hawai", en nog vele anderen. Wat voelde ik mij dan geborgen.
Het ritueel 's avonds als ik ging slapen, jij dekte me onder en dan begon het: "slaap wel poeske" zei je dan en dan ik: "slaap wel mamsje" en dan jij: "tot morgen hé poeske", "ja mamsje, tot morgen, slaap wel", ... Haha, dat ging zo altijd even door tot dat jij al terug aan de living deur was en we elkaar niet meer konden horen. Je hebt dat geloof ik tot mijn 14 gedaan, zonder één keer over te slaan want anders was ik niet gelukkig.
Later zijn we samen beginnen reizen, soms tweemaal per jaar, we hebben een groot deel van de wereld gezien, jij en ik en wat hebben we plezier gehad. Ook dit jaar neem ik je, als alles goed gaat, weer eens mee naar een nog onbekende bestemming. Ik zie er al erg naar uit.
Je bent mijn beste vriendin, niemand kan meer van iemand houden als jij van mij. Je bent een geweldige moeder, je bent een fantastische vrouw, mamsje en ik hou zo van jou.
Gelukkige verjaardag!
Veel liefs van je dochter Viva
Utta, vandaag op haar verjaardag, samen met Dréke.
Afgelopen week zijn er hier werken aan de chauffageketel geweest. Het werd een roetig gevalletje en daar onze nieuwsgierige Dré overal wil bij zijn werd hij al snel grijzer en grijzer. Vrijdag moet hij naar zijn kapster Nelly maar hij was toch zo vuil dat ik hem deze namiddag toch maar eens in bad gestoken heb.
Een Bichon Frisé (Krulharig Leeuwtje) heeft ongeborsteld een echt schapenvachtje.
04-03-2008
Uitrusten ...
Maandag, 3 maart 2008.
Caress rust uit na een uurtje rollebollen met Dréke ...
03-03-2008
Weer verrast door Katrien!
Elke week zet Katrien een blogger in het zonnetje. Wie de surprise van de week wordt kan men raden want Katrien maakt er elke keer weer een spannend raadseltje van. Raad je het juist dan krijg je zomaar een prachtige button cadeau. Ik heb er nu al een paar verzameld, ook deze week was ik bij de gelukkigen!
En dan weten ze nog niet dat Caress zich graag laat stofzuigen ...
Ongelooflijk maar waar, ik had dit al eerder gezien op filmpjes maar bijna altijd zijn dit witte poezen met blauwe ogen die gewoonlijk doof worden geboren. Caress hoort echter super scherp maar toch vindt ze een stofzuiger het einde. Op het filmpje stofzuig ik haar met een handstofzuiger van Dyson met sterke zuigkracht. Nog liever heeft ze de grote stofzuiger, ook een Dyson die haar bijna opzuigt Zij vindt het gewoon heerlijk! Binnenkort krijgen jullie daar ook een filmpje van te zien.
Dré en Caress stoeien en crossen door het huis dat het een lieve lust is. Veel mooier dan de beste film om daar naar te kijken! Ik heb het gehoopt, dat Dréke na Nestje terug zo een fijne speelkamaraadje mocht krijgen en kijk, zijn ze niet schattig samen!
Caress op een vensterbank waar ze zicht op zee (straat) heeft!
23-02-2008
Fijne zaterdag ...
Zaterdag, 23 februari 2008.
Deze namiddag was het heerlijk weer en daarom gingen Dréke en ik naar Aarschot. Mijn blogmaatje Ninne kwam ook tot ginds met haar lieve Zoety. We maakten daar een kleine wandeling door het bos en gingen aansluitend een hapje eten in 't Wit Toreke. Mooi is het daar en heel gezellig om te zitten met zicht op veel groen en vooral ... heel lekker eten!
We maakten er kennis met een heel lieve dame die ook 14 jaar lang een Bichonneke gehad heeft. Email- en blogadressen werden uitgewisseld en zij nam ook onderstaande foto van ons viertal. We hopen gauw wat van haar te horen!
