Met onze Zoety zijn we naar de kapper geweest. Hier een beeld van onze "mooie meid", zoals wij haar dan noemen. Mama Krista, die haar verzorgt, geraakt er niet onderuit, telkens als Zoety van de tafel wordt gezet, moet er een snoepje uit de lade gehaald worden. Als dank kan er dan een dansje van af.
Hebben jullie het ook al meegemaakt dat alles stuk gaat als men het nodig heeft. Wel bij mij alleszins wel. Met de warme dagen wou ik absoluut mijn regenton leeg hebben om proper te maken. En baf ... daar gaat de hendel van de kraan in tweëen. Met een nijptang maar geprobeerd, maar heel gelukkig was ik met dit systeem niet. Gisteren kreeg ik het zo op mijn heupen dat ik meteen zo'n plastiek ding heb gekocht + een metalen kraan, die mij toch steviger lijkt. Geloof het of niet beste mensen, ik ben erin geslaagd het metalen exemplaar (als klusjesvrouw) te monteren. Een paar emmers water in de ton om alles te testen .... ja hoor .... geen druppeltje water komt erdoor. Ik hoop nu maar dat ik voor een paar jaartjes van dit onheil verlost zal zijn. Wie weet moet ik jullie volgend jaar wat anders vertellen en toch nog maar dat plastieken onding installeren !!
Op 19 mei, een prachtige lentenamiddag en na een rondje in de tuin, genieten we met broer, hugo en sylvia van een lekker kopje koffie en taart natuurlijk.
Vandaag heb ik vastgesteld dat mijn rozen "169 in totaal" belagerd worden door luizen.
Toevallig las ik in een tijdschrift dat knoflookteentjes inplanten naast de struiken zou helpen.
Meteen ben ik aan de slag gegaan en een 50-tal lieverds hebben dus knoflookteentjes aan hun zijde staan, als experiment. Later zal ik U melden of het inderdaad lukt.
Welke rozenfanaat wil mee experimenteren met mij ???
Ik heb nl. een hekel aan spuiten met giftige producten - niet goed voor de vogels en ons hondje wil ik ook sparen.
Dus rozenliefhebbers, laat het mij weten , of U buiten zeepspiritus nog andere truuks kent.
Gisteren en vandaag zijn echte tuindagen geworden - wat werken bedoel ik dus. Naar de rozenkweker gereden met zus en schoonbroer. Het weder was winderig, doch het kon onze pret niet derven. Zus zocht naar de klimroos "Dentelle de Malines" en "Jacky's Favorite". Ik wou "Prosperity (Heester)", Candy - ook Jacky's Favorite - en Adelaide Hoodless. De kwekerij Casteels in Putte heeft een enorm groot aanbod en is gespecialiseerd in rozen. Doch om rozen in bloei te zien was het nog iets te vroeg en dus werd het bukken, naar etiketjes kijken enz. Allemaal hebben wij ze gevonden, behalve zus haar begeerde "Dentelle de Malines" was niet voorhanden. Voor haar wordt het wachten tot in juni. Eens thuis met een lekker bakie koffie, kunnen jullie raden waarover er gepraat werd. ROZEN natuurlijk. Wij zijn echte fanaten op dat vlak. En vandaag zaterdag werd het voor mij dus inplanten van mijn 4 nieuwe aanwinsten. In totaal heb ik nu zo'n 166 rozen staan en nog steeds vind ik een plekje om er nog eentje bij te zetten. Ook de drie haagbeuken heb ik gesnoeid vandaag. Zij zijn eigenlijk omgevormd tot 3 zuilen. Tijdens de rustpauzes heb ik mateloos genoten van de kleurige rhododendroms. Een ware streling voor het oog.
Moe maar gelukkig na al dat werk, is het nu afwachten hoe mijn 4 rozenstruiken het gaan doen !!! Intussen heeft mijn "privé-kokje" (manlief) gezorgd voor mijn innerlijke sterkte !!!
De getoonde verhoogde bloembakken zijn interessant omdat ik er helemaal aankan lang achter en aan de voorzijde. Doordat zij omringd zijn met buxushaagjes vragen de zijkanten geen onderhoud. De buxuszwaan en de bollen doe ik slechts 2x per jaar. Hiervoor moet ik dan wel mijn licht aluminium laddertje bij halen en dan ga ik gewoon midden in de bakken staan en zo voeg ik ook af en toe nieuwe aarde toe. Om het onkruid weg te nemen , sta ik gewoon op het voetpad en met de rijf kan ik alles netjes gelijk maken. Zoals ik eerder al stelde ... de bloembakken plaatsen is misschien een investering, doch onze rug is er wel bij gebaat en het oogt nog mooi ook. Volgens mij kan men zo vele truuks bedenken, zelfs met eenvoudigere materialen. Dus vrienden tuiniers ... geniet en spaar vooral uw rugske.
