TIENEN DRAAIT ROND Tienen - Tintelende stad -
Suikerstad -mijn stad -
21-02-2011
De koperen passer
Koperen Passer op reis
De Koperen Passer is een veredelde seniorenclub, recentelijk in Tienen door een viertal vrienden opgestart.
Meteen waren er vijftien leden. Enkele dagen terug werd de eerste activiteit georganiseerd. Het was een uitstap naar Gent met een bezoek aan de gerestaureerde Sint-Niklaaskerk (foto) en een bezoek aan de Ensor-tentoonstelling in het Museum voor Schone Kunsten en het Stedelijk Museum voor Actuele Kunst (SMAK).
De volgende activiteit gepland op 11 maart gaat naar Antwerpen. Wie interesse heeft in de werking van de Koperen Passer Tienen kan steeds verdere informatie inwinnen op het secretariaat: Pierre Liesmons (016/813.113) .(R. Billen)
Een federaal agent stopt aan een boerderij in Meeuwen en spreekt de oude boer aan:" Ik moet je boerderij inspecteren op illegale drugs." De boer zegt:" In orde, maar ga niet in die wei daar."
De agent ontploft bijna en roept:" Mijnheer, ik handel onder de autoriteit van procureur Rubens." Hij gaat in zijn achterzak en toont fier zijn badge aan de boer. "Zie je dit? Ik ga waar ik wil, ik sta waar ik wil, op elk veld. Zonder uitleg!! Is dat duidelijk?" De oude boer knikt beleefd en gaat terug aan zijn werk.
Enkele minuten later hoort hij luid schreeuwen en ziet de agent rennen voor zijn leven met een grote stier achter zich aan die bij iedere stap dichter komt. De agent ziet er uit of zijn einde nabij is.
De oude boer rent naar de omheining en roept uit alle macht:" Uw badge, uw badge! Laat hem je badge zien, slimmerik."
In Argentinië hebben paleontologen de fossiele resten van de grootste beer ooit opgegraven. Dat meldt het wetenschappelijk magazine LiveScience.
Op zijn achterpoten reikte het beest minstens 3,3 meter en woog het rond de 1750 kilogram. Dat is bijna het dubbele van de vorige 'recordhouder', een enorme ijsbeer.
"Het geeft een kick om van een dier dat in zijn soort de grootste is geweest, overblijfselen te vinden", verklaart één van de wetenschappers. De onderzoekers vermoeden dat deze kortsnuitbeer het machtigste landroofdier uit zijn tijd moet zijn geweest, zo'n vijfhonderd à twee miljoen jaar geleden.
Russen boren op Zuidpool naar 15 miljoen jaar oud leven
Een Russische expeditie is bijna bij een mysterieus meer op de Zuidpool, dat wellicht prehistorisch of onbekend leven bevat. Vijftien miljoen jaar al is het afgesloten, diep onder de ijskorst van Antarctica.
"We hebben nog maar een klein stukje te gaan'', zegt Aleksej Toerkeyev, hoofd van de Russische poolstation Vostok Station. Zijn team heeft wekenlang geboord naar het 3.750 meter diepe meer onder de poolkap, in een poging om er te komen voor het einde van de korte Antarctische zomer. Hier was de koudste temperatuur ooit op aarde gemeten: min 89,2 graden Celsius.
Min 40 graden Met de snelle inval van de winter waren wetenschappers gedwongen uiterlijk morgen te vertrekken. "Het is nu min 40 graden buiten"', zegt Toerkeyev. "Maar wat maakt het uit? We werken, we voelen ons goed. We hoeven nog maar 5 meter tot we het meer bereiken."
Het Vostokmeer, ongeveer zo groot als het Baikalmeer in Siberië, is het grootste en diepste van de honderdvijftig meren onder de ijskap van de Zuidpool.
Nieuwe levensvormen Onderzoekers vermoeden dat de diepten van het meer nieuwe levensvormen onthullen. Daardoor wordt wellicht duidelijk hoe het leven op de planeet was voor de ijstijd en hoe leven zich ontwikkelde. Het kan een glimp opleveren van de levensomstandigheden in soortgelijke extreme omstandigheden op Mars en Jupiters maan Europa.
"Het meer is als een vreemde planeet waar nog nooit iemand is geweest. We weten niet wat we zullen vinden", zegt Valery Loekin van het Russische Noord- en Zuidpool Onderzoeksinstituut AARI in Sint-Petersburg, dat de missie coördineert.