Nu de lente er stilaan aankomt zullen dergelijke uitjes weer vaak gemaakt worden en hier komen we zeker terug!
Deze middag kwamen onze buren Simonneke en André ons Dréke ophalen om mee te gaan voor een fikse wandeling. Het was stralend weer en hij heeft er weer erg van genoten! Ik nam een foto terwijl hij vol ongeduld op hun zat te wachten.
Deze namiddag nam ik enkele foto's van Caress. Alleen topmodellen doen haar dit na!
Zovele uitdrukkingen op amper een minuutje ...
Zelfverzekerd en trots ...
Maar ook:
Lief en rustig Nieuwsgierig en ondernemend Ondeugend en eigenzinnig Dromerig en zacht
Voor de tweede week op rij heeft Katrien mij heel erg verrast. Vorige week heeft ze mij in de kijker gezet en een prachtig plaatje voor me gemaakt en deze week was ik de winnaar van haar raadsel Ik was de enige die het blogje van Steffie herkende! En wat vond ik als prijs op Katrien haar blogje? Deze prachtige button. Ik ben er ontzettend blij mee!
Wederom een stralende dag! Met het goede weer is eindelijk ook Utta weer aan de beterhand. Sinds nieuwjaar sukkelde ze met de gezondheid. Ze moet het nog rustig aan doen maar voor het eerst duffelde ze zich warm in en ging met mij en Dréke een wandeling maken in de omgeving waar zij opgroeide.
Een foto genomen van op een veld achter het huis waar Utta opgroeide. Het winterse Hageland op en top.
De achterkant van het huis met het erf waar ooit zoveel bedrijvigheid heerste.
Haar ouderlijk huis staat er nog, helemaal vervallen, het zal niet lang meer duren vooraleer het afgebroken wordt. We wandelden achter het huis het veld in waar mijn grootouders hun hele leven lang werkten als kleine fruitboeren, ondertussen herinneringen ophalend aan haar en mijn jeugd en aan die twee heerlijke mensen die geen van beiden ooit een dag uit onze gedachten zijn geweest al zijn ze al zovele jaren overleden.
Een foto vanaf het veld dat vroeger vol met fruitbomen stond. Helemaal achteraan het huisje van mijn grootouders.
Utta, pas hersteld en superwarm ingeduffeld met op de achtergrond het huis waar zij haar kinderjaren en haar jeugd doorbracht. Ook ik beleefde hier zovele mooie momenten.
Dréke mocht af en toe los lopen in de velden en daar genoot hij van met volle teugen!
De paarden weken geen moment van dat kleine witte mormeltje! Kijken jullie maar eens naar onderstaand filmpje!
Weerom een prachtig winter?? dag. Het lijkt inderdaad reeds lente. Dréke en Caress genoten in huis op zonnige plaatsjes en Dréke wilde om het half uur wel eens buiten in de tuin rennen.
In de namiddag gaan we nu reeds bijna een jaar elke dag een appel en een paar wortelen brengen aan Jolly Jumper, de pony van buurman Jan. Weer of geen weer, we gaan er door. Jolly staat ons altijd vol verwachting op te wachten. Vroeger vond ik hier Nestje altijd, hij was ook goed bevriend met Jolly en daarna ging Nestje altijd mee op onze wandeling, hij en Dréke dolde dan samen door de wei dat het een lieve lust was. Ik mis dat enorm!
Dréke doet op de wandeling in het veld altijd zijn jasje aan. Niet voor de kou want dat woord kent Dré echt niet maar het houdt hem wel moddervrij en zo blijft hij altijd weken mooi wit.
Eerst komen we de vijf schapen van de buurman tegen. Zij krijgen van ons elk een snede brood. Als ze ons horen naderen komen ze als een horde wilde paarden afgestormd!
Jolly Jumper is een schat. Hij is 3 jaar. Ik heb lange tijd gedacht dat hij een "zij" was omdat ik bepaalde typisch mannelijke kenmerken bij hem miste maar hij bleek vlak voor ik hem leerde kennen gecastreerd te zijn .
