TIENEN DRAAIT ROND Tienen - Tintelende stad -
Suikerstad -mijn stad -
08-09-2009
'Buysse'
'Buysse schreef over het volk maar voelde zich er toch boven verheven'
Deinzenaar Stief Desmet ontwerpt beeld voor Cyriel Buysse
NEVELE/DEINZE - De Deinse kunstenaar Stief Desmet (35) mag het beeld ontwerpen voor schrijver Cyriel Buysse. Het meer dan vier meter hoge beeld zal wellicht dit najaar worden onthuld op de Markt van Nevele.
Het beeld voor Cyriel Buysse past in het geheel van de kunst- en poëzieroute door het Meetjesland, waarvoor eerder al bekende kunstenaars als Philippe Van Isacker (Basiel De Craene in Waarschoot) en Philip Aguirre y Otegui (Hippoliet Van Peene in Kaprijke) werden geselecteerd.
Voor de relatief jonge Stief Desmet, die al tentoonstelde in het Smak in Gent en als leraar verbonden is aan de academie van Deinze, was het de eerste keer dat hij deelnam aan de selectiewedstrijd voor de beeldenroute. 'De andere beeldenwedstrijden zegden mij niet veel. Maar als Deinzenaar voel ik mij wel verbonden met de Leie-streek en dus natuurlijk ook met Cyriel Buysse. Mijn moeder speelde vroeger mee in een amateurgezelschap in Het gezin van Paemel; het dialect in zijn boeken is de taal die ik ken; de streek die hij beschrijft, herken ik; kortom, ik heb grote affiniteit met hem.'
Het beeld dat op de Markt in Nevele zal verrijzen, is een kunstwerk van ruim vier meter hoog. Het stelt een metershoge schrijverstafel voor met daarop de buste van Cyriel Buysse die de pen vasthoudt. 'Enkele poten van de tafel, uitgevoerd in staal, zijn onderbroken', vertelt Stief Desmet over zijn werk. 'Voor mij het symbool voor Buysse die wel zijn wortels had in Nevele en er altijd ook mee verbonden zal zijn, maar zich er toch aan probeerde te onttrekken, onder meer door te reizen naar Amerika en Frankrijk. De sokkel van het werk is overigens de simulatie van een berg aarde, de Vlaamse klei, waaruit Buysse zich enerzijds wil onttrekken, maar anderzijds onlosmakelijk mee verbonden is. Zelf herken ik ook dat gevoel: in mijn hoofd ben ik een wereldburger, maar nooit zal ik mijn roots verloochenen.'
Voor de buste van Buysse, uitgevoerd in epoxyhars, baseerde Desmet zich enerzijds op een houtsnede van Frans Masereel uit 1929 die Buysses karaktervolle kop typeert, en anderzijds op een getuigenis van een man die Buysse nog heeft gekend. 'In een boek uit 1959 vertelt de man hoe Buysse schreef: met zijn ene hand zijn hoofd ondersteunend en met zijn andere schrijvend: eerst twee woorden, nadien nadenkend en dan opnieuw twee woorden.'
Dat de buste van de schrijvende Buysse ruim vier meter boven de Markt zal uitsteken, heeft voor Desmet ook een symbolische betekenis. 'Buysse schreef wel over het volk, bezocht ook de mensen waarover hij schreef, maar desondanks voelde hij zich er toch boven verheven.'
De bezoeker van het beeld op de Markt zal ook nooit kunnen lezen wat Buysse daar vier meter hoog schrijft. 'Maar net dat deden de dorpelingen in zijn tijd ook niet. Ze konden immers niet lezen. Enkel de bourgeoisie kon het werk van Buysse lezen.'
Het beeld wordt normaal dit najaar onthuld. Waar op de Markt het beeld zal komen, staat nog niet helemaal vast. De plek waar nu de fontein _ die wordt verkocht _ staat, is voorlopig favoriet. 'Maar voor mij kan het beeld ook op de hoek van de Korte Munt komen, of aan het rotondetje vlakbij het kerkhof', zegt Desmet. 'Daarover moet nog worden gesproken met het schepencollege.'
NATUURKUNDE — ROTTERDAM - Weer is onderzoek gepubliceerd waaruit blijkt dat het gedrag van vallende regendruppels tot dusver verkeerd is begrepen.
