Een geschenk van het geheim opgedragen aan iemand heel speciaal. Het geheim naar jou ...
Vandaag is het begin van mijn nieuw leven . Ik herbegin ... Alle goeie dingen komen naar me toe ... . Ik ben dankbaar dat ik leef
Ik zie schoonheid rondom mij Ik leef met passie en een doel Ik neem tijdom te lachen en tespelen ... elke dag . Ik ben wakker, vol energie en oooh zo levendig
Ik focus me op alle goeie dingen in het leven en zeg dank je wel voor deze. Ik ben in vrede en één met alles... Ik voel de Liefde, de vreugde , de overvloed ...
Ik ben vrij om mezelf te zijn Ik ben magnifiek in een menselijke vorm Ik ben de perfectie van het leven... ! Ik ben dankbaar mezelf te mogen zijn...
De problemen die ons het diepst raken, hebben altijd met andere mensen te maken. Die voel je het diepst, die grijpen je het meeste aan, die kosten bergen energie. Dat kan iedereen nagaan aan alle eigen situaties en kuddes.
Waar mensen met elkaar optrekken, ontstaan vanzelf spanningen. En dat is goed! Het klinkt in deze tijd van nieuwe verrechtsing, waar opnieuw steeds minder ruimte komt voor menselijkheid, idioot om te zeggen dat het goed is: spanningen, problemen. Maar het is zo logisch:
- je verschilt alleen al door je andere geschiedenis van anderen;
- je voorprogrammering, vooral tov. het andere geslacht (daar zit niet veel natuur bij! )
- je aanleg en uithoudingsvermogen
- jou voor een groot deel ingeprente ideeën over leven, normen en waarden, enz. Het is normaal dat er spanningen ontstaan. Het is zelfs heel vreemd als dat schijnbaar niet gebeurt: dan wordt er een hoop onderhuids weggestopt. Mensen die zeggen nooit spanningen, problemen en ruzies te hebben, hebben juist de grootste. Die zijn bezig met dagelijks de meest dodelijke ziektes op te fokken, omdat ze alles opstoppen, wegslikken, binnenvetten... Die zijn bezig met dagelijks anderen te vermoorden op termijn.
We hebben diep ingeprent gekregen dat we ons moeten schamen voor spanningen, voor óverspanningen. Omdat problemen en spanningen, net als rotgevoelens, niet horen, zijn mensen als de dood om te erkennen dat ze problemen hebben, dat ze zich rot en depressief voelen. Ze moeten toch zo nodig dankbaar zijn, omdat ze alles hebben.
Mensen doen normale, zelfs noodzakelijke dingen van anderen af met zeuren, zielig doen, labiel en gek. Als je gevoelig bent, zou men moeten juichen, maar in plaats daarvan word je voor gek verklaard en een lastpost genoemd, een slap figuur. En vooral mannen mogen in geen enkele cultuur of godsdienst slappe, onzekere figuren zijn. Moeders mogen niet zeuren of ondankbaar zijn.
In de 19de en 20ste eeuw heeft Tantra in India en Tibet verschillende vormen aangenomen. In het hindoeïstische Zuid-India, waar vrouwen een lage maatschappelijke positie innemen, is Tantra ontaard tot een soort van tempelprostitutie. In Tibet heeft het Lamaïsme zich kunnen handhaven tot de Chinese ’communistische’ invasie, daarna in Nepal. Jonge mannen die voorbestemd waren om het klooster in te gaan kregen vanaf de leeftijd van ongeveer 17 jaar twee jaar les in Tantraseks door een vrouwelijke leermeester. Meestal was deze vrouw zo’n jaar of dertig of veertig. Haar belangrijkste taak was om de jonge mannen te leren om zich geleidelijk af te wenden van echte fysieke seks en zich in plaats daarvan te richten op spirituele seks. Meditatie verving de werkelijke geslachtsdaad, met hetzelfde resultaat van ’verlichting’. Tibetreizigers uit die tijd berichtten dat deze jonge mannen geïsoleerd als kluizenaars in grotten leefden en twee keer daags van voedsel werden voorzien.
Hun lerares kwam hen regelmatig opzoeken. In haar afwezigheid dienden ze te mediteren op seksuele vereniging met haar. Uiteindelijk slaagden zij er steeds vaker in om tot een teruggetrokken orgastische ontlading te komen zonder dat de vrouw daadwerkelijk aanwezig was. Deze jongelingen werden gezien als Bodhisatvas (soort heiligen), waarvan de Shakti, de vrouwelijke metgezel, van een echte vrouw teruggebracht was tot de geheiligde herinnering aan haar, tulpa genaamd.
Wij zijn wij ons hele leven op zoek naar iets. Het iets, dat ons echt gelukkig zal maken. Als we dat maar eenmaal hebben … Want ieder mens kent de wens gelukkig te zijn. Daarin zijn we allemaal gelijk. Eigenlijk is dit een prachtig uitgangspunt om nader tot elkaar te komen. Maar in de praktijk werkt dit vaak anders. Ons hele leven zijn we bezig met allerlei dingen die ons dat geluk moeten brengen. Relaties, bezittingen, vakanties enz…. allemaal moeten ze ons het 'grote geluk' brengen.
Maar al deze zaken behoren tot de wereld van de aardse materie. Dus zijn ze niet blijvend: er komt een moment dat ze tot stof vergaan. Net zoals ons lichaam nadat onze ziel het heeft verlaten. De gevoelens die ontstaan door het verkrijgen van dat wat we graag willen hebben, verdwijnen ook. De ander waar we van houden, stelt ons teleur of verlaat ons en ons gelukkige gevoel verandert in verdriet of zelfs haat. We raken onze baan kwijt en het gevoel van 'geslaagd zijn' dat we eraan ontlenen verandert is een gevoel van minderwaardigheid of woede. Steeds weer worden we teleurgesteld. Datgene waarvan wij dachten dat het ons gelukkig zou maken, blijkt ontoereikend en tenslotte niet blijvend te zijn. En toch blijven de meeste van ons, ons hele leven op zoek naar geluk. Het is een roep die uit de diepste diepte van ons 'Zelf' komt. Want onbewust beseffen we dat echt geluk bestaat en dat we het kunnen ervaren. En dat echte geluk zal ons - wanneer we dat eenmaal hebben gevonden - een diep gevoel van vreugde en vrijheid schenken. Het gevoel van geluk dat we ervaren als het vergankelijke dingen betreft is 'genot', het echte geluk zullen we 'vreugde' noemen.
GELUK Wanneer denken we gelukkig te zijn? Als we hebben wat we willen. Als we niet hebben wat we vervelend vinden. Wat zijn de dingen waarvan we denken dat ze ons gelukkig maken? De dingen waar we aan gehecht zijn: bezittingen (huis, auto, geld e.d.) en prettige omstandigheden (leuke baan, status, vakanties, goede vrienden, fijne relatie, gelukkig gezinsleven). Maar zeg eens eerlijk: wie garandeert ons dat we ons hele leven niets daarvan zullen kwijtraken? De meeste van ons zullen een of meer van deze zaken inmiddels al hebben verloren. Of misschien zelfs alles. En toch jagen we het allemaal na. We denken dat ons geluk afhangt van het bezit van de dingen die ons een geluksgevoel geven. Maar geluk is geen gevoel.
GENOT Wat is genot? Genot kunnen we ervaren door onze zintuigen: onze ogen, oren, mond, neus en huid. Een paar voorbeelden. Door onze oren horen prettige geluiden zoals muziek, woorden, vogels e.d. Met onze mond proeven we lekker eten en drinken. Onze neus pakt aangename geuren op: van bloemen, de zee, parfum e.d. En met onze huid ervaren we de aanraking van anderen en de zon. Ons zesde zintuig, onze hersens, geeft deze ervaringen een etiket. 'Een prettig gevoel' staat erop. Natuurlijk kunnen we via onze zintuigen ook nare beelden, vervelende geluiden, vieze smaken of geuren en onaangename aanrakingen ervaren. Onze hersens geven die het etiket 'Een naar gevoel'. Het spreekt vanzelf dat we het prettige gevoel willen hebben en het nare niet!
Practisch voorbeeld
Een vrouw was eenzaam en had het gevoel dat zij aan het overleven was in plaats van aan het leven. Jaren na haar scheiding - met een drukke baan, de zorg voor de kinderen en het huishouden - wilde ze wel eens wat plezier en warmte in haar leven. Ze was toe aan een nieuwe relatie. Zesendertig was ze en had nog weinig echt genoten in haar leven. Tot ze zestien was, was haar leven zorgeloos. Ze had een liefdevolle en beschermde jeugd gehad. Tot het moment dat ze trouwde, toen ze twintig was, woonde ze bij haar ouders. Maar vanaf het moment dat haar moeder ernstig ziek werd, kreeg haar gezin te maken met onzekerheid en verdriet. Haar ouders overleden beide, kort na elkaar, voor ze dertig werd. Ze had toen twee kleine kinderen en zat in een huwelijk dat verre van rooskleurig was. De man waarmee ze op haar zesendertigste een relatie kreeg, voerde haar een wereld binnen die ze niet kende. Eten in dure restaurants, vakanties naar schitterende plekken, uitgaan: ze genoot er met volle teugen van. Al haar zintuigen werden aangenaam geprikkeld. “Dit is leven!” dacht ze. Helaas was de man als partner niet zo fijnzinnig. Hij was zeer dominant, verbaal agressief, onmatig in zijn gebruik van alcohol en bezitterig maar zelf - zoals ze aan het eind van haar relatie ontdekte - verre van monogaam. Maar haar zintuigen schreeuwden om het genot dat ze zich zo lang had ontzegd. Het duurde een aantal jaren voordat ze de relatie kon beëindigen. Toen ze dat uiteindelijk deed, was ze fysiek emotioneel een wrak.
