|
De podologe heeft mijn voeten helemaal uitgemeten, mij op een loopband doen stappen, alles op video gezet. Zij blijft er van overtuigd dat mijn voetproblemen van elders komen : de rug of één of andere sluimerende spierziekte. Als het van haar afhing, stuurde ze mij naar Leuven, om daar van voor af aan alle onderzoeken opnieuw te ondergaan.
Ik zie dat helemaal niet zitten. Ik heb hier in Tienen 4 specialisten gezien, geen enkele heeft ook maar iets gevonden wat mij zou kunnen helpen. Wat zouden ze dan in Leuven meer gaan vinden. Tussen de regels door heb ik van die specialisten begrepen dat wat het ook is, de rug of iets anders, na zoveel jaar is er toch niks meer aan te doen. Leer er maar mee leven is mij ietwat omfloerst meegegeven...
ondertussen heb ik al een maand mijn nieuwe steunzolen. De eerste weken was het aanpassen ; mijn voet staat er weer helemaal anders in - rechter - maar naar mijn gevoel naar buiten, waardoor ik weer meer druk op de enkels voel.
Ik ga nog steeds met een stok  . Zeker met de wintermaanden - natte gladde wegen - zie ik daar nog niet direct verandering in komen.
Ik blijf wel gaan wandelen met Izzy, de ene dag al beter dan de andere.
Gisteren ging het zelfs zo goed dat ik eens een andere weg wou nemen ... tja, je kan het misschien al raden? Ik ben op mijn gezicht gegaan, zomaar pardoes, opeens lag ik er. Vanmorgen zat de schrik er weer goed in. Mijn zelfvertrouwen is weer compleet weg en ik sta weer te wiebelen op mijn enkels. Zo jammer.
Ik zal er mee moeten leren leven zeker ... met vallen en opstaan. Letterlijk.
Categorie:Huidkanker
|