Franse onderzoekers tonen in Nature Physics aan dat de waargenomen spreiding van veel kleine en weinig grote druppels in een regenbui het gevolg is van het uiteenvallen van grote druppels, kort nadat die de wolk verlaten. Altijd is aangenomen dat het een gevolg was van onderlinge botsingen. Vorige maand schreven Mexicaanse onderzoekers in Geophysical Research Letters al dat veel druppels met heel andere snelheden op de grond arriveren dan altijd gedacht.
De grootteverdeling van druppels in regenbuien van verschillend kaliber is in 1904 voor het eerst bepaald door Wilson Bentley. Hij ving de druppels op in een open bakje met een losse laag tarwebloem die iedere druppel omhulde en hem zo voor onderzoek bewaarde. Filtreerpapier bleek, na kalibratie met standaarddruppels, ook te werken.
Altijd domineerden de fijne druppels (diameter minder dan 1 mm) in aantal, maar nooit ontbraken middelgrote en grote druppels (tot 5 mm diameter en meer). De grootteverdeling voldeed verrassend goed aan een heel eenvoudige formule. In zware buien is de spreiding van klein naar groot het wijdst, daar is ook de gemiddelde druppeldiameter het hoogst.
De gevestigde theorie zegt dat een groot deel van de spreiding nog vorm krijgt als de druppels hun wolk al hebben verlaten. Ze vloeien samen of slaan op elkaar kapot omdat ze heel verschillende snelheden hebben. Grote druppels bereiken een hogere eindsnelheid dan kleine.
Emmanuel Villermaux en Benjamin Bossa van de Aix-Marseille Université realiseerden zich dat de trefkans tussen de vallende druppels onder een regenwolk eigenlijk te klein is om de waargenomen grootteverdeling te kunnen verklaren. In het laboratorium filmden zij waterdruppels die tegen een omhoog blazende luchtstroom in naar beneden vallen en - dankzij deze truc - in absolute zin maar langzaam daalden. Druppels boven een kritische diameter bleken zich al vallend af te platten tot een pannenkoek die vervolgens van onderaf werd volgeblazen tot een zakje met een zware donut-achtige rand. In het laatste stadium spatte het zakje uiteen, waarbij de donut als de grootste druppel achterbleef.
Met aanvullende berekeningen maken de Fransen aannemelijk dat dit mechanisme precies de verdeling van druppelgroottes oplevert die in praktijk gevonden wordt. Essentieel is dat deze verdeling volgens de Fransen al heel dicht onder de wolkenbasis ontstaat. Hun vermoeden stemt niet overeen met de uitkomst van het genoemde Mexicaanse onderzoek. De Mexicanen ontdekten dat grote regendruppels vaak met lagere, en kleine juist met hogere snelheid bij de grond arriveren dan aangenomen, doordat ze pas op het laatste moment uit onderlinge botsingen ontstaan.
Tienen - De Tiense Kweiker, het Tiense biobier, is opneiuw in de handel. Het eerste brouwsel gauw uitverkocht.
Alle info van de biologische bieren Tiense Kweiker Tripel (8,5 %)en Tiense Kweiker Amber ( 6 %) te verkrijgen zijn bij Promacvo Vision cv Sliksteenvest 5 bus 6 te 3300 Tienen Afspraak : Miel Mattheus op gsm 0477/400 950
Het bier is beschikbaar in herbergen die er zelf om vragen.Dat zijn tot nu:
In Tienen: Grote Markt Winkel van het Suikermuseum Museumcafé van het suikermuseum. The One for You De Bonvivant Eclips Veemarkt: Den Aflaat Spiegelstraat: 't Loft Leuvensestraat: Alpha Hotel Kliniekstraat: cafetaria van de Heilig Hartkliniek Hakendover: Café De Welkom Zoutleeuw: Bistro Het Vinne
BVBA Euro Likeur Begum uit Tienen brengt fruitlikeuren onder de merknaam ELB op de markt. Upgrade Dekstier en haar zoon Lens promoten hun Passievrucht, Kombonella, Chocrero, enz. op wijnbeurzen, proeverijen, kerstmarkten en braderieën
Moeder en zoon mikken op een zo groot mogelijk afzetgebied. Krieken van Tiense plantages, jonagoldappelen en boskop uit het Hageland, samen met Tiense kristalsuiker, geven aan de likeuren Noordkriek en Appelkeeen streekkarakter. De alcohol wordt aangekocht bij verschillende Belgische distilleerbedrijven. Er worden geen chemische stoffen toegevoegd. We houden van puur natuur, zegt Lutgarde Decoster.
