Salamanca  12-19/4

Het leren van Spaans begon ik toen ik met pensioen ging in 1995 met de Cursos de la Rioja te Santo Domingo de la Calzada, een stadje op de pelgrimsroute naar Santiago de Compostela, bekend om het kippenpaar in de kerk.

Twintig jaar later beëindig ik het Spaans leren met de Studiereis naar Salamanca. Te Salamanca leer je het beste Spaans.

Geert Baekelandt van de Hogeschool Gent richt, op een voortreffelijke manier, reeds jaren deze  studiereis Spaans in. Zie  http://users.hogent.be/baekelandt/studiereissalamanca2015.html

Men boekt zelf de reis Brussel- Madrid. Vandaar legt Geert een bus in naar Salamanca, 225km. Onderweg zie je bv de vestingmuren met de torens van Avila. De zondagavond was er voor de groep een welkomstdrink met tapas o.a.jamon (hesp) van het Pata Negra varken, in café Padre Putas. De Ribera del Duero wijn smaakte uitstekend.       

Te Salamanca logeerde ik bij een ouder koppel op de Avenida de Italia. Ik had maar de straat over te steken naar het 50m verder gelegen Colegio Delibes. Van 9-13u les. In mijn klas, niveau B1 zijn we met zeven. 3 tweedejaars vertaler-tolk van de Hogeschool Gent, een Chinees en een Chinese en nog een Française. In de namiddag andere activiteiten of vrij. Bij het gastgezin waren er nog twee zestienjarige jongens van Lille (Rijsel), 22u met de bus.

De maandag was het een feestdag te Salamanca: Lunes de Aguas. Dan trekt men massaal naar de oevers van de rivier Tormes, aan weerszijden van de Romeinse brug. Ik wist niet dat zoveel honderden babbelende mensen zo’n sterk lawaai konden veroorzaken.

Toen begonnen de problemen met mijn fototoestel.

In de namiddag voordien hadden we de gegidste wandeling door de historische stad met de buitenaanzichten van de kathedralen (oude en nieuwe aan elkaar gebouwd). Universiteit, Casa de Conchas (schelpenhuis), Jezuietenkerk... De stad behoort tot het werelderfgoed van de Unesco. Ik word telkens getroffen door de integriteit en de schoonheid van de okerkleurige gebouwen.

’s Avonds trekken we op stap met een zeer goede Tuna-groep ( (studentenmuziekgroep), muziek, animatie, tapas en zeer lekkere wijn. Na afloop troont de jeugd mij mee. Twee Tunamannen kennen de weg. We mogen gerust zijn. Een van hen studeerde psychologie en criminologie en is politieman.

‘s Anderendaags ’s morgens sta ik op met een letterlijke krop in de keel, die het spreken moeilijk maakt. Een besmetting via een tapa? Mijn immuunstelsel doet het nog, zonder medicatie was ’s avonds al niets meer te bemerken.

Op dinsdag namiddag stond het interieurbezoek van de voormelde gebouwen op het programma. Ik onthou de zeer massieve pilaren van de oude en nieuwe kathedraal en het machtige altaarstuk. We mochten ook een verre blik werpen op de boekenschat van de universiteit. En zeggen dat de Duitsers deze van Leuven in 1914 in de fik staken.

De woensdag reden we al vroeg de kleine 300km naar Toledo, waarop we eerst een machtig panoramisch zicht hadden. De gebrekkige foto’s laten meer vermoeden. De kathedraal van Toledo maakt een overweldigende indruk. Het bezoek aan het El Greco museum was voor mij een ontgoocheling met de herinneringsbeelden van het bezoek in 1978 aan zijn echte woonst. Als laatste stond een synagoge op het programma.             De week werd op zaterdag afgesloten met het bezoek aan de Finca (boerderij) van 500 Ha van een stierenvechter. Eerst met tractor en aanhangwagen naar de stieren en de Pata negra varkens. In de weiden staan in los verband vele, soms eeuwenoude kurkeiken. De nieuwe voedertoren is in beslaggenomen door een ooievaarskoppel en kan niet gebruikt worden. Bij aankomst vliegt de broedende vogel op. Ooievaarsnesten zijn beschermd en op verwijderen staan zeer forse boetes. Na het broedseizoen zoekt men naar een alternatief. Ik maakte het paardrijden mee. Je wordt er stram van, maar dat is vlug vergeten. Na de paella vertelde de moeder over de uitrusting van haar zoon- toreador.  Geert mocht de tuniek passen. Blijkbaar was haar zoon een heel stuk slanker. De eerste capa (uitdagingsdoek) weegt maar eventjes 7 kg. Tenslotte was er een oefengevecht met een jonge stier. Geert en nog een paar anderen traden in de arena. Echte aanvallen waren zeldzaam, behalve een keer.

Bij de terugkeer op zondag was er in Madrid overboeking bij Iberia: geen plaats voor 3 man. Ik vloog naar Berlijn (4u vliegen), en met het laatste ticket van Brussels Airlines naar Zaventem (1u vliegen).

Ik draag fijne herinneringen mee aan deze reis en aan de toffe groep van 28 man of beter: vooral vrouwen. Sommigen waren al vroeger mee geweest  Voor Michel was het al de derde keer. De oudere, Engelse Jean, een leerkracht Spaans uit Newcastle zorgde mee voor de animatie. Zowel in Salamanca als Toledo behoren de tjilpende mussen tot het straatbeeld. Anderzijds miste ik totaal de gierzwaluwen met hun schetterende ‘wie-wie’ geroep. Guido Gezelle schreef er een klanknabootsend gedicht over dat ik hoorde van een voordrachtkunstenaar tijdens mijn collegejaren en dat op mij een diepe indruk maakte.

I viva España !

FOTO’S

Colegio Delibes waar de taalcursussen doorgaan van 9 tot 13u: 2u grammatica, 2u conversatie.

Introductie Geert

Cursusgenoten

Suzy, de Engelse leerkracht

San Marcos , Romaanse kerk

Op de Plaza Mayor

Idem

Idem

Idem