Avontuur Een eeuw na de eerste expedities naar de Zuidpool heeft de ontdekking van de meren onder de ijskap in de jaren negentig een nieuwe drang naar avontuur ontketend. Amerikaanse en Britse onderzoekers zitten de Russen op de hielen, met soortgelijke missies om andere meren te bereiken.
Het laaggelegen Vostok Station bevindt zich recht boven het boorgat. Het gat zit vol met kerosine en het gas freon om te voorkomen dat het dichtvriest. De Russen worstelen met de vraag hoe ze het meer schoon kunnen houden en hoe ze kunnen voorkomen dat ze een vreselijk virus mee naar boven nemen. "Ik ben erg opgewonden, maar als we het doen is er geen weg terug meer", zegt wetenschapper Aleksej Akajkin. "Als je het aanraakt, is het voorgoed aangeraakt."
Een perfect bewaard gebleven kunstteen van een Egyptische mummie is volgens Britse wetenschappers de oudste prothese ooit gevonden. De grote teen behoorde toe aan de Egyptische vrouw Tabaketenmut.
De teen, die gemaakt is uit hout en leer, werd gevonden in Luxor, in de buurt van de necropolis van Thebes. Tests wezen uit dat de kunstteen niet alleen diende als versiering, maar ook een echte hulp was voor Tabaketenmut bij het stappen.
Tabaketenmut was de dochter van een hogepriester die geleefd zou hebben tussen 950 en 710 voor Christus.
En daarmee is 'de prothese' enkele eeuwen ouder dan het houten-bronzen been uit het Romeinse tijdperk dat gevonden werd op een begraafplaats in Capua (Italië).
IJsberen komen onder steeds zwaardere druk te staan door de opwarming van het klimaat. Zwangere ijsberen zien hun aantal jongen afnemen, omdat de dieren te weinig energie hebben, meldt WWF.
Het ijs is belangrijk voor ijsberen omdat ze er op zeehonden jagen, hun voornaamste prooien. Door het smelten van het ijs hebben de dieren minder tijd om kracht op te bouwen voor ze weer aan land gaan. Daardoor zijn ze fel verzwakt en dat is vooral voor de vrouwtjes dramatisch.
Als een moeder te weinig energie heeft, zullen veel van haar jongen de zwangerschap niet overleven. Die energie moeten de dieren tijdens de wintermaanden vergaren.
Een onderzoek, dat door WWF ondersteund werd, leert dat 40 tot 73 procent van de ijsberen geen jongen meer zullen voortbrengen als het ijs een maand vroeger begint te smelten. En dat scenario begint zich ieder jaar meer te voltrekken.
Vorig jaar had de dikte van het poolijs in januari een dieptepunt bereikt sinds het begin van de metingen in 1979. IJsberen werden onder het presidentschap van George W. Bush in 2008 op 'Endangered Species Act' geplaatst.
Een epidemie heeft het leven van al een miljoen vleermuizen geëist in de VS. Het witte-neus-syndroom verspreidt zich bovendien over een steeds groter gebied, waardoor nog miljoenen vleermuizen zouden kunnen sterven.
Een kenmerk van de ziekte is een witte schimmel die rond de snuit van de vleermuizen verschijnt. De ziekte werd vijf jaar geleden voor het eerst opgemerkt in New York. Sindsdien is de epidemie aan een snelle opmars bezig en nu dreigt ook het westen van de VS te worden getroffen. In sommige grotten zijn alle vleermuizen uitgestorven door de ziekte.
In het slechtste geval kunnen hele soorten in de VS uitsterven. De nachtdieren worden dan wel niet vaak door mensen gezien, ze zijn erg belangrijk. Zo verorberen ze ieder jaar miljoenen kilo's insecten. Vooral in de winter maakt de ziekte veel slachtoffers onder de vleermuizen.
Mens Voorlopig lijken de vleermuizen de ziekte zelf te verspreiden, maar toch wordt landeigenaars in het westen van de VS aangeraden om zo weinig mogelijk activiteiten in grotten uit te voeren. Aangezien de mens nog grotere afstanden aflegt, zou de schimmel ook op deze manier schade kunnen aanrichten. Vorige maand werd een aanvraag ingediend om alle grotten en verlaten mijnen in 48 staten te sluiten.