Zijzelf snijdt of perst en macereert (op alcohol zetten) het verse fruit in de nieuwe productieruimtes op het Tiense industriepark (Soldatenplein). De volledige productie neemt een paar weken in beslag. Dan worden likeuren op groene, glazen wegwerpflessen getrokken en daarna etiketteren we. Groen glas houdt de verkleuring tegen. We voegen geen bewaarmiddelen toe. Het alcoholgehalte van de likeuren wordt aangepast zodat de smaak van het verse fruit volledig tot zijn recht komt. Het gehalte ligt tussen de zeventien en twintig graden. Dat van de Kombonella ligt iets hoger: 27 graden. Ik noem deze productie ambachtelijk, maar dan vervaardigd op een werkwijze uit 2007.
Kokos en ananas.
Ons fruit kopen we bij de officiële telers. Dat garandeert kwaliteit. Voor de exotische Passievrucht komt het fruit uit Afrika of Zuid-Amerika. De Kombonella heeft zijn smaak met evenwicht tussen zoet, zuur en bitter te danken aan de sinaasappels, pompelmoezen en de schilletjes van limoenen.De Chocrero smaakt als een praline met chocolade, koffie en een vleugje banaan. De Cocana wordt gemaakt van kokosmelk en verse ananas.
Sommige van de likeuren kunnen geserveerd worden als aperitief, andere als dessert en een derde groep als een druppelke tussendoor, wil Lutgarde nog kwijt. Het woord likeur klinkt bij sommigen plakkerig in de oren. Maar we streven naar iets fris en fruitigs op de tong, met een rijke afdronk, aangepast aan de smaak van de jaren 2000.
Lutgarde Decoster, woonachtig te Wommersom, interesseerde zich van jongs af aan voor likeur- en wijnbereidingen. Zij maakte van haar hobby een job. De ELB-likeuren zijn reeds te koop in de meeste delicatessenzaken en drankdiscounts in het Tiense. De verkoopprijs van de flessen (0,75 liter) ligt tussen de zestien en negentien euro, naargelang het product en het alcoholpercentage ervan.
Euro Likeur Begum werkt nog aan nieuwe smaken. Een perenlikeur en druivenlikeur met Amelandse druiven staan als eerste op de lijst.
Allerhande toeristen doen aanvragen: kampeerders, hoeve-, cultuur- en natuurtoeristen, trekkers, toeristen met camper of tent. Maar ook zakenlui en bedrijfsstagiaires melden zich. Ze wensen een goedkope overnachtingsmogelijkheid voor langere tijd. In veel gevallen moeten ze doorverwezen worden naar een verblijf buiten de stad.
Smulders (toerisme Tienen) stelt vast dat fietstoeristen bij het uitstippelen van een meerdaagse tocht Tienen links laten liggen. Er is toch te weinig beschikbaar voor overnachting, oordelen ze.. Nochtans kreeg de stad met nieuwe recreatieve fietspaden, voornamelijk het Hagelandse Fietsknooppuntennetwerk, aansluiting op routes richting Wallonië, Antwerpen en Limburg. Het bis wenselijk dat nabij de fietsroutes er meer mogelijkheden komen voor overnachtingen met ontbijt.
Nogal wat Tienenaars overwegen een initiatief. Het stadsbestuur wil hen steunen en organiseerde een infoavond. Voor deze vergadering van de dienst Toerisme liep het Museum Café van het Suikermuseum eivol. Bij velen groeit het besef dat we in een prachtige streek wonen en ze hebben ideeën om toeristen naar hier te halen. Maar de wetgeving om wat te beginnen, is niet van de poes, vooral wat het veiligheidsaspect betreft, weet Smolders. Slaapgelegenheid bieden, vergt grote investeringen en het is hard werken.
Kampeerders: Ook de uitrusting van een terrein voor trekkers, kampeerders en reizigers met mobilehome wordt een noodzaak. Tevens is er een verblijf voor bosklassen en voor de jeugd wenselijk. Ook voor hoeve- en ecotoerisme staat er nu niets in de folders. De Viander zou in aanmerking kunnen komen voor trekkers, kampeerders, campers, een jeugdherberg. Maar het domein heeft recreatie als bestemming en die laat verblijfsaccommodatie voor toeristen niet toe. Een bestemmingswijziging is noodzakelijk. Tenslotte heeft het stadscentrum maar één hotel: Alpha aan de Leuvensestraat op vijf minuten stappen van het station. Eén hotel is beslist te weinig.
