You're a bit ... unusual. And so is your blog.
You're impulsive, and you'll often post the first thing that pops in your head.
Completely uncensored, you blog tends to shock... even though that's not your intent.
You tend to change your blog often, experimenting with new designs and content.
Bedankt voor uw bezoek, waardering, reactie, of berichtje! Graag tot weerzien.
HUISMUSJE'S NESTJE
HIER LEG IK MIJN EI!
03-12-2012
DE PENNELIKKER
En dat was er nog dat kneuterig ambtenaartje van mijn voeten! ***Even wat info vooraf: Wegens mijn sterk verminderde zelfredzaamheid heb ik recht op Mantelzorg. Dat wil zeggen dat je een bepaalde som krijgt uitbetaald van Ziekenzorg. Die vergoeding is niet gerelateerd aan je inkomen maar baseert zich op grond van de hoeveelheid hulp die je van derden nodig hebt om je zelfredzaamheid te handhaven in de maatschappij. Het FOD kende mij 15 punten toe, en geloof me die krijg je niet zomaar, en dat maakt dat ik recht heb op 130 p.m. van Ziekenzorg. Die kreeg ik dan ook zonder al teveel problemen (het vele papierwerk, het bezoek van de maatschappelijke werkster en bovenop een wachttijd van 3 maanden niet meegerekend) met een toezegging tot december 2014. Dan zou er opnieuw een evaluatie volgen.***
Twee weken terug krijg ik een brief waarin staat dat er een controleur zal langskomen. Niet van Ziekenzorg zelf maar van de overheid. Hij komt controleren of het wel werkelijk waar is dat ik slechtziende ben. WABLIEF??? En het verslag van mijn oogarts dan? De bevestiging van de controlearts van het FOD? De bevindingen van de maatschappelijke werkster van Ziekenzorg? De bevestiging van het VAPH? (mijn witte stok) De verslagen van de maatschappelijke werkster van De Markgrave? (toelating dagcentrum) De toezegging van Low-Vision en de Brailleliga? (Ergotherapeut aan huis) Worden die dan allemaal in twijfel getrokken? Zijn dat allemaal leugenaars? Ben ik een leugenaar? Ik kan u verzekeren van niet! Al zeker niet wanneer je weet dat het drie jaar heeft geduurd wegens de vele controles die ik moest ondergaan en waarbij de moed me vele malen in de schoenen is gezonken alvorens de bewijzen op tafel lagen. Men gaat echt niet over een nacht ijs als het om de centen gaat die men je moet uitbetalen.
Enfin, de controleur zal op vrijdag 23 november tussen 09h en 16h aan mijn deur staan. Ik word dan ook dringend verzocht die dag thuis te zijn. Wil ik weten of hij in de voormiddag of namiddag komt, dat kan ik telefoneren naar een bepaald nummer. Ik zucht eens diep want het kengetal is (02). Dat is een telefoonnummer in Brussel, en de ervaring heeft me geleerd dat men daar niet simpel binnen geraakt, als men überhaupt al binnen geraakt. En mijn vermoeden wordt bevestigd. Nee de controleur is niet bereikbaar en nee de dame aan de telefoon kent zijn agenda niet. En dus zit ik van bij het ochtendkrieken te wachten. Heel zenuwslopend is dat! Je durft niet naar beneden om je brievenbus leeg te maken. Je durft niet eens naar de wc! Want je zult zien dat er net op dat moment gebeld wordt. En met je broek op je enkels een vreemde man ontvangen zou wel eens de verkeerde indruk kunnen wekken, niet?
Pas om15:45h is hij daar. Een kleine hummel (in vergelijking met mijn 1m73 plus 5 cm hak dan toch) aktetas onder de arm, ringbaardje en kalende kruin incluis. Maar zo arrogant als de pest! En aan hautaine mensen heb ik op mijn beurt de pest. De dwerg stapt resoluut naar binnen. Op dat tijdstip van de dag is het reeds schemerdonker en hij beveelt me om het licht aan te steken. Anders is het voor hem niet mogelijk om zijn papieren in te vullen, laat hij me weten. Omdat ik al 26 jaar op dit appartement woon en er blindelings mijn donkergrijze weg in vind, steek ik niet zo gauw licht aan. Iets dat ik wel vaker durf vergeten (mijn wereld is immers altijd schemerdonker) bij ander en meer gewaardeerd bezoek.
