Ik ben Dini
Ik ben een vrouw en woon in Diemen (Holland) en mijn beroep is Homemanager.
Ik ben geboren op 08/04/1951 en ben nu dus 73 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Mijn websites en blogs,powerpoints en psp maken,lezen,.
Ik ben getrouwd met Jan.Samen hebben wij een dochter en schoonzoon en een schat van een kleinzoon Benjamin.
Wens u een aangenaam verblijf op mijn blogje.
Helaas is na een gelukkig huwelijk van 40 jaar tot mijn grote verdriet Jan op
06-08-2015 overl
Lieve blogmaatjes,morgen zijn wij 40 jaar getrouwd.Wij gaan vandaag een weekje weg om dat te vieren samen met onze kinderen en kleinzoon Benjamin. Wij komen 28 maart weer terug.Vergeet u s.v.p. mijn blogje niet, lieve groetjes Dini
Dear blog buddies, tomorrow we are 40 years getrouwd.Wij celebrate with our children and grandson Benjamin. We go a week away and come back again March 28.Please don't forget my little blog, Greetings Dini
Vá¸ení blog kamarádi, zítra máme 40 rok getrouwd.Wij oslavit se svými dětmi a vnuk Benjamina. Jdeme týden pryč a vrátit se zase 28.března. Pamatujte si, ¸e nemusíte s.v.p.mijn malý blog, Pozdravy drahá Dini
Museum Ons' Lieve Heer op Solder is een voormalige schuilkerk, gelegen in de binnenstad van Amsterdam, op de hoek van de Oudezijds Voorburgwal en de Heintje Hoekssteeg. Het pand staat in de Top 100 der Nederlandse UNESCO-monumenten.
Deze kerk is ontstaan in de tijd na de Reformatie, toen katholieken geen openbare kerkdiensten meer mochten houden. Evenals vroeger de nabijgelegen Oude Kerk was deze schuilkerk aan Sint Nicolaas gewijd, maar stond bekend onder de namen Het Haantje en Het Hert. De naam Ons' Lieve Heer op Solder dateert uit de 19e eeuw. De schuilkerk heeft meer dan twee eeuwen dienst gedaan totdat de grote nieuwe St. Nicolaaskerk tegenover het Centraal Station het verving. In 1888 is het toen als museum ingericht.
Oudezijds Voorburgwal 40 lijkt een gewoon grachtenhuis. Het is een vier ramen breed woonhuis met een stoep en een gedeeltelijk houten onderpui met puibalk. Aan de puibalk kunnen we zien dat het pand 17e eeuws is; het dateert uit ±1630. De topgevel is in de 18e eeuw versoberd van een classicistische halsgevel in een tuitgevel. Bijzonder is dat zich aan de voorgevel geen hijsbalk bevindt. Aan de zijgevel, in de Heintje Hoeksteeg, vinden we een hijsinstallatie die vaak bij pakhuizen wordt toegepast: een windkast. In de steeg valt op hoe diep het pand is.
Het huis werd in 1661 gekocht door kousenkoopman Jan Hartman. Hij liet het verbouwen en uit deze periode dateert het fraaie interieur. Het pand staat in de eerste plaats bekend om zijn zolderkerk, gebouwd over de volle diepte van de zolders van het huis aan de Oudezijds Voorburgwal en het daarachter gelegen huisje in de Heintje Hoeksteeg. In de zolder van het woonhuis is een rooms-katholieke kerk gebouwd. De kerkgangers kwamen binnen via een ingang aan het naast het pand gelegen steegje. In de 18e eeuw was de schuilkerk al te klein. Ludovicus Josephus Reyniers, de pastoor van schuilkerk 'Het Hert', kocht daarom op 16 juni 1725 Vredenburgh, aan de overkant van de Oudezijds Voorburgwal, met het doel het te slopen en er daar een nieuwe, grotere schuilkerk te vestigen. Een paar dagen vóór de aankoop kreeg het bestuur van de Hervormde Kerk lucht van de transactie. Men lichtte de vroedschap in. Dat stak op 21 juni 1725 een stokje voor de plannen.