Aan plannen geen gebrek:
Meldertbeschikt nu over drie kamers voor bed en breakfast. Veel te weinig. s Zomers komen veel wielertoeristen en s winters nogal wat wandelaars overnachten. Ivo en Isabelle Leflot koesteren plannen om de villa uit te breiden met acht slaapkamers.
In Vissenaken kocht Lode Vandermeulen aan de Romeinsebaan een boerderij, die hij wil renoveren en verbouwen tot woonst en drie kamers voor bed en breakfast. Vandermeulen hoopt tegen Pasen 2008 de zaak te kunnen openen.
In Outgaarden kocht Jan Vaes aan de Hoogstraat de Galery van Vollenhoven (de vroegere hoeve van Steenwinckels). De vorige eigenaars verhuisden naar Spanje. Vaes overweegt de exporuimte in de vroegere stallen te verbouwen tot vijf kamers voor bed en breakfast, een ontbijtzaal en vergaderzaal. De zolderruimte biedt plaats voor seminaries. Nogal wat bedrijven tonen interesse voor zulke accommodatie.
In Goetsenhoven beschikt restaurant Het Cijnshof nu ook over drie hotelkamers. Onlangs ging in de buurt het Hotel Vandenschilde dicht. Het behoorde tot de koepel van het ziekenhuis vzw H.-Hart, maar die besloot alle diensten, die geen uitstaans hadden met zieken- en bejaardenzorg, af te stoten.
Chocolademaker “Kim’s Chocolates” zuivert zijn afvalwater met de Biofermentor. Dit is een nieuw procédé dat afvalwater zuivert door middel van kokos. Het slib dat overblijft, is geen afval, maar verrijkte kokos.
De firma “Kwanten en Co” knutselt al zo’n vijf jaar aan de Biofermentor. ‘Hier zijn inderdaad vele uren werk ingeslopen”, knikt Willy Kwanten. “Mijn bedoeling was bedrijven een economische en ecologische oplossing te bieden voor hun waterzuivering. Door de hoge kostprijs van de zuivering zagen vele bedrijven dit als een noodzakelijk kwaad. Een exacte kostprijs voor de Biofermentor is nog niet vastgelegd, die zal bepaald worden als het toestel helemaal op punt staat, maar allicht is het flink wat goedkoper dan de normale waterzuiveringsinstallaties”.
“Daarenboven levert dit een secundaire grondstof. Bij de zuivering van het afvalwater door de kokoslagen worden de gezonde organische reststoffen immers opnieuw in de natuur gebracht. Het slib, met verrijkt kokos, is als eindproduct bruikbaar in de plantenteelt. Het toestel in Aarschot levert na zes maanden een container vol bodemverbeteraar af. Het zuivert niet alleen het water maar produceert tegelijk nog energie. De machine kan door de bedrijven zowel gekocht als gehuurd worden”.
Momenteel is er slechts één prototype van deBiofermentor in omloop. “Kim’s Chocolates” is op dit moment het enige bedrijf dat gebruik maakt van het toestel”. Bevestigt Lieven Dehandschutter van de Voka-Kamer van Koophandel Leuven. “We willen het effect van de machine testen in een klein tot middelgroot voedingsbedrijf, omdat die in de toekomst de afzetmarkt zullen vormen. De grote debieten van multinationals kan de Biofermentor niet aan”.
Bij “Kim’s Chocolates” zijn ze alvast tevreden over het toestel. “We blijven tot maart 2008 met dit prototype werken”, legt Jan Sterckx uit. “Dan ruilen we het bedrijventerrein van Aarschot in voor een stek in Tienen. Aan onze nieuwe vestiging zal een permanente, verbeterde versie van de Biofermentor geplaatst worden. Zo wordt er bijvoorbeeld een dubbele vloer geïnstalleerd voor de verluchting en zal het debiet gevoelig verhoogd worden. momenteel wordt nog getest of het gezuiverde water in aanmerking komt voor een Vlaco-keurmerk”.
