Inhoud blog
  • BBC Radio 3: Rabindranath Tagore vijf keer een kwartier in 'The essay'
  • BBC Radio 3 presenteert donderdagmiddag het muziekdrama Telemaco van Christoph Willibald von Gluck
  • Ergerlijke geluiden als thema van vijf maal een kwartier The essay van BBC Radio3
  • De Britse schrijver en journalist George Orwell overleed op 21 januari 1950
  • Koning Friedrich II van Pruisen en de muziek; twee programma's achtereen op Duitse radiozender NDR Kultur
    Zoeken in blog

    Cultuurspectrum
    Woord en beeld
    25-06-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Fascinerende documentaire over het kleurrijke volk der Toearegs donderdagochtend op Arte
    Laatste uitzending
    Op donderdag 26 juni, 's ochtend tussen 09:55 uur en 11:45 uur biedt de Duits-Franse cultuurzender Arte u de gelegenheid kennis te nemen van de herhaling van de documentaire Ässhäk — Die Seele der Wüste. Deze film, die in 2003 door Ulrike Koch werd gedraaid, is een coproductie van Zwitsers-Duits-Finse makelij. Jongstleden zondagnacht werd deze door Arte vertoond en in eerdere instantie door het Zweite Deutsche Fernsehen. Het is een fascinerend beeld dat we in deze film over het volk der Toearegs gepresenteerd in een letterlijke en figuurlijke kleurenrijkdom. De regie is erin geslaagd de aandacht tot het allerlaatste moment vast te houden. Er wordt in gesproken door diverse leden van de stammen die worden getoond en deze keer is er — gelukkig — afgezien van nasynchronisatie of overlapping met een vertellersstem op de voorgrond en de originele stem ver op de achtergrond: net niet duidelijk genoeg om goed te kunnen verstaan en net te opdringerig om niet uitermate storend te werken

    25-06-2008 om 19:19 geschreven door Heinz Wallisch  


    >> Reageer (0)
    23-06-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Annie Proulx' verhaal Brokeback Mountain gaat als opera, door Charles Wuorinen, te New York in première in 2013
    Veel inspiratie
    De eerste twee zaterdagen van juni heeft de rasverteller Ben Hartemink uit Deventer in de sfeervolle entourage — want met fotokunst behangen wanden — van Galerie MooiMan te Groningen het verhaal verteld van de beide door het noodlot samengebrachte cowboys in het jaar 1963 in het door schrijfster Annie Proulx verzonnen gedeelte van Wyoming met de naam Brokeback Mountain. Ook hier kan gelden: nomen est omen.
    Dit verhaal van Annie Proulx — sommigen zien het als roman, anderen vinden dat het voor die kwalificatie niet de minimaal vereiste lengte heeft en noemen het derhalve een novelle — heeft hiermee niet alleen de Chinese filmregisseur Ang Lee geïnspireerd tot het realiseren in 2005 van de veelvuldig geroemde film, maar ook de verteller Ben Hartemink die in eigen bewoordingen, gelardeerd met letterlijke citaten een zeer bevlogen versie heeft gepresenteerd. Nu is gebleken dat ook de artistieke leiding van een instituut als de New York City Opera voldoende dramatiek in het gegeven heeft ontdekt die zich voor het vertalen van de handeling in muziek leent. Daarvoor heeft men contact gezocht met een imiddels oude bekende, de Amerikaanse componist, Charles Wuorinen (geb. 1938), die niet alleen een zeer veelzijdig oeuvre op zijn naam heeft staan, doch tevens ervaring heeft met het bewerken van literatuur tot een opera. Zo is hij in 2004 voor hezelfde instituut betrokken geweest bij de muzikale bewerking van Salman Rushdie's roman Haroun and the Sea of Stories. Volgens Wuorinens impresario Howard Stokar heeft deze opera tot op heden Europa nog niet bereikt. Op z'n zachtst gezegd is zulks merkwaardig!
    Het duurt weliswaar nog vijf jaar voordat de eerste uitvoering in New York kan worden gerealiseerd, maar toch is het gegeven voldoende prikkelend om je af te vragen welke twee zangers met grote vocale mogelijkheden en acteerkunst daarvoor gevonden kunnen worden. Misschien is mede daardoor de afstand tussenhet verstrekken van de opdracht en de verwachte première zo relatief groot. Zulks is echter nooit een kwestie van uren, dagen, weken of maanden en in de meeste gevallen steeds enkele jaren. En, vooral achteraf bekeken, een tijdsspanne van vijf jaar is niets. Al moet men wel de leeftijd van de componist mede bedenken: hij is op 9 juni van dit jaar zeventig geworden.


    De componist en zijn oeuvre

    Hoewel Charles Wuorinen in ons land zeker niet tot de bekendste der Amerikaanse muziekmeesters behoort, heb ik ruim drie decennia geleden al diverse van zijn werken besproken, variërend van zijn Bearbeitungen über das Glogauer Liedbuch uit 1962, via kamermuziek — strijktrio (1967/68; Kamerconcert voor cello en 10 spelers (1963), Speculum speculi (1972) en andere werken voor relatief kleine bezetting — tot en met enkele werken voor slagwerkensemble, uiteenlopend van Ringing Changes (1969-70) voor tien slagwerkers, tot en met de Percussion Symhony uit 1976 voor zesentwintig slagwerkers. Ook heeft hij voor 'synthesized and processed synthesized sound' een werk gerealiseerd getiteld: Time's Encomium. Hiervoor werd de componist in 1970 bekroond met de Pulitzer Prize for Music.
    Een opera of ander muziekdramatisch werk was bij het beschikbare materiaal voor de pers in ons land toen niet beschikbaar, maar zijn biografie meldde dat hij al wel een opera had gecomponeerd. Daar komt nog bij dat Charles Wuorinen in de drie daarop volgende decennia niet heeft stilgezeten, en verder dat diverse van zijn werken wel degelijk een zeer sterk dramatische sfeer oproepen. Daarbij kan men ook de compositie September 2001 voor tenor en piano, op tekst van de Engelse dichter Wystan Hugh Auden (1907-1973) rekenen.


    (wordt ongetwijfeld vervolgd, op deze en anders op één van onze zustersites)

    Afbeeldingen
    1. Verteller Ben Hartemink.
    2. Schrijfster Annie Proulx.
    3. Componist Charles Wuorinen.
    4. Cover art van Ron Walotsky op de hoes van de LP met Charles Wuorinens Percussion Symphony (Nonesuch H-71353).
    5. Cover art van Wilcox op de hoes van de LP met Charles Wuorinens Time's Encomium (Nonesuch H-71225).

    23-06-2008 om 13:41 geschreven door Heinz Wallisch  


    >> Reageer (0)
    20-06-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Ewan McGregor als Young Adam in de gelijknamige speelfilm, vrijdagavond heel laat op Nederland 2

    Ewan McGregor in de titelrol
    Nog net vóór middernacht op vrijdag 20 juni — om exact te zijn om 23:55 uur — is op Nederland 2 het begin gepland van de speelfilm Young Adam, een Brits-Franse coproductie van regisseur David MacKenzie, die voor zijn eigen draaiboek heeft gebruik gemaakt van de roman van de met een zeer gecompliceerde persoonlijkheid belaste Schotse auteur Alexander Trocchi (1925-1984), die niet alleen verslaafd was aan het schrijven van veelal bizarre verhalen, doch evenzeer aan heroïne.
    Het zou bijna een halve eeuw na het gereedkomen van de roman in 1955 — die door Heinemann in Londen overigens in 1961 voor het eerst werd gepubliceerd — voordat er een verfilming werd gerealiseerd, maar ook in 2003 is nog de nodige ophef ontstaan over de onverbloemde seksscènes in deze rolprent. Hoofdrolspeler Ewan McGregor, die zich wel vaker in filmrollen in adamskostuum heeft vertoond — zowel van opzij, de achterkant en frontaal — noemde de seks in deze situatie "niet perfect, net als in de echte wereld".


    Niet voor niets zal de titel heel direct verwijzen naar de in christelijke opvattingen eerste mens, die een man was en aanvankelijk ook in de lichamelijke staat van zijn geboorte is blijven rondlopen. En ook die eventueel ideale man zal zich ooit tot cohabitatie moeten hebben 'verlaagd', anders zouden de beide zonen — die uit de éénwording van deze beide ouders heten te zijn ontstaan — het immers niet tot een rondwandelen op de nog vrijwel woeste en ledige aarde hebben kunnen brengen, waarna ook al snel het 'eerste' moordverhaal — nog steeds in het kader van christelijke preoccupatie — kon worden opgetekend. Dat alles in het kader van het reeds toen veelzijdige begrip Wording (Genesis). Om over na te denken.
    Op het schip waar de Jonge Adam omstreeks het midden van twintigste eeuw van onze huidige jaartelling mag meevaren, en met enige regelmaat, als 'de kat van huis is', zijn grote kwaliteiten als (benedendeks-)hengst mag bewijzen, is zoveel eeuwen later, aan een heel andere kant van deze aarde, ook veel woest en ledig, inclusief die eerder genoemde, niet perfecte, fysieke koppeling van twee tegenpolen. Van één-wording kan ook daar niet werkelijk sprake zijn.

    Driehoeksrelatie
    Zoals vele driehoeksrelaties — die heel direct uit een gegeven situatie, dan wel als gevolg van een dieper liggend verlangen tot het realiseren van de voor ieder kind gewenste, klassieke situatie met drie bij elkaar behorende entiteiten (moeder, vader, kind) — op z'n zachtst gezegd problematisch zijn, is dat ook in de film Young Adam zeer duidelijk. De spanning dienaangaande is dan ook regelmatig te snijden. Die tensie raakt nog flink uitvergroot als tijdens de vaart op het schip van Les en diens echtgenote de (over)potente jongeman Joe, de beide mannen een bijkans naakte, dode vrouw opvissen. Joe, die tevens blijkt te zijn behept met enkele sterk pathologische trekjes, blijkt dat lijk ook nog te kennen.
    Meer over het verhaal en de rolverdeling is hier te vinden.
    ____________
    Afbeeldingen
    1. Ewan McGregor hier als letterlijke (benedendeks-)hengst in Young Adam, rechts Tilda Swinton.
    2. Tilda Swinton en Ewan McGregor bij de voorbereidingen van een cohabitatie.
    3. Voorzijde van de eerste uitgave van Young Adam als boek, gepubliceerd door de Londense uitgever Heinemann in 1961.