Ik heb alle testen, verslagen en toezeggingen gekopieerd, maar die heeft hij niet van doen laat hij me op een arrogante toon weten. Pffft uren moeite en kosten aan papier en inkt voor niks dus. De man steekt van wal met zijn vragen. Zo in de trend van kun je nog in je neus peuteren kun je nog aan je kont krabben voel je nog waar het pijn doet ? Zo een boel belachelijke vragen die met mijn slecht zicht totaal niets te maken hebben. Ondertussen al een beetje warm aangelopen duw ik hem toch maar de papieren onder de neus. Ten bewijze van dat ik een toch niet zo minieme beperking van zelfredzaamheid heb. Maar de man schuift de papieren achteloos van zich af. Ik vraag hem beleefd of hij die verslagen dan al in zijn bezit heeft? Niks mee te maken, zegt de kl**thommel. Dan vraag ik hem of hij enige medische kennis heeft over mijn oogziekte en de gevolgen daarvan? Hoef ik niet, antwoord hij kortaf. Ik probeer kalm te blijven maar ik voel dat mijn potje stilaan begint over te koken
En plots ben ik het zat! Ik sta op, doe het licht uit en laat hem elke hoek van de kamers zien. Nee wees gerust, ik heb de man niet geslagen. Maar ik ben wel met hem alle kamers van mijn appartement doorgelopen. Heb hem gevraagd of hij in de keuken de microgolf eens op ontdooien wou zetten, in de badkamer of hij een dotje tandpasta op de tandenborstel wou leggen en de wasmachine op 60º wilde instellen enz. De man bekende nors dat hij dit niet kon in het donker maar dat hij niet gekomen was om spelletjes te spelen. Ik dien hem van repliek door te zeggen dat mijn oogziekte ook geen spelletje is. Dat het me integendeel bittere ernst is. En dat hij nu misschien begrijpt hoe mijn wereld eruitziet, wat ik nog kan maar vooral niet meer kan en ook nooit meer zal kunnen. Dat er voor mij nooit meer verbetering komt, enkel maar meer achteruitgang.
De man is nog enkele centimeters kleiner geworden, of misschien lijkt dat maar zo. Omdat telkens wanneer ik me boos maak ik ook steeds mijn rug recht. De pennelikker, duidelijk geïrriteerd, neemt zijn paperassen bij elkaar en rept zich naar de deur. Ik vertik het om het licht weer aan te steken en hij vergist zich van deur. Ik veroorloof me een klein binnenpretje. Even heb ik spijt dat het licht van de gemeenschappelijke gang automatisch aanfloept door een sensor. Net zoals elke man wil hij toch het laatste woord hebben, refereert naar mijn 15 punten invaliditeit en laat me weten dat ik om in aanmerking te komen voor mantelzorg 35 punten moet halen. Zoals elke zichzelf respecterende vrouw gun ik hem uiteraard dat pleziertje niet en zeg hem met een beminnelijke smile dat hij dan misschien beter drie weken na mijn dood was langs gekomen, en sluit zacht de deur. (Wat die punten betreft: ik weet dat zij een gans andere bbaremaschaal handhaven dan het FOD, maar ik kon het echt niet laten.)
Nu is het drie weken wachten op het resultaat van die controle. Ik ben heel erg benieuwd. Maar als ik niet voldoe om die Mantelzorg nog verder te krijgen, dan heb ik me toch niet zonder slag of stoot gewonnen gegeven.
Ik wens jullie een fijne week toe! Tot de volgende
Reacties op bericht (11)
06-12-2012
...
En ..ons Musje paraat voor morgen?doe je botten aan he!
Wie heeft er nog wat voor een arme sloor, Lipske nog niks gekregen ..whei.. alvast een dikke kus van ons en een dikke poot van Hoshi!
{}
geschreven door lipske
En.. lag er wat in jouw schoentje?
Hier was het noppes en ik heb mij de laatste dagen zo goed gedragen.... Ik hoop dat het weer morgen geen stokken in de wielen steekt want ik kon er vorige maand ook niet bij zijn...en met die 21 /12 in het vooruitzicht moeten we toch nog eens goed knuffelen hé , haha!!( oei , zou ik nu wel durven lachen?) We zien wel, als het wat meevalt dan probeer ik het toch en dan bedoe ik afkomen natuurlijk en niet lachen!!!! Dikke knuffel en tot ??
{}
geschreven door Natoken
05-12-2012
..
Het ergste is dat die mensen die er op uit gestuurd worden totaal geen medische kennis hebben, ook geen sociaal assistent zijn, nee hoor, soms een student die wat probeert bij te verdienen, maar gewoon een vragenlijst bij hebben die elk kind kan aflezen, met allerlei vragen over zelfredzaamheid, waar ze zelf niets van afweten, ze hebben alleen die vragenlijst waar ja of neen moet op geantwoord worden Zo van : kan je nog zonder hulp in bad, onder de douche, zelf je poep afvegen na een grote boodschap (echt waar), kousen aantrekken, je uurwerk lezen, enfin zowat je dagelijkse bekommernissen maar ook enkele linke vragen die banaal en belachelijk overkomen maar er op uit zijn om je in een val te laten trappen, een 35 vragen in totaal, waarvan sommige waarbij je wel even denkt of die mens wel normaal is, maar hij heeft die vragen niet zelf gemaakt. Het ergste is dat er zo veel van afhangt. En het beste is dat je vooral doet alsof je hen ernstig neemt, dus liegen en komedie spelen. Erg nietwaar!!!
{}
geschreven door ludovikus
*
Misschien krijgt het ventje wat zakgeld als hij iemand van de mantelzorg kan afhalen.