Biologen vermoeden dat de ziekte aanvankelijk afkomstig is uit Europese grotten en door mensen is meegebracht naar New York.
Haat, racisme en lijfstraffen schering en inslag op Britse moslimscholen
In het geheim gefilmde beelden van Britse moslimscholen brengen bijzonder schokkende feiten aan het licht. De kinderen worden er geregeld geslagen, en krijgen onder andere te horen dat moslims die westerse gebruiken overnemen, zullen gemarteld worden in het hiernamaals. Dat meldt de Daily Mail.
In Groot-Brittannië zijn minstens 2.000 plaatsen waar de islam vol- of deeltijds wordt onderwezen. Het tv-programma 'Dispatches' van Channel 4 maakte ontluisterende beelden via undercoververslaggever Osman, die de opnames gedurende verschillende maanden maakte op verschillende locaties waar kinderen islamonderwijs krijgen.
Osman filmde onder andere in de Darul Uloom Islamic High School in Birmingham. De Darul Uloom-scholen staan bekend als de 'Etons van de islam', en zijn wereldvermaarde instellingen wier doel is de volgende generatie moslimleiders op te leiden.
Haat Osman ging in de school in Birmingham in april 2009 aan de slag als vrijwilliger, en mocht sommige lessen bijwonen. Bij de islamlessen zelf was hij echter niet toegelaten, dus besloot hij in juli vorig jaar een geheime camera te installeren in een ruimte waar dergelijke lessen plaatsvonden. Gedurende vier maanden nam hij verschillende bijeenkomsten op, en uit die opnames blijkt duidelijk dat de kinderen een bijzonder intolerante en asociale versie van de godsdienst krijgen ingepeperd.
Op de beelden van de school is te zien hoe een man met een islamitisch gewaad en een lange baard jongetjes van elf jaar en ouder zegt dat ze niet zijn zoals niet-moslims. "Al het kwade dat je ziet in de straten, mensen die de hoofddoek niet fatsoenlijk dragen, mensen die roken... je zou het moeten haten, je zou het moeten haten in die straat te wandelen." Hij verwijst naar niet-moslims als 'kafir', ongelovigen.
Racisme De sprekers op de beelden houden er bovendien nogal aparte meningen op na over joden, christenen en atheïsten. Zo krijgen de elfjarigen te horen dat hindoes "geen intellect hebben en koeienpis drinken". Ongelovigen zijn dan weer "de slechtse schepsels". Moslims die zogezegde niet-moslimmanieren overnemen zoals zich scheren, dansen, naar muziek luisteren en - in het geval van de vrouwen - hun hoofddoek afleggen, zullen in het hiernamaals dan weer worden gefolterd met een gevorkte ijzeren staaf.
De school in kwestie kreeg in 2009 nog lof van de inspectiediensten voor het onderwijs van verschillende geloofsovertuigingen. "De leerlingen leren over het geloof en de gebruiken van andere godsdiensten en worden geleerd respect te hebben voor andere wereldgodsdiensten." Niet dus.
Madrassa In diezelfde periode installeerde de reporter ook een geheime camera in de Markazi Jamia-moskee in Keighley in West Yorkshire. Daar werden kinderen van amper zes jaar oud geslagen in de madrassa, waar ze na schooltijd of tijdens de weekends godsdienstonderwijs krijgen. Op de beelden is te zien hoe de kinderen in kleermakerszit op de grond de Koran van buiten leren in het Arabisch, terwijl een bebaarde man in traditionele kledij geregeld achter hen wandelt en hen meermaals - en zonder aanleiding - een harde oplawaai verkoopt.
De camera van de journalist registreerde in december 2010 op amper twee dagen tijd hoe de leraar jonge kinderen minstens tien keer sloeg in minder dan drie uur les. Een kind stampt hij zelfs. Een ander incident toont een oudere jongen die de klas moest leiden terwijl de leraar weg was. Hij raapt een bankje op en dreigt er een jongetje mee te slaan.
Reporter Osman zegt dat hij als kind geregeld werd geslagen in vier madrassa's in de East Midlands, waar hij koranlessen bijwoonde. Dat gebeurde minstens een paar keer per week door een leraar die compleet onverwacht kon uithalen met zijn "vuisten, een stok, een schoen, eender wat hij kon vinden. Hij werd gewoon kwaad en haalde uit." Osmans neefjes gaan naar dezelfde madrassa's, en zeggen dat de afranselingen nog steeds plaatsvinden, de reden voor de man om de geheime camera's te plaatsen.
