Ik ben Dini
Ik ben een vrouw en woon in Diemen (Holland) en mijn beroep is Homemanager.
Ik ben geboren op 08/04/1951 en ben nu dus 73 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Mijn websites en blogs,powerpoints en psp maken,lezen,.
Ik ben getrouwd met Jan.Samen hebben wij een dochter en schoonzoon en een schat van een kleinzoon Benjamin.
Wens u een aangenaam verblijf op mijn blogje.
Helaas is na een gelukkig huwelijk van 40 jaar tot mijn grote verdriet Jan op
06-08-2015 overl
Cantors reuzeweekschildpad is de grootste soort schildpaduit de familie weekschildpadden.De soort werd voor het eerst wetenschappelijk beschreven door John Edward Greyin 1864. Later werd de wetenschappelijke naamPelochelys cantorisgebruikt. De soortaanduidingcantoriiis een eerbetoon aan de Deense bioloog Theodore-Edward Cantor.
Hoewel lang niet ieder exemplaar zo groot wordt, kan het schild alleen al twee meter lang worden en dit is zelfs voor weekschildpadden erg groot. De enige andere soort uit het geslachtPelochelyswordt ook reuzenschildpad genoemd, maar blijft de helft kleiner en wordt niet langer dan een meter. Het schild is zeer flexibel, rond van vorm en opmerkelijk plat. Ook de voorpoten zijn plat en peddelachtig, de achterpoten zitten verstopt onder het enorme, rubber-achtige schild. De schildkleur is groen tot bruin, het schild heeft bij oudere dieren geen tekening; juvenielen hebben zowel op de kop als op het schild kleine, donkere vlekjes.
Cantors reuzenweekschildpad komt voor in Azië, in Bangladesh, Cambodja, China, India, Maleisië,Myanmar, Papoea-Nieuw-Guinea, Thailanden Vietnam. In Indonesiëkomt de soort voor in de riviervalleien van de Memberamoen de Sepikrivieren in de deelgebieden Borneo, Sumatraen westelijk Java, op de Filipijnenis de schildpad in het oosten van Luzonte vinden. Vanwege het vrij grote verspreidingsgebied en de geïsoleerde ligging van sommige delen daarvan is het waarschijnlijk dat deze soort uit verschillende ondersoorten of zelfs soorten bestaat. Momenteel zijn er namelijk geen ondersoorten, maar anatomisch wijken sommige populaties iets van elkaar af en onderzoek zal hier in de toekomst uitsluitsel over moeten geven.
De habitat bestaat, zeker van grotere exemplaren, uit diepere, langzaam stromende wateren als rivieren en wat bredere stroompjes. De schildpad wordt vaak verder landinwaarts gevonden, maar tolereert brakwateren de soort is ook in zee waargenomen.Het voedsel bestaat voornamelijk uit dieren als vissen, amfibieënen in het water levende kreeftachtigenen andere ongewervelden, maar ook plantendelen worden wel gegeten. Zoals alle weekschildpadden is de soort zeer schuw en komt zelden uit het water.
Van deze soort is bekend dat zuurstof kan worden opgenomen met de slokdarmhoofd, een deel van de keel. Een dergelijk gespecialiseerde vorm van ademhaling vindt men ook bij enkele Australische soorten schildpadden, die zuurstofopnemende cellen in de geslachtsorganenhebben (bijvoorbeeld de fitzroyschildpad)
Over de voortplanting is vrijwel niets bekend vanwege de verborgen levenswijze. In de natuur zijn waarnemingen zeldzaam vanwege de verborgen levenswijze.
* De langste plaatsnaam in de wereld is die van een stad die wij kennen met een veel kortere naam :Bangkok.De officiële,ceremoniële naam van de Thaise hoofdstad is namelijk:
De stad van engelen,de grote stad,de woonplaats van de smaragdgroene Boeddha,de ondoordringbare stad van de god Indra,de grote hoofdstad van de wereld die met negen kostbare edelstenen is begifted,de gelukkige stad,rijk aan een enorm Koninklijk Paleis dat gelijkt op de hemelse woonplaats waar de gereïncarneerde god regeert,een stad die door Indra is gegeven en die door Vishnukarn is gebouwd.