Zevenbergenbos

Koninklijke Vlaamse Dendrologische Vereniging ( 17 april )

Al vele jaren had ik dit zeer interessante bos willen bezoeken. Je hebt er leem- en zandgronden met in het voorjaar een geweldig interessante kruidenlaag, vooral in het van oudsher bestaande bos.

Met de heerJohn Maes van Natuurpunt, dat hier met vrijwilligers instaat voor het beheer, hadden we een uitstekende gids. Bij een geklasseerde hoeve heeft Natuurpunt de oude schuur ter beschikking als bergruimte.

Hij begon met ons de topografie te tonen. De tot 2m hoger gelegen gronden waren tot 50-60 jaar geleden in gebruik als landbouwgrond en sindsdien bebost. Hier groeien van nature nog iepen of olmen!  Er staan nog oude populieren tussen de andere bomen. Op enkele na, die behouden zullen worden , laat men er elk jaar enkele afsterven door ze in te zagen. Na enkele jaren breken de takken af en veroorzaakt de boom minder schade als hij dan omvalt. Op de bodem vooral bramen en wat netels. Het zal nog tientallen jaren duren vooraleer de fosfaatvoorraad hier opgebruikt is en de rijke kruidenlaag, die we zien in het oude bos zich hier kan vestigen. In een boom heeft een havik zijn nest gebouwd. Naast de gewone vlier komt hier ook de bergvlier of Trosvlier met rode bessen voor.

Een hele verandering als we dan in het oude en lager gelegen bos komen dat op de De Ferrariskaart staat. (Deze kaarten dateren van 1771 tot 1778). Een zeer weelderige kruidenlaag met vooral hele tapijten bosanemoon, veel gele sleutelbloemen (Primula veris), muskuskruid, klaverzuring, maarts viooltje, koekoeksbloem, rode bes enz. Hier echter geen blauwe boshyacinten.

De gids vertelt het verhaal over de laatste kasteelheren. De laatste edelman had elf zonen en 3 dochters. Geen van de zonen trouwde maar 1 van de dochters geraakte zwanger van een inwonende artist, werd verstoten, maar opgevangen door de nonnen van Duffel. Na het overlijden van de anderen bleef zij over als erfgename en kwam met de vader van haar kind waarmee zij gehuwd was op het kasteel wonen. De zoon huwde niet en liet bij testament het kasteel na aan de nonnen van Duffel en een deel van de gronden aan zijn jonge huishoudster. Het tijdens de eerste wereldoorlog door het Belgisch leger gekanonneerde kasteel werd nog niet zolang geleden heropgericht als retraitehuis.

Op de gronden binnen de omwalling staan nog zeer oude bomen, o.a. zeer oude platanen (nu deskundig ingekort, wat men ook met een oude beuk deed, om geen gevaar te betekenen voor de nieuwbouw) en een zeer oude tulpenboom.

Iets verder ligt over de omwalling een spectaculair omgewaaide oude beuk, steunend op zijn zware zijtakken. Ook hier nog een oude, opgevulde ijskelder. Het zou echter te veel kosten  om die uit te graven en bewoonbaar te maken voor vleermuizen.

In een restpopulierenbos werd recent een appelvink gespot. Aan de rand van de weg wijst de gids op de eenbes. Deze komt ook op andere plaatsen voor.

We lopen door een bos, beheerd door de gemeente en bestemd voor de jeugdverenigingen. Hier haast geen onderbegroeiing.

We maken nog een ommetje door de naast gelegen weilanden - ook onder beheer van Natuurpunt - die men laat verschralen. Een orchidee heeft er al zijn intrede gedaan.

FOTO’S

Zevenbergenbos, een 130 tal Ha.

Geklasseerde en gerestaureerde hoeve. In 1969 ging ik er een eiken balk kopen voor boven de open haard.

De naast staande, eveneens gerestaureerde schuur als bergplaats voor Natuurpunt.

Muskuskruid. De kleine, kantige bloempjes zijn haast niet te zien op de foto.

Sleutelbloemen

Bosanemonen

Ingezaagde populier

Bergvlier

Haviksnest