    20-06-2008 om 10:06 geschreven door Heinz Wallisch  


    >> Reageer (0)
    19-06-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.John William Waterhouse krijgt in het Groninger Museum vanaf 14 december 2008 tot en met 3 mei 2009 zijn grootste overzichtstentoonstelling

    Bijna vijf maanden lang

    Vanaf 14 december 2008 tot en met drie mei 2009 zal in het Groninger Museum gedurende bijna vijf maanden de grootste overzichtstentoonstelling te zien zijn van werken die zijn ontstaan in de geest, en gerealiseerd door de handen, van John William Waterhouse (1849-1917). Veel van wat er in die periode in de noordelijke metropool van ons land van Waterhouse te aanschouwen zal zijn — tegenover de door het gemeentebestuur van die Stad in zijn onbedaarlijke destructiedrift moedwillig vernietigde panoramische blik op één van de fraaiste treinstations van Europa — in het inmiddels ver buiten onze landsgrenzen bekende Groninger Museum, is in zijn oorspronkelijkheid nog niet eerder binnen Europa vertoond. Diverse van de dan te exposeren stukken zijn afkomstig uit Australië, Taiwan en Canada.
    De website Where to view Waterhouse's painting in person met een hele pagina vol plaatsnamen van musea verspreid over dit ondermaanse, meldt tevens onder het hoofdstukje museums, exhibitions, etc. dat vanaf december dit jaar een Waterhouse-expositie in het Groninger Museum te zien zal zijn, en dat die daarna doorreist naar Londen (Royal Academy of Ars, Waterhouse's oude studie-instituut, waar deze tussen in de maanden juli, augustus en september 2009 te zien zal zijn, om daarna door te reizen naar Canada waar de expositie weer langere tijd, van september 2009 tot in februari 2010 zal worden gerealiseerd in het Mongtreal Museum of Fine Art. Je zou dan ook eigenlijk, en wellicht tegen beter weten in, hopen dat het Groninger Museum er in ieder geval in zou kunnen slagen op z'n minst één doek van J.W. Waterhouse aan te kopen, opdat deze schilder bij uitnemendheid ook nadien in Groningen een blijvend begrip zal zijn op basis van permanente aanwezigheid.

    Invloeden uit de antieke wereld
    Niet al te lang na zijn geboorte, te Rome, is het gezin naar Londen verhuisd, waar hij veel te vinden was in het atelier van zijn ouders die beiden kunstenaar waren. Dat vormde voor hem de ideale basis om zijn ontketende belangstelling voor de antieke wereld, gecombineerd met zijn voorliefde voor schilder- en beeldhouwkunst, verder te ontwikkelen. In 1870 werd de fijngevoelige jongeman toegelaten tot de Royal Academy of Arts. In het direct daarop volgende decennium — de jaren zeventig van de negentiende eeuw — kreeg hij snel bekendheid met fascinerende voorstellingen, die hij had ontleend aan zijn kennis omtrent de antieke wereld. Het waren stukken die uitmuntten door een bijzondere sfeer en niet in de laatste plaats door hun originaliteit. Zijn geheel eigen gebruik van kleurschakeringen maken Waterhouse tot een volstrekt unieke figuur in de wereld der kunsten van het (Engelse) fin de siècle. Dat wil zeggen: als je eenmaal een paar van zijn schilderijen hebt gezien, herken je zijn stijl al heel snel.

    Alfred Tennysons The Lady of Shalott

    Het schilderij bovenaan stamt uit 1888 en draagt de titel The lady of Shalott, naar het gelijknamige gedicht van Alfred Lord Tennyson (1809-1892), ooit hofdichter (Poet Laureate): [1]

    Under tower and balcony,
    By garden-wall and gallery,
    A gleaming shape she floated by,
    Dead-pale between the houses high,
    Silent into Camelot.
    Out upon the wharfs they came,
    Knight and burgher, lord and dame,
    And round the prow they read her name.
    The Lady of Shalott.

    Who is this? and what is here?
    And in the lighted palace near
    Died the sound of royal cheer;
    And they cross'd themselves for fear,
    All the knights of Camelot:
    But Lancelot mused a little space
    He said: 'She has a lovely face;
    God in his mercy gave her grace,
    The Lady of Shalott.

    Dit gedicht van Tennyson heeft niet alleen schilders maar ook schrijvers geïnspireerd, onder wie Agatha Christie, die in haar roman uit 1962, The Mirror Crack'd (from Side to Side) [2] Miss Marple het mysterie mede laat oplossen door haar kennis van het gedicht in kwestie.
    Het complete gedicht in de versie van 1842, en het verhaal daarin, is hier te vinden. [3]

    Andere poëzie als inspiratiebron
    Tal van andere dichters, vanaf de vroege klassieken zoals Ovidius (43 vóór onze jaartelling tot het jaar 17), via Dante Alighieri (1265-1321) en Giovanni di Boccaccio (1313-1375), en vervolgens William Shakespeare (1562-1616), Percy Bysshe Shelley (1792-1822) en John Keats (1795-1821) hebben met hun teksten of de daarin uitgebeelde figuren mede een sterke invloed uitgeoefend op John William Waterhouse, die op het vooral overdrachtelijke maar tevens op het letterlijke, breukvlak van twee eeuwen leefde en werkte. In de huidige tijd wordt hij meer en meer gezien als een moderne Pre-Rafaëliet. Hoewel hij zich sterk thuis voelde in de wereld van mythen en sagen, ging de werkelijkheid geenszins aan hem voorbij. Hij was zich wel degelijk bewust van het feit dat hij deel uitmaakte van een interessante, dynamische periode in de geschiedenis van onze cultuur. Hij besefte wat er in de hoofdstad der kunsten, Parijs, allemaal gebeurde en hij had waardering voor de wat lossere omgang met al het kunstenaarsmateriaal zoals dat door de Franse impressionisten werd gerealiseerd.


    (
    wordt vervolgd
    , waarschijnlijk op onze zustersite Tempel der Beeldende Kunsten)
    __________
    [1] Dit zijn de twee laatste coupletten uit Part IV, en derhalve van het gehele gedicht.
    [2] Een versregel uit het laatste couplet van Part III van The Lady of Shalott.
    [3] The Lady of Shallot werd voor het eerst gepubliceerd in 1832, maar heeft flink wat wijzigingen ondergaan alvorens de definitieve versie, in 1842, rond was.
    ____________
    Afbeeldingen
    1. J.W. Waterhouse: The Lady of Shalott 1888; 153 x 200 cm (Tate Gallery, GB).
    2. De schilder John William Waterhouse (1849-1917).
    3. Handtekening van de schilder.
    4. Alfred Lord Tennyson (1809-1892), onder meer poet laureate. Hij kreeg niet zelden een extra voornaam: Eccentric. Hij wordt veelal gezien als de belangrijkste Engelse dichter na William Shakespeare.
    5. De dichter Percy Bysshe Shelly (1792-1822) heeft, evenals diverse van zijn collega's, met zijn werk de schilder Waterhouse geïnspireerd. Portret uit 1819.

    19-06-2008 om 22:10 geschreven door Heinz Wallisch  


    >> Reageer (0)
    18-06-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Tweedelige documentaire over de onvergetelijke Amerikaanse dominee Martin Luther King op woensdag 18 juni te zien via Arte-televisie

    Beide delen achtereen
    De tweedelige Amerikaanse documentaire, die in 2004 door Noland Walker en Orlando Bagwell onder de titel Citizen King werd gedraaid, zal op woensdag 18 juni vanaf 21:00 uur door de Frans-Duitse cultuurzender Arte worden gepresenteerd. Het is een film die op het formaat 16:9 zal worden uitgezonden. De documentaire is toegespitst op de laatste vijf jaar in het leven van deze baptistendominee, die wereldfaam heeft verworven met zijn toespraak I have a dream, welke hij in augustus 1963 heeft gehouden op de trap van het Lincoln Memorial. Het eerste deel draagt die uitspraak dan ook als titel.
    Aanvankelijk streed Martin Luther King voor gelijke rechten en complete emancipatie van het zwarte deel van de bevolking van de staat, die zich overal ter wereld liet voorstaan op de eigen democratische verworvenheden. Dat leverde hem vanzelfsprekend niet alleen maar een grote schare bewonderaars op, maar tevens een reeks niet te onderschatten vijanden. In die laatste categorie bevond zich de toenmalige (langjarige) FBI-chef J. Edgar Hoover (1895-1972), één van de meest weerzinwekkende, want tot op het merg geperverteerde, rasploerten die dit ondermaanse hebben bevolkt. Dat die engerd op zijn positie veel kwaads heeft kunnen aanrichten jegens de handel en wandel van Dominee King ligt voor de hand. Maar dat een deel van de eigen zwarte bevolking, verenigd in de Black Power zich ook tegen hem zou keren, moet voor zijn gevoel toch nog wel aardig wat erger zijn geweest.
    Het tweede deel van deze documentaire, I have seen the promised land, begint direct in aansluiting op de aftiteling van het eerste deel, om 21:55 uur. Daarin wordt duidelijk dat de zwarte, inmiddels over de hele aarde bekende en veelvuldig ondersteunde, zwarte dominee zijn werkterrein was gaan verbreden. Toen kwam hij niet alleen meer op voor de belangen van de eigen burgerrechtenbeweging, maar liet hij tevens zijn stem horen tegen de oorlog in Vietnam en nam hij het op voor alle arme mensen in de Verenigde Staten. Dat hij zichzelf met die opstelling een niet geringe hoeveelheid struikelblokken in de weg heeft gelegd, moge duidelijk zijn voor ieder weldenkend mens die ook enige bekendheid heeft met de talrijke kwalijke kanten van de Amerikaanse samenleving van de bewuste periode. Hoe zeer dit aan de orde was, wordt onder meer helder in de archiefbeelden die worden vertoond en in de interviews die met diverse betrokkenen zijn gevoerd.
    Martin Luther King, die op 15 januari 1929 werd geboren, ontving in 1964 de Nobelprijs voor de Vrede. Hij overleed op 4 april 1968 in Memphis, Tenessee, als gevolg van een doelgerichte kogel.
    ____________
    Afbeeldingen
    1. Martin Luther King, de tot op heden onvergeten strijder voor gelijke rechten in de VS.
    2. J. Edgar Hoover, afgezant van het Beest uit de Afgrond, in 1961.
    3. Martin Luther King met de toenmalige president van de VS, Lyndon Johnson.

