"Je zult zo ver komen, als je in je hart gelooft te kunnen komen."
Een interessant adres?
There comes a time in life when you have to let go of all the pointless drama & the people who create it,
& surround yourself with people who make you laugh so hard that you forget the bad and focus solely on the good.
After all, life is too short to be anything but happy !
Life is too short to wake up in the morning with regrets. So love the people who treat you right, and forget about the ones who don't and believe that everything happens for a reason. If you get a chance ; take it If it changes your life ; let it Nobody said that it would be easy, they just promised it would be worth it.
There comes a point in your life when you realize who matters, who never did, who won't anymore and who always will.
So don't worry about people from your past, there's a reason why they didn't make it to your future.
"Some people come into our lives and quickly go. Some stay for awhile and leave footprints on our hearts ... And we are never, ever the same."
Als je ooit gemene mensen tegenkomt in je leven, denk dan dat ze als schuurpapier zijn... Ze schaven en schuren je, maar uiteindelijk wordt jij er mooi en glad van ! Zij zijn het die lelijk en versleten achterblijven..!
Vroeger dacht ik altijd:
"Later". Later doe ik dit of dat.
Later maak ik verre reizen,
schrijf ik een boek, ik noem maar wat.
Later zullen al mijn dromen,
stuk voor stuk uitkomen.
Later, dat maakt alles "goed".
Maar ik heb ontdekt in het
leven dat ik zo niet denken moet.
Ik zeg niet langer: "Later".
Ik hou niet meer
"tegoed".
Ik vervul vandáág mijn dromen,
want ook ik weet niet.
Of "LATER" wel zal
komen.
Huidkanker, basaalcelcarcinomen
en de ziekte van Lyme
18-02-2011
1 week
Vandaag, 18 februari 2011, ben ik al een week zalf aan het smeren. De wondjes zien er sindsdien veel erger uit. Dat is een goed teken omdat dat wil zeggen dat mijn afweersysteem in gang geschoten is.
op 3 maart moet die grote vlek in mijn nek geopereerd worden. Tegelijkertijd laat ik ook die andere donkere moedervlek op mijn rug weghalen.
ik hou jullie de volgende weken verder op de hoogte van het genezingsproces
ik ben altijd nogal fatalistisch geweest in dergelijke dingen, maar ik moet toegeven, dat ik toch wel onder de indruk was van het verdict. Huidkanker.
Op weg naar huis dringt het stilaan door. Ik vraag me af of ik het tegen Michel zal zeggen of niet ... Ik kan ook gewoon zeggen dat het door de zon komt en dat het weggesneden wordt. Klaar is kees !
Als Michel thuis komt flap ik het er toch plompverloren uit. Het is kanker ! Klinkt het niet, dan botst het maar, zo kent hij me wel, dus neemt hij het nogal goed op.
's Avonds volgt de eerste confrontatie met mijn eigen lichaam .........
Drie oppervlakkig wondjes moet ik behandelen met die zalf. Ik bekijk mijn eigen lichaam nu met andere ogen, elk plekje kan verdacht zijn. Op mijn benen ontdek ik nog 2 wondjes.....
Categorie:Huidkanker Tags:vlekje op huid, huidkanker, zon
al een hele tijd had ik een wondje achteraan in mijn nek. Ik had er geen last van. Het was mijn kapster die er voor het eerst een opmerking over maakte. Ik dacht dat het eczeem was of een allergische reaktie op de haarverf ofzo.
Maar dat wondje genas maar niet en ik kreeg er regelmatig jeuk aan. Toch maar naar de dermatoloog dan ! Vorige week , dinsdag nam ik de telefoon om te bellen. Ik kon diezelfde namiddag nog gaan, omdat er iemand afgezegd had.
Toen ik het wondje aan de dermatoloog liet zien, zei die dat is een basalioom... Pardon, wat is in godsnaam een basalioom ..........? Nog nooit van gehoord ! Het is een basaalcelcarcinoom. Een basaalcelcarcinoom behoort tot de kwaadaardige kankers. Baf !!!! Die dokter draait er geen doekjes om. Mijn eerste reaktie is een cynische ; en dokter, ga ik nu dood ? Nee, gelukkig niet; het is een kanker die niet uitzaait en dus niet levensbedreigend is. Maar hij moet er wel uitgesneden worden omdat hij zowiezo groter wordt.
Bij nader onderzoek worden nog 3 wondjes gevonden, meer oppervlakkig. Die moet ik zes weken lang behandelen met Aldara zalf.
In mijn gezicht heb ik nooit de zon kunnen verdragen en heb ook altijd iets op mijn hoofd gezet ; een sjaal, een pet of een grote zonnehoed. mijn gezicht zag nooit zo bruin als de rest van mijn lichaam, want ik zat altijd voorover gebogen een boek te lezen.
de laatste jaren kon ik niet zo goed meer tegen de zon. Telkens Michel en ik op vakantie gingen was ik ziek. De combinatie van de zon met wind, was dodelijk voor mij ; dan kreeg ik stekende koppijn ! Zo is er drie jaar geleden een einde gekomen aan onze strandvakanties.
later dat jaar, hebben we dan beslist om terug een hond in huis te halen.
enkele jaren geleden kwam ik voor het eerst bij dokter Maselis terecht, de dermatoloog. Ik had een bruin vlekje op mijn voorhoofd. Na een tijd werd dat precies toch groter. Het bleek een wratje, veroorzaakt door de zon ......... voor het eerst valt de opmerking ;" veroorzaakt door de zon" Het wordt bevroren. Weg vlekje.
De dokter onderzoekt ook mijn moedervlekken. Op mijn rug staan er twee hele donkere van kleur. Verdacht ! Er wordt afgesproken om de moedervlek op mijn onderrug weg te snijden en te laten onderzoeken. Ik was net voordien naar de osteopaat geweest om mijn ruggewervels weer op hun plaats te zetten. Het enige waar ik aan dacht toen Dr Maselis mij wou opereren aan mijn onderrug, was ;" hopelijk gooit hij mijn chackra's niet weer overhoop ...."
ik heb altijd graag in het zonnetje gezeten. Al van in mijn jeugd gingen wij elk jaar op strandvakantie, eerst in Blankenberge en later naar het buitenland - Spanje, Tunesie, Joegoslavie enz. Ik heb heel veel geboorte- of moedervlekken op mijn lichaam. Die heb ik steeds nauwgezet in de gaten gehouden. Reeds op 20-jarige leeftijd ben ik daar al eens mee naar de dokter geweest. Haar advies was ; gewoon vanaf blijven en zeker niet aan krabben...
Jarenlang heb ik onbeschermd liggen bakken in de zon. Zonnecrème werd zelden gebruikt. Meermaals had ik een zonneslag of zag ik rood als een kreeft, maar dat was iets wat er bijhoorde, want ik wou graag mooi bruin zien.
Huidkanker was iets wat een ander overkwam ........... Nu, op 46-jarige leeftijd wordt ik er zelf mee geconfronteerd
Ik ben Carla. Ik word sinds februari 2011 geconfronteerd met huidkanker. Ik ben dit blogje begonnen om daar mee om te gaan, om mijn twijfels en frustraties van me af te schrijven. Tevens wil ik mijn ervaring met jullie delen. En wie weet, kan ik misschien 1 van jullie ervan overtuigen om voorzichtig om te springen met het zonnebaden, want dat is de grote boosdoener.
