Abdij Vlierbeek

Met groep Egenhoven  8/4/2016

(Tussen haakjes, naar ik vernam is deze groep een van de meest actieve socio-culturele groepen in Leuven)

In 1125 schonk Godfried I met de baard, graaf van Leuven en eerste hertog van Brabant een groot, driekoekig gebied (nu nog te herkennen) aan de Benedictijnen van Affligem om er een addij te stichten en het gebied te ontginnen.  In 1129 schonk hij een ander gebied ten zuiden van Leuven aan de Norbertijnen van Averbode en dit werd de abdij van het park.

Tijdens de Franse revolutie werden de abdijen in 1796 opgeheven. Vlierbeek werd niet meer herstart; de abdij van het park wel. Vlierbeek werd een parochiekerk.

De kerkfabriek is eigenaar van de als monument geklassseerde abdij. De groene ruimten zijn in erfpacht gegeven aan de stad Leuven. We zagen de kinderen er op ravotten.

We begonnen het bezoek aan de monumentale Westerpoort.                     

De laatste abten hadden grote herbouwplannen. Onder leiding van de architect Laurent- Benoit Dewez zou de ganse abdij majestatisch herbouwd worden. Men begon eerst met de kerk, een parel in  neoclassistische stijl. Zelden een kerk badend in het licht gezien. In 1954 was er een brand in het dakgebinte en ook het orgel werd beschadigd. Gezien de beschermde site moest ook het orgel hersteld worden in de toonaard van de jaren 1700 en dat geeft problemen voor de begeleiding, door de verschillende toonaard. Het mocht niet in de moderne toonaard. Iemand vertelde mij dat men net op dezelfde wijze te werk moest gaan bij de restauratie van het orgel in de kerk van het Groot Begijnhof! Haast niet te bespelen. Men moest ernaast een modern orgel aanschaffen! Zou de monumentenzorg niet iets moderner kunnen?

Bij het buitenkomen  valt het ‘de monnik’ op, een beeld van Rik Van Schil (Wilrijk, 16/06/1931) Franciscaan te Vaalbeek; kinderen van Leo en Marie-Anne leerden er boetseren.

Na de kerk werd de ambtswoning van de abt en gastenhof groots herbouwd in rode baksteen. Dan kwam de Franse Revolutie. We vonden het nog niet verbouwde gedeelte in gele steen een stuk mooier. Ook de renovatie hier - volgens de stricte eisen van monumentenzorg - doet de wenkbrouwen fronsen: dubelglas mag niet! Welke bestemming zal men geven aan dit groot gebouw? Er wacht nog een kostelijke renovatie, boven de mogelijkheden van de kerkfabriek.

Aan de oostkant ligt een weide met een nieuw aangeplante hoogstamboomgaard met oude rassen.

We wandelden nog tot de pas herstelde noorderpoort. Er buiten liggen de landerijen op een zuiderhelling. Bv geschikt voor een nieuwe wijngaard!

Tijd voor een lekkere pannenkoek in het Estaminet de Rozenkrans, destijds een decor in ‘De Heren van Zichem’.

FOTO’S