Ik ben Dini
Ik ben een vrouw en woon in Diemen (Holland) en mijn beroep is Homemanager.
Ik ben geboren op 08/04/1951 en ben nu dus 73 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Mijn websites en blogs,powerpoints en psp maken,lezen,.
Ik ben getrouwd met Jan.Samen hebben wij een dochter en schoonzoon en een schat van een kleinzoon Benjamin.
Wens u een aangenaam verblijf op mijn blogje.
Helaas is na een gelukkig huwelijk van 40 jaar tot mijn grote verdriet Jan op
06-08-2015 overl
Lieve blogmaatjes,hier ben ik weer terug in blogland.Mijn oogontsteking is wel over maar nog steeds erg last van mijn ogen.Ik moet 8 augustus naar de oogarts en hopen maar dat ze dan vinden wat het is.Daar door kan ik nog steeds niet te vaak achter de computer.
Hierbij nog wat foto's van onze vakantie in Turkye.Echt weer heel fijn gehad.
Wil ook iederéén bedanken voor de bezoekjes en ook allemaal een heel fijn weekend gewenst,
Gordeldieren zijn niet zo bekend bij het brede publiek, maar eigenlijk zijn het fascinerende wezentjes. Vooral hun voortplanting is interessant, want gordeldieren krijgen heel vaak identieke tweelingen. Sommige gordeldieren krijgen acht tot vijftien jonger per keer. En die groeien heel snel op, want na amper een jaar zijn ze al klaar om zichzelf voort te planten.
De blauwe gomboom is een boom uit de mirtefamily(twee zaadlobigge planten). De hoge, snelgroeiende, groenblijvendeboom stamt uit Zuid-Australië. Op vorstvrije plaatsen in Europawordt de boom aangeplant voor de sier. De hoogte kan 40 m bedragen.
De kroon is kegel- of koepelvormig, hoog en dicht. De boom heeft een rechte, cilindrische stam. De boomschorsis afbladderend in grote, grijsbruine stroken. Daaronder is het wit, bruin- of grijsachtig.
De bladeren zijn sikkelvormigen 10-30 cm × 3-8 cm groot. Ze zijn glimmend donker blauwgroen en zijn voorzien van kliertjes. De jonge bladeren zijn langwerpig, tegenoverstaand en stengelomvattend.
De bloemenzijn witachtig en hebben een doorsnede van circa 4 cm. Ze zijn alleenstaand. De bloemknopheeft een dekseltje. Als de knop opengaat, gaat dat dekseltje eraf en komen er veel meeldradentevoorschijn.
De schoenbekooievaar is een vogel uit de familie Pelikaanachtige. Het is het enige lid van deze familie.
Deze vogel heeft een grijs verenkleed. Dankzij zijn brede bek kan hij makkelijk vis vangen (scheppen) in het troebele water. De lichaamslengte bedraagt 110 tot 140 cmen het gewicht 5,5 tot 6,5 kg.
De schoenbekooievaar, een dier dat grotendeels solitair leeft, verblijft in de natte gebieden en moerassen van de Suddregio, in noordelijk Oost-Afrikaen langs de Riftvalleitot aan Zambia. Hoewel hij neerstrijkt en slaapt in bomen, bevindt hij zich meestal op de grond, in de buurt van water. De schoenbekooievaar is een trage vogel en brengt de meeste tijd door met onbeweeglijk stilstaan, terwijl hij uitrust en spiedt naar vis. Als hij wil vliegen, stellen zijn sterke vleugels hem in staat om na een paar sprongen vrijwel verticaal op te stijgen. Hij zweeft op de thermiek met zijn nek ingetrokken, dicht tegen zijn lijf aan.
De schoenbekooievaar jaagt door zijn prooi in een hinderlaag te lokken. Hij wacht op de oever van zandbanken met drijvende vegetatie tot een vis langszwemt. De snavel van deze anders zo trage vogel wijst daarbij naar beneden. Als hij een vis ziet, stoot hij plots zijn kop naar voren, waardoor zijn hele lijf in het water valt. Dan duwt hij zijn kop onder water. Zijn zware en vlijmscherpe snavel kan de vis makkelijk grijpen, pletten en doorboren in één beslissende beweging. Als hij eenmaal ondergedompeld is geweest, kost het hem heel wat moeite om weer op zijn poten te staan. Hij moet zich daarvoor met zijn vleugels tegen de modderige bodem afzetten.