Er zijn perimeter draden gespannen rondom de fontein, zodat ons "Jefke" niet tussen de keien belandt. Om de 2 à 3 weken knip ik dan alles randjes rond onze "flipper" met de knipschaar, iets wat we vroeger ook moesten doen met de gewone grasmaaier. Hij werkt dus behoorlijk , keurig en vooral netjes. Intussen kunnen wij andere werkjes doen. Nat gras is geen probleem ... ik probeerde het uit. Hier werkt hij op deze oppervlakte ongeveer 1 u 1/2 met de randjes inbegrepen.
In mijn eerste artikeltje over "Jefke" de robot beloofde ik foto's van onze held. Wel hier volgen er dan enkele. Onze vriend werkt nauwkeurig, zonder haperingen. Geloof me, geen greintje afval, op voorwaarde dat men hem om de 2 à 3 dagen zijn werk laat doen. Nat gras is echt geen probleem - ik testte het uit zelfs in een fikse regenbui.
Een paar winters geleden, het weder was bar slecht en in de tuin viel niks meer te beleven ... ik werd er melig van. Toen besliste ik me eens te wagen om een echte grote vogelverschrikker te knutselen. Ik trok naar het tuinhuis en kwam binnen met een plank, een paar stokken en een jute lap + kippendraad.
Manlief kon zijn ogen niet geloven ... reactie ... "wat ben jij van plan ?".Ik legde hem uit hoe ik ging te werk gaan , maar dat hij mij moest helpen om op de jute lap een lachend gezicht te tekenen. Nu moeten jullie wel weten dat ik totaal geen tekentalent heb. Hij vond dit een prettig idee. Een paar dagen nadien was ik erin geslaagd een soort pop te maken die oude kleren aan had. DAAR ZAT IE DAN, op een keukenstoel, want het was beginnen sneeuwen. Hij werd onze derde man aan tafel !!
Het weder klaarde op en dus vloog de pop buiten. Wij hebben hem ZANDER genoemd. Op een bankje in de tuin waakte hij stoer, doch het weder speelde parten. Het regende pijpenstelen , en ik zag in, dat hem op die manier geen lang leven zou gegund zijn. Allé, de pop werd in het tuinhuisje gezet, om op te drogen.
Na wijs beraad ... hebben wij onze ZANDER, dan maar onder het afdak in een hoekje, vooraan ons huis geplaatst. Mensen schrokken hun een hoedje als zij uit hun auto stapten om naar de voordeur te stappen. Zij dachten werkelijk dat daar een verborgen persoon zat. De schoolkinderen met hun fietsjes, vonden hem leuk .Hij werd intussen graag gezien en reacties waren er te over. Doch in het vroege voorjaar stak er een storm op, en de volgende morgen zat onze ZANDER, zonder zijn petje op zijn hoofd. Jammer toch. Ik had al gauw een ander gevonden en het euvel was hersteld. De dag nadien, ging ik 's morgens toch gauw even kijken of onze vogelschrik nog alles had en tot mijn grote verbijstering zag ik toen ik de voordeur open deed dat zijn "eerste petje" netjes voor ZANDER zijn voeten lag. WIE deze goede daad gedaan heeft weet ik nog altijd niet ... maar één ding is zeker ... ZANDER ... is een meubelstuk geworden voor groot en klein , en nu zal ik het moeilijk over mijn hart krijgen hem weg te halen. ZIJN kleren zijn verbleekt van de zon, zijn jeans is bijna wit geworden, alleen zijn verfschoenen lijken het nog te doen. Wie weet ... dat ik hem toch nog op een dag ... een nieuwe outfit geef !!
Onze "Flipper" vindt dat er genoeg water valt, dus blijft hij vrolijk wachten op het zonnetje !! Gelukkig kunnen wij rustig wandelen op de paden en zo kijken naar het opkomende onkruid , maar vooral naar de verdere ontwikkeling !! Dit hoekje vormt geen zware arbeid , alleen maar leute en plezier .