Reacties scholen Geconfronteerd met de beelden, zei de Darul Uloom Islamic High School in Birmingham dat de eindejaarsstudent die de speech gaf over hindoes van de school werd gegooid na klachten van andere leerlingen. Tijdens het bewuste incident waren volgens de school ook geen leraars aanwezig. De spreker die zijn licht liet schijnen over joden was slechts 'op bezoek', en zijn mening zou niet de opvatting van de school weergeven.
De instelling ontkent dat het godsdienstonderwijs op de school 'hardline' of extremistisch is, en zegt dat ze geen haat tolereert ten opzichte van eender welke religieuze groep. De school wil dat leerlingen volledig deelnemen aan de Britse maatschappij, en zegt de beelden te zullen bestuderen en 'disciplinaire maatregelen' te zullen nemen indien nodig.
In verband met de madrassa in Keighley zegt het bestuur van de Jamiamoskee al het nodige te zullen doen om kinderen die les krijgen in de moskee te beschermen, en volledige medewerking te verlenen aan enig onderzoek dat het gevolg zou zijn van de beelden. De BBC meldt dat een man werd opgepakt als gevolg van de reportage, die vanavond wordt uitgezonden door Channel 4 en daarna ook online verschijnt.
Nuancering Het dient gezegd dat dergelijke taferelen natuurlijk niet plaatsvinden in elke school. Ouders halen hun kinderen ook van dergelijke madrassa's, net omdat de leer er intolerant is. Osman bezocht ook scholen waar jongens en meisjes samen een moderne en frisse versie van de islam krijgen onderwezen. De kinderen leren er andere godsdiensten te respecteren, zich vragen te stellen over hun geloof en de Koran te lezen in zowel het Engels als het Arabisch.
Over het Kanaal zijn lijfstraffen trouwens toegelaten, behalve op (normale) scholen. Naar aanleiding van de reportage gaan stemmen op om dergelijke straffen overal te verbieden, zoals in ons land.
Moslimbroederschap wil echte politieke partij worden
De Moslimbroederschap, de grootste oppositiebeweging in Egypte, wil een echte politieke partij worden. "Wij geloven in de vrijheid om politieke partijen op te richten en dat zijn we ook van plan voor onszelf", zegt Mohammed Mursi, een lid van het organisatiebureau. Wanneer dat dan moet gebeuren? "Als de tijd rijp is."
Onder het bewind van de opgestapte president Hosni Moebarak was de partij verboden. Toch mochten kandidaten als onafhankelijken deelnemen aan parlementsverkiezingen.
88 zetels Bij de verkiezingen van 2005 sleepte de Moslimbroederschap 88 zetels in de wacht. In de eerste ronde van de parlementaire stembusgang van november 2010 won ze geen enkele zetel en boycotte ze daarop de tweede ronde. De beweging gewaagde van massale fraude en geweld in het voordeel van de regeringspartij. Bij de eerstvolgende presidentsverkiezingen zal de groep echter geen kandidaat hebben.
Het Westen vreest dat de Moslimbroederschap wil aansturen op een islamitisch regime. Volgens woordvoerder Essam al-Erian beoogt de Broederschap "een democratische burgerstaat, gebaseerd op de universele normen van vrijheid en rechtvaardigheid. Centraal staan islamitische waarden voor alle Egyptenaren, wat ook hun huidskleur, ras, politieke overtuiging of religie is"???????????????
Colombiaanse soldaten hebben op de Timbiqui rivier in de provincie Cauca een duikboot ontdekt die ontworpen werd om drugs te smokkelen. Het 30 meter lange vaartuig was voorzien van een geavanceerd navigatiesysteem en zou met een lading van 8 ton drugs de kust van Mexico kunnen bereiken.
De duikboot werd zondag ontdekt na tips van verschillende informanten. Het vaartuig biedt plaats aan vier bemanningsleden en wordt aangedreven door twee dieselmotoren. Toen het leger ter plaatse kwam was er niemand aan boord. De duikboot is voorzien van een navigatie- en verluchtingssysteem en een 4 meter lange periscoop.
