Ik ben Dini
Ik ben een vrouw en woon in Diemen (Holland) en mijn beroep is Homemanager.
Ik ben geboren op 08/04/1951 en ben nu dus 73 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Mijn websites en blogs,powerpoints en psp maken,lezen,.
Ik ben getrouwd met Jan.Samen hebben wij een dochter en schoonzoon en een schat van een kleinzoon Benjamin.
Wens u een aangenaam verblijf op mijn blogje.
Helaas is na een gelukkig huwelijk van 40 jaar tot mijn grote verdriet Jan op
06-08-2015 overl
Hier een paar foto's van de boulevard van Scheveningen.Er stonden allemaal mooie kunstwerken.Ik was met een vriendin daar afgelopen zaterdag naar Taste en Comedyshow van Jurgen Rayman en dat was aan het einde van de pier in dat ronde gebouw.het was erg leuk.
Anton Franciscus Pieck (Den Helder 19 april 1895) – Overveen, 24 november 1987) was een Nederlandse kunstschilder, tekenaar, etser en graficus. Pieck is vooral bekend geworden om zijn romantische tekeningen met levendige taferelen uit een geïdealiseerd nostalgisch verleden en om zijn sprookjesbos in De Efteling. Als boekillustrator kon Pieck zich meten met de grote Engelse voorbeelden uit de 19e eeuw. Hij heeft als boekillustrator een belangrijk stempel gedrukt op het beeld van de wereldliteratuur in Nederlandse vertaling.Piecks werk was ook populair op kalenders en op geboorte- en kerstkaarten. Sinds 1984 staat in Hattem het Anton Pieck Museum.
Ca 750 gr varkenshaas 12 tot 16 plakken ontbijtspek boter om te bakken
250 ml volle rode wijn Schil van 1 citroen 1 kaneelstokje 50 gr witte basterdsuiker 2 kruidnagels (verse) tijm 8 stoofperen
Bereiding
Breng een pan aan de kook met hierin de wijn, citroenschil, suiker, kruidnagel en kaneelstokje. Schil de stoofperen maar laat het steeltje er aan zitten. Leg de stoofpeertjes in de pan met wijn en voeg nog ca 250 ml water toe. Laat ze ongeveer 45 min zachtjes stoven tot ze zacht zijn.
Snijd ondertussen de varkenshaas in plakken van ca 3 cm dik tot je 3 of 4 plakken per persoon hebt. Wikkel er een stuk ontbijtspek omheen. Gebruik eventueel een prikkertje om het spek vast te zetten. Bestrooi de varkenshaasmedaillons met wat zwarte peper en wat tijm. Verhit een beetje boter in een koekenpan. Bak de plakken varkenshaas ca 7 tot 8 minuten, hij mag nog wat rosé zijn van binnen. Houd het vlees eventueel warm in aluminiumfolie.
Haal de peertjes uit de pan en laat de rest (of een gedeelte) van het vocht inkoken tot sausdikte. Serveer de varkenshaasmedaillons met de stoofperen en wat van de rodewijn saus.
EEN HEERLIJK HERFST/WINTERRECEPT!WENS IEDEREEN EEN FIJNE MIDWEEK!
Dutch Handkerchief Company is het enige bedrijf ter wereld dat nog echte traditionele boerenzakdoeken produceert. Van oudsher bestaan deze zakdoeken in twee maten: kleine voor in je zak - deze noem jemouchoirs - en de grote voor om je hals of hoofd - deze heten foulards. In het buitenland zie je vaak op de boerenzakdoek geïnspireerde bandana's, die meestal iets kleiner van formaat zijn en van dunnere stof gemaakt.
De meeste zakdoeken zijn rood, eertijds gekleurd door de wortel van de meekrapplant die vooral in de provincie Zeeland gekweekt werd. Ditzelfde rood zie je ook veel terug in de Zeeuwse klederdracht. Meekrap is een van de weinige natuurlijke pigmenten die kleurecht blijft. De rode zakdoek was bedoeld voor doordeweeks gebruik. Op zondag droegen de mannen een witte met rode motieven en de vrouwen een helemaal witte zakdoek. Wit met zwart was voor de rouw en wit met donkerblauw voor de halve rouw.
De patronen op de zakdoeken zijn allemaal op dezelfde manier opgebouwd: een niet al te drukke symmetrische rand rond een middenvlak vol strooimotiefjes, met soms in het midden een medaillon met een voorstelling. In de randen zijn vaak ranken en guirlandes te vinden, maar ook bloemen, stippeltjes of geometrishe motieven. De meeste motieven zijn afkomstig van stoffen die in de 17e eeuw naar Europa kwamen uit het Verre Oosten zoals China, India en Perzië. Voorbeelden daarvan zijn gestileerde lotusbloemen, palmetten en paisley-motieven.
Bij stoffenfabriek Vlisco in Helmond zijn stalenboeken, receptenboeken en tekeningen te vinden die teruggaan tot 1868. Veel van de oorspronkelijke ontwerpen, die nog steeds gedrukt worden, blijken al sinds het midden van de 19e eeuw te bestaan.
Is een van de mooiste jaargetijde heel pril Er gebeurt van alles regen en wind maar ook zon De bladeren vallen van de bomen en alles staat stil de geuren van de herfst bladeren alom
Buiten de kastanjes zoeken of kopen pompoens De potten chrysanten staan langs de weg te koop Stoep wordt aangeveegd al het mosgroen en zitten nog niet binnen in huis er is nog hoop
We gaan weer de kast veranderen andere jassen aan Gaan er op uit met de fiets het kan nog wel De zonnestralen is er volop, dat laten we niet gaan We wandelen flink dat is goed voor het gestel
Lieve blogmaatjes er komt vandaag iemand voor mijn computer.Er is een bepaald programma dat niet werkt.Dus ik hoop dat het verholpen kan worden en ik weer snel de blogjes kan bezoeken.
Hier een foto van mijn lieve kat Gizmo.Hij is nu 17 jaar en ik hoop dat hij nog een paar jaartjes bij mij mag blijven.Ik heb toch nog iets om voor te zorgen.Ik hou echt heel veel van hem.
In 't Aepjen is een bruin cafe met een lange traditie en huist in een van de oudste gebouwen van Amsterdam. Drink hier samen met buurtbewoners, toeristen en anderen een biertje of nip jenever uit een glaasje tot de rand gevuld.
Of je nu bier drinkt of een van de twintig soorten jenever probeert, in 't Aepjen is altijd gezellig druk. Kijk goed om je heen want je bent in een van de twee nog overgebleven houten huizen van Amsterdam (het andere staat op het Begijnhof).
In de aap gelogeerd
in 't Aepjen begon zijn bestaan in de zestiende eeuw als zeemansherberg. Zeelieden die in problemen kwamen omdat ze hun geld vergokt of opgedronken hadden, werden door de waard vriendelijk behandeld want ze konden in natura betalen. Deze zeelui hadden vaak apen aan boord die zij uit verre oorden zoals Ceylon en Oost-Indie meebrachten. Deze aapjes werden een betaalmiddel. Al spoedig was de herberg een toevluchtsoord voor apen en vlooien. Zeelieden die een paar nachtjes in deze herberg hadden geslapen, waren te herkennen aan hun gekrab. Dat is precies waar de uitdrukking - in de aap gelogeerd – vandaan komt. Een uitdrukking die gebruikt wordt wanneer mensen in problemen zijn.
Gelukkig is tegenwoordig in dit prachtige cafe een aap geen wettig betaalmiddel meer. Je zult gewoon contant of met plastic moeten betalen...
Ik ben Dini
