|
Donderdag 25 augustus
Vanmorgen staat Chateau de Talcy op het programma.
Talcy ligt niet zo ver van Blois, middenin een landbouwgebied met uitgestrekte graanvelden. Het kasteel van Talcy beheerde meerdere boerderijen en vele gronden.
Heden is het domein een historisch monument in eigendom van de Franse staat.
Op weg naar Talcy rijden we aan de kant van het Loiredal. In de kalksteenwand zijn leefruimten en bergplaatsen uitgehakt. Ik zag ook ergens grotten aangekondigd.
We worden ontvangen door de hoofdtuinier, ambtenaar van de Franse staat die nog 2 andere domeinen onder zijn beheer heeft. Op een onderhoudende manier leidt hij ons rond.
We staan op de binnenkoer. De mooie vormgeving van alles valt op. Hij wijst op de vroegere woning van de tuinier en neemt ons mee naar het gebouw met de monumentale, houten pers voor de wijnbereiding. We zijn onder de indruk.
Aan de andere kant staat de imponerende duiventoren met 900 nestplaatsen. Als je weet dat duiven per paar leven kom je wellicht aan 2000 duiven en meer. Enkel de bezittende klasse mocht duiven houden. Deze gingen wel fourageren op de velden van de boeren die met de schade zaten en toch hun tienden aan de kasteelheer moesten leveren. Ik moest denken aan de vele houtduiven nu waartegen meerdere moestuingewassen moeten afgeschermd worden en die al vroeg van de nog onrijpe bessen beginnen te snoepen. Bij mij zijn ze bv een pest voor de zwarte bessen die niet beschermd buiten de fruitkooi staan, maar ook in de kooi dringen ze soms binnen en veroorzaken grote gaten. Ze snoepten ook alle rijpe vlierbessen weg op de hoek van het huis. Ze leren bij want ook de onrijpe, pitloze druivenbessen Lakemont die ernaast staan werden gesavoureerd! De eerste maal dat dit gebeurt.
Een pad afgezoomd door een mooie bloemenborder voert naar de fruittuin. Men kweekt leifruit in horizontale en schuine palmetten.
De zetting laat echter te wensen over. Zonde van al de tijd die dit vergt. Ik zou het houden bij de haagvorm, gepropageerd door door de rasboomkweker Willy Mahieu van Jabbeke die zijn systeem propageerde in het boek ‘Appels en Peren voor de Liefhebber’, werk dat al een hele tijd uitgeput is.
De gids wijst nog op een lege put, een ‘vivier’. Hierin bewaarde men tijdelijk de vis voor de keuken die in andere vijvers gevangen was.
Het domein wordt afgesloten door een randbos.
Dit bezoek was voor mij een bezonder fijne belevenis.
FOTO’S
1. Bergplaatsen en leefruimten in de kalkrotswand van de Loirevallei.
2. Idem
3. Idem
4. Aankomst
5. Op de 1de binnenkoer.Jean-Pierre geeft nog wat toelichting
6. Op de 2de binnenkoer
7. Idem
8. De groep. Rechts de duiventoren
9. De wijnschuur
|