Hoe wij Zoety leerden dansen .... met een snoepje natuurlijk ... en zeggen "mooi meisje". Het is gelukt hoor. Zij speelt nog altijd mooi meisje, maar nu ook zonder snoepje !!
Prunussen zijn er in alle soorten. Wij staan momenteel in bewondering voor onze 15 jaar oude "Amonagowa". Een boompje of struik die door de meeste tuinliefhebbers vergruist wordt als "niet mooi". Wel ik ben het er niet mee eens. Hij heeft zo zijn voordelen :
Hij is smal zuilvormig en neemt dus weinig plaats in. Wil men onderbeplanting doen met eender welke goedgroeiende vaste plant .... het lukt. Ik zette hem in een vierkant omrand met buxus en naast de stam nog eens 2 hosta's (die vooral het onkruid tegenhouden). Zijn roze bloemenpracht is een fantastisch zicht in het soms sombere voorjaar , maar na een week of 4, al naargelang het weder, heeft hij groen blad, wat voor de meeste mensen dan als eentonig bestempeld wordt.
Hij is ook een prachtige compagnon met de donker mauve sering, die ongeveer op het zelfde tijdstip zijn geurende bloemen heeft. Deze blijven langer aan de takken en men kan er dus prachtige vazen mee opvullen.
Met dit pensum wil ik dus vandaag "eerherstel" voor onze en andere "Amonagowa's" !!
Leuke meisjes zijn het , die opgroeien in hartje Antwerpen. Het zijn dus echte stadsmusjes, die hun werkelijk zalig kunnen vermaken in onze tuin. Het allereerste wat ze willen doen is gaan spelen in de tuin. Ellen heeft haar stek onder de grote dennen. Het is haar Elfenhuisje en zo leert zij haar kleine zusje hier ook van te genieten ... Marion is nog een echte flapuit ... Toen zij over de brede tuinpaden liep riep ze plots "Tante heeft veel straten hé papa", waarop wij volwassenen hartelijk moesten lachen. "Kijk nu mijn mooie sjoenen es", waarop Ellen spontaan reageerde "Dat is niks hoor .... bij tanteke mogen wij ons lekker smerig maken !!" Ons "Jefke de Robot" trok natuurlijk ook alle aandacht , doch hiervoor moesten wij naar ons tuinhuis, want het was flink beginnen regenen. Marion "bah ... dat stinkt hier " en weg was ze . Er stond nog een rest van koemest te wachten op betere dagen. "Jefke" kreeg van haar geen seconde aandacht meer, terwijl Ellen toch nog kwijt moest dat het precies een botsautootje was !! Ik hoop vooral dat zij nog lang kind zullen blijven - vrolijkheid en spontaniteit is onbetaalbaar.
Een paar jaar terug, stonden wij voor een echt probleem met onze 80m lange Leylanddi hagen. Zij waren bijna 80 cm dik , en een hele klus om al het snoeiwerk uit te voeren. Met wat hulp en de laatste jaren met vakmanschaphulp kregen wij een behoorlijk resultaat. Tot de dag dat we vaststelden dat onze lieverds rossig begonnen te worden , grote gaten vertoonden en gewoon afstierven. Er moest een oplossing komen. De tuin zou heraangelegd worden en zoals wij hem thans noemen "een seniorentuin" , met brede paden , rozenperken, enz. De fameuze hagen werden allemaal gerooid door vakmensen. Een nieuwe afrastering met Bekaertdraad werd geplaatst . Niet onze directe keuze ... want heel de tuin zou geen rugdekking meer hebben !! Maar ja ... Voor de Gemeente moest het een haag of draad worden. Wij opteerden dus voor het laatste .... we wilden niet meer geconfronteerd worden met het zware snoeiwerk + alle afval dat het meebracht. De tuin heeft thans reeds een prachtig uitzicht ... doch deze winter, zou ik meer privacy maken, maar hoe ? Ik ging eens praten met een man "doe-het-zelver" en hij bracht mij op het idee om heel eenvoudig "florida-latjes" door de draad te weven. Meteen was ik verkocht ... In sneeuw, wind en regen heb ik mij deze wintermaanden dus beziggehouden met latjes weven. Nu dat alles wat nodig is mooi donkergroen uitzicht heeft, komen de planten stukken beter tot hun recht ... en de lelijke Westenwinden kunnen minder stuk maken.
Zoals ik vroeger reeds zei .... "voor alles is er een oplossing, doch men moet wel even nadenken en niet opgeven" !!
bloemenslinger