Je kan er niet onderuit om sentimentaliteit tegenover het goede Gevoel te plaatsen. Emotionele banden die je hebt met familie, geloofsgenoten, vrienden/vriendinnen, partijgenoten, dieren, hobby's, kunst enz, ontaarden gemakkelijk in sentimentaliteit, in verslaving. Ontaarden zegt het al: je verliest je eigen aard. Daardoor worden die banden niet opgelost, afgeleefd, zoals dat hoort bij volwassen mensen, maar ze worden steviger verankerd in je lichaam en je leven. Verslaving wil zeggen: je kan niet meer zonder. Stel je maar eens voor hoe je je voelt als je diegene of datgene verliest...
Sentimentaliteit komt voort uit behoeftes die je niet kan of durft kennen: je kan tranen in de ogen krijgen bij een film waarin iemand een geliefde verliest. In feite huil je om jezelf, om wat jij aan Liefde, bevestiging, goede aandacht nodig hebt en niet krijgt.
Sentimentaliteit wordt vaak misbruikt en verder opgefokt door bijvoorbeeld rituelen. Maar zeer zeker ook door kunst zoals opera's, oratoria, popliedjes, soaps, boeken, films: romantiek. En vergeet niet allerlei romantiek in religies, geloofsgemeenschappen, sportsupporters enz.
Onder sentimentaliteit vallen veel van de voor de mens slechte gevoelens. Sentimentaliteit is beladen met politiek, ook in alle religies, en dikwijls met economische uitbuiting van mensen. Dit geldt voor alle ongezonde gevoelens en voor alle verslavingen. Sentimentaliteit houdt mensen klein, verdeeld en manipuleerbaar. Sentimentaliteit is anti-menselijk, hoe lekker het ook aanvoelt, OMDAT het lekker aanvoelt! Het is een ziekte: dat wat je voelt in je lijf is in oorsprong enerzijds veroorzaakt door invloeden van buitenaf, en anderzijds ontstaan door weggestuurde energie en lichamelijke leegtes, die opgevuld móéten worden volgens de natuurwet.
Sympathiegevoelens
Vaak wringen we ons lichaam om voor iemand sympathiegevoelens op te brengen. Alweer: dat kan je voelen en op die manier controleren. Dat noemt men dan liefde.
Als je voor iets of iemand geen sympathie op kan brengen is het noodzakelijk voor jou om na te gaan:
of je wel sympathie móét voelen
hoe het komt dat je geen sympathie voelt, want dat heeft zijn oorzaken en het is voor jouw IK noodzakelijk om daar achter te komen
waarom claimt die ander jou en je sympathiegevoel?
en heeft ooit iemand het recht om jou te claimen? Wil die ander misschien niet op eigen poten staan, maar alles door anderen in zijn/haar leven op laten knappen?
en heeft ooit iemand het recht om jou te dwingen sympathie te voelen? En dat dan liefde te noemen...
heb je niet misschien groot gelijk om geen sympathie te voelen?
en zou sympathie-voelen wel goed zijn voor de situatie en de mensen erin waar het om gaat?
Sympathiegevoelens horen onder sentimentaliteit thuis.
Je staat er niet bij stil, maar we halen zo’n 25.000 keer per dag adem. Met elke ademhaling gebruiken we ongeveer 1 liter lucht. Onze ademhaling is essentieel om ons organisme gaande te houden. 90% van de stoffen die dagelijks nodig zijn bestaat uit zuurstof. De resterende 10% halen we uit ons voedsel. Denk maar na: we kunnen een week zonder voedsel, een paar dagen zonder vocht. Maar zonder zuurstof leggen we binnen 4 minuten het loodje. Daarnaast heeft zij een reinigende functie. 70 % van je afvalstoffen worden via de ademhaling uitgescheiden. De huid, darmen en nieren zorgen voor de overige 30 %.
Uit verschillende klinische studies is gebleken dat een oppervlakkige ademhaling het lichaam doet verzuren, waardoor het een broedplaats wordt voor ziekten. Het constante zuurstoftekort maakt dat verteringsprocessen onvolledig verlopen en er meer afvalstoffen en toxines ontstaan die op hun beurt slechter kunnen worden afgevoerd. Zenuwen geleiden prikkels slechter waardoor je mentaal en psychisch minder helderheid ervaart. Het afweersysteem vertraagt en verzwakt door de overvloed aan gifstoffen. Doordat de doorbloeding verslechterd degenereren de organen. Veroudering vindt sneller plaats. Constante vermoeidheid, prikkelbaarheid, slecht slapen, depressie, oprispingen, winderigheid, duizeligheid, krampen, hartkloppingen, vale huid en verslechterde visie zijn de eerste symptomen. Klinische studies hebben echter ook aangetoond dat zuurstof een regenerend effect heeft. Door de zuurstofaanvoer te optimaliseren kunnen veel klachten verbeteren of zelfs verdwijnen.
De oorzaak van een verkeerde ademhaling vinden we in stress. Denk aan de overvolle agenda’s, de prestatie gerichtheid, persoonlijke en psychische problemen. Hierdoor is ons lichaam in een constante staat van overleving. De hormonen die vrijkomen in deze situatie beïnvloeden de manier van ademhaling en hartslag. Spieren spannen zich waardoor de beweging van de ademhalingsspieren wordt belemmerd. Alle aandacht is gericht op het stressmoment. Helaas volgen die momenten zich zo vaak op dat het lichaam geen tijd krijgt om te recupereren en te ontspannen. Daarnaast bewegen we steeds minder waardoor de longen niet meer gestimuleerd worden om diep adem te halen. Omdat we veel binnenshuis vertoeven en de lucht daar vaak meer vervuild is dan buiten, neemt het lichaam daar zo min mogelijk zuurstof op om zich tegen de gifstoffen te beschermen. En zo wordt de oppervlakkige ademhaling een tweede natuur waardoor we maar 10% van de totale capaciteit van onze longinhoud gebruiken.
Door aandacht aan je ademhaling te besteden kun je de neerwaartse spiraal doorbreken. Ademhalingsoefeningen die er op gericht zijn om diepe en langzame buikademhaling toe te passen verlagen de bloeddruk, verbeteren de circulatie, ontgiften het lichaam, versterken het immuunsysteem en reduceren emotionele en psychische stress. De optimale ademhaling geeft helderheid omdat neuronen nieuwe paden in je hersenen kunnen creëren. Op cellulair niveau wordt de stofwisseling geoptimaliseerd.
Deze kennis is niet nieuw. Yogi weten al eeuwen welke effecten de ademhaling op het lichaam hebben. In de Yoga vinden we dan ook een scala aan ademhalingoefeningen die helpen het lichaam optimaal te functioneren. Daarbij wordt er veel aandacht besteed aan de houding van het lichaam en ontspanning.
De belangrijkste aanwijzingen voor een buikademhalingsoefening zijn: Zorg voor een rechte rug en ontspannen schouders. Adem door je neus. Uitademen kan door je mond, wat resulteert in een ontspannen kaak. Vul je longen met lucht als een emmer. Zet je buik iets uit zodat je diafragma kan zakken. Verwijd je ribbenkast van onder naar boven. De schouders blijven ontspannen. (inademen, vasthouden en uitademen) Bij de uitademing ontspan je de ribbenkast en aan het eind trek je iets de buik in om de resterende lucht te laten ontsnappen. Als je deze oefening met regelmaat doet, zal de buikademhaling weer een tweede natuur worden met alle voordelen van dien. Wanneer je dit doet voor het slapen gaan bevorderd het de nachtrust
Een magisch vierkant is een rooster waarin getallen zo zijn geordend dat de rijen en kolommen elk het zelfde getal opleveren als ze worden opgeteld. Dit getal wordt de constante genoemd. De afmetingen van een magische vierkant noemen we de orde, welke aan gegeven wordt met N. Met de orde kun je de constante berekenen met behulp van de volgende formule: 1/2(N3+N) Hiernaast zie je het magisch vierkant van de orde 3. De constante is 15.
Een magisch vierkant wordt standaard genoemd als zij de getallen 1 t/m N2 bevat. Er bestaan ook magische vierkanten waarin speciale getallen zijn verwerkt zoals bijvoorbeeld de getallen van je geboortedatum. Bij een panmagisch vierkant is ook de som van de diagonalen gelijk aan de constante en bij een volkomen perfect magisch vierkant is de constante tevens terug te vinden in elke 2x2 deelvierkant.
De geschiedenis van het magische vierkant gaat terug tot voor onze jaartelling. Volgens de Chinese overlevering had de mythische keizer Yu een visioen waarin hij aan de oever van de rivier Lo een schilpad zag. Op het schild ontwaarde hij een rooster van 3 bij 3 waarin de getallen 1 t/m 9 waren verwerkt in de vorm van punten. Tot zijn verbazing ontdekte hij dat de som van de rijen, kolommen en diagonalen dezelfde uitkomst hadden. Het werd geïnterpreteerd als een bovennatuurlijk teken van orde en balans in het universum en zou daarom magische krachten bezitten. Dit meest elementaire magische vierkant werd de Lo shu genoemd, wat “kaart van de rivier” zou betekenen. Vanaf die tijd speelde de Lo shu een belangrijke rol in het Chinese denken. Zij diende als inspiratie bron voor het bouwen van tempels met negen ruimtes.
De posities van de getallen werden verwerkt in de Daoist dans en houdingen in de tai chi. Daarnaast werd ze gebruikt in toekomstvoorspellingen, talismannen en Feng Shui. Voor de Chinezen staan de even getallen staan voor Yin, de aarde, het vrouwelijke aspect, en de oneven getallen voor yang, de hemel, het mannelijke aspect. Pas na de 13de eeuw maakten de Chinezen magische vierkanten van een grotere orde. Dit heeft waarschijnlijk te maken met het feit dat de Lo Shu gezien werd als een magisch object en niets iets waarop gestudeerd kon worden uit nieuwsgierigheid.
Het eerste magische vierkant van de orde 4 duikt op in India omstreeks de eerste eeuw na onze jaartelling en werd gemaakt door de wiskundige Nagarajuna. In Jaina geschriften die uit de 12de eeuw dateren is de eerste perfect magische vierkant gevonden. Jaina is een religie en filosofie. Het is niet bekend welke rol het magische vierkant in deze religie speelde.
De eerste vierkanten van de orde 5 en 6 zijn gevonden in Arabische geschriften van rond de eerste eeuwwisseling. Waarschijnlijk hadden zij de kennis opgedaan van de Indiërs daar zij delen van India een tijd hebben beheerst. De wiskundige Al- Buni werkte intensief met magische vierkanten en geloofde in de bovennatuurlijke eigenschappen die zij zouden bezitten. Bronnen vermelden dat magische vierkanten werden gebruikt om astrologische berekeningen te maken en voorspellingen te doen.
Via de Arabieren bereikt de kennis over de magische vierkanten Europa. De Griek Manual Moschopoulos schrijft in 1300 echter alleen over de wiskundige eigenschappen. Pas anderhalve eeuw later worden de magische eigenschappen gedocumenteerd door de Italiaan Marsilio Ficino die medeoprichter was van een magische school. De meest gedetailleerde beschrijvingen over de magische eigenschappen van de vierkanten en hoe ze te construeren kunnen we nu nog lezen in het werk van Agrippa. Hij legt hierin verbanden tussen de magische vierkanten en de planeet-energieën.
In 1514 maakte Albrecht Durer zijn beroemde houtsnede “Melancholia” waar een magisch vierkant in de orde van 4 een onderdeel is. Volgens Agrippa heeft dit vierkant correspondenties met jupiter. Er is een figuur te zien welke we als archetype van de denker terug zien in vele andere kunstwerken. De figuur heeft een depressieve uitdrukking want het kan de oplossing niet vinden. Het magische vierkant van Jupiter brengt de energie van die planeet en zal helpen de oplossing te vinden.
Het begrip leegte is bekend vanuit de oosterse filosofie. Wat zegt ons dat begrip. De Vietnamese zenmeester Thigh Nhat Han zegt dat leegte betekent dat wij leeg zijn van een persoonlijk bewustzijn.
Wij zijn geen afzonderlijke wezens. Al lijkt het woord individu er op te duiden dat wij individueel zijn , wat in onze taal op apart, alleen zijn duidt; het woord is gebaseerd op in-divide...: on-deelbaar. Wij zijn niet apart van het bestaan, wij zijn daar niet los van. Innerlijk is het bestaan aanwezig, maar ook buiten ons. Onze huid is niet de absolute grens die wij denken dat ze is. Ons bewustzijn, dat deel van ons dat alle informatie ontvangt, is niet van ons persoonlijk. Het is datgene wat we met alle mensen, alle dieren en de hele schepping delen...Wij zijn dat..stellen de grote meesters uit alle eeuwen.
Dat wat wij zien lijkt allemaal uit harde materie te bestaan. Zo voelt een gebouw voor ons als hard aan. Toch heeft dat gebouw geen onafhankelijk tijdloos bestaan. Net als sterfelijke wezens zijn harde objecten voortdurend in verandering. Slijtage, roesten, erosie...... Atomen vliegen in en uit......Hout verrot en stenen vallen uiteen. Over onszelf maar niet te spreken.
Maar, wat nog veel fundamenteler is, objecten hebben geen objectief bestaan. Al lijkt ons dat zo. Objectief is in onze taal een soort bewijs van dat het echt is. Het is objectief vastgesteld dat het bestaat. Grappig is dat in de mystiek het begrip objectief op het niet-echt-bestaande duidt.
Objectief duidt op objecten, waarvan alleen ik (en jij) getuige van ben. De objecten hebben geen eeuwigheidswaarde, ze hebben geen onafhankelijk bestaan van de bron. Zonder de natuur, zonder het leven is er niets. Zonder het Kennen weten wij niet eens of iets bestaat zonder ons. Objecten zijn er dank zij Bewustzijn. Ergo: Bewustzijn is de eerste oorzaak, en niet een voorwaarde om iets objectief bestaands te kunnen zien.
Verlichting leert ons dat wij, als getuige (niet als mens of als persoonlijkheid) altijd (aanwezig) zijn. Wij zijn het enige subject dat objecten waarneemt. Het subject is altijd onveranderlijk aanwezig, in het hier en nu. Het zichtbare leven trekt daar als een film of droom aan voorbij. Wanneer naast je alle mensen die je waarneemt ook dat subject ervaren delen wij dat subject. Wij zijn allen één.
Eén temidden van de volheid van objecten, van gebeurtenissen, van beweging. Door de objecten weten wij dat wij er zijn. Dat wij het subject, de kern zijn. Maar het 'ik' is geen object van waarneming, het is dat wat waarneemt. Er valt niets te zien, of te horen of te voelen van onze kern. Het Zijn heeft geen observeerbare kenmerken, er valt niets te zien of te vinden en is dus leeg.
Het weerstaan van verleidingen beschrijft een gevecht dat net zozeer spiritueel van aard is als emotioneel of fysiek. Het is geen zonde om in verleiding gebracht te worden. Iedereen wordt op verschillende niveaus in verleiding gebracht. Zelfs Jezus werd op de proef gesteld! Verleidingen vinden plaats wanneer de kans zich aandient om iets te doen waarvan we weten dat dit verkeerd is, of dit nu tegenover het hoger is, onszelf of anderen is. In verleiding gebracht worden is niet verkeerd - het is de beslissing om iets verkeerds te doen en de daarmee overeenstemmende actie die daarop volgt.
Verleidingen zijn zo oud als de mensheid, beginnend in de Tuin van Eden. Toen Satan Eva verleidde om te doen wat God had verboden, deed hij een beroep op haar intellect. "Is het waar dat God gezegd heeft...", sliste de vijand. Vervolgens deed hij een beroep op haar verlangens: "...dat jullie dan als goden zullen zijn!" Tenslotte gleed hij aan de kant en gaf hij de controle over aan haar passies. Zij keek naar het fruit aan de verboden boom - en ze wilde het hebben.
Verleidingen werken nog steeds op deze manier. Er zit niets nieuws in Satan's trukendoos. Koning David werd in verleiding gebracht toen hij de mooie vrouw van zijn buurman zag, Batseba, en hij bezweek onder die verleiding. Door het hele boek Psalmen heen treffen we verslagen aan over David's droefheid over het toegeven aan deze verleiding. Zijn ziel was bedroefd en het voelde alsof hij in tweeën werd gescheurd. In een discussie met Petrus, vertelt Jezus hem dat Satan over hem wil regeren.
Verleiding kan op vele niveaus plaatsvinden. We kunnen er toe verleid worden om iets te eten wat we om gezondheidsredenen niet zouden moeten eten, we kunnen gevangen zitten in een schadelijk denkpatroon, of op een gevaarlijke manier betrokken zijn in een levensstijl die schadelijk voor ons is. In al deze gevallen geldt dat verleiding zelden een eenmalige gebeurtenis is.
Toetsen kunnen weliswaar meer dan eens op eenzelfde manier plaatsvinden, maar verleidingen zijn bijna altijd cyclisch van aard.
Het gevecht tegen verleidingen is een gevecht dat gewonnen of verloren wordt op het spirituele niveau.
Verleidingen Weerstaan - Het Geheim van Succes is Spiritueel!
Het weerstaan van verleidingen stelt zich scherp op de vleselijke drangen en verlangens tegenover het doen van datgene wat juist is. Niemand staat boven verleidingen of het potentieel om te zondigen Wanneer er tegen verleidingen gevochten wordt, draaien de oplossingen van de maatschappij om persoonlijk uithoudingsvermogen en wilskracht. Ook al lijkt deze aanpak de moeite waard, toch is de kans op succes minimaal omdat er wordt scherpgesteld op natuurlijke vermogens.
Dit gevecht vindt niet in het natuurlijke plaats - maar in het spirituele.
Het weerstaan van verleidingen kan hetzelfde aanvoelen als wanneer je moeite hebt om te ademen: het is altijd aanwezig waar je je ook begeeft, als een bokser die zijn tegenstander in elkaar wil slaan.
Het vermijden van situaties waarin verleidingen waarschijnlijk voorkomen, zijn allemaal betrokken bij het behalen van de overwinning.
Op welk vlak je grootste verleidingen zich ook bevinden, proberen om je uit compromitterende situaties te houden.
Die houdt zoveel bewustwording tegen! Dat is een groot politiek wapen. Die angst komt vooral voort uit de kuddegeest en het dreigend besef dat je eigenlijk overal alleen over beslissen moet, dat niemand dat voor je kan en mag over nemenHet is niet voor niets dat vooral moeders/echtgenotes als de dood zijn voor ruzie. Zij zijn er veel angstiger voor dan mannen, want op haar wordt veel zwaarder het etiket 'moet-lief-zijn' geplakt dan op vrouwen in de werk- en carrièrewereld. En wie ruzie 'maakt', is niet lief. Dan stort de hele wereld van zo'n vrouw in elkaar. Zij immers horen de vrede te bewaren, dat is een van de fundamenten van de liefderol van de huisvrouw. Bovendien, en dat weegt zwáár: ze kunnen geen kant op, vooral niet als ze kinderen hebben. Zij lopen dan ook dag in dag uit te schipperen en te sussen.
Voor alle omstandigheden geldt: zowel in het bedrijfsleven als in die idealistische groep als in het huisvrouwenbestaan: zo gauw je gaat veranderen en kritisch wordt, krijg je vaak te horen: 'moet je nou zó kwaad worden om zo'n kleinigheid?'1. het is die kleinigheid niet, maar de enorme stapel kleinigheden boven op elkaar over soms tientallen jaren heen, waarover jij je woede kwijt moet 2. het is niet die ene kleinigheid, maar de mentaliteit van de ander, die onwil, het waarom erachter die jou woedend, machteloos, verbitterd (lever, gal) en afkerig maakte 3. Men zegt altijd dat waar er twee vechten er twee schuld hebben, maar dat is bijna nooit waar: als de een de Waarheid boven tafel wil hebben en de ander wil dat niet, dan heeft er één schuld: die ander...
"Waar twee vechten hebben twee schuld" is een van de vieze uitspraken van de maatschappij, kerken en culturen. Heel dikwijls is het niet zo, want degene die de waarheid boven tafel wil hebben heeft geen schuld! Degene die daarover ruzie maakt, die heeft de schuld, maar krijgt hem bijna nooit Dit zijn drie inzichten die jou kunnen helpen bij het dingen niet meer pikken.Mensen zijn als de dood voor ruzie.
Hier is één van de kernpunten van ruzie te pakken: Wie de waarheid boven tafel wil hebben maakt geen ruzie, maar krijgt die van degenen die de waarheid NIET boven tafel willen hebben!Als je over dit alles gaat nadenken en tot je door laat dringen, wordt jouw angst voor ruzie veel minder: die ànderen zitten fout, niet jij. Ook al zou je ongelijk hebben, dan nog zit jij goed, want jij wil de Waarheid boven krijgen, ook je eventuele ongelijk. Het is niet altijd zo gemakkelijk duidelijk te krijgen wat precies de Waarheid op dat moment is, maar de Waarheid alleen al wìllen maakt dat je goed bezig bent
Door allerlei conflicten, spanningen en ruzies heen, ga je je sterker voelen, minder afhankelijk van anderen. Daardoor kun je ook steeds eerlijker tegen anderen zijn. Idealen brokkelen af, dromen geef je op, illusies spoel je door de wc (raak je je chronische verstopping kwijt...)Ruzie heeft een geschiedenis: zowel van de een als van de ander. Die geschiedenis kan gezamenlijk zijn, maar kan ook voortkomen uit verkeerde verwachtingen en/of een verkeerd begrip van een woord of uitdrukking.
Wanneer het ego actief is op het mentale vlak, is het alsof iemand een film van gedachtebeelden gadeslaat die voor zijn geestesoog wordt afgedraaid. Deze mentale activiteit begint zodra het ego in het lichaam terugkeert na zijn afwezigheid tijdens de slaap en gaat door tot het ego het lichaam ’s avonds verlaat.
Veel mensen maken geen enkel onderscheid tussen de gedachtenbeelden en het ego dat ze waarneemt. De toeschouwer is zo geïnteresseerd in de beelden die hij ziet dat hij zich ermee vereenzelvigt. Als we zo in die beelden opgaan dat we er niet in slagen ze van onszelf te onderscheiden, worden we de slaaf van de gedachtenstroom. Onze gedachten vliegen her en der, de ene geeft aanleiding tot de volgende en we worden voortgesleept naar waar deze gedachten ons brengen. We zijn ons op dat moment echter niet bewust van deze slavernij, want we hebben ons ten onrechte vereenzelvigd met onze gedachten.
De gedachtestroom kan echter hardnekkig zijn en terugkeren naar het eerste onderwerp. Hij lijkt in groeven te lopen en een eigen wil te hebben die vaak tegen onze wil ingaat, maar we weten dat, als we genoeg wilskracht gebruiken, we de halsstarrigheid van het denken kunnen overwinnen en het aan onze wil laten gehoorzamen.
Hierdoor worden twee belangrijke feiten duidelijk: ten eerste zijn we niet identiek aan onze gedachtestroom, maar ervan gescheiden en verschillend. Door deze scheiding zijn we in staat het denken van een onderwerp dat we ongewenst achten af te wenden en op iets opbouwends te richten. Ten tweede, het feit dat we het denken soms kunnen beheersen toont aan dat we niet de slaaf van het denken hoeven te zijn, maar deze beheersing door oefening en volharding kunnen vergroten tot we volkomen meester erover zijn.
De relatie tussen de mens en zijn denken lijkt op die tussen een ruiter en zijn paard. Het paard heeft eigen verlangens en een eigen wil en als men het toestaat zijn eigen neigingen te volgen, zal het doelloos van de ene naar de andere plek zwerven en misschien zijn berijder in moeilijkheden brengen. Maar een ruiter met kennis van zaken zal het paard onder controle houden en het voor een nuttig doel gebruiken, wat tenslotte zowel paard als ruiter ten goede zal komen. Het paard is een goede dienaar, maar een slechte meester.
Het denkvermogen is, evenals het paard, een slechte meester, maar het kan een geweldige dienaar zijn als het onder controle wordt gebracht en op de juiste manier geoefend. Het denkvermogen is dus een instrument dat door het ego wordt gebruikt, en het brein is het instrument van het denkvermogen. In oude hindoegeschriften wordt het denkvermogen aangeduid als ‘het denkorgaan’.
Wanneer het ego zijn aandacht concentreert in het hogere denkvermogen, is het zich bewust van zijn één-zijn met al het leven. Het denkt en voelt zich dan in harmonie met zijn medemensen. Het streeft ernaar uiting te geven aan altruïstische en meedogende gedachten en daden. Het herkent de betere kant in de ander en door zijn vertrouwen en overtuiging helpt het deze betere kant te versterken.
Het lagere denkvermogen is een voortbrengsel van het functioneren van de bewustzijnsstraal via de constitutie van de mens en is zo nauw verbonden met het brein en de lichamelijke verlangens dat het zich ermee vereenzelvigt. Het ontvangt impulsen uit de organen in het lichaam die om bevrediging van hun uiteenlopende behoeften vragen. Het houdt zich bezig met persoonlijk gemak en genoegen en met de kleine problemen van het dagelijks leven. Het ziet dat zijn eigen voertuig verschillend en gescheiden is van andere voertuigen en meent daarom dat zijn belangen botsen met die van anderen.
Tussen het hogere en het lagere denkvermogen bestaat geen duidelijke scheidslijn; het ene gaat onmerkbaar in het andere over. Het ego kan zijn aandacht slechts op één deel van het denkvermogen tegelijk concentreren en op dat moment is alleen dat deel van het denkvermogen actief.
Door het hogere denkvermogen voortdurend voor altruïstische, opbouwende gedachten en een verheven idealisme te gebruiken, wordt de geestelijke kant van onze natuur sterker. Wanneer we na vele incarnaties ons bewustzijn naar dit deel van onze constitutie hebben overgebracht, zullen we volledig bewust door de deur van de dood overgaan naar een geestelijke bestaanstoestand.
De waarheid ligt niet besloten in woorden, in kennis. Woorden zijn afbeeldingen van de werkelijkheid. Woorden zijn op zich leeg. Het zijn afspraken, codes, meer niet. Men kan het woord Boterham niet opeten. Het woord Waarheid kan men niet ervaren. De waarheid is Zijn. Zijn is altijd NU, nooit gisteren, nooit morgen. Zijn heeft niets met denken, met herinneringen, met verwachtingen te maken. Het denken heef geen plaats in het Nu, al vindt het wel plaats in het Nu... Maar de realisatie vindt altijd plaats nadat datgene heeft plaatsgevonden waar het denken op reageert.
Dit geldt dus ook voor je 'persoon', die uit denken, herinneringen en verwachtingen bestaat.
In het Nu is alleen Zijn, dat is geen eigenschap van jou, maar dat is het wezen van je bestaan. Woorden, overtuigingen en opvattingen kunnen je er naar niet toe leiden. Daarom is er geen weten en niets om te weten. De conclusie is dus : "Ik weet niets!". Wanneer dit besef werkelijk tot in de diepste diepten doorbreekt zal het denken stilvallen en zal de waarheid als vanzelf aanwezig zijn. Hoop je....maar kan je dat moment intentioneel beïnvloeden?
Het dilemma is het tegelijkertijd bestaan van persoon en de Bron.
Die zijn niet uit elkaar te halen. Je hebt geen weet van de bron wanneer er geen Bewustzijn is en de Bron heeft geen weet van de wereld en zijn eigen mogelijkheden zonder gemanifesteerde actiehelden in een duale omgeving. De persoon kan de Bron niet manipuleren, maar de Bron die alles heeft veroorzaakt moet toch wel een zekere invloed hebben, al is dat in tijd niet zichtbaar. Maar die intelligentie is alleen Nu werkbaar.
Wij kunnen misschien ook het tijdstip van het begin van de ontmantelende zoektocht niet bepalen. Dat overkomt ons. Daarom kunnen wij ook geen trucjes toepassen om het moment van ontmanteling sneller naar ons toe te halen. We weten niet of wij er aan toe zijn en hoe wij het moeten doen. Want het 'wij' is het geziene. Mijn en jullie 'ik-ken" zijn geen onafhankelijk opererende eenheden. Wij zijn als tv'sdie zonder programma's, en zonder elektriciteit niet kunnen bestaan.En dan heeft de tv zichzelf ook nog niet eens gemaakt!
Je kan gewoon niets doen..........Ik of iemand anders kan je niet redden, maar een ander kan ook geen redding afdwingen. Trouwens wie zit waar????? Dan wil de persoon dat wat gebeurt naar zijn hand zetten. Je kan alleen maar meegaan in de stroom, doen wat gedaan moet worden, je impulsen volgen, niets nalaten wat in je leeft en bij dat alles kristalhelder aanwezig zijn. Alleen maar kijken. Alleen maar helder alles zien wat zich in jouw territorium af speelt. Het is dus misschien alleen je eigen houding die je kan beïnvloeden. Maar de geneigdheid daartoe heeft ook weer een voorland......
Mystiek is het ervaren van een werkelijkheid die uitstijgt boven alles wat een mens kan vatten.Er is moeilijk een taal voor te vinden.Anderzijds is de hele mens erbij betrokken.
Hoe geestelijk mystiek ook is, ze is tegelijkertijd zeer lichamelijk.
Men kan een God horen, zien, ruiken, smaken, voelen met vijf 'geestelijke zintuigen' die overeenkomen met de vijf lichamelijke, zoals mystieken veelvuldig gezegd hebben.
Door dit aspect van de mystieke ervaring is er een taal mogelijk die door kunstenaars gemakkelijk in beeld kon worden gebracht en door 'het volk' gemakkelijk begrepen.
Veel volksdevoties, veel thema's van de religieuze iconografie in Oost en West, veel liturgische feesten vinden hun oorsprong in geschriften van mystieken.
In zijn 'Belijdenissen' geeft Augustinus aan hoe de zintuigen God niet en tegelijkertijd wel ervaren:
Als ik u liefheb, wat heb ik dan lief?
Niet de schoonheid van een fysiek lichaam, niet de aantrekkelijkheid van een jaargetijde, niet de straling van het licht waarvan onze ogen zoveel houden, niet de bekoorlijke melodieën van allerlei gezangen, niet de zoete geur van bloemen of parfums of specerijen, geen manna of honing, geen ledematen die om fysieke omhelzing vragen.
Als ik mijn God liefheb, is het niet dat wat ik liefheb.
Toch heb ik een soort licht lief, een soort geluid, een soort geur, een soort voedsel, een soort omhelzing.
Als ik mijn God liefheb - licht, geluid, parfum, voedsel en omhelzing van mijn innerlijke mens - schijnt een licht in mijn ziel, weerklinkt er een melodie waarop de tijd geen vat heeft, verspreidt zich een geur die geen wind kan verjagen, is er een smaak die door het eten niet afneemt, en een omhelzing die niet wordt afgebroken door verzadiging
Als ik mijn God liefheb, is het dat wat ik liefheb.
Het gaat hier om symbolen.
Echter geen uitgedachte symbolen, zoals de vlag symbool is voor een land.
Het zintuiglijk waarnemen van God is anders dan het zintuiglijk waarnemen van een medemens, toch zijn beide met elkaar te vergelijken omdat bij beide het lichaam meespreekt
In de helft van vorige eeuw ontdekten de wetenschappers zoiets als het I.Q. Daar het intellect altijd belangrijker werd, werd ook de hoogte van het I.Q steeds belangrijker, terwijl het intellect zich toch onderscheidt van intelligentie.
Als tegenreactie werd rond de eeuwwisseling het lichaam steeds belangrijker, ook het lichaam moet naar perfectie en liefst zo lang mogelijk. Een kleine tien jaar geleden ontdekte de westerse wetenschap het E.Q. De gevoelens en emoties werden plotseling ook belangrijk voor het optimaal functioneren van de (werkende) mens. Zo wordt de hedendaagse mens : de homo economicus afrekend op zijn I.Q en E.Q en ook hoe hij of zij er uitziet. Het denken en de gevoelens kunnen ons voor de gek houden. Het enige wat als het ware niet kan liegen is het lichaam. Het lichaam vertaald altijd wie je bent en hoe je bent.
Het lichaam, het denken met zijn mentale werking en de gevoelens zijn allen aspecten van onze persoonlijkheid. Doch er is meer. Het bewustzijn kan deze waarnemen... dus er bestaat zoiets als het B.Q.; B.Q. : de mate waarin je bewust bent of niet.- Wanneer zijn wij ons zelf ? Hoe denken of voelen wij ons zelf te zijn ... ? Stil staan bij bewustzijn kan ons veel inzicht geven. Wie is diegene die het zelf waarneemt en stelt : ik was helemaal mij zelf ? Ben jij er ook twee ?
Was je daarvoor toen je volgens je zelf niet je zelf was: de buurvrouw, een acteur ? De ontwikkeling van het bewustzijn heeft voor de meeste mensen de verlichting niet of nauwelijks gevolgd; daardoor zijn er momenteel zo velen in identiteitscrisis en onrust; door de strijd om het zelf - je zelf. De eeuwige zoektocht naar: wie ben ik en hoe ben ik. Zijn wij wel diegene die wij zeggen dat wij zijn ? Hoe komt dat wij zo vaak horen : ik was / ben mij zelf ....? De tijd is rijp om ons bewust bezig te houden met bewustzijn.
wrok, haat en verdriet koesteren. Ik zeg niet wrok, haat en verdriet hébben, want die zijn heel normaal voor mensen. Als je echter zulke gevoelens koestert, dat wil zeggen: er alsmaar mee bezig bent en zoekt naar oorzaken bij anderen en alles uitbouwt tot gigantische afmetingen in je lijf en leven, dan is dat slecht voor jou en voor iedereen waar je mee in aanraking komt. In het bijzonder voor degene die alles te maken heeft met jouw wrok, haat, verdriet. Je doet er het omgekeerde mee van wat je zou moeten doen
álle verslavingen, waarbij ik aanteken dat je aan alle bovenstaande gevoelens verslaafd kan zijn, zelfs aan nodeloze schuldgevoelens, moederen en idealen: die lijken gemakkelijker dan nadenken over eigen lijf en leven.
Verhoudingen tussen gevoelens en Gevoel !!!
Eigenlijk is dit al een bekend stukje! Want de tegenstellingen tussen de twee begrippen lijken verdacht veel op die tussen het eerste en tweede inzicht en die tussen aanpraten en bewustmaken...:
natuurwetten horen bij het Gevoel terwijl gevoelens er dwars tegenin gaan:
over het Gevoel kan dan ook niet gediscussieerd worden. Gevoelens echter veranderen zowel persoonlijk als wereldwijd met de dag. Daar móét over gediscussieerd worden
het Gevoel geldt altijd en voor alles en iedereen, terwijl gevoelens tijdelijk en sterk veranderlijk zijn;
het Gevoel kent geen kuddegeest, geen sekseverschillen, geen macht, geen afhankelijkheid van economie. Maar gevoelens komen vooral voort uit de voorprogrammering van mannen en vrouwen: emotionele verkniptheid van mensen en die emotionele verkniptheid wordt weer gebruikt tegen die mensen in.
een kenmerk van gevoelens, niet van het Gevoel dus, is: je kan ze niet wegredeneren, maar je moet ze in plaats van ze te gebruiken, met een ander gevoel onderdrukken. Dat is dan een sterker, negatief genoemd rotgevoel, of met een sterker, lekker, positief genoemd onderdrukken.
Ik heb de verhoudingen tussen het eerste en tweede inzicht inderdaad overgenomen voor het Gevoel en gevoelens. Het lijkt allemaal op elkaar FRACTAL! Dat kan je zelf onderzoeken... Want dit rijtje is voor veel begrippen te hanteren! Dat is eigenlijk ook Chaos! Misschien kan dit verschijnsel de verhoudingenwet genoemd worden….
Het is nooit de bedoeling geweest dat we pas gelukkig zou den zijn als alle huidige wereldproblemen opgelost waren. Is het nodig te wachten met genieten totdat de wereld in volmaakte harmonie verkeert of totdat wijzelf perfect zijn in alles wat we doen?
Ligt het geheim van gelukkig zijn niet precies in het kunnen genieten van het ‘op weg zijn’ in plaats van enkel in het ‘arriveren’ ?Hebben onze spanningen, angsten, zorgen en al onze irritaties een einde gemaakt aan onze problemen of de problemen van anderen ?Is een hoofd vol zorgen een oplossing voor morgen ?
Aanvaarding brengt ons in ‘no time’ in het NU, bij onze eigen Kern van zorgeloosheid !Het prachtige van aanvaarding is dat er energie wordt vrijgemaakt om te kunnen waarderen wat we hebben, en ons niet blind te staren op wat we missen.
We zijn niet geschapen om onszelf zo weinig te laten genieten. Het ego leeft in het spanningsveld tussen ‘teveel van dit’ en ‘te weinig van dat’. Vanuit die houding onderneemt het verwoede pogingen om zich enerzijds los te wringen uit alles wat ‘storend’ is en anderzijds is het begerig op zoek naar alles wat het denkt te missen.
Met deze houding vecht het ego een titanenstrijd !
Denken we werkelijk dat we het geluk moeten ‘verdienen’, dat we een gevoel van tevredenheid, voldoening of innerlijke rust kunnen ‘bereiken’ ?Velen gaan ervan uit dat ze pas gelukkig kunnenzijn als ze een bepaald doel bereikt hebben, als hun relatie met anderen perfect verloopt, als ze spiritueel ‘verlicht’ zijn, als ze eerstalles bezitten wat hen tot een maatschappelijk of spiritueel ‘geslaagd’ mens maakt ?
Telkens we denken dat we het geluk moeten bereiken,blijft het ons steeds een stapje voor...
Waarom is dit zo ?
Omdat, als we het geluk ergens projecteren in de toekomst, we ervan overtuigd zijn dat we :hetzij NU ietste weinig hebben (liefde, zekerheid, gezondheid, geld, ....) ;
hetzij NU iets te veel hebben (lasten, zorgen, een vervelende partner, overgewicht, …)
Vanuit deze innerlijke onvrede wordt onze dwingende begeerte aangewakkerd naar externe bevrediging en/of bevrijding.Dit kost zoveel energie dat we onszelf erin verliezen…
Zijn we op zoek naarwaardering van anderen, en sloven we onszelf uit om zoveel mogelijk bij anderen in de gunst te komen of hen tevreden te stellen, zoek dan eens het antwoord op de volgende vragen :Voel ik mezelf niet minderwaardig en ben ik eigenlijk wel overtuigd van mijn eigen unieke waarde
Vind ik mezelf wel goed genoeg ?
Moet ik mijn ‘ingeboren goedheid’ werkelijk verdienen door te leven naar andermans maatstaven of verwachtingen ?Zijn we op zoek naar zekerheid of veiligheid, en bouwen we ons leven op maatschappelijke structuren, status en/of ideaalbeelden, laten we onszelf dan eens afvragen :Hoe onzeker voel ik mij indien mijn omgeving mijn zekerheid niet langer garandeert ?
Voel ik me werkelijk veilig op aarde of leef ik met diepe bestaansangsten ? In hoeverre moeten anderen mijn innerlijke twijfel compenseren en mijn leegte opvullen ? Moet ik mezelf nog steeds blijven verbergen achter ‘maskers’ om een afwijzing te vermijden?
Het is je wellicht duidelijk geworden dat niemand buiten ons Zelf onze veiligheid of bestaanszekerheid kan garanderen ...Zullen we eerst dan gelukkig zijn als we een streefdoel in ons leven bereikt hebben ?
Wellicht ervaren we tijdelijk euforie, maar al snel wordt de euforie vervangen door vanzelfsprekendheid en gewenning ...Dan krijgen we alweer dat knagende gevoel dat er ons nog iets ontbreekt, dat nog iets anders ons wat completer of gelukkiger kan maken.
Wanneer denkt men dan ooit het verzadigingspunt te bereiken?
Indien we pas gemoedrust kennen als alle streefdoelen bereikt zijn of als ons wereldje precies aan onze verwachtingen beantwoord, komen we zelfs met een eeuwigheid nooit toe …
Men kan nooit gelukkig ‘worden’, men kan het slechts ‘zijn’ !
Geluk is niet het eindresultaat van een streefdoel, maar is de vreugde van de reis, het plezier van het onderweg zijn.Het is het genieten van de schoonheid van elk ‘tussenstation’ op weg naar onze bestemming.
Als we er werkelijk voor kiezen om gelukkig (geliefd) te zijn - ongeacht de omstandigheden, kan niets of niemand ons uit dat gevoel halen.
Maar als we ervoor kiezen ongelukkig (ongeliefd) te zijn, is elke kleinste ontgoocheling op onze weg of iedere fout die wij of een ander maken, een rechtvaardiging om ongelukkig te blijven !
Laten we beseffen hoe gezegend we zijn, hier op aarde, nu op dit moment in de tijd.
Wie zich echt rijk wil voelen, zou eens al die dingen moeten tellen die met geld niet te koop zijn.
Aanvaarden opent de poort naar dankbaarheid. Dankbaarheid is de volheid van het Moment voelen in ons hart.
Neutraal staan tegenover iets of iemand is aanvaarden wat iets of iemand is en dat het er is. Het betekent dat we niets proberen te veranderen aan de situatie of persoon. Eigenlijk zouden we kunnen zeggen dat we 'geen kleur toekennen' aan het onderwerp van onze aandacht. We observeren het en laten het voor onze ogen zijn eigen kleuren ontwikkelen. Net als een foto in ontwikkelvloeistof.
Voor ons is het heel moeilijk om neutraal (objectief) te zijn. We hebben eigenlijk altijd wel een beeld (of mening) van iets of iemand. Maar wat blijkt dat vaak anders te zijn als we er meer over te weten komen. "Onbekend maakt ongeliefd" is een bekend gezegde. Want hoe kun je van iets of iemand houden als je niet eens weet wat of wie het/hij is? En hoe kun je een hekel aan iemand hebben die je niet kent?
Voorbeeld
Jaren geleden besefte ik tijdens het kijken naar een spelletje op TV dat ik altijd een voorkeur had voor een van de kandidaten. Ik wilde dat hij of zij won. Ik begon me af te vragen waarom ik dat deed. Ik kende ze geen van allen en toch was een van hen mijn favoriet.
Ik ontdekte dat ik de persoon van mijn voorkeur aardig vond. En natuurlijk gunde ik die persoon de hoofdprijs! Na deze ontdekking ben ik anders gaan kijken naar de mensen in spelletjes. Ik zag dat ze allemaal meededen om een geluksgevoel te ervaren. Waarom zou ik dat de een wel gunnen en de ander niet ?
Soort zoekt soort, dus zeg me wie je vrienden zijn en ik zal zeggen wie jij bent. Wat je wilt zijn trek je aan. Wat je niet wilt zijn stoot je af. Daar gaat deze wet over. Wat in het innerlijk verborgen is, zal dicteren wat er aan de buitenkant te voorschijn komt. Dat heeft met onze uitstraling te maken.
Negatieve mensen trekken negatieve mensen en omstandigheden aan. En positieve mensen trekken positieve mensen en omstandigheden aan. Zie je alleen maar negatieve dingen om je heen, vraag je dan eens af of jezelf negatieve trekken hebt. Veroordeel je veel mensen, dan ben je niet blij met jezelf. Ben je extremist, dan zal je een andere extremist het licht in de ogen niet gunnen.
De buitenwereld die jij waarneemt is de spiegel van "je innerlijke zelf ". Wil je een nog betere "thermometer" voor je innerlijk? Als je het verschil tussen mijn en jouwe niet kent, waarom wordt je dan boos op anderen, die hetzelfde bij jou flikken. Als je zelf niet betrouwbaar bent, waarom dan boos zijn op onbetrouwbare vrienden. "De pot verwijt de ketel dat hij zwart ziet", is toch een gezegde. Of denk je dat de pot niet zwart is? De "toevalligheden" die ons overkomen zijn nooit toevallig. Dat trekken we aan, als een magneet. Je dat bewust worden is een goed begin! Deze wet, en dat geldt in meerdere of mindere mate voor alle wetten, geeft ons de kans om ons innerlijk te leren kennen. Dat kan soms frustrerend zijn, omdat ons gebeurtenissen overkomen, waarvan we dachten dat we dat station al gepasseerd waren.
Ons bewustzijn wordt dan even met beide benen op de grond gezet. Durven we open te staan voor die informatie? Innerlijke gedachten en emoties bepalen je uitstraling, bepalen wat je naar je toetrekt en afstoot. Sommige mensen leren hun innerlijk kennen door meditatie, wat de innerlijke weg wordt genoemd. Maar als je naar je omgeving kijkt dan kan je hetzelfde innerlijk veel makkelijker bloot leggen, met name die mensen aan wie we een hekel hebben kunnen ons leren wat onze eigen zwakheden zijn, je moet er wel voor open staan.
Kijk naar je omgeving en leer jezelf kennen!
Verander je omgeving en je omstandigheden door je wensen aan het universum duidelijk te maken!
Jij veroorzaakt zelf je omgeving en omstandigheden door je eigen gedachten, bewust of onbewust.
Positieve gedachten gaan samen met positieve gevoelens, negatieve gedachten met negatieve gevoelens. En wat je het meest uitzendt, komt bij je terug. Ben je vaak angstig, dan krijg je steeds daarvan de bevestiging, doordat er allerlei dingen rondom je gebeuren, die jou angstig maken. Veel mensen beseffen niet hoe vaak zij - zonder er bij na te denken - negatieve gedachten, met de bijbehorende emoties, het universum inslingeren. En je eigen gedachten scheppen - zonder dat je het beseft - jouw huidige omgeving. Als je ontevreden bent met je leven, dan zend je onbewust ontevredenheid uit en dus krijg je je omgeving en omstandigheden die jouw ontevredenheid bevestigen. De volgende keer dat je negatieve gedachten en emoties hebt is het misschien verstandig om even op je rem te trappen. Iemand haten komt als een boemerang bij jou terug.
Er zijn 3 hoofdpunten die je in de gaten moet houden:
a: Welke gedachten wil je echt waarmaken? b: Wees er van overtuigd dat het universum er nu al aan begonnen is. c: pak je kado aan wanneer het je gegeven wordt.
Een gedachte/wens uitspreken, zonder overtuiging dat het gaat gebeuren, werkt niet, je moet er in geloven. Dat is de essentie van deze wet. Dat maakt deze wet zo moeilijk. En met deze punten in je achterhoofd, kan je verder met het creëren van je eigen leven, je eigen omstandigheden.
Met zo’n voorname naam zijn de verwachtingen hoog. Zelfs Plinius was ietwat teleurgesteld bij het aangezicht van ijzerhard, en beschreef haar als “onooglijk”. Maar schijn bedriegt. Aan dit stakerige kruid werden de meest wonderbaarlijke krachten toegeschreven. In bijna alle oude religieuze culturen nam zij een voorname plaats in.
IJzerhard is met haar 30 cm hoogte onopvallend tot aan de bloeitijd. Dan verdubbelt haar lengte en bloeit in aren met lichtviolette bloemetjes van juni t/m september. Alleen aan de onderkant van het kruid zitten bladeren die min of meer ingesneden zijn. De stengels zijn wijd afstaand, vierkantig, ruw en hol. IJzerhard is stevig en taai, ook na een flinke bui staat ze nog fier overeind. Het is een overblijvend kruid wat zich makkelijk uitzaait. Ze is in heel Europa te vinden, vooral langs greppels en op ruige gronden. De Verbena officinalis heeft geen geur en smaakt bitter. De Verbena odorata groeit vooral in het zuiden van Europa. Deze variant geurt heerlijk, de smaak is aanzienlijk beter, maar is minder geneeskrachtig. De gekweekte versies (hybride) zijn voor magisch of phytotherapeutisch gebruik niet geschikt.
De botanici van de 16de eeuw verklaarden de naam ijzerhard uit het feit dat ijzer door het sap van dit kruid bijzonder goed gehard werd. Het Engelse Vervain is afgeleid van het Keltische “fer” (afdrijven) en “faen” (steen) omdat het kruid gruis uit de urinewegen zou spoelen. Voor de Druïden was zij één van de zeven heilige kruiden. (De andere waren maretak, bilzekruid, klaver, wolfsklauw, pulsatilla en sleutelbloem) Zij oogstten dit kruid alleen met de heilige sikkel, net zoals maretak. De juiste oogsttijd was als er geen zon of maan aan de hemel stond en de ster Sirius rijzende was. Honing werd geofferd op de plek van de oogst. Het kruid werd gedompeld in het water waarin werd geschouwd. Tijdens rituele ceremonies werd dit water gesprenkeld over de aanwezigen en geïnitieerden droegen kransen van ijzerhard op het hoofd.
De Romeinen gaven ijzerhard de naam Herba Sancta (heilig kruid). Koeriers te paard droegen het kruid ter bescherming tegen de vijand. Verdragen werden beklopt met een bosje ijzerhard om het meer gezag te verlenen. Met een stoffer gemaakt van dit kruid werd het altaar van Jupiter schoongeveegd om ongeluk af te weren. Ook in Griekenland gold het als een gelukskruid. Bosjes ijzerhard werden aan deurposten en in de stallen gehangen ter bescherming. In Egypte zei men dat het kruid ontsproten was uit de tranen van Isis, die huilde om haar vermoorde echtgenoot.
Tijdens de middeleeuwen bleef dit kruid erg in trek. Met het verse sap op je huid zou je onweerstaanbaar zijn voor het andere geslacht. Bruiden plukten ijzerhard voor een gelukkig huwelijk. Van het kruid zou je de meest fantastische en toekomstvoorspellende dromen krijgen. Met wat kruid in je schoen zou je niet moe worden of de verkeerde weg inslaan. Paarden liepen sneller, giftige slangen zouden niet bijten. Kinderen kregen een amulet met ijzerhard voor een “wakkere geest en goede inborst”. Het kruid werd ingezet bij koorts, mazelen, slangenbeten, pokken en de pest. De heksen droegen het als kousenband naar de sabbat. Het wordt vaak genoemd als ingrediënt van heksenzalf en voor het “brouwen” van het weer. Wat werkt voor de heks werkt ook voor ons, moeten ze gedacht hebben want het was een populair kruid om te beschermen tegen hekserij, geesten en demonen.
De medische toepassingen van ijzerhard.
Dit veelzijdige kruid is een uitstekend tonicum voor het centrale zenuwstelsel. Ze past bij mensen die overenthousiast zijn en van alles willen aanpakken. Ze moeten teveel van zichzelf en willen het allemaal alleen doen. Op de duur kan dit leiden tot nerveuze uitputting en overspannenheid. Alle klachten die uit deze situatie kunnen voortvloeien zoals stress, migraine en depressieve klachten hebben baat bij ijzerhard. De beste vorm van gebruik bij deze klachten is de Bachbloesemremedie. Voor uitwendig gebruik kun je omslagen dompelen in een aftreksel van een hand vol kruid welke 10 minuten heeft gekookt in een liter azijn. Deze omslagen kun je gebruiken bij migraine, kneuzingen, bloeduitstortingen en reumatische klachten. Het poeder helpt de pijn te verlichten. Neem 6 tot 8 mespuntjes verdeeld over de dag. Omdat de plant veel bitterstoffen bevat is het een goed kruid om de stofwisseling te versterken en de leverfunctie te stimuleren. Daar het kruid een bittere smaak heeft kun je ijzerhard hiervoor het beste gebruiken in een theemengsel met kruiden die de smaak verbeteren of als tinctuur. Als heet aftreksel bevorderd het de transpiratie waardoor het goed inzetbaar is bij griep en verkoudheid. Ook voor de mond kan ijzerhard goede dienst bewijzen. Het kruid bevat tannine welke samentrekkende eigenschappen heeft. Spoelen met een aftreksel helpt bij bloedend tandvlees, blaasjes en ontstekingen. IJzerhard is een algemeen versterkend kruid dat nieuwe energie en weerstand geeft. Maak hiertoe de medicinale wijn: Laat 60 tot 70 gram gedroogd en fijngemaakt kruid 2 weken trekken in een goede witte wijn. Na het filtreren neem je 2 a 3 glaasjes (50 ml) per dag. N.B. ijzerhard werkt stimulerend op de baarmoeder en moet dus vermeden worden tijdens de zwangerschap. Wel kan de thee worden ingezet tijdens de bevalling om deze te bevorderen en om de melkproductie op gang te brengen. Mensen met cardiale klachten dienen ijzerhard alleen te gebruiken op advies van een erkende fytotherapeut.
Magische eigenschappen:
Van ijzerhard wordt gezegd dat het de mensen verbindt met de goden en valt onder de invloed van Venus en het element aarde. Het is een spiritueel kruid dat gaten in de aura van de mens kan helen en werkt inspirerend bij artistiek werk. Het kan ingezet worden tijdens divinatie, seksuele magie en rituelen voor schoonheid, bescherming en reiniging. Nu volgen enkele suggesties hoe je ijzerhard magisch kunt toepassen. Schroom niet om zelf manieren te bedenken, gebruik je creativiteit en heb vertrouwen! Als je de handen wast met een aftreksel van ijzerhard kun je liefde overbrengen aan dat wat je aanraakt.
Gesprenkeld over je gezelschap maakt de sfeer blijmoedig. Offer ijzerhard in de tuin voor gezonde planten. Gedroogde bosjes in huis brengen geluk en beschermen tegen boze entiteiten. Om aan te sterken na een ziekte bind je de wortel van ijzerhard aan een witte draad. Draag het om je nek totdat je volledig hersteld bent. Om angsten te beteugelen steek je dagelijks een kaars aan welke omringt is met ijzerhard. Spreek hardop tegen de goden en godinnen en vraag om de verlossing van je angsten. Doe dit zolang dit nodig is. Voor het behoud van schoonheid en jeugdigheid ga je met volle maan naar buiten. Vul je kelk met water, ijzerhard en zout. Dompel gefossiliseerd hout in de vloeistof en haal het door de vlam van de kaars. Raak met de steen je voeten, handen, schouders en hoofd aan terwijl je om schoonheid en jeugdigheid vraagt. Herhaal dit 7 maal. Het verse sap op het lijf gesmeerd helpt je de toekomst te voorspellen en vervult je wensen. Brand ijzerhard als wierook ter bescherming.
Er is een glijdende schaal van het leren voelen, naar een proces van zelfverwerkelijking, dat uiteindelijk tot een diepgaand proces van transformatie kan leiden, wat ook wel het 'Pad naar Verlichting' genoemd wordt. Waar de overgang precies ligt, is voor elk mens verschillend. Wellicht ligt het al vast in jouw levensopdracht.
Misschien ben je er toevallig tegen aangelopen, maar wat is toeval? Het is datgene wat je toevalt, wat op je weg komt. Misschien heb je niet eens een keuze, maar wanneer je dat wel hebt, bedenk dan het volgende: het kiezen voor de WEG is geen kinderspel. Je hoeft deze weg niet op te gaan. Wanneer je echter merkt dat je dit vanuit de diepste diepten van jezelf wilt, of vanuit innerlijke aanwijzingen wel moét doen, dan is er of je het nu gelooft of niet, eenmaal begonnen, geen weg meer terug. Wanneer je vanuit een volle overtuiging "Ja!" hebt gezegd, neemt het proces zijn aanvang. Het proces kent dan een eigen dynamiek, dat sterker is dan jouw eigen wil. Wanneer je eenmaal in het in dit proces zit, is er geen weg terug meer. Jouw leven is dan blijvend veranderd.
Je moet , wil je vol kunnen houden, dan ook volgens Dürckheim aan een aantal voorwaarden voldoen:
-de nood moet hoog zijn: je moet er alles voor over hebben het pad te betreden en te vervolgen. Een beetje willen 'kicken' is onvoldoende. Het is geen hobby, maar een levensvervulling. Bedenk: het spirituele pad wordt vaak begonnen om te ontsnappen aan de harde eisen van het Leven, het Pad blijkt uiteindelijk een volkomen acceptatie van het Leven in te houden.
-je moet uithoudingsvermogen hebben: halverwege stoppen zal je jouw leven lang betreuren. Het proces kan pijnlijk zijn. Het is niet alleen leuk mediteren. De 'eigen rommel' moet eerst worden opgeruimd. De confrontatie met de eigen Grote Ontkenning ofwel de Schaduw, de eigen negativiteit is pijnlijk. Het proces van het loslaten, ofwel het 'ontschillen' is vaak niet leuk, brengt vaak veel ongemak met zich mee en is meestal van lange duur. Alles wat je daarvoor niet wilde zien, moet je nu recht in de ogen kijken. Tijdens de diepste dalen, moet het vertrouwen in de juistheid van de gekozen weg onverminderd blijven.
-je moet kiezen voor het juiste oogmerk. Niet alleen beter willen worden, of een nieuwe bodem zoeken voor succes en status, maar je ten dienste stellen van het Zijn.
-je moet kunnen zwijgen. Het proces moet in stilte geschieden. Wanneer je overal loopt te verkondigen waar je mee bezig bent en wat je daarbij meemaakt, trekt -in woorden van Dürckheim- het 'Wezen' zich geschrokken terug. Of, in meer nuchtere termen, zit je weer in jouw Ego, in je verwachtingen, in je streven naar succes, kortom in jouw denken en dus binnen tijd en ruimte.
je moet vertrouwen en geduld hebben. Verlichting is niet af te dwingen. Niets is af te dwingen. Je moet er aan toe zijn. Je moet in het Rad van Wedergeboorte voldoende ervaring hebben opgedaan, om voldoende rijp te zijn voor de volgende definitieve stap. Daarom raken sommige (niet vele) zoekers al snel verlicht en anderen (de grote meerderheid) in het geheel niet verlicht in dit leven.
Momenteel geldt de maansverduistering als een spectaculair verschijnsel in de hemel. In oudere tijden echter begreep men nog niet hoe een verduistering ontstond en konden zij niet anders besluiten dan dat hun enige bron van licht in de nacht werd opgegeten en bloed zich verspreidde over het oppervlak. Het was algemeen aangenomen dat het een slecht voorteken betrof. De Maya’s gingen zelfs zo ver dat het kwadrant wat het meest verduisterd was (vooral te zien in een gedeeltelijke verduistering) aan zou geven in welke geografische richting het meeste onheil te verwachten was. Het onheil zou het verloop van de komende gebeurtenissen veranderen en het is opmerkelijk dat dit in een aantal gevallen ook inderdaad geschiedde. Er zijn verschillende verhalen bekend waarin strijdende volkeren op basis van een maansverduistering hun strategie veranderden, aanpasten of uitstelden waardoor het verloop een onverwachte wending nam.
Columbus heeft ooit zijn kennis over de maansverduistering misbruikt om voedselvoorraden af te dwingen. Zijn schip was gestrand op Jamaica en zijn bemanning dreigde te verhongeren als hij niet snel gered zou worden. De verstandhouding met de eilandbewoners was door Columbus’ arrogante houding verslechterd en zij weigerden hem nog langer van dienst te zijn. Op zoek naar oplossingen las hij in zijn almanak dat er die nacht een maansverduistering zou plaatsvinden. Hij dreigde bij de bevolking dat God de maan op zou eten als zijn wensen niet werden ingewilligd. Tegen het einde van de eclips gaf hij aan dat God bereid was zijn straf ongedaan te maken mits zij alsnog voedsel brachten.
Ook vandaag de dag hebben de legendes over de maan nog kracht. Op verschillende continenten is het nog steeds de gewoonte herrie te maken tijdens een verduistering om dat wat de maan aanvalt weg te jagen. Wellicht meer uit traditie dan overtuiging, maar vuurwapens worden afgevuurd, deksels op elkaar geslagen, er wordt geschreeuwd of gezongen. In andere delen van de wereld wordt een verduistering nog wel gezien als een ziekte van de zon of maan. Bronnen worden afgedekt, potten en pannen omgedraaid of men sluit zich op in huis om de zieke straling te vermijden.
Leuke en vermakelijke verhalen, maar het zou te kort door de bocht zijn om de invloed van een maanverduistering ter zijde te schuiven.
In de Astrologie nemen de verduisteringen een belangrijke plaats in. Niet elke verduistering zal invloed hebben op het persoonlijke vlak, dit zal pas het geval zijn als de eclips een belangrijke graad in je horoscoop raakt. Dit geldt vooral voor conjuncties of opposities op planeten, de ascendant en Midhemel. Het gebrek aan licht maakt dat we niet zien maar voelen, een innerlijke gerichtheid, waardoor een bewustwording plaats vindt over dat waar je gebrek ervaart en de daaruit voortvloeiende behoefte. Een maansverduistering werkt vooral in op relaties. Ze zullen worden uitgedaagd waardoor er een verandering plaats zal vinden. Je krijgt de mogelijkheid om oude patronen, angsten en gewoontes aan te passen. De aard van dit proces wordt aangegeven door de betrokken planeten, huizen en tekens.
De graad in de horoscoop waar de maansverduistering valt blijft tot 6 maanden gevoelig. Dit houdt in dat de effecten van de eclips zich ook wat later kunnen manifesteren, bijvoorbeeld omdat er dan een planeettransit plaats vindt over dit punt.
Magisch gezien ervaren we met een maansverduistering een micro maand. In een uur manifesteert zich de energie die normaal verspreid is over 28 dagen. Dit zou kunnen impliceren dat je een magisch doel tijdens een maansverduistering extra snelheid en kracht kunt geven. Tijdens de verduistering zien we de schaduw van de aarde, maar ook de reflectie van het licht dat de aarde ontvangt van de zon. Het correspondeert met de schaduwen in jezelf en het licht wat er op valt. Daarbij staan de zon en de maan precies tegenover elkaar als een balans met de aarde als middelpunt. Het integreren van de schaduwzijde en het hervinden van een balans zullen een transformatie genereren.