Volgens de Colombiaanse kolonel Manuel Hurtado kan de duikboot tot 3 meter diep duiken en ongeveer 8 ton drugs vervoeren. 'De motoren waren volledig gebruiksklaar. De duikboot is in staat om volledig onder water te verdwijnen en kan op 8 of 9 dagen de kust van Mexico bereiken', aldus Hurtado. Volgens de kolonel moet de bouw van de boot zeker zes maanden geduurd hebben. Hij schat de kostprijs op zo'n 2 miljoen dollar.
Het is niet de eerste keer dat geïmproviseerde duikboten van smokkelaars opduiken in Colombia. De voorbije tien jaar werden al 32 gelijkaardige vaartuigen gevonden, maar die konden slechts gedeeltelijk onder water verdwijnen.
In zes dagen fietsen van Venetië via Slovenië naar Kroatië, met op tijd en stond een duik in zee en een hoorntje met vanille, chocola en kokos? Meer moet dat niet zijn. De zere billen nemen we er met plezier bij.
Toegegeven: al ben ik een nogal verwoede fietser, de ketting hoeft niet altijd gespannen te staan. Als de vakantie lonkt, geniet ik net zo goed van een ontspannen 50kilometer per dag, met mijn vriendin aan mijn zij en onderweg een uitgebreide picknick op een idyllisch plekje. Doe er nog een zalig najaarszonnetje bovenop, een duik in zee in plaats van de voorspelbare douche achteraf én een exotisch tintje (weet u met welke munt je op een Kroatisch terrasje een frisse cola betaalt?) en we zakken 's avonds helemáál met een tevreden gebrom in ons bed weg.
Piraten Zo komt het dat we dit jaar toch voor de derde keer naar Venetië zijn afgezakt: omdat het deze keer met de fiets is. In zes dagen trekken we naar Porec in Kroatië, alleen de route en de hotels liggen vast. Van het groepje van zo'n twintig mensen die dezelfde reis geboekt hebben, voornamelijk Duitse stellen van in de vijftig, hoeven we ons niet veel aan te trekken: je vertrekt en komt aan wanneer je dat zelf wilt. Het is die combinatie van complete vrijheid je stapt af waar je wilt en intense ervaringen je raakt zó aan de babbel met de locals die reizen met de fiets zo verslavend maakt.
Na een dagje verdwalen in de dogestad slapen we niet in Venetië zelf, maar in het groezelige Mestre, vlakbij het moet ook niet te romantisch worden van de eerste dag, moeten de organisatoren gedacht hebben. Wat ze wel begrepen hebben, is dat wij niet alleen in Venetië verdwalen, maar overal. In het boekje dat we meekrijgen, is de wegbeschrijving dan ook minutieus uitgetekend.
Toch kunnen we het al snel niet laten om hier en daar een alternatieve route uit te proberen. De verleiding is namelijk groot om op het grindpaadje aan de overkant te fietsen, als de Italianen je aan deze kant van het kanaal met honderd per uur van de weg proberen te rijden. Het woord wegpiraat moet hier zijn uitgevonden.
Van piraten naar de zee, het is een kleine stap. Wat deze tocht afwisselend maakt, is dat je af en toe de boot op stapt voor een (o)verzetje: in startplaats Venetië (uiteraard), in Triëst halverwege en voor de terugtocht van Kroatië naar Venetië. We willen het woord mietjes niet in de mond nemen, maar wie vindt dat het te hard regent of wie aan het einde van zijn Latijn is, kan ook een fietsetappe overslaan en in een busje stappen.
Zeker de eerste dagen is dat niet nodig: de weg is behoorlijk vlak. Misschien daarom dat het hier aan de kust krioelt van de Alpenmoeë Oostenrijkers? Wij vinden meer onze gading weg van dat Club Med-opbod, in het agriturismo landinwaarts bij het Romeinse stadje Aquileia, bijvoorbeeld. Als een plensbui ons daar, net na vertrek, de basiliek injaagt, blijkt onze schuilplaats een imposante vloermozaïek uit de vierde eeuw te herbergen. Het verfijnde kunstwerk vol bijbelse scènes is verrassend goed bewaard.
Al moeten we er weer een gevaarlijke rit voor trotseren, de beloning op dag vier mag er wezen: de ietwat vergane glorie van de historische stad Triëst is uiterst charmant, zijn Piazza dell'Unità d'Italia die uitkijkt over de baai indrukwekkend. Voor we er de volgende morgen inschepen, nemen we afscheid van Italië in stijl: met een cappuccino zoals alleen echte barista's die maken.