    18-06-2008 om 09:49 geschreven door Heinz Wallisch  


    >> Reageer (0)
    16-06-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.WISO-Dokumentation over problemen bij ebay '” maandagavond vanaf 19:25 uur op het tweede Duitse televisienet ZDF

    Bedenkelijke ontwikkelingen
    Het tweede Duitse televisienet ZDF zendt, normaal gesproken, elke maandagavond tussen 19:25 en 20:15 uur een consumentenrubriek als studioprogramma uit dat de titel WISO draagt: Wirtschaftliches und Soziales. Op maandag 16 juni echter komt de normale uitzending met diverse thema's te vervallen en wordt de kijkers in plaats daarvan de WISO-Dokumentation Die Ebay-Falle aangeboden.
    De belangrijkste vraag die daar aan de orde komt, komt hierop neer: Is het nog wel zo veilig om te kopen, respectievelijk te verkopen voor de internetsite ebay? De laatste tijd zijn veel klanten hand over hand slachtoffer geworden van hackers en criminele groeperingen, die op grove wijze het vertrouwen misbruiken van de klanten in deze wijze van handel drijven. Maar niet alleen de als zodanig geboekstaafde criminelen slaan hun slag, ook advocaten van kwade zaken buiten de onervarenheid van zo menig ebay-klant op meer dan schandelijke wijze uit.
    Aan de orde komt onder meer het verhaal van een man, die een unieke gitaar bestelde en betaalde doch nimmer kreeg. Toen heeft hij de directie van eBay daarover geïnformeerd. Kort daarop kwam echter dezelfde advertentie met dezelfde gitaar opnieuw op internet, en daarover klaagde de benadeelde bij de ebay-directie, die echter niets ondernam. In de toekomst zou men beter op zulke zaken letten, beloofde de leiding van de internetsite.
    Dat dit eigentijdse cultuurverschijnsel, want dat is ebay zeker, nauwlettend moet worden gevolgd, is met deze voorbeelden wel duidelijk geworden. Daarom willen we vanaf deze plaats de WISO-Dokumentation nadrukkelijk in uw belangstelling aanbevelen!
    __________
    Maandag 16 juni, 19:25 uur ZDF. Die Ebay-Falle—Dokumentation über das Auktionshaus und die Gefahren des Internet-Handels.
    ____________
    Foto:
    ZDF — Andreas Buhrow.

    16-06-2008 om 14:03 geschreven door Heinz Wallisch  


    >> Reageer (0)
    14-06-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Richard Wagners Götterdämmerung zaterdagavond door de Vlaamse Opera via de Belgische klassieke zender Klara in het programma Scala
    Zou dat wel goed gaan?
    Wat denkt u: kunnen we dat hebben — als mensheid, bedoel ik — Richard Wagners slotdeel van de tetralogie — "Nee", zeggen sommigen: "Trilogie met een Avond Vooraf." — Der Ring des Nibelungen, zomaar op een bijna-zomeravond? Dat die goden van de meester van Bayreuth heel wat in hun ransel meedragen als het erom gaat flink veel Donner und Blitze over het klootjesvolk èn de wat meer hooggeplaatsten te kunnen uitstorten als een soort van Alternatieve Heilige Geest van de Groene Heuvel, is een bekend gegeven, maar al die verschillende versies die verspreid over luister- en kijkprogramma's onze ether in worden geslingerd, zou voor sommige lieden toch wel eens wat veel kunnen zijn.
    Van de vier delen van de cyclus Der Ring des Nibelungen is Götterdämmerung het rijkst aan muzikaal materiaal doordat de componist erin is geslaagd het zeer omvangrijke thematische materiaal van al die vier — en niet bepaald korte — muziekdrama's te verwerken. De klankentaal, die Wagner hier heeft ontwikkeld, is in staat om vooral het gevoelsmatige element uit het geheel een zodanige plaats te geven dat de logica in de ontwikkeling nergens ontbreekt. Ook hier zal men derhalve de unendliche Melodie (de eeuwige melodie) veelvuldig tegenkomen. Maar: de melodie mag dan unendlich zijn, de tetralogie is met het wegsterven van de laatste toon wel ten einde.

    Vlaamse Opera
    Deze zaterdag, 14 juni 2008, wordt Götterdämmerung vanaf 19:10 uur voor u uitgevoerd op de Belgische radiozender Klara in het kader van het muziekprogramma Scala. Nadere informatie over achtergronden en uitvoerenden is te vinden op de website van het genoemde programma van de zender in kwestie.
    De avond, die wordt gepresenteerd door Lucrèce Maeckelberghe, is de vierde in het kader van de RING-uitvoeringen door de Vlaamse Opera, een project van regisseur Ivo van Hove en dirigent Ivan Törz.
    ___________
    Afbeeldingen
    1. Wagner-buste ter nagedachtenis in zijn sterfplaats (1883) Venetië.
    2. Dirigent Ivan Törz.

    14-06-2008 om 15:25 geschreven door Heinz Wallisch  


    >> Reageer (0)
    13-06-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Richard Strauss en Robert Schumann beheersen het concert van zaterdag 14 juni door het NDR-Sinfonieorchester, op de zender NDR Kultur
    NDR-Symfonieorkest
    Op zaterdag 14 juni zal de Duitse radiozender NDR Kultur een concert presenteren te geven door het NDR Sinfonieorchester onder leiding van Christoph von Dohnanyi, de vaste dirigent van dit ensemble.
    Geopend wordt het muzikale gebeuren, dat tussen 20:00 uur en 22:00 uur via de ether zal klinken met twee werken van Richard Strauss (1864-1949). Allereerst Don Juan, gevolgd door Till Eulenspieges lustige Streiche, opus 28, gecomponeerd in de jaren 1894/95. Het concert wordt besloten met de Tweede Symfonie in C groot, opus 61 van Robert Schumann.
    Een uitgebreid artikel met toelichting is te vinden op de Nederlandse site Tempel der Toonkunst, gepubliceerd op zaterdag 31 mei jongstleden.

    Richard Strauss — Till Eulenspiegels lustige Streiche, opus 28 (1894/95) — symfonisch gedicht
    Instrumentatie: 3 fluiten met piccolo, 3 hobo's met Engelse hoorn, 3 klarinetten met basklarinet, 3 fagotten met contrafagot, 4 hoorns in F, 4 hoorns in D (deze laatste ad libitum), 3 trompetten in F, 3 trompetten in D (ook deze laatste ad libitum), 3 trombones, tuba, pauken, triangel, grote trom, kleine trom, grote ratel, strijkkwintet (in principe ruim 60).

    Tijl Uilenspiegel was één van de lievelingshelden van Richard Strauss, die voor het eerst met hem schijnt te hebben kennisgemaakt via de muzikale komedie van Cyrill Kistler (1848-1907), welke in 1889 in Würzburg in première was gegaan. Het thema liet Strauss niet met rust en hij liep dan enige tijd rond met het plan een volksopera over Tijl te componeren. In zijn nalatenschap bevond zich wel een ontwerp-tekst maar daarbij behorende muzikale schetsen ontbraken. De opera vertoont echter inhoudelijk geen verwantschap met het symfonisch gedicht. Hiervoor maakte Strauss gebruik van het oude grollenboek Dil Ulenspiegel, waarvan de oudste bewaard gebleven druk uit 1511 (Straatsburg) dateert en in 1885 te Halle opnieuw was uitgegeven.

    Aanstootgevend
    Toen dirigent Franz Wüllner (1832-1902) tijdens zijn voorbereidingen voor de première — die op 5 november 1895 in Keulen zou plaatshebben — Strauss om nadere uitleg vroeg, schreef deze dat het hem niet mogelijk was een programma op te stellen omdat datgene wat hem bij de diverse onderdelen voor ogen had gestaan, wellicht aanstoot zou geven. "Laten wij derhalve ditmaal de toehoorders zelf de noten laten kraken, die de guit hun biedt." Wel wilde Strauss de beide Uilenspiegel-thema's aangeven, die in het gehele stuk in de meest verscheidene 'vermommingen' voorkomen tot de uiteindelijke catastrofe, wanneer Tijl wordt opgehangen.
    De thema's welke Strauss in de brief aan Franz Wüllner bedoelde, zijn alle twee blazersmotieven. Het ene is een trieste hoornmelodie, welke direct na de korte proloog opdoemt, het andere een vrolijke achtste-figuur in de klarinet, die de indruk van een spottende buiging maakt.
    Later heeft Richard Strauss echter alsnog een gedetailleerd programma aan de uitleg omtrent de beide blazersthema's toegevoegd. In totaal zijn er 26 capriolen en snaakse streken aan te wijzen, die de componist ons in de aloude 'rondeau'-vorm hier biedt via de klankkleuren van instrumenten afzonderlijk of in groepen. Een grappige, korte epiloog op het eerste thema besluit het stuk. Tijl mag dan dood wezen, de herinnering aan hem blijft zeker voortleven.
    ____________
    Afbeeldingen
    1. Dirigent Christoph von Dohnanyi. Foto van Terry O'Neill (Decca).
    2. Componist Richard Strauss. Tekening van Jarko Aikens, Groningen 1984. (Archief Heinz Wallisch.)
    3. Dirigent Franz Wüllner leidde de première van Till Eulenspiegel op 5 november 1895.