Paren van deze niet-sociale vogels bouwen hun nest zo ver mogelijk van anderen vandaan als hun leefgebied het toelaat. Ze verdedigen hun nest agressief. Het nest wordt vaak gebouwd in een moeras, op een platform van dikke vegetatie in diep water. Vrouwtjes leggen gewoonlijk twee blauwwitte, kalkachtige eieren, die beide ouders ongeveer een maand lang uitbroeden. Ze draaien de eieren en maken ze op hete dagen kletsnat in het water om ze koel te houden. Meestal wordt maar één kuiken volwassen.
In Soroca bevindt zich een van de belangrijkste middeleeuwse bouwwerken van Moldavië, een kasteel dat aan het eind van de 15de eeuw gebouwd werd onder de Moldavische woiwode Stefanus de Groteen tussen 1543 en 1545 onder diens zoon Petru Rareszijn huidige gedaante kreeg. Het is een geheel rond bouwwerk met vijf weertorens, dat staat afgebeeld op het bankbiljet van 20 Moldavische Lei.
Hier een paar foto's van ons weekje Weerterbergen van Roompot.Een erg mooi park en een mooi huisje.We hebben ook heel goed weer gehad en zelfs heerlijk buiten kunnen zitten.
De Verboden Stadwas de plaats van waaruit de Chinese keizersvan de Ming- en de Qing-Dynastyhun rijk bestuurden. De in de Chinese hoofdstad Peking(Beijing) gelegen stad werd gebouwd en voltooid onder de keizer Yonglé in 1422.
De Verboden Stad (Zijin Cheng) werd gebouwd tussen 1406 en 1420, gevolgd door de Hemeltmpel(1420) en verscheidene andere bouwwerken. Het complex is verdeeld in een Binnenhof en een Buitenhof. Het Buitenhof bestaat uit de paviljoenen Tai He, Zhong He en Bao He. Daarbij staan de zij-paviljoenen Wen Hua en Wu Ying, waar de keizer belangrijke besprekingen hield. In het Binnenhof bevinden zich de paleizen Qian Qing Gong en Kun Ning Gong, met daarnaast nog enkele paviljoenen en zes kleine paleizen aan de west- en de oostkant.
Aasbloemen zijn bloemplantenwaarvan de bloemen of de bloeiwijzen een geur van rottend vleesverspreiden. De geur heeft een rol in de bestuivingdoordat het insecten als aaskevers en vleesvliegen lokt. Aasbloemen behoren tot verschillende soorten, geslachtenen families, maar komen overeen in hun bestuivingsstrategie.
De eikelmuis of tuinslaper is een knaagdieruit de familie slaapmuizen.
De eikelmuis heeft een kaneelbruine vacht. De buikzijde, de wangen, kin en de pootjes zijn wit tot geelwit van kleur. De lange, slanke staart heeft aan het einde een ietwat afgeplatte pluim. Deze is van boven zwart van kleur en van onderen en aan de punt wit. De dunne huid van de staartwortel wordt in stress-situaties zo strak gespannen dat de eikelmuis deze vrij makkelijk kan verliezen. Waarschijnlijk dient dit als afleidingsmanoeuvre tegen vijanden. Na het verlies van de staart komt de (licht bebloede) staartwervel bloot te liggen. Na enkele dagen drogen de werveltjes in en knaagt het dier deze vermoedelijk weg.
Het gezicht van de eikelmuis wordt gekenmerkt door een "masker", bestaande uit een zwarte, dikke oogstreep tot voorbij onder het oor. De oren van de eikelmuis zijn vrij groot (22 tot 26 millimeter).
De dieren zijn 100 tot 170 millimeter lang, de staart wordt ongeveer 90 tot 150 millimeter lang. De eikelmuis weegt 45 tot 140 gram, maar in de aanloop naar de winterslaapkan dit gewicht oplopen tot wel 210 gram. De dieren krijgen dan een rolrond uiterlijk en bewegen zich steeds moeizamer voort.
Na de winterslaap begint de paartijd. Jongen worden meestal in mei of juni geboren, na een draagtijdfvan 21 tot 23 dagen. Vrouwtjes kunnen één of twee keer per jaar werpen. Per worp krijgt een vrouwtje vier of vijf jongen. Net als sommige spitsmuizenlopen de jongen van de eikelmuis in "karavaan", waarbij de diertjes met hun moeder in een soort van polonaiseover boomtakken kruipen, op zoek naar voedsel. De jongen zijn zeer speels en spelen vaak krijgertje-achtige spelletjes op en rondom hun moeder.
Ik ben Dini
