Italiaanse Populier geveld

Op 7/8/18 kwam er na middernaacht onweer met hevige rukwinden. Die deden de boom afkraken  Geen wonder: binnenin was de boom gedeeltelijk hol en rot. Ik had aan de buitenkant nog niets bemerkt.  Eind der zestigerjaren had ik een jonge tak geplant die uitgroeide tot een boom van 30 m.

Het onweer maakte een einde aan de 2 hittegolven. Het weerstation Zoersel, 3km verder naar het oosten, mat een recordtemperatuur van 37,9° op 27/7. Daarbij komt de grote droogte:slechts 8,2 mm over gans de maand juli. Gedurende de nacht kwam nog een onweer met in ’t totaal 17,8 mm. Intussen staat de teller op 31,6 mm regen.

Aan de boom is een verhaal aan verbonden. Eind augustus 1997 gingen wij mee op de eerste reis van de Nationale Boomgaardenstichting (NBS) naar Engeland. Op het eind van deze maand ga ik straks weer mee op de 6^de reis naar Engeland, telkens onder leiding van Jean-Pierre Billen. De avond van de terugkomst zat ik omstreeks middernacht de post door te nemen aan het bureel waarop ook een telefoon stond. Er stak een onweer op. Plots een harde knal en het was al vuur en vlam dat ik zag. ’s Anderendaags  bemerkte ik lichte sporen van de blikseminslag op de Italiaanse populier. Via de wortel waarop blijkbaar de telefoondraad lag, sprong de bliksem op de draad. In een oogwenk smolten de fijne draden van de 3 telefoons. Dat was de lichtflits die ik zag. Op een brilglas lag een spatje koper.

FOTO’S

1. De boom

2. Idem

3. Idem

4. Rot van binnen

5. Idem

6. In zijn val verpletterde hij de peer Grand Champion van 1963. Gelukkig is die twee jaar terug overgeënt.

7. Bij zijn val kraakte hij ook een rode beuk

8. Eveneens bij de val sleurde hij ook 2 toptakken van een Schone van Boskoop mee

9. Een afgebroken koptak van de Schone van Boskoop