    13-06-2008 om 17:11 geschreven door Heinz Wallisch  


    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Alfred Hitchocks Rebecca uit 1940, naar de roman van Daphne du Maurier '” zaterdagmiddag via BBC 2
    Wereldbestseller verfimd
    "Opmerkelijk is dat de roman van Daphne du Maurier niet veel vaker is verfilmd. Er kan maar één reden zijn dat geen regisseur na Hitchcock het ooit heeft aangedurfd: Hitchcock had het al gedaan. En die valt maar zelden te verbeteren." Dat meldt de VPRO-Gids als laatste in de beschrijving van de film Rebecca, uit 1940 [1] die zaterdagmiddag door BBC 2 tussen 15:35 uur en 17:40 uur via BBC 2 zal worden uitgezonden. De hoofdrollen worden vertolkt door Laurence Olivier (als Maxim de Winter) en Joan Fontaine (als diens tweede echtgenote), alsmede door Judith Anderson en George Sanders. De adaptatie van de roman valt in de verantwoordelijkheid van Philip Macdonald (1900-1980), thrillerschrijver — net als Alfred Hitchcock van Britse oorsprong — van wie eveneens vertalingen in ons land zijn verschenen, onder meer in de Prisma-pocketreeks van uitgeverij Het Spectrum te Utrecht.
    Hoewel deze zinnen cliché-waarheden van formaat bevatten, is Rebecca nog eens verfilmd, al was de langere versie, nu ook alweer bijna zo decennia geleden, gemaakt voor uitzending als televisiedrama in enkele afleveringen. Die versie was in kleur en werd weliswaar goed bekeken, maar een herhaling via dezelfde zender(s) kan ik me ook niet herinneren. En hoewel niet voor het witte doek gemaakt, het blijft een film, ook al wordt die, eventueel uitsluitend, door televisiezenders gepresenteerd, en eventueel ook nog eens als ononderbroken film in een tot speelfilmlengte ingedikte versie van de serie. Veel indruk heeft die versie overigens ook op mij niet gemaakt: ik kan geen van de namen noemen of mij de gezichten voor de geest halen van degenen, die de rollen in het verhaal hebben ingevuld. Dat zegt ook iets.
    Toch geef ik te eveneens bedenken dat diverse andere door weer Hitchcock verfilmde verhalen als remake door andere regisseurs zijn gerealiseerd.
    Opvallend is dat tegenwoordig bijna niemand meer 'zeurt' over het feit dat Hitchcock, ondanks het trouwe volgen van de verhaallijn van de roman, in het slot is afgeweken van het origineel.

    Het boek Rebecca was ook thema van een, ongeveer een halve eeuw geleden, speciale artikelenreeks in Elseviers Weekblad, Het geheim van miljoenenoplagen, waarin ook Hedwig Courths-Mahler [2] en haar Rode Rozen voor het voetlicht werden gebracht. Het jubelen en juichen omtrent de kwaliteiten van Daphne du Maurier (1907 -1989) als vertelster — die zich in een speciaal schrijfhuisje terugtrok om haar werk zo goed te kunnen doen — kreeg een behoorlijke deuk toen de Amerikaan Gore Vidal — altijd goed voor een dwarse visie op veel maatschappelijke zaken — een boekje over de geliefde auteur uit het Engelse Cornwall heeft opengedaan in één van zijn essays. Hij was lector/redacteur er uitgeverij in de tijd dat teksten van Daphne du Maurier ter bewerking binnenkwamen. Volgens Vidal was alles zo beroerd dat zo'n negentig procent moest worden herschreven om één en ander enigszins aanvaardbaar te maken.
    Dat waren nog eens tijden! Tegenwoordig zet de geringst ontwikkelde snotneus — hoezeer ook in permanente staat van oorlog met zijn of haar taal — alles direct in een blog of op een site, en het is mede daaraan te wijten dat de kwaliteit van het gebodene in zo korte tijd nogmaals zo intens is gekelderd, en hier en daar tot vrijwel nihil is gereduceerd. En dat geldt zeker overal waar de verantwoordelijke redacteur weigert de broodnodige aanpassingen te realiseren onder het mom van Vrije Meningsuiting. Dat deze — in tegenstelling tot Gore Vidal en zijn collega's — de eigen kwaliteit ook een zeer dubieus kaliber verlenen, dringt zelfs al niet meer tot intellectueel redelijk tot goed ontwikkelde en in principe kundige redacteuren door: dat is een vorm van zeer bedenkelijke degeneratie. De positieve kant daarvan is dat al dat imbeciele geblaat zonder kop of staart (dat rijmt bijna!) gelukkig niet ook nog eens hoeft te worden verfilmd.

    [1] De roman verscheen oorspronkelijk in 1938, en kwam als vertaling uit in het Nederlands — door Dr. J.N. van Dietsch — bij uitgeverij A.W. Sijthoff te Leiden. In 1940 presenteerde de schrijfster een eigen toneelbewerking van de roman.
    [2] Zie ons artikel Hedwig Courths-Mahler en haar eigen, onvervalste romantiek — geboekstaafd in 217 liefdesverhalen, van vrijdag 30 mei over deze schrijfster op de Nederlandse cultuursite Tempel der Letteren.
    ____________
    Afbeeldingen
    1. Alfred Joseph Hitchcock (1899-1980).
    2. Poster voor de film Rebecca.
    3. Eugene Luther Gore Vidal (geb. 1925) is nog altijd tegendraads; hij is één van degenen die openlijk beweren dat de aanval op de Twin Towers in 2001 door de regering Bush in scène is gezet. Ook als het niet waar zou zijn, het geeft wel aan hoezeer die club in het Witte Huis, terecht wordt verafschuwd en gehaat.

    13-06-2008 om 05:26 geschreven door Heinz Wallisch  


    >> Reageer (0)
    02-06-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.De werking van het muzikale brein volgens de Amerikaanse neuroloog Oliver Sacks '” dinsdagavond op BBC 1-televisie

    In de reeks IMAGINE, culturele documentaires van BBC 1-Television, begint op dinsdag 3 juni, 's avonds om 23:35 uur de aflevering over de Amerikaanse neuroloog Oliver Sacks, die in de loop van de laatste decennia flink van zich heeft doen spreken door zich te profileren met een zekere vorm van alternatieve aanak van patiënten die op enigerlei wijze problemen met hun hersenfuncties hebben. Eén van de vele boeken die Sacks (geb. 1933) heeft geschreven, draagt de titel Musicophilia hetgeen kan worden vertaald met de wetenschappelijke titel Musicofilie, welke hier ongetwijfeld passend is. Het woord betekent echter gewoon liefde voor (de) muziek.
    Sacks heeft ook hiermee weer de nodige aandacht weten te genereren en veel mensen kunnen overtuigen van de waarde van de inhoud van zijn nieuwe boek. Hij is daarvoor in november 2007 onderscheiden met de Music Has Power Award.

    __________

    Foto: Neurofysioloog Oliver Sacks (rechts) met BBC's IMAGINE-presentator (sedert 2003) Alan Yentob.

    02-06-2008 om 23:27 geschreven door Heinz Wallisch  


    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Robert Schumanns Tweede Symfonie met Wiener Philharmoniker onder Leonard Bernstein uit 1985 '” maandag 2 juni op Mezzo-televisie
    Vier symfonieën achtereen
    Op maandag 2 juni, tussen 17:00 uur en 20:30 uur worden door Mezzo-televisie oudere opnamen van vier symfonieën uitgezonden: de eerste drie van de vier symfonieën van Robert Schumann (1810-1856) en de Vierde Symfonie, Das himmlische Leben, van Gustav Mahler (1860-1911). Al deze composities zullen worden uitgevoerd onder leiding van de Amerikaan Leonard Bernstein (1918-1990). Deze werken zijn door Bernstein met de Wiener Philharmoniker opgenomen in 1985. Vermeldenswaard is voorts dat drie van deze vier symfonieën in deze versie door Mezzo-televisie zullen worden herhaaldop 27 juni aanstaande, tussen 10:00 uur in de ochtend en 12:30 uur in de middag. De Derde van Schumann zal dan wel weer op een ander tijdstip te zien zijn.

    Robert Schumann: Symfonie nr. 2 in C gr.t., opus 61 (1845/46)
    Instrumentatie: 2 fluiten, 2 hobo's, 2 klarinetten 2 fagotten, 2 hoorns, 2 trompetten, 3 trombones, pauken en strijkers.

    Schumanns Tweede Symfonie werd voltooid in 1846 en is eigenlijk zijn Derde, omdat de symfonie in d klein(opus 120) al in 1841 was gereedgekomen, maar later, in 1852, nog weer werd bewerkt. De Tweede werd pas in 1848 gepubliceerd, maar had voordien zijn eerste uitvoering reeds beleefd op 5 november 146 in Leipzig, evenals de Eerste Symfonie, die daar vijfenhalf jaar eerder de première had beleefd. In deze beide gevallen trad Felix Mendelssohn op als dirigent.
    Toen Schumann 35 jaar was, kreeg hij zijn eersre zenuwinstorting en dat gegeven heeft vanzelfsprekend enige weerslag gevonden in zijn werk. In de Tweede Symfonie is dat depressieve element heel goed te horen. "Ik heb deze (Tweede Symfonie)geschetst toen ik fysiek nog sterk lijdend was. Ja, ik kan wel zeggen dat het wel degelijk de weerstand van de geest was, die hier zichtbaar invloed heeft gehad, en waardoor ik mijn toestand heb getracht te bestrijden. Het eerste deel is vol van deze strijden in zijn karakter zeer luimig weerspannig."