Wellness We wilden er altijd al eens heen, al wisten we niet zeker wat te verwachten, maar bij deze is het officieel: Slovenië is de max. Alleen al omdat de fietspaden er uitzonderlijk zijn. Het is meteen een pak heuvelachtiger, maar op een verlaten oude spoorwegbedding tussen olijfbomen en wijnranken is dat niet meer dan een aangename uitdaging. Ook hier rukken casino's en loungy strandbars onvermijdelijk op en slijten luxehotels de obligate wellnessarrangementen, maar op dit strookje Adriatische kust zijn authentieke dorpjes vooralsnog makkelijk te vinden. Zo hebben wij het geluk 's avonds in Piran te logeren (en niet in het zielloze Portoroz, zoals de brochure vermeldt). Auto's komen er niet in, al is het maar omdat je er niets mee kunt aanvangen in de smalle, steile straatjes. En het is pas als we even later liggen te dobberen in zee dat we de middeleeuwse omwalling opmerken boven op de rots waar Piran is op gebouwd.
Het is moeilijk vroeg onder de wol te kruipen als je op zo'n romantisch plekje de zon ziet zakken in de zee. Het was nochtans geen overbodige luxe geweest. De volgende dag begint de tocht vlak, door de fotogenieke zoutlagunes, maar zodra we Kroatië binnenfietsen, volgen enkele van de stevigste klimmetjes van de reis. Doe er een brandende zon en een lekke band (de eerste en enige van de zesdaagse) bovenop, en het blijkt ineens geen luxe dat we kunnen terugvallen op min of meer getrainde fietserskuiten.
Naar het schijnt is de basiliek van het kuststadje Porec, waar we rond halfacht bekaf aankomen, werelderfgoed. We kunnen het bevestigen noch ontkennen. Want voor één keer genieten we schaamteloos van de geneugten van het massatoerisme. En dat kunnen we wél getuigen: ook al is het in een druk all-inhotel, na 50 kilometer zwoegen en zweten op de fiets doet het wellnessarrangement precies wat zijn naam belooft.
Op de terugtocht naar Venetië, de volgende morgen, overschouwen we vanaf de boot het parcours dat we de voorbije week afgemalen hebben. Kijk, daar ergens staken we de grens met Kroatië over. Een geluk dat we er na kilometers onherbergzaam niemandsland onze welverdiende cola in euro konden betalen. We hadden er toen nog geen benul van dat je in Kroatië kuna's op zak hoort te hebben.
Praktisch Belgian Biking vertrekt elke zaterdag (16 april t.e.m. 23 juli en 27 augustus t.e.m. 1 oktober). De reis van Venetië (Italië) naar Istrië (Porec, Kroatië) duurt 8 dagen en 7 nachten, waarvan je 6 dagen fietst (gemiddeld 50 km per dag).
Je bagage wordt vervoerd van hotel naar hotel, een fiets huren kan voor 70 euro. Vanaf 650 euro per persoon logeer je in driesterrenhotels in tweepersoonskamers met eigen badkamer en ontbijt (vervoer Brussel-Venetië-Brussel niet inbegrepen, ook middag- en avondeten betaal je zelf).
Tip: profiteer op de laatste dag van het gratis vervoer van Venetië naar Mestre. Wees niet zo eigenzinnig die laatste 10 km zelf te willen fietsen: in het Italiaanse verkeer is dat zelfmoord. Fietshelm en fluohesje zijn voor deze reis sowieso sterk aan te raden.
Liefhebbers kijken nu al uit naar de volgende Miniaturenbeurs in de sporthal in Hoegaarden. Straks op 6 maart.
Op de gespecialiseerde sites doen ze al euforisch over de beurs voor bouwers en verzamelaars van miniatuur tractoren en andere machines, alles uit de landbouw. Er wordt gespeculeerd over de beschikbaarheid van nieuwe moddelen van ploegen, aanhangwagens, maaidorsers... Sommigen waarschuwen voor een 'kater', al is niet duidelijk in welk soortt overdaad ze bedoelen. Wel is er vanuit Nederland de vrees geuit dat de datum niet goed ligt qua carnavalsevenementen.