Straô, stra, strarijden, strao of straorijden is een jaarlijks terugkerende boerenfeestdag op het Nederlandse eiland Schouwen-Duiveland. Straorijden wordt alleen in Burgh-Haamstede, Ellemeet, Noordwelle, Renesse, Scharendijke en Serooskerke gedaan. Tijdens het evenement rijden rijkelijk versierde Zeeuwse paarden voor de eerste maal in het jaar het strand op en de zee in. Het straorijden werd vroeger gedaan als de paarden na een lange winter op stal weer aan het werk gingen. De werkpaarden, vooral die met veel haar aan hun benen, kregen last van hun benen en hoeven. Om de benen te verfrissen, stramheid en mok tegen te gaan en om kleine ontstekingen van de huid aan de benen te ontsmetten, werden de paardenvoeten in de zee gespoeld. Volgens volksgeloof was het ook goed tegen nachtmerries. De betovering werd door het zeewater verbroken.
Degenen die voor het eerst meedoen met straô moeten achteraan de stoet rijden. Degene die het vaakst heeft meegedaan rijdt voorop en blaast een koperen hoorn. De eerste vermelding van het straorijden dateert uit 1643 Van oorsprong werd dit feest gehouden op de eerste maandag voor de vastentijd. Na 1955 is dit verzet naar de zaterdag en wordt het in ieder dorp op een andere dag gevierd. Vanaf half februari tot eind maart wordt dit feest elke zaterdag in een andere plaats op Schouwen-Duiveland gevierd.
Benjamin houdt erg van knuffelen en ik moet zeggen wij ook met hem. Hij staat hier wel op een paaltje.Hij is wel groot voor zijn leeftijd maar ook weer niet zo groot.
De Venus van Brassempouy is een ivoren beeldje van de Boven-Paleolithicum. Het werd ontdekt in een grot in Brassempouy, Frankrijk in 1892. Het is ongeveer 25.000 jaar oud en is één van de vroegst bekende realistische voorstellingen van een vrouwelijk menselijk gezicht.
Nederlanders-Belgen trouwens niet minder-zijn aardappeleters. Beide landen staan rond de tiende plek op de wereldranglijst waar het om aardappelconsumptie gaat:de frietminnende Belgen eten gemiddeld 106 kilo per jaar,de prakkende Nederlanders 94 kilo.
Behalve een land van aardappeleters zijn we een land van aardappeltelers.Nederland telt meer dan negenduizend aardappelboeren en behoort tot de belangrijkste aardappelproducerende landen ter wereld. Dat Nederland zo,n toonaangevende rol speelt op aardappelgebied,is deels door het lot bepaalt.Het Nederlandse klimaat,met zachte winters,milde zomers en het hele jaar door voldoende neerslag,garandeert een goed groeiseizoen.Ook de ligging met overwegend westenwind uit zee is gunstig.We hebben geen buurland van waaruit plagen op de gewassen waaien;het pootgoed blijft zo virusvrij
De Montelbaanstoren is een Amsterdamse toren uit 1516 aan de Oudeschans 2. De oorsprong van de naam is onbekend. De toren heeft als bijnaam Malle Jaap, omdat de klokken van de toren ooit op onregelmatige tijden spontaan begonnen te spelen. De Montelbaanstoren is gebouwd toen het middeleeuws Amsterdam werd uitgebreid door een oude wijk bij de stad te trekken. Hiervoor werd aan de oostkant een nieuwe gracht gegraven, de huidige Oude Schans. Waar deze het IJ naderde werd in het kader van de vestingwerken van Amsterdam een verdedigingstoren neergezet.
In 1606 verloor de toren zijn verdedigingsfunctie. Er werd toen een sierbekroning in renaissancestijl op geplaatst, ontworpen door stadsbouwmeester Hendrick de Keyser. De Montelbaanstoren werd daarmee 48 meter hoog. In de toren kwam een uurwerk, en enkele luidklokken. In 1610 zakte de toren, die gefundeerd is op plaggen (huiden genaamd), scheef. Hij moest toen worden rechtgetrokken. Rembrandt, die in de buurt woonde, tekende de toren in 1644, maar zonder de opbouw van De Keyser.
In 1852 dreigde de toren te worden gesloopt, maar sinds 1878 is het Stadswaterkantoor in de toren gevestigd. Tot 2006 werd hier de afdeling Uitvoering van de sector Waterbeheer van de dienst Riolering en Waterhuishouding gehuisvest. In 2006 vertrok het Stadswaterkantoor naar een nieuwe locatie en werd de toren grondig gerestaureerd.
Vanaf 2007 stond het leeg omdat de gemeente geen huurder kon vinden die bereid was 9000 euro per maand te betalen. Van de zomer van 2010 tot 2013 werd het voor een veel lager bedrag verhuurd aan de Stichting Secret Garden, een belangenorganisatie die opkomt voor homoseksuele, biseksuele en transgendermoslims. Sinds 2014 zit het kantoor van Private Boat Tours in de toren.
Ik ben Dini