    Dat geldt in sterke mate voor de relatef lange inleiding, waarin blazerskwinten fungeren als een soort noodlotsmotief. Pas na vijftig maten wordt het hoofdthema voorgesteld: markant vanwege het nadrukkelijk geprofileerde ritme, dat alle impulsen geeft, die de rest van dit allegro bepalen. De gekwelde stemming blijkt vooral uit het feit dat de neventhema's er maar niet in slagen zich te doen gelden van het sterk gepunteerde hoofdthema. De motieven worden maar steeds herhaald zonder dat er geaccentueerde tegenstellingen binnen de diverse groepen van instrumenten worden gecreëerd. En nadat die gekwelde stemming tot hartstochtelijke proporties is opgevoerd, beëindigt een abrupte fanfare dit eerste deel.

    Het Scherzo zet in met een onrustig perpetuum mobile-motief in zestienden, gespeeld dor de eerste violen. Dit motief zal als een rode draad door het gehele scherzo lopen. Twee trio's onderbreken deze beweging: het eerste berstensvol muzikale invallen in onder meer levendige triolen (freudevoll), het tweede met een tamelijk oppervlakkig liedthema.

    Het Adagio vormt het pièce de résistance van deze symfonie, maar is wel minder gloedvol qua emotie dan Schumanns andere langzame delen. Het ontleent motieven aan Das musikalische Opfer van Bach. De violen presenteren het hoofdthema, ondersteund door een brede cantilene van de lagere strijkinstrumenten. De hobo speelt het eerste motief na, één maat latergevolgd door de fagot. De tamelijk gedragen stemming wordt nog plechtiger wanneer enkele zachte fanfares in de hoorns klinken. Het geheel als een romantische nocturne vol zwaarmoedigheid enerzijds, troost en vertrouwen aan de andere kant.

    De Finale zet met veel elan in: alle strijkers worden als het ware de C-scala opgejaagd. Na een korte, chromatische modulatie naar G groot verschijnt het marsachtige hoofdthema in de blazers. Dit thema beheerst de daarop volgende 42 maten. Dan verrast Schumann met de manier waarop hij de klassieke sonatevorm doorbreekt: het neventhema wordt in dit geval aan het Adagio ontleend. Dit thema klinkt in de alten en celli, alsmede in de klarinetten en fagotten, begeleid door figuraties in de eerste violen.


    De uitwerking blijft achterwege en in plaats daarvan komt een veel uitgebreidere reprise, waarin het thematische materiaal en de herhaling van de expositie worden opgenomen, zij het hier en daar slechts fragmentarisch.
    Na een Generalpause intoneren de blazers een Beethoven-citaat (uit An die ferne Geliebte) en dan sluiten de blazerskwinten uit de inleiding tot het Allegro de finale af met een zegefanfare.
    ____________
    Afbeeldingen
    1. Leonard Bernstein op weg naar volledige extase, hier met de Wiener Philharmoniker in 1985.
    2. Robert Schumann, getekend in 1839 door Josef Kriehuber (1800-1876).
    3. Felix Mendelssohn-Bartholdy dirigeerde premières van Schumann-symfonieën.
    4. Geboortehuis van Robert Schumann te Zwickau.

    02-06-2008 om 03:06 geschreven door Heinz Wallisch  


    >> Reageer (0)
    01-06-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Doodsangst in Tibet '” Onderweg in een gekneveld land. Documentaire over het door China beestachtig geknechte volk van Tibet '” Maandagavond op Duitsland 1
    De werkelijkheid van alledag
    Tash Despa is elf jaar geleden uit Tibet gevlucht, daarbij de ijzige koude in de Himalaya trotserend. Vervolgens heeft hij in Engeland asiel aangevraagd en intussen bezit hij een Brits paspoort. Als toerist vermomd is hij teruggereisd naar zijn geboorteland om daar, samen met een Brits camerateam, een film te kunnen maken over alle misstanden in dat land. Het resultaat is bijeengebracht in een reportage — welke mede op naam staat van Jezza Neumann — die op maandag 2 juni, 's avonds vanaf 21:00 uur door het eerste Duitse publieke televisienet ARD/Das Erste zal worden uitgezonden.
    Met een verborgen camera voert Tash Despa diverse gesprekken met slachtoffers van folterpraktijken en gedwongen sterilisatie, alsook met mensen die als gevolg van willekeur een andere woonomgeving hebben moeten zoeken. Uit al die ontmoetingen bleek dat het geduld met de Chinese bezetter is opgeraakt, en dat de Olympische fakkel slechts heeft gediend als een soort bliksemafleider. Het is een bekend verschijnsel dat (al te) lang opgekropte gevoelens — in dit geval begrijpelijke woede — ooit op een kookpunt raken en een uitweg zoeken om enige druk van de ketel te realiseren. Talrijke journaals, en ook actualiteitenrubrieken, van de meeste westerse televisiestations hebben de beelden van protesterende Tibetanen meer dan eens uitgezonden.
    ____________
    Afbeeldingen
    1. De Tibetaan Tash Despa. (Foto ARD/Das Erste.)
    2. Proteseterende Tibetanen. (Foto: ARD/Das Erste.)

    01-06-2008 om 12:00 geschreven door Heinz Wallisch  


    >> Reageer (0)
    30-05-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.La Balance de la terre voor orgel en eufonium van de Belgische componist Ludo Geloen '” vrijdagavond 30 mei in de kathedraal van Ieper

    Prachtig partituurbeeld

    Hoewel het niet gebruikelijk is om in deze rubriek een gehele partituur af te beelden, is de verleiding groot om van dat 'systeem' deze keer af te wijken, aangezien het de redacteur niet lukt om met behulp van allerlei doodenge machinale trucs het oorspronkelijke bestand zodanig te bewerken — het laat zich met behulp van zijn kennis en de hem behulpzame middelen in het geheel niet bewerken — dat de afbeelding tot één partituurpagina wordt beperkt. Maar waarom ook niet eens een hele partituur, vooral als die zo'n rustgevend beeld vol mathematische symmetrie vertoont? Toch niet, aangezien de omvang van het bestand en de soort door het systeem van Blogger NL en het Belgische Cultuurspectrum niet worden geaccepteerd. Via een wisseltruc met heel veel omwegen is het uiteindelijk gelukt om één, de eerste, pagina van de partituur toch nog zodanig weer af te beelden dat opname alhier mogelijk is geworden.
    Het gaat hier niet om een symfonie van anderhalf uur, doch 'slechts' om een compositie van goed negen minuten, die het derde onderdeel is van een reeks van zes stukken met de overkoepelende titel Six natures, opus 91, uit 2008, van de Belgische artistieke duizendpoot Ludo Geloen, welke alle voor orgel en één soloinstrument zijn. Dit derde deel draagt de titel La Balance de la terre, en is voor orgel met een eufonium.
    Daarover zegt de componist zelf: "Hij werkt als een hoorn des overvloeds, maar ook als een waarschuwingssignaal. La Balance gaat over het fragiele evenwicht van de natuur op onze planeet. Een paar delen volgen elkaar op, maar vormgewijs is er een symmetrie A – B – C – B (cadens) – A. Dit werkt als de vorm van een balans. In het begin is het zacht, gaat naar het midden naar een toppunt (forte), en het eindigt zoals het begon: in een pianissimo."

    Vrijdag 30 mei in de kathedraal van Ieper
    Marcel Verheggen uit Maastricht neemt de orgelpartij voor zijn rekening, het eufonium wordt bespeeld door Frederik Leroy uit Ieper. Voorts staat werk van vijf andere componisten op het programma, waarvan drie wereldfaam hebben verworven: Charles Gounod, Gabriel Fauré en César Franck, die van Belgische oorsprong is. De overige twee hebben weliswaar minder wereldfaam weten te verwerven, maar dat is geen indicatie over de kwaliteit van hun composities. Het zijn twee musici, waarvan de ene de naam Dallier draagt, de ander Merkel heet. En dat die laatste geen Bundeskanzlerin van het direct-oostelijke buurland van België is, mogen we als een rotsvast gegeven aannemen.




    Afbeeldingen
    1. Componist Ludo Geloen.
    2. Organist Marcel Verheggen.
    3. Eufonium-bespeler Frederik Leroy, hier als dirigent van een harmonieorkest; helaas in spiegelbeeld.
    4. Eerste partituurpagina van La Balance de la terre (2008).

    30-05-2008 om 00:00 geschreven door Heinz Wallisch  


    >> Reageer (0)
    29-04-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Jin Shans Droom van elke schooljongen is zeven maanden lang te zien in het Groninger Museum

    Protest vanaf een schoolbank
    Volgens conservatrice Sue-an van der Zijpp, die op de dag van de persbijeenkomst in het Groninger Museum uitleg verschafte — en vragen, gesteld in het Engels, aan de aanwezige jonge kunstenaar. Jin Shan, in het Chinees doorgaf — is het door hem gemaakte stuk performing art "de droom van elke schooljongen", en daarmee een universeel invoelbare uiting van irritatie in het klaslokaal, en derhalve eveneens internationaal begrijpelijk. Wel zal Jin Shan met zijn Chinese versie van een manneke dat pist, meer losmaken dan het 'engelachtige wezentje' in het centrum van Brussel dat tijdens het langdurige wateren nog blijft stralen.
    Dit kunstwerk van, Desperate Pee uit 2007, maakt deel uit van het laatst toegevoegde onderdeel — New World Order, bestaande in 38 zaalvullende 'installaties' — van de nu complete kunsmanifestatie GO CHINA, welke door het Drents Museum Assen samen met het Groninger Museum wordt gedragen. Dat laatste onderdeel is te zien vanaf zondag 27 april en blijft in Groningen tot en met 23 november. Het geheel in het Groninger Museum bestaat in vier ruim opgezette uitingen: Antieke Bronzen, die reeds vanaf 2 februari te bezichtigen zijn en tot en met 28 september zullen blijven, vervolgens de solo-expositie met kunstwerken van de in 1957 geboren Ai Weiwei, waarmee het gehele Coop Himmelb(l)au Paviljoen van het opvallende gebouw tegenover het Centraal Station van Groningen [1] sedert 2 maart is gevuld. Vanaf 22 maart is het onderdeel Tekens aan de wand — Chinees nieuw realismeen Avant-garde in de jaren tachtig en negentig tot en met 26 oktober te bezichtigen. [2]
    De afbeelding helemaal bovenaan stuurde ik als Bijlage aan één mijner correspondenten: de in droge humor nauwelijks te overtreffen Mels van Driel, uroloog/seksuoloog van het Universitair Medisch Centrum Groningen, en ik vertelde hem erbij, dat die jongen daar bovenop de schoolbank maar onafgebroken doorplast. De professor reageerde als volgt: "24 uur per etmaal urineren is ziekelijk; de bijlage is prachtig." Dat deze geleerde over zulke zaken kennis en inzicht heeft, moge blijken uit zijn onlangs verschenen boek.
    _________
    [1] Vanaf elk NS-station in Nederland kan men voor € 15,— naar de expositie GO CHINA in Groningen en Assen reizen.
    [2] In separate bijdragen zullen we op die onderdelen terugkomen.