De beurs van 2011 gaat uit van de Belgische club LMVB/AMAB. Ze vond eerder in Landen plaats maar zit nu al enkele jaren in een grotere hal in Hoegaarden. De nabijheid van de E40 speelt een positieve rol, ook al blijven er vragen rond de parkeergelegenheid in het dorp. De beurs vindt traditiegetrouw plaats op de eerste zondag van maart, dus 6 maart 2011. Adres: Sporthal " De Struysvogel" Tiensestraat 43 (R. Billen)
Hij had al fans over de hele wereld, en nu de vijf miljoen lezers van The Daily Mail zijn surrealistische fototekeningen zagen, ligt de weg naar Engeland open voor Benjamin Heine. De 27-jarige Brusselaar maakt tekeningen en integreert die in zijn foto's. Zo slaagt hij erin Mickey Mouse op een Griekse ruïne aan het water te laten poseren, een foetus aan een vrouwenoor te laten groeien en het meisje met de parel uit het legendarische schilderij van Johannes Vermeer een gasmasker op te zetten. 'Ik ben er in 2010 mee gestart en ik ken geen grenzen', zegt Heine.
Via de populaire fotowebsite Flickr raakte zijn project Pencil vs. Camera bekend tot in Amerika. Toch duurde het tot vorige week eer het Britse publiek voor de bijl ging. 'Sinds de publicatie in The Daily Mail is de belangstelling overweldigend. Ik onderhandel nu met enkele galerieën in Londen', zegt zijn agent Rami Achcar.
Heine, die momenteel 47 fototekeningen heeft gemaakt, hoopt tegen eind dit jaar de kaap van honderd te ronden. Wie meer van Pencil vs. Camera wil zien, kan tot 13 maart terechtin de Gallery Garden in de Brusselse Stevinstraat.
HOEGAARDEN - Het besef dat de sympathieke windmolens het hele Haspengouwse landschap kunnen domineren, blijkt door te dringen.
In september 2010 maakten we deze kaart met de tot dan gekende projecten voor windmolens tussen de E40 en de E411. De idee dat beetje bij beetje in Haspengouw het grootste windmolenpark van het land tot stand aan het komen was, drong echter niet door. Vandaag is de idee wel overgenomen in de nota's van het Comité tegen Windmolens in Outgaarden (ook al zijn er daar intussen vier uit de rij geschrapt).
Aan Waals zijde werd al begin vorig jaar geägeerd tegen de archaïsche vestiging van molens: het begint met enkele maar zodra de aansluiting op het hoogspanningsnet een feit is, volgen er veel meer. Ze schieten als paddenstoelen uit de grond: van 35 naar 121. Maar dat valt niet op omdat het om vele verschillende aanvragen gaat, van verschillende firma's, in diverse gemeenten en gespreid over de twee gewesten.
Ooievaar Kobe, met zijn zendertje de hoofdrolspeler in het project 'Ooievaars zonder Grenzen', is sinds gisteravond terug op zijn nestplaats in Dierenpark Planckendael. De komst van Kobe is volgens Natuurpunt de voorbode van de ooievaarstrek.
De voorbije jaren bereikte Kobe zijn nest tussen 9 en 22 februari. De ooievaar is de enige van 25 ooievaars die ooit een satellietzendertje meekregen. ARGOS-satellieten vangen zijn plaatsbepaling op via het dopplereffect.
"Op 11 januari voelde Kobe de eerste trekkriebels," zegt Wim Van den Bossche van Natuurpunt. "Kobe verliet zijn overwinteringsgebied nabij Madrid en verbleef tot met 4 februari in de noordelijke Spaanse provincie Aragon." Sindsdien vloog Kobe, met slechts één rustdag onderbreking, tot in het noordoosten van Compiègne. Gisteren volgden de laatste 186 kilometer tot in Mechelen.
Nesttrouw "Mannetjesooievaars keren vroeger terug dan vrouwtjes om hun nest te claimen of te herstellen. Als het vrouwtjesdier op tijd terugkeert, vormen de twee opnieuw een paar. Gebeurt dat niet, dan wordt een ander vrouwtje gezocht. Ooievaars zijn nesttrouw, niet partnertrouw."
Vorig jaar broedden in Vlaanderen 74 ooievaarsparen, de meeste in Planckendael (43) en het Zwin (22), maar ook in Deinze, Daknam en Berlare en het Vlaams-Brabantse Hofstade. "Die afzonderlijke paartjes of kleine groepjes zijn interessant omdat ze meer jongen grootbrengen. Dat komt omdat er geen concurrentie heerst en meer voedsel beschikbaar is." In dat kader plaats het Regionaal Landschap Schelde-Durme morgen een nestpaal in Tielrode.