Nadat Dréke aan de andere kant van de wei ook nog een groet gebracht heeft aan de berggeitjes van Jef, een eind het kerkpad afgelopen heeft en overal zijn adreskaartje heeft achtergelaten komt hij weer onze kant opgerend want helemaal achteraan woont zijn grote vriendin. Ik ken nog steeds haar naam niet, wij noemen haar dan ook "vriendinneke". Elke dag staat zij Dréke vol verwachting op te wachten want het is grote liefde tussen die twee. .
Achteraan staan dan ook nog de koeien, de schapen, de kippen en de reuze kalkoenen van de boer in de aangrenzende wei, ook daar maken we geregeld een stop bij. Verder holt Dréke graag achter de tientallen wilde konijntjes die in onze wei wonen. Zij zijn absoluut niet bang van hem, hij kan er zo naast doorwandelen als ze een zonnebad aan het nemen zijn . Als ik nader zijn ze echter als een bliksemschicht verdwenen. Ja, ze weten het allemaal: Dréke is een schat waar niemand bang voor hoeft te zijn!
Klaar voor Valentijn!
Dréke in Valentijnstemming ...
09-02-2008
Surprise van de week ...
Zaterdag, 9 februari 2008.
Vandaag was het een stralende dag, zowel het weer als de sfeer zat goed !
Toen ik in de late namiddag thuis kwam en even mijn PC aanzette ontdekte ik tot mijn grote verrassing dat op het blogje van Katrien "de surprise van de week" voor mij was! Op die mooie site mogen verschijnen is sowieso al een eer!
Enkele mensen hadden mij voorgedragen, wie allemaal weet ik niet maar één er van was ons Madammeke en omdat zij de eerste was werd haar brief er uitgepikt. Wel, ik ben er heel blij mee!
Katrien maakte deze mooie crea/animatie voor mij. Prachtig gedaan en ik wil al de mensen die mij vandaag zo een leuke verrassing bezorgde dan ook van harte danken!
Wil jij ook iemand verrassen? Schrijf dan zeker een briefje naar Katrien en wie weet ...
Mijn diertjes vinden heel dit huis een grote speeltuin. Boven en onder ... Vooral Caress vindt overal plaatsjes waar ik zelfs het bestaan niet van kende .
Ja, wij hebben al enkele keren het huis op stelten gezet omdat we haar kwijt waren, er van overtuigd dat ze weg was na alles, maar dan ook alles doorzocht te hebben: kasten, schuiven, wasmachine, diepvries, enz... Alles hadden we binnenste buiten gekeerd en van de muur getrokken. We lagen op onze buik en maar roepen: "kom Caressje" ...
In opperste ellende zijn we dan maar met een zaklamp buiten gaan zoeken, roepend, de ander met een bordje aan het rinkelen om haar te lokken, al konden we ons niet voorstellen hoe ze daar zou kunnen geraakt zijn ... Om de juffrouw daarna dan gewoon op haar troon te vinden in de keuken, ons bekijkend alsof we enkele vijzen verloren hadden ... Ach, welk mens die ooit een kitten in huis had kent dit ritueel niet??
Intussen ken ik al een geheim plaatsje. Het bed in onze slaapkamer reikt tot op de grond, ze kan er dus niet onder ... dacht ik. Toen ik haar weer eens niet vond hoorde ik heel eventjes haar belletje! Verraden, ze zat dus wel degelijk in de slaapkamer! Na een grondige inspectie zag ik dat de matras enkele centimeters verschoven was en dat ze door de openingen tussen de latten in haar schuilplaats kon klimmen.
Ja, ook dat is een wonder, een kitten heeft echt maar een paar centimeters nodig, je moet het zien om het te geloven en dat gebeurt dan nog zo snel dat je ogen het niet kunnen volgen !!
Vandaag zaten beiden in mijn buro te spelen. Ik betrapte Dré achter mijn PC terwijl Caress de wacht lag te houden op de grond ...
Het zijn zulke schatten!
04-02-2008
In het zonnetje ...
Dréke en Caress, samen genietend van het winterzonnetje.