    29-04-2008 om 23:23 geschreven door Heinz Wallisch  


    >> Reageer (0)
    18-04-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Zuilenvazen en andere keramische stukken van de prominente Chinese kunstenaar Ai Weiwei tot en met 23 november in het Groninger Museum in het kader van de grote manifestatie Go China
    Provocerende symboliek
    Reeds sedert 2 maart kan men in het Coop Himmelb(l)au Paviljoen van het Groninger Museum werken zien van Ai Weiwei, één der meest vooraanstaande Chinese kunstenaars van vandaag de dag. Hij is in 1957 te Beijing geboren en maakte vanaf 1978 deel uit van de kunstenaarsvereniging Xingxing — Sterren — die vijf jaar later werd opgeheven. Dat was voor Ai Weiwei aanleiding om zich buiten China verder te oriënteren. Daartoe vestigde hij zich in New York, maar tien jaar daarna keerde hij naar Beijing terug, hetgeen heel direct gevolgen had voor zijn manier van werken. Tot dan toe had hij zich afzijdig gehouden van klassieke Chinese elementen, maar vanaf 1993 speelt de aloude traditie, in zijn werk met architectuur, performances en installaties een rol van betekenis: hij geeft politieke en nationaal-Chinese symbolen een plek, waardoor hij provocerende kunst creëert.

    Nieuw podium
    In 1997 heeft Ai Weiwei
    China Arts Archives and Warehouse opgericht, dat als podium fungeert voor jonge en tevens voor experimentele kunstenaars. Gezien zijn eigen veelzijdigheid op het gebied van architectuur en direct verwante toegepaste kunsten mag het nauwelijks verwondering wekken dat Ai Weiwei tevens is verbonden als adviseur van het Zwitserse bureau Herzog & de Meuron, dat is betrokken bij het ontwerp van het Olympisch Stadion van Beijing.
    Zijn expositie in het Groninger Museum — aldaar in het kader van de omvangrijke manifestatie
    Go China! — betekent het solodebuut van Weiwei in Nederland. Een centrale positie wordt daarbij ingenomen door zijn verregaande affiniteit met keramiek, een thema dat eveneens een lange traditie kent binnen de geschiedenis van China, zowel in de kunst, alsook in de kunstnijverheid.

    Internationaal befaamd
    Dat Ai Weiwei inmiddels ook in de internationale kunstenwereld een zeer vooraanstaande rol speelt, moge blijken uit onder meer het feit dat hij in 2007 op de Documenta in Kassel was vertegenwoordigd en tevens uit het bericht dat heden in de
    Art News Paper is verschenen en waarin wordt gemeld dat de Liverpool Tate aan deze Chinese kunstenaar de opdracht heeft verstrekt een "groot spinneweb" te creëren voor de Biennale die in september dit jaar in die Engelse plaats zal worden gehouden.
    Op de foto hiernaast ziet u
    Pillars dat, net als ander werk van Ai Weiwei, tot en met 23 november in het Groninger Museum is uitgestald. Deze zuilen bestaan uit een heel regiment van levensgrote vazen, waar de bezoeker tussendoor kan lopen. [1]

    __________
    [
    1] Pillars maakt onderdeel uit van een particuliere collectie in Zwitserland en is welwillend voor de expositie in het Groninger Museum afgestaan door Galerie Urs Mele, Beijing/Luzern.
    Op 26 mei verschijnt, ter gelegenheid van deze tentoonstelling, een boek over deze kunstenaar. Wij hopen daarover nader te kunnen berichten.

    18-04-2008 om 21:19 geschreven door Heinz Wallisch  


    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Zuilenvazen en andere keramische stukken van de prominente Chinese kunstenaar Ai Weiwei tot en met 23 november in het Groninger Museum in het kader van de grote manifestatie Go China
    Provocerende symboliek
    Vanaf 2 maart is in het Coop Himmelb(l)au Paviljoen van het Groninger Museum werk te zien van Ai Weiwei, één der meest vooraanstaande Chinese kunstenaars van vandaag de dag. Hij is in 1957 geboren en maakte vanaf 1978 deel uit van de kunstenaarsvereniging Xingxing — Sterren — die vijf jaar later werd opgeheven. Dat was voor Ai Weiwei aanleiding om zich buiten China verder te oriënteren. Daartoe vestigde hij zich in New York, maar tien jaar daarna keerde hij naar Beijing terug, hetgeen heel direct gevolgen had voor zijn manier van werken. Tot dan toe had hij zich afzijdig gehouden van klassieke Chinese elementen, maar vanaf 1993 speelt de aloude traditie, in zijn werk met architectuur, performances en installaties een rol van betekenis: hij geeft politieke en nationaal-Chinese symbolen een plek, waardoor hij provocerende kunst creëert.

    Nieuw podium
    In 1997 heeft Ai Weiwei
    China Arts Archives and Warehouse opgericht, dat als podium fungeert voor jonge en tevens voor experimentele kunstenaars. Gezien zijn eigen veelzijdigheid op het gebied van architectuur en direct verwante toegepaste kunsten mag het nauwelijks verwondering wekken dat Ai Weiwei tevens is verbonden als adviseur van het Zwitserse bureau Herzog & de Meuron, dat is betrokken bij het ontwerp van het Olympisch Stadion van Beijing.
    Zijn expositie in het Groninger Museum — aldaar in het kader van de omvangrijke manifestatie
    Go China! — betekent het solodebuut van Weiwei in Nederland. Een centrale positie wordt daarbij ingenomen door zijn verregaande affiniteit met keramiek, een thema dat eveneens een lange traditie kent binnen de geschiedenis van China, zowel in de kunst, alsook in de kunstnijverheid.

    Internationaal befaamd
    Dat Ai Weiwei inmiddels ook in de internationale kunstenwereld een zeer vooraanstaande rol speelt, moge blijken uit onder meer het feit dat hij in 2007 op de Documenta in Kassel was vertegenwoordigd en tevens uit het bericht dat heden in de
    Art News Paper is verschenen en waarin wordt gemeld dat de Liverpool Tate aan deze Chinese kunstenaar de opdracht heeft verstrekt een "groot spinneweb" te creëren voor de Biennale die in september dit jaar in die Engelse plaats zal worden gehouden.
    Op de foto hiernaast ziet u
    Pillars dat, net als ander werk van Ai Weiwei, tot en met 23 november in het Groninger Museum is uitgestald. Deze zuilen bestaan uit een heel regiment van levensgrote vazen, waar de bezoeker tussendoor kan lopen. [1]

    __________
    [
    1] Pillars maakt onderdeel uit van een particuliere collectie in Zwitserland en is welwillend voor de expositie in het Groninger Museum afgestaan door Galerie Urs Mele, Beijing/Luzern.
    Op 26 mei verschijnt, ter gelegenheid van deze tentoonstelling, een boek over deze kunstenaar. Wij hopen daarover nader te kunnen berichten.

    18-04-2008 om 21:07 geschreven door Heinz Wallisch  


    >> Reageer (0)
    31-03-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Manuel Maria de Falla y Matheu is van maandag 31 maart tot en met vrijdag 4 april Composer of the week bij BBC Radio 3
    De komende week, van maandag 31 maart tot en met vrijdag 4 april, is Manuel Maria de Falla y Matheu Composer of the Week in de gelijknamige reeks muziekprogramma's van BBC Radio 3.
    Iedere middag tussen 13:00 uur en 14:00 uur — en 's avonds in de herhaling, tussen 21:45 uur en 22:45 uur — wordt muziek voorgesteld van deze Spanjaard, die als componist de eerste van deze Iberische natie was die kon worden beschouwd als van wereldformaat. Hij werd in november 1876 in het Spaanse Cadíz geboren en stierf negen dagen voor zijn zeventigste verjaardag te Alta Gracia in Argentinië.
    De Falla is erin geslaagd het Franse ididoom van Claude Debussy en Maurice Ravel met de Spaanse folklore te laten samensmelten. Hoewel deze muziekmeester veelal wordt beschouwd als de meest vooraanstaande componist van Spaanse bodem, heeft hij toch een een zeer klein oeuvre nagelaten, helemaal voor zijn eigen instrument de piano. Toch heeft hij nog steeds de naam een subliem pianistComponist Manuel de Falla. Tekening van Tonny Groenhuysen, Buitenpost 1997 te zijn geweest, die hetzij zelf heeft meegewerkt aan de pianoversies van zijn opera La vida breve, alsmede van zijn beide balletten El amor brujo en El sombrero de tres picos. Ook is bekend dat hij dit soms niet zelf deed, maar erin toestemde dat anderen zijn composities voor piano hebben gewerkt.

    Parijse periode
    Drie weken voor zijn overlijden heeft Manuel de Falla tegen de Franse violist Gabriel Bouillon gezegd: "In Parijs heb ik zeven onvergetelijke jaren doorgebracht. Debussy, Ravel, Schmitt en Dukas waren mijn beste vrienden. . . .Dukas in het bijzonder. Hij zette mij aan tot componeren, hij maakte mijn werken in Parijs bekend. Daar heb ik mijn Nachten in Spaanse tuinen geschreven – ik was zo ver van Spanje dat ik de nachten misschien nog fraaier afschilderde dan ze in werkelijkheid zijn – dat ligt aan Parijs."
    De Falla heeft in totaal vijf werken voor piano gecomponeerd, en daarvan is Nachten in Spaanse tuinen het enige voor piano en orkest. De ondertitel van dit stuk luidt Symfonische variaties voor piano en orkest; het werk is opgedragen aan de toen zeer prominente Spaanse pianist Ricardo Vines, die in Parijs had gestudeerd en daar tijdens zijn briljante carrière heeft gewoond. Hij heeft bijna dezelfde levensjaartallen als de componist: 1875-1943. Hij was ook degene, die De Falla ervan had weten te overtuigen dat de serie nocturnes waaraan de componist in 1909 was begonnen beter tot zijn recht zou komen in een versie voor piano en orkest.
    ____________
    Afbeelding: Manuel de Falla, in 1997 getekend door Tonny Groenhuysen, Buitenpost. Collectie Heinz Wallisch.

    31-03-2008 om 18:57 geschreven door Heinz Wallisch  


    >> Reageer (0)
    26-03-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Documentaire over het relatief onbekende natuurfenomeen lawines op donderdagavondvia BBC 2-television
    Iain Stewart presenteert
    Donderdag 27 maart vertoont BBC Two-television 's avonds tussen 21:00 uur en 22:00 uur onze tijd de documentaire getiteld 10 things you didn't know about avalanches. In de toelichtende tekst worden we geconfronteerd met het feit dat er een miljoen lawines per jaar plaatsgrijpen op onze aardbol, maar dat wij, gemiddelde burgers van diezelfde globe inmiddels, meer kennis hebben van het maanoppervlak dan van de werking van het fenomeen lawine. Dat op zich zou reeds een goede aanleiding kunnen zijn om de documentaire te gaan bekijken.
    Iain Stewart reist door berggebieden en tevens over gletsjers om daarmee tien belangwekkende verhalen over lawines te kunnen illustreren.


    De dodelijkste lawine die ooit tijdens het bestaan van de mens heeft plaatsgehad en is gedocumenteerd, heeft slechts drie minuten geduurd, doch aan achttienduizend mensen het leven gekost. Ook worden we herinnerd aan het feit dat de Romeinse veldheer Hannibal en zijn leger samen met krijgsolifanten ook flink onder lawines hebben geleden toen hij de Alpen is overgetrokken.
    ____________
    Afbeeldingen
    1. Iain Stewart.
    2. Sneeuwlawine.

    26-03-2008 om 23:29 geschreven door Heinz Wallisch  


    >> Reageer (0)
    22-03-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Acrostichon voor klarinetsolo van Ludo Geloen gaat paaszondag in première in Kunstgalerij Montanus 5 te Diksmuide door Limke Deblaere
    Klik op de afbeelding om de link te volgen Nieuwe compositie
    Op zondag 23 maart, om 11:00 uur in de ochtend zal het nieuwste werk van de Belgische componist Ludo Geloen in première worden gegeven door de jonge klarinettiste Limke Deblaere. Deze eerste uitvoering zal plaatshebben in Kunstgalerij Montanus 5 in het Belgische Diksmuide.
    Het is een stuk van amper vier minuten, waarover de componist zelf enkele toelichtende regels geschreven, die we u hier niet willen onthouden.

    Acrostichon
    Een acrostichon (ook: naamdicht of lettervers) is een gedicht waarvan bepaalde, meestal de eerste, letters van iedere regel of strofe, achter elkaar gelezen zelf ook een woord of zin vormen. Acrostichon is een samenvoeging van de Griekse woorden akros (ακρος — uítstekend) en stichos (στιχος — rij, vers).

    Het bekendste voorbeeld is de tekst van het Nederlandse volkslied, het Wilhelmus, waarvan de eerste letters van de originele coupletten samen de naam 'Willem van Nassov' vormen.
    Het boek Klaagliederen in de Bijbel is bijna geheel in de vorm van het acrostichon gebouwd op het 5de hoofdstuk na. Op één na zijn alle vijf klaagliederen alfabetisch volgens de 22 letters van het Hebreeuws alfabet.
    Ook de Psalmen 9, 10, 25, 34, 37, 11, 112, 119 en 145 in de Bijbel vormen een acrostichon met de letters van het Hebreeuwse alfabet.

    Elke letter werd voorzien van een noot, zo ontstond een melodie van 11 klanken. De tweede muzikale zin begint met de tweede noot en de eerste noot schuift op naar de laatste plaats. Dit inhaalmanoeuvre zet zich voort tot de oorspronkelijke melodie terug gevormd is. Het is een soort muzikale estafette.

    De gehele partituur is te zien onder deze link.

     


    22-03-2008 om 17:53 geschreven door Heinz Wallisch  


    >> Reageer (1)
    09-03-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Leo Janáčeks opera Uit een dodenhuis, naar Fjodor Dostojevski, met het Mahler Chamber Orchestra onder Boulez, maandagavond op Arte-televisie
    Opera naar Dostojevski
    Op maandag 10 maart presenteert de Duits-Franse cultuurzender Arte als het laatste programma-onderdeel, tussen 22:30 uur en 00:10 uur een verfilmde versie van de opera Uit een dodenhuis van de Tsjechische componist Leoš Janáček. Het betreft hier de uitvoering zoals die verleden jaar onder muzikale leiding van Pierre Boulez ook in het Amsterdamse Muziektheater, eind mei en begin juni, in drie voorstellingen is gegeven. Er was op de avond van de première een rechtstreekse uitzending via Radio 4 te beluisteren, en later heeft de Belgische radiozender Klara in het operaprogramma Scala deze visie op Janáčeks muziekdrama ook nog eens gerealiseerd. Doch nu verkeren we allen in de zeer gelukkige omstandigheid deze opera met de bijbehorende beelden van de versie in casu te bekijken.
    Over de opera zelf en de bijzonderheden met betrekking tot deze versie heb ik op het cultuurweblog
    Rond1900 op de dag van de première in Nederland een uitgebreid artikel gepubliceerd.

    Verfilmde versie uit 2007

    De verfilming van Uit een dodenhuis is een Franse productie,die tot stand is gekomen onder regie van Stephane Metge, en voor Arte France werd gerealiseerd. Het thans in beelden te volgen drama heeft een lengte van honderd minuten en wordt op het breedbeeldformaat 16:9 uitgezonden in de oorspronkelijke taal (Tsjechisch) met ondertitels.
    Er zullen nog twee herhalingen via Arte televisie worden uitgezonden, de eerste in de nacht van woensdag op donderdag om 03:00 uur. Het vervelende in de informatie van deze zender is dat men dat onder de programmering aankondigt als woensdag 12 maart, doch dan  is het wel degelijk donderdag 13 maart. De tweede herhaling is volgende zondagochtend, 16 maart vanaf 09:45 uur.
    ____________
    Afbeeldingen
    1. Scène uit de opera
    Uit een dodenhuis.
    (Foto: Arte France: Ros Ribos.)
    2. Componist Leoš Janáček als jongeman.
    3. Regisseur Patrice Chéreau.

    09-03-2008 om 00:00 geschreven door Heinz Wallisch  


    >> Reageer (0)