{}
geschreven door camille
04-12-2012
gatver !
je weet het .. ik vloek niet gauw : maar : er zijn omstandigheden die dat pardonneren hé en dit lijkt me wel zo een te zijn .zoals ik momenteel ben gooide ik hem met klikken en klakken op straat ! ach , waarom doen sommige mensen zo raar ? dan moet je zien wat die advocaten van die moordenaars en smeerlappen uitvreten EN DAT LUKT !! maar petra , maak je niet druk , slecht voor je gezondheid ... zeggen ze warme knuffel ( als 't kan helpen )
{}
geschreven door ani
Hoi Mus
Inderdaad wat een klein bureaucratisch mannetje, maar ja, ze volgen waarschijnlijk de wet. Ik hoop dat je het lukt. Zelf je kont niet kunnen krabben en niemand in je omgeving om het even te doen, lijkt mij vreselijk; Meelevende hug, Loes
{}
geschreven door Loewiesa
ik sta paf!
Wat je weer allemaal overvalt!!! Maar schitterend hoe je dat manneke hebt aangepakt, Musje! Hoe arrogant het ventje ook is, hopelijk is hij eerlijk en komt het in orde met de punten. Dikke kus
{}
geschreven door paz
HE MUSJE
Ik kan het goed geloven wat je meemaakt met die pennelekkers heb het zelf ondervonden toen Raoul ziek was hadden ze me ook gezegd dat ik dat moest aanvragen
er kwame 2 jonge dames die ene zat Raoul constant in het oog te houden en de andere stelde de vragen, kan je je boterham nog in je mond steken kan je nog familie en vrienden ontvangen help je je vrouw als ze een laken op moet vouwen enzo verder van die stomme vragen ,Raoul heeft ze de deur gewezen en gezegt hou het maar en geeft het maar
aan , het ga het mooi zeggen aan de bruine maatschappij ,zodus lieverd daarom begrijp ik je frustratie
veel liefs MARIA
{}
geschreven door Maria
03-12-2012
...
yes yes yes !!!! zo ken ik ons Mus... strijdvaardig tot de laatste snik en daden zeggen idd veel meer dan woorden. Nu maar hopen dat die vreselijke man een hart heeft waar nu momenteel een baksteen zit.
kuskes en tot vrijdag hoop ik. xxx
{}
geschreven door bojako
Ja ze hebben ze in alle maten en gewichten...
Ons ma heeft ook zo'n test moeten doorstaan om mantelzorg te krijgen omdat ze thuis wilde blijven wonen. Ze moest inderdaad aan die 35 punten komen. De eerste keer haalde ze het niet want ze was te fier om toe te geven dat ze veel zaken niet meer alleen kon. Ik heb haar dan eens goed uitgelegd waar het om ging en haar dagtaken eens doorgenomen en haar geconfronteerd met de realiteit. Ik heb dan een paar maanden later opnieuw een persoon van mantelzorg gevraagd om langs te komen met de melding dat ze het echt niet alleen redde. Het was deze keer een heel meevoelende man en die stelde de vragen zo dat ons ma zich niet helemaal de kluns voelde en zo kwam ze aan haar punten en aan die 135 euro! Waarmee ik bedoel dat jij wel echt pech had met zo'n bureaucratisch manneke zonde een spatje gevoel in zijn lijf! Maar ik heb toch met een glimlach gelezen hoe jij nog je mannetje staat! Laat ons nu hopen dat hij toen je het licht uitdeed niet verkeerd invulde en je die bijdrage mag behouden! Eén ding moet ik je nageven.. je weet het in elk geval spannend te houden met al je administratieve beslommeringen...Jouw "uitlaatkleppen" zullen niet toesneeuwen, haha. Dikke kus en knuffel!
{}
geschreven door Natoken
..
wat nen habjaar seg!Voorts ga ik maar niks zeggen,zou me toch alleen maar kwaad maken,en moet morgen naar de dokter op controle,en wil mijnen bloeddruk redelijk houden ,maar toch iets,jij hebt tenminste haar op je tanden,wou dat ik da wat meer had dikke kus voor mijn Mus!
{}
geschreven door lipske
Over mijzelf
Ik ben Lulu , en gebruik soms ook wel de schuilnaam Huismusje.
Ik ben een vrouw en woon in Antwerpen (België) en mijn beroep is femme au foyer (klinkt belangrijk in 't frans).
Ik ben geboren op 21/04/1952 en ben nu dus 72 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Elke dag iets positiefs bijleren uit het leven!.
Wanneer ik strijd lever doe ik dat met open vizier.
Ik heb geen kuddegeest, maar zal het de kudde nooit verwijten!
Ik ben open en eerlijk in woord en daad, en ik wens voor u hetzelfde!
gooide ik hem met klikken en klakken op straat !
,maar toch iets,jij hebt tenminste haar op je tanden,wou dat ik da wat meer had
Ik ben Lulu , en gebruik soms ook wel de schuilnaam Huismusje.
