In coma zijn en toch horen heb ik al meermaals geschreven,maar het is dan wel de GEEST ( ziel ) in dat lichaam die hoort en niet het menselijk lichaam.
Zo las ik in de " telegraaf " van nl. het volgend artikel van een vrouw die uit coma werd geschreeuw.
Net toen de dokter de beademing van Yvonne wilde uitzetten,schreeuwde haar man nog 1 keer wanhopig dat ze wakker moest worden...en...Yvonne Sullivan opende na een tijd haar ogen. Yvonne lag wegens een voortijdige bevalling in coma en de doktoren hadden de hoop al opgegeven.
Haar man Dominic was na twee weken ten einde raad. Maar toen de artsen in Bristol de machines wilden uitschakelen,sprong de man nog één keer op en schreeuwde " ge moet vechten...geef het niet op...kom terug bij mij..." en dat bleken de gouden woorden om haar weer tot leven te wekken.
Yvonne vertelde later dat ze zich herinnert dat haar man aan haar bed had gesmeekt weer tot leven te komen. " Een schakelaar ging om en ik kreeg weer moed om te gaan vechten " vertelde ze verder.
En geloof me of niet,maar zo horen de geesten ( zielen ) ons ook als we luid genoeg praten om door de onzichtbare muur tussen leven en dood in te dringen.
Daar in Bristol ( Engeland ) zullen ze nu toch wel moeten geloven dat coma patiënten geluiden waarmaken zolang de geest in de buurt van het lichaam blijft, want eens deze verder afwijkt is geen leven meer mogelijk tenzij een vreemde eend ( een andere geest ) de plaats inneemt van de vorige .
Maar dan is men wel de klos omdat die ziel niet opgegroeid is in dat lichaam en zal deze niemand kennen of herkennen wat heel logisch is. Dat heeft dan ook niets,maar dan ook niets te maken met geheugenverlies.
Jammer dat haar zeven maanden oude baby dood was geboren, want dat had haar geknakt en dat was de oorzaak dat ze onder het zeil was gegaan. Yvonne is een ervaring rijker en ze kan er ook over meepraten dat het niet stopt bij een dood lichaam.
Reacties op bericht (1)
25-02-2008
GROETJES
Hallo Een fijn week Hopelijk met heel veel zon. Groetjes en liefs. Derktje