    Archief per week
  • 30/01-05/02 2012
  • 23/01-29/01 2012
  • 16/01-22/01 2012
  • 09/01-15/01 2012
  • 02/01-08/01 2012
  • 24/12-30/12 2012
  • 19/12-25/12 2011
  • 12/12-18/12 2011
  • 05/12-11/12 2011
  • 28/11-04/12 2011
  • 21/11-27/11 2011
  • 14/11-20/11 2011
  • 07/11-13/11 2011
  • 31/10-06/11 2011
  • 24/10-30/10 2011
  • 17/10-23/10 2011
  • 10/10-16/10 2011
  • 03/10-09/10 2011
  • 26/09-02/10 2011
  • 19/09-25/09 2011
  • 12/09-18/09 2011
  • 05/09-11/09 2011
  • 29/08-04/09 2011
  • 22/08-28/08 2011
  • 15/08-21/08 2011
  • 08/08-14/08 2011
  • 01/08-07/08 2011
  • 25/07-31/07 2011
  • 18/07-24/07 2011
  • 11/07-17/07 2011
  • 04/07-10/07 2011
  • 27/06-03/07 2011
  • 20/06-26/06 2011
  • 13/06-19/06 2011
  • 06/06-12/06 2011
  • 14/03-20/03 2011
  • 07/03-13/03 2011
  • 28/02-06/03 2011
  • 21/02-27/02 2011
  • 14/02-20/02 2011
  • 07/02-13/02 2011
  • 31/01-06/02 2011
  • 24/01-30/01 2011
  • 17/01-23/01 2011
  • 10/01-16/01 2011
  • 03/01-09/01 2011
  • 26/12-01/01 2012
  • 20/12-26/12 2010
  • 13/12-19/12 2010
  • 06/12-12/12 2010
  • 29/11-05/12 2010
  • 22/11-28/11 2010
  • 15/11-21/11 2010
  • 08/11-14/11 2010
  • 01/11-07/11 2010
  • 25/10-31/10 2010
  • 18/10-24/10 2010
  • 11/10-17/10 2010
  • 04/10-10/10 2010
  • 27/09-03/10 2010
  • 20/09-26/09 2010
  • 13/09-19/09 2010
  • 06/09-12/09 2010
  • 30/08-05/09 2010
  • 23/08-29/08 2010
  • 16/08-22/08 2010
  • 09/08-15/08 2010
  • 02/08-08/08 2010
  • 26/07-01/08 2010
  • 19/07-25/07 2010
  • 12/07-18/07 2010
  • 05/07-11/07 2010
  • 28/06-04/07 2010
  • 21/06-27/06 2010
  • 14/06-20/06 2010
  • 07/06-13/06 2010
  • 31/05-06/06 2010
  • 24/05-30/05 2010
  • 17/05-23/05 2010
  • 10/05-16/05 2010
  • 03/05-09/05 2010
  • 26/04-02/05 2010
  • 19/04-25/04 2010
  • 12/04-18/04 2010
  • 05/04-11/04 2010
  • 29/03-04/04 2010
  • 22/03-28/03 2010
  • 15/03-21/03 2010
  • 08/03-14/03 2010
  • 01/03-07/03 2010
  • 22/02-28/02 2010
  • 15/02-21/02 2010
  • 08/02-14/02 2010
  • 01/02-07/02 2010
  • 25/01-31/01 2010
  • 18/01-24/01 2010
  • 11/01-17/01 2010
  • 04/01-10/01 2010
  • 28/12-03/01 2016
  • 21/12-27/12 2009
  • 14/12-20/12 2009
  • 07/12-13/12 2009
  • 30/11-06/12 2009
  • 23/11-29/11 2009
  • 16/11-22/11 2009
  • 09/11-15/11 2009
  • 26/10-01/11 2009
  • 19/10-25/10 2009
  • 12/10-18/10 2009
  • 28/09-04/10 2009
  • 21/09-27/09 2009
  • 14/09-20/09 2009
  • 07/09-13/09 2009
  • 31/08-06/09 2009
  • 24/08-30/08 2009
  • 17/08-23/08 2009
  • 10/08-16/08 2009
  • 03/08-09/08 2009
  • 27/07-02/08 2009
  • 20/07-26/07 2009
  • 13/07-19/07 2009
  • 06/07-12/07 2009
  • 29/06-05/07 2009
  • 22/06-28/06 2009
  • 15/06-21/06 2009
  • 08/06-14/06 2009
  • 01/06-07/06 2009
  • 25/05-31/05 2009
  • 18/05-24/05 2009
  • 11/05-17/05 2009
  • 04/05-10/05 2009
  • 27/04-03/05 2009
  • 20/04-26/04 2009
  • 13/04-19/04 2009
  • 06/04-12/04 2009
  • 30/03-05/04 2009
  • 23/03-29/03 2009
  • 16/03-22/03 2009
  • 09/03-15/03 2009
  • 02/03-08/03 2009
  • 23/02-01/03 2009
  • 16/02-22/02 2009
  • 09/02-15/02 2009
  • 02/02-08/02 2009
  • 26/01-01/02 2009
  • 19/01-25/01 2009
  • 12/01-18/01 2009
  • 05/01-11/01 2009
  • 29/12-04/01 2009
  • 22/12-28/12 2008
  • 15/12-21/12 2008
  • 08/12-14/12 2008
  • 01/12-07/12 2008
  • 24/11-30/11 2008
  • 17/11-23/11 2008
  • 10/11-16/11 2008
  • 03/11-09/11 2008
  • 27/10-02/11 2008
  • 20/10-26/10 2008
  • 13/10-19/10 2008
  • 06/10-12/10 2008
  • 29/09-05/10 2008
  • 22/09-28/09 2008
  • 15/09-21/09 2008
  • 08/09-14/09 2008
  • 01/09-07/09 2008
  • 18/08-24/08 2008
  • 11/08-17/08 2008
  • 04/08-10/08 2008
  • 28/07-03/08 2008
  • 21/07-27/07 2008
  • 07/07-13/07 2008
  • 30/06-06/07 2008
  • 23/06-29/06 2008
  • 16/06-22/06 2008
  • 09/06-15/06 2008
  • 02/06-08/06 2008
  • 26/05-01/06 2008
  • 28/04-04/05 2008
  • 14/04-20/04 2008
  • 31/03-06/04 2008
  • 24/03-30/03 2008
  • 17/03-23/03 2008
  • 03/03-09/03 2008
  • 11/02-17/02 2008
  • 04/02-10/02 2008
  • 28/01-03/02 2008
  • 21/01-27/01 2008
  • 14/01-20/01 2008
  • 07/01-13/01 2008
  • 31/12-06/01 2008
  • 24/12-30/12 2007
  • 17/12-23/12 2007
  • 10/12-16/12 2007
  • 03/12-09/12 2007
  • 26/11-02/12 2007
  • 19/11-25/11 2007
  • 08/10-14/10 2007
  • 24/09-30/09 2007
  • 17/09-23/09 2007
  • 30/07-05/08 2007
  • 23/07-29/07 2007
  • 09/07-15/07 2007
  • 02/07-08/07 2007
  • 25/06-01/07 2007
  • 18/06-24/06 2007

    E-mail mij

    Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.


    Gastenboek

    Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek


    Blog als favoriet !

    Inhoud blog
  • BBC Radio 3: Rabindranath Tagore vijf keer een kwartier in 'The essay'
  • BBC Radio 3 presenteert donderdagmiddag het muziekdrama Telemaco van Christoph Willibald von Gluck
  • Ergerlijke geluiden als thema van vijf maal een kwartier The essay van BBC Radio3
  • De Britse schrijver en journalist George Orwell overleed op 21 januari 1950
  • Koning Friedrich II van Pruisen en de muziek; twee programma's achtereen op Duitse radiozender NDR Kultur
  • Hedendaagse zoektocht naar de herkomst van het Gulden Vlies
  • Zevende Symfonie van Sjostakovitsj en praten daarover in 'Radio 3 live in concert' via BBC Radio 3
  • Heden exact een halve eeuw gelden stierf de dichter Gerrit Achterberg tijdens een autorit
  • Jan van Parijs blijkt ook een opera te zijn, hier met de Italiaanse titel Gianni di Parigi
  • Drieënnegentig jaar geleden werd de filosofe en communiste Rosa Luxemburg door militairen in Berlijn vermoord
  • Jos van Immerseel en Anima Eterna met Berlioz'Symphonie fantastique deze week tweemaal op Arte-tv
  • Rossini's Assepoester ─ La Cenerentola ─ in 'Opera live' van Radio 4-NL
  • BBC Four-documentaire over de grammar school en de opheffing ervan
  • Op 12 januari 1876 werd de internationaal vermaarde auteur Jack London geboren
  • Tweede deel speelfilm À la recherche du temps perdu deze week tweemaal via TV5 Monde
  • Twee Europese treinreizen op twee verschillende televisiezenders
  • De wilde schoonheid van India, in vijf afleveringen via Arte-tv
  • België EEN vertoont 'de fraaiste liefdesfilm uit de geschiedenis', Brief encounter uit 1945
  • Sterfdag Paul Verlaine heden herdacht
  • Twee verschillende programma's over de componist George Gershwin op de Britse tv-zender BBC Four
  • TV5Monde vertoont A la recherche du temps perdu uit 2011 in twee afleveringen
  • Twee avonden vol monarchen op de beeldbuis thuis: België, Engeland en Frankrijk
  • Verfilmd drama van Paul Claudel: Partage de midi te zien op TV5 Monde
  • Louis Daguerre maakte op 2 januari 1839 de eerste foto van de Maan
  • Oratorium Elijah van Mendelssohn hedenavond in 'Avondconcert' van Radio 4-NL
  • Canvas presenteert Lawrence of Arabia uit 1962, van David Lean
  • Wagners Meistersinger von Nürnberg' op nieuwjaarsdag uit Covent Garden in 'Opera on 3'
  • Jevgeni Onegin van Tsjajkovski op nieuwjaarsdag te zien in 'NTR Podium' op Nederland 2-tv
  • Arte vertoont opnieuw de zijgende klassieker Metropolis
  • Gebroeders Lumière trekken op 28 december 1895 eerste betalende bezoekers voor filmvoorstelling
  • De ware levensgeschiedenis van Elisabeth (Sissi) van Oostenrijk op TV5 Monde
  • Veertien maal een half uur uit Irrungen Wirrungen van Theodor Fontane in 'Am Abend vorgelesen'
  • In 1897 op tweede kerstdag werd WIlly Corsari in het Brusselse Sint-Pieters-Jette geboren
  • Op 25 december 1741 stelde Anders Celsius zijn thermometer voor; het werd anders
  • Het effect van muziek op de mens is neurobiologisch nader onderzocht
  • Op 23 december 1900 experimenteerde Reginald Fessenden, op Cobb Island, met radiogolven
  • Reportage over het kleinste theater voor Grand Opera ter wereld, Manhattan, New York; te zien op Arte-tv
  • Exact zeven decennia geleden stierf de literaire VS-reus Frances Scott Fitzgerald
  • The essay van BBC Radio 3, vijf avonden een kwartier over de kracht van het oeuvre van Charles Dickens
  • Herdenking sterfdag Antonio Stradivari: overleden 18 december 1737
  • Christina Rossetti staat centraal in literatuurprogramma The verb van BBC Radio 3's
  • Man over woord van Canvas-tv: Is Antwerps de oudste taal ter wereld?
  • Tinker Tailor Soldioer Spy, naar gelijknamige roman van John Le Carré, heden in de bioscopen
  • Fictieve documentaire over Napoleons falen op zee, tijdens de slag bij Trafalgar in 1805
  • Geboortedag (1816) van uitvinder-industrieel Ernst Werner von Siemens herdacht
  • Documentaire over schilder Jan Sluijters in Avro's Close up, dinsdagavond via Nederland 2-tv
  • Op 13 december 1797 werd de Duitse, romantische dichter Heinrich Heine geboren
  • 11 en 12 december zijn gekoppeld aan de Italiaanse radiopionier Guglielmo Marconi
  • Words and music van BBC Radio 3 deze zondagavond over 'onze relatie met alcohol'
  • België EEN presenteert op zondag 11 december 'de meest inspirerende speelfilm aller tijden'


    Blog tegen de regels? Meld het ons!
    Gratis blog op http://blog.seniorennet.be - SeniorenNet Blogs, eenvoudig, gratis en snel jouw eigen blog!