Boedapest (7 -10/06) met dochter Leen

Kael, de oudste zoon van Leen is er Eramusstudent.

Leen had een hostel geboekt op de Karoly körut, zeer centraal gelegen in Pest. We vliegen met Wizzair vanuit Eindhoven. De auto wordt ingeleverd voor parking. Aan de overkant ben je zo in de luchthaven.   Twee uur vliegen.  Na aankomst de Budapest Card aangeschaft en de gratis verplaatsingen (Dienst Bud met minibusjes) naar en van het hostal geregeld. Door het uur vertraging komen we na het sluitingsuur (21u) van het hostel.

Aan het hostel krijgen we van een gast het nr van de persoon die opgebeld kan worden bij problemen. Die brengt ons naar de kamer. De bedden staan op 2m, te bereiken met een muurladder. Voor mij kunnen we op de grond een zetel omvormen tot bed. We hebben een eigen, nieuwe  toiletcel met wc en douche met krachtige waterstraal.

We ontbijten in Fresh Corner een paar huizen ernaast. Enkel hoge stoelen en tafels zijn nog vrij. Er isnog plaats tegenover een zwarte aan een hoektafeltje. Hij is Amerikaan uit Detroit waar ik nog familie heb wonen. Hij is hier met zijn rugby team. Hij vertelt hoe het nu, na het faillissement van de stad, weer goed gaat in Detroit en met een blanke burgemeester in functie. Hij komt uit een zwarte gettowijk en was vroeger op het slechte pad en kreeg 2 kogels door zijn hoofd, die gelukkig geen blijvende schade aanrichtten.

Als we vertrekken neemt hij ons op sleeptouw naar de Donau. Na zijn examen komt Kael ons vervoegen aan de kettingbrug. Het klikt direct met JaQan Hanikson. Deze zal gans de dag 2^de gids spelen.

We wandelen de kettingbrug over naar het Buda gedeelte. Het is zomers warm en 30°. Eerst wat siesta in een parkje naast de Donau. Er zijn bonte kraaien, net als in Berlijn.

Met een bus 16 de heuvel op tot het plein met de hoge Matthiaskerk met zijn gekleurd dak. Prachtig panoramisch zicht op het Pest gedeelte met het Honhaarse Parlement, geînspireerd  op het Britse parlement te Londen. We wandelen naar het vroegere koninklijk kasteel.

Naast de gebouwen staat op een hoge pilaar Togul, de adelaar, de mythische vogel van de Magyaren, die migreerden vanuit midden Azië. De legende zegt dat hij in 896 AD het zwaard liet vallen in wat nu het moderne Boedapest is. Daarmee duidde hij aan dat dit hun nieuw vaderland was.

We daalden de heuvelflank af, waar ik de kaalgevreten spinselboom zag. (Zie een vorige blog).

Kael kende een goed restaurant Fröser op de Atilla ‘ut. Ik genoot van een halve eend, knisperig gebakken op huisbereide pasta en een paar glazen  zeer goede Hongaarse wijn. Voor ons vieren betaalde ik € 63. Zeer goedkoop in vergelijking met bij ons.

Met bus en tram bereiken we het plein met aan de ene kant het parlement; aan de overkant het etnografisch museum.   De voorkant van het parlement is de kant op het plein. Aan de kant van de Donau is er geen toegang.

Iets terug naar de kettingbrug staan op de Donaukade een reeks schoenen ter nagedachtenis van de jodenslachtoffers die langs de Donau –na het uittrekken van de waardevolle leren schoenen- werden vermoord tijdens de tweede wereldoorlog. Ze vielen zo in de stroom.

Met de metro de stad in. Een blik geworpen op het chique Belle-epoque New-York café. Wat nagebabbeld en dan terug met de bus tot de grote Synagoge; afscheid genomen van de Amerikaanse vriend en nog een paar 100m gewandeld naar ons verblijf.

Op pinsterzondag komt Kael met ons ontbijten en daarna met hop on hop off bus naar de terminus op het Heldenplein, met de hoge zuil en de beelden van stamaanvoerders die hun volk vanuit centraal Azië naar hier leidden. Het museum voor Schone kunsten bezocht. We wandelen het park in en komen terecht bij de marktkramen bij het ministerie van landbouw in een vroeger paleis. Uitgerust,  met de sightseeingbus naar de andere terminus  aan het fort van Buda, het hoogste panoramisch zicht.                           Op de terugweg stappen we af voor de rondvaart van een uur op de Donau. Tijdelijk vaart men niet naar de kant van het parlement waar het ongeval plaatsvond. Op pinstermaandag werd de gezonken boot gelicht en men vond er nog lichamen in, o.a. van de kapitein.

Kael kende een restaurant in een zijstraat bij de grote synagoge met typisch Hongaarse gerechten. Voor mij een stevige goulashsoep, goulash met rijst en nog een dessert; alles voor €8!

Daarna wandeling naar de uitgangsbuurt met een zogenoemd ruïnecafe, een tijdelijk café in een verlaten loods. Hier komen alleen nog toeristen wist Kael te vertellen. De prijzen zijn in die zin aangepast.                     We krijgen een bericht dat we vannacht iets na 3u30 zullen opgepikt worden voor het hostal voor de verplaatsing naar de luchthaven. Zorg dat je vooraf de opstapkaart hebt; anders kost die €50 op de luchthaven.

FOTO’S.

1. Modewinkel

2. Leen en Juquan Hankinson

3. Een beeld

4.Op de achtergrond het kasteel op Buda

5. Schilder

6. Met Kael

7. Zicht op de kettingbrug

8. Bonte kraaien

9. Nog eens Kael