|
DE GEBOORTE VAN HETxml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
KRUISWOORDRAADSEL
Wanneer een gevangene zich verveelt
Een milde zondag in de herfst loopt ten einde. In het landhuis van Mister Alleny, niet ver van de stad Oxford, maken de gasten zich, min of meer luidruchtig gereed om met rijtuig of auto te vertrekken. Enige heren zijn in een uitgelaten stemming. Zij hebben te diep gekeken in het glaasje van hun gastheer, dat gevuld was met uitstekende wijn en geurige likeur, met het gevolg, dat hun gang ietwat onzeker is.
Victor Orville, de rijke grondbezitter, die des zomers op zijn landgoed en des winters in zijn stadswoning woont, zou zich het liefst geen ogenblik verwijderen van deze vochtige geneugten.
Zijn vrouw moet al haar overredingsgave aanwenden om de opgewonden echtgenoot er toe over te halen, afscheid te nemen van zijn gastheer en in de auto te stappen.
Enigszins bevreesd zit zij naast hem aan 't stuur
waren wij maar eerst thuis en was dit ritje met de wagen maar eerst goed en wel achter de rug, denkt zij...
Maar zij zal haar huis niet weerzien, deze stille, zachtaardige vrouw. De duivel, die alkohol heet, heeft de man bedwelmd en laat hem in volle vaart tegen een boom rijden. Victor Orville wordt zwaar gewond opgenomen in het ziekenhuis, maar zijn vrouw sloeg de ogen niet meer op...
De" rechterlijke macht heeft ontdekt, dat Victor Orville zich in beschonken toestand achter het stuur heeft bevonden; hij had behoren te weten, dat hij daarmede het leven van de aan zijn zorgen toevertrouwde vrouw ernstig in gevaar bracht. Wanneer hij weer geneest, doet de overheid hem een proces aan en veroordeelt hem wegens dood door schuld tot een gevangenisstraf van vijf jaar.
Gebroken als hij was, had de ongelukkige slechts een wens : niet onder gebracht te worden in de gevangenis van zijn eigen woonstreek, waar hij de gelukkigste jaren van zijn leven heeft doorgebracht en allen hem kenden.
« Ik smeek u mij naar het uiterste puntje van de bewoonde wereld te brengen » schrijft hij in een brief aan de Officier van Justitie. Zijn wens wordt verhoord ; men brengt hem naar Kaapstad, waar hij bij een aantal gevangenen wordt ingedeeld, die in tegenstelling met de overigen, na een bepaalde tijd zekere voorrechten verkrijgen, zulks in tegenstelling met de andere veroordeelden. In hun vrije tijd mogen zij boeken lezen. Maar Orville heeft al heel spoedig de gehele bibliotheek uitgelezen en hij begint zich danig te vervelen. In een dergelijk uur van ledigheid stelt hij zich de vraag, of het niet mogelijk zou zijn een middel te vinden om de verveling afdoende te verdrijven. Zou er geen raadsel te maken zijn, dat voor vele mensen tegelijk een tijdverdrijf kan zijn ? Terstond beproeft de ondernemende gevangene zijn gedacht in werkelijkheid om te zetten. Uren lang zit hij gebogen over zonderlinge tekeningen en woordenreeksen en laat zich door de spot van de cipiers niet van de wijs brengen. Maar tenslotte berichten deze laatste, dat zij ernstig twijfelen aan de geestelijke gezondheid van de man. Dikwijls vergeet hij zelfs voor zijn vreemde liefhebberij het eten.
De direkteur begeeft zich vergezeld van een geneesheer naar de cel van de gevangene en vraagt Orville, wat deze zonderlinge werkstukken te beduiden hebben.
Dat moet een raadsel worden, antwoordt de gevangene. Nu blijft de direkteur en geneesheer welhaast geen twijfel meer over : deze man is niet normaal. De volgende dag moet Orville verschijnen op het spreekuur van de dokter.
Aha, dus daarom hebt u mij hier laten komen.
Stelt u zich gerust, dokter, ik ben niet krankzinnig. Dit hier en hij wijst op een tekening moet inderdaad een raadsel worden. Maar de dokter is daarvan allerminst overtuigd en hij onderzoekt Orville zeer nauwkeurig .. om te moeten bevinden, dat hij kerngezond is.
Uit zijn cel stuurt Orville een proef van zijn werk naar een groot Engels dagblad. Het blad neemt het raadsel terstond van hem op en koopt eveneens andere. Nauwelijks zes maanden later verschijnt er welhaast geen krant
meer zonder een raadsel van de gevangene uit Kaapstad. Een ware epidemie heeft de wereld aangetast.
In grote steden worden boeken, die alleen uit kruiswoordraadsels bestaan, te koop aangeboden. Wanneer de gevangene vrij wordt gelaten, is hij een vermogend man. Zijn gedacht heeft hem twee millioen pond opgebracht.
Orville keerde niet naar het moederland terug, maar kocht zich een huisje in de buurt van Kaapstad.
Reporters en allen, die daar zijn rust kwamen verstoren wees hij de deur. Geen enkel mens is het ooit gelukt over de drempel van zijn huis te komen. Hij had met de wereld afgerekend.
75 jaar is de even gelukkige als ongelukkige
uitvinder van de denksport geworden.De wereld heeft niet geweten, of hij nog in leven was. Eerst nu, na zijn dood, weet zij het
Bron: Uit de krant hbvl.be van 1938
PS : VOOR DIEGENEN DIE GRAAG PUZZELEN SCROLL VERDER
|
![Maak uw eigen Krabbelplaatjes [krabbelaars.eu]](http://s48.photobucket.com/albums/f241/fungenerator/krabbelglitter1/png1395784085.